นานเท่าไหร่แล้วที่ไม่ได้เจอคนที่รู้สึกอะไรดีๆแบบนี้ด้วย
แค่เธอยิ้มก็ทำให้ผมกหลุมรัก เพียงแค่รอยยิ้มของเธอก็ทำให้ผมยิ้มตามได้
ความรู้สึกที่ชอบใครนึงและก็คิดว่าผมคงชอบใครไม่ได้แล้วล่ะ
จำได้ไหมตั้งแต่วันนั้น วันแรกที่ผมได้เห็นรอยยิ้มของเธอครั้งแรกผมรู้สึกอย่างไร วันนี้ผมจะเล่าให้ฟัง
"ก็ตั้งแต่ที่ได้เห็นรอยยิ้มของเธอวันนั้น รอยยิ้มของเธอก็เข้ามาฝังในหัวผมทันทีอาจจะดูเพ้อเจ้อแต่ทำไงได้ล่ะ ผมรู้สึกแบบั้นจริงๆ
เป็นความรู้สึกที่ว่า เห้ยนี้ล่ะ รอยยิ้มแบบนี้ล่ะที่ไม่เหมือนใคร รอยยิ้มแบบนี้ล่ะที่อยากจะเห็นมันตลอดไป ถ้ามีโอกาสนะ "
จนวันนึงเราก็ทำความรู้จักกัน ไม่ว่าผมจะคุยกับเธอมานานแค่ไหนหรือไม่ว่าจะเจอหน้าเธอมากี่ครั้งแล้วก็ตาม
ความรู้สึกแบบว่า วันแรกที่เราเจอกันมันยังอยู่ๆเลยนะ ผมยังคงตื่นเต้นหรือแม้กระทั่งเขินเธออยู่เลย
แลดูเป็นผมชายที่อ่อนไหวเนอะ แต่ทำไงได้ก็ความรู้สึกมันไม่ได้หลอกเราใช่ไหมล่ะ ว่าไหม
ตั้งแต่วันที่เราได้พูดคุยกันไม่ว่าจะเรื่องดีหรือร้ายยังไงเราจะพูดคุย ปรึกษาซึ่งกันและกันเสมอ
เวลาที่ผ่านมาอาจจะดูเหมือนนานแล้วแต่ถ้าเทียบกับชีวิตหนึ่งชีวิตมันแค่ช่วงเวลาสั้นๆเองนะ
ตลอดเวลาเธอทำให้ผมยิ้มได้ตลอด แม้ว่าเราจะพูดคุยกันผ่านทางตัวอักษรกันสักส่วนมาก
เลยคิดว่า ผมพอจะมีโอกาสที่จะได้ดูแลรอยยิ้มของเธอบ้างไหม รอยยิ้มของเธอที่เหมือนเป็นของผมเอง
ถ้ามีโอกาสก็จะรักษามันไว้อย่างดีเลยล่ะ
ขอบคุณเธอด้วยนะ ที่ยังอยู่ให้ผมชอบ ที่ยังอยู่คอยมอบรอยยิ้มนั้นให้ผม
ถือว่าคุ้มแล้วล่ะที่ได้เห็นได้เจอกับคนๆที่รู้สึกดีด้วยขนาดนี้
ถึงเธอ....
แค่เธอยิ้มก็ทำให้ผมกหลุมรัก เพียงแค่รอยยิ้มของเธอก็ทำให้ผมยิ้มตามได้
ความรู้สึกที่ชอบใครนึงและก็คิดว่าผมคงชอบใครไม่ได้แล้วล่ะ
จำได้ไหมตั้งแต่วันนั้น วันแรกที่ผมได้เห็นรอยยิ้มของเธอครั้งแรกผมรู้สึกอย่างไร วันนี้ผมจะเล่าให้ฟัง
"ก็ตั้งแต่ที่ได้เห็นรอยยิ้มของเธอวันนั้น รอยยิ้มของเธอก็เข้ามาฝังในหัวผมทันทีอาจจะดูเพ้อเจ้อแต่ทำไงได้ล่ะ ผมรู้สึกแบบั้นจริงๆ
เป็นความรู้สึกที่ว่า เห้ยนี้ล่ะ รอยยิ้มแบบนี้ล่ะที่ไม่เหมือนใคร รอยยิ้มแบบนี้ล่ะที่อยากจะเห็นมันตลอดไป ถ้ามีโอกาสนะ "
จนวันนึงเราก็ทำความรู้จักกัน ไม่ว่าผมจะคุยกับเธอมานานแค่ไหนหรือไม่ว่าจะเจอหน้าเธอมากี่ครั้งแล้วก็ตาม
ความรู้สึกแบบว่า วันแรกที่เราเจอกันมันยังอยู่ๆเลยนะ ผมยังคงตื่นเต้นหรือแม้กระทั่งเขินเธออยู่เลย
แลดูเป็นผมชายที่อ่อนไหวเนอะ แต่ทำไงได้ก็ความรู้สึกมันไม่ได้หลอกเราใช่ไหมล่ะ ว่าไหม
ตั้งแต่วันที่เราได้พูดคุยกันไม่ว่าจะเรื่องดีหรือร้ายยังไงเราจะพูดคุย ปรึกษาซึ่งกันและกันเสมอ
เวลาที่ผ่านมาอาจจะดูเหมือนนานแล้วแต่ถ้าเทียบกับชีวิตหนึ่งชีวิตมันแค่ช่วงเวลาสั้นๆเองนะ
ตลอดเวลาเธอทำให้ผมยิ้มได้ตลอด แม้ว่าเราจะพูดคุยกันผ่านทางตัวอักษรกันสักส่วนมาก
เลยคิดว่า ผมพอจะมีโอกาสที่จะได้ดูแลรอยยิ้มของเธอบ้างไหม รอยยิ้มของเธอที่เหมือนเป็นของผมเอง
ถ้ามีโอกาสก็จะรักษามันไว้อย่างดีเลยล่ะ
ขอบคุณเธอด้วยนะ ที่ยังอยู่ให้ผมชอบ ที่ยังอยู่คอยมอบรอยยิ้มนั้นให้ผม
ถือว่าคุ้มแล้วล่ะที่ได้เห็นได้เจอกับคนๆที่รู้สึกดีด้วยขนาดนี้