[CR] :: "หลวงพระบาง" ไปสิ แล้วคุณจะรัก

:: สวัสดีครับทุกท่าน กระทู้นี้เป็นครั้งแรกที่ผมเข้ามาเขียนในพันทิป (บอกก่อนว่าไม่เคยเขียนเลยครับ แต่อยากเล่าให้ฟัง55) เอาเป็นว่าทุกท่านก็ทนๆอ่านเอานะครับ เริ่มเลยละกัน ช่วงเมื่อประมาณปีกว่าๆหรือเกือบสองปีที่ผ่านมา ผมมีโอกาสไปเที่ยว สถานที่ๆไม่คิดว่าจะไปเลย แต่เมื่อไปถึงแล้วผมรู้สึกรักที่แห่งนี้เลยก็ว่าได้ นั่นคือ"หลวงพระบาง" ที่ลาวประเทศเพื่อนบ้านเรานี่เอง
::เริ่มต้นจากเพื่อนมาชวนผมไปเที่ยว ผมไม่รู้เลยว่าไปไหน ตามประสาวัยรุ่น ก็เก็บเสื้อผ้า ของใช้ส่วนตัวใส่เป้หลังก็ไปเลย นั่งรถทัวร์ ขอนแก่น-นครหลวงเวียงจันทร์ ที่ปรับอากาศขอนแก่น(ไม่รู้ชื่อเต็มว่าไง แต่เขาเรียกปรับอากาศ) ประมาณ 8 โมงมั้งถ้าจำไม่ผิด ถึงเวียงจันทร์ พอดีผมกับเพื่อนลงรถไปทำเรื่องผ่านแดน แถวนั้นมีที่แลกเปลี่ยนเงินตรา ผมกับเพื่อนๆจึงเข้าไปแลกเงิน กลับออกมารถทัวร์ออกไปก่อนแล้ว งานเข้าสิครับ สัมภาระทั้งหมดยังอยู่บนรถ 555 ผมกับเพื่อนนี่นั่งสามล้อตามเข้ามาในเวียงจันทร์เลยครับ แต่โชคดีหน่อยที่คนขับรถเขามีน้ำใจเก็บสัมภาระทุกอย่างไว้ให้ ขอบคุณพนักงานขับรถน้ำใจงามจริงๆครับ555
::ด้วยความที่ไม่ได้ศึกษาข้อมูลมาก่อนเลย จึงไม่รู้ว่าหลวงพระบางอยู่ที่ไหน ไกลรึเปล่า เอาเป็นว่าไปมั่วครับ ลุงขับสามล้อก็เลยไปส่งที่สถานีขนส่งสายเหนือ ที่จะไปหลวงพระบางครับ555

::ระหว่างออกเดินทางจากเวียงจันทร์ ผมได้สัมผัสกับธรรมชาติที่ยังคงสวยงาม และป่าไม้ที่เขียว ทำให้เรารู้สึกสดชื่นเป็นพิเศษ


::รถของเรามาแวะพักที่เขื่อนน้ำงืม บอกเลยว่าที่นี่ขายปลาทุกประเภท ห้อยเต็มไปหมดเลย แต่เสียดายที่ผมไม่ได้เก็บภาพมา55
::รถของเราออกเดินทางต่อไป ผมเก็บภาพสวยๆข้างทางนิดหน่อย


::บอกเลยว่าเป็นการเดินทางที่นานมาก ผมมาถึงหลวงพระบางประมาณ 5 ทุ่ม(เดินทางจากเวียงจันทร์ บ่ายสอง) หลังจากถึงสถานีขนส่งหลวงพระบาง ผมไม่รู้เลยว่าต้องไปไหนต่อ โรงแรมก็ไม่ได้จอง มาแบบมั่วจริงๆครับ ผมกับเพื่อนๆนั่งสามล้อไปลงแถวหน้าหอพิพิธภัณฑ์หลวงพระบาง แล้วก็เดินหาที่พักไปเรื่อยๆ บอกเลยว่าเวลานั้นในเมืองปิดไฟเงียบหมดแล้ว ผมกับเพื่อนๆเดินไปเจอคุณป้าท่านหนึ่ง ท่านเมตตาพาไปหาที่พักเป็นเกสเฮ้าส์ ราคาย่อมเยาว์แต่ภายในก็สะดวกสบายดีครับ ขอบคุณคุณป้าใจดีครับ55
::บรรยากาศตอนเช้ามืดที่หลวงพระบางนั้น คงเป็นที่คุ้นเคยกันดี กับภาพการตักบาตรข้าวเหนียว ซึ่งในบ้านเราเองก็สามารถพบเห็นได้ตามชนบททางภาคตะวันออกเฉียงเหนือ บอกเลยว่าเป็นภาพที่แฝงด้วยแรงศรัทธาจริงๆครับ


::เสร็จจากนั้น ทุกคนคงไม่พลาดที่จะมาเดินชมตลาดเช้า ตรงบริเวณข้างหอพิพิธภัณฑ์หลวงพระบางครับ
ตรงนี้เป็นร้านขายพวกของแฮนด์เมด พวกกระเป๋า ของที่ระลึก



::นี่เลย ร้านขายปลา ตัวอย่างใหญ่ สดๆจากน้ำโขงกันเลยทีเดียวครับ


::เดินถัดมาอีกจะเป็นโซนขายอาหาร มาดูหน้าตา น่าอร่อยมั้ยละครับ

::นี่คือสาหร่ายน้ำจืด ที่ชาวหลวงพระบางเรียก"ไคแผ่น"ไว้ทอดกรอบ อร่อยมาก

::นี่เลย อาหารเช้าของผม "เฝอ" แซ่บอีหลีเด้อ

::ที่พลาดก็คือ กาแฟครับ มาหลวงพระบางต้องชิมกาแฟร้าน "ประชานิยม" เดินเลยตลาดเช้าลงไปหน่อยถึงถนนแคมโขง รึป่าวถ้าชื่อถนนผิดก็ขออภัยด้วยครับ 555 จากนั้นเดินย้อยกลับมาที่ถนนสีสว่างวง เราจะพบกับความงามของวัดใหม่สุวรรณภูมาราม ซึ่งผนังสิมมีความงดงามมากครับ


::ถนนภายในเมืองโล่งมาก ต่างจากบ้านเราที่คราคร่ำไปด้วยรถลา ทำให้ผมรู้สึกว่า มาหลวงพระบางได้พักผ่อนจริงๆ

::สภาพบ้านเรือน เรียบๆแต่ดูหรูหรา

::ในส่วนนี้คือหอพิพิธภัณฑ์หลวงพระบาง ซึ่งเมื่อก่อนเคยเป็นพระราชวังหลวง

::หอพระบาง สถานที่ประดิษฐาน พระบางพุทธลาวัล พระพุทธรูปคู่บ้านคู่เมือง และเป็นที่มาของชื่อ "หลวงพระบาง"


::ช่วงสายๆหน่อย ถ้าหากคุณมีเวลา ใช้ชีวิตช้าๆ ไม่รีบ แนะนำให้ไปพักผ่อนที่น้ำตก เพราะน้ำตกที่หลวงพระบางมีหลายที่ แต่ละที่ก็สวยสุดๆจะบอกให้  เริ่มต้นด้วยการปั่นจักยานเลาะตามถนนในเมือง ออกไปนอกเมืองไม่ไกลนัก จะเจอน้ำตกตาดทอง เป็นน้ำตกเล็กๆ แต่ก็สวยงามไม่แพ้ใคร ปล.ก่อนไปแนะนำให้หาไรรองท้องก่อน นี่เลย "เฝอ" จำชื่อร้านไม่ได้555




::หลังจากโอบกอดกับธรรมชาติแล้ว แดดร่มลมตก เหมาะแก่การปั่นจักรยานเที่ยวรอบๆตัวเมืองหลวงพระบาง หากเราปั่นไปรอบๆ จะพบกับสภาพบ้านเรือน วิถีความเป็นอยู่ ที่ยังคงไม่หมุนเร็วไปกับกาลเวลา




::ปั่นมาเรื่อยๆ จะเจอสถานที่ที่ มาหลวงพระบางต้องมาที่นี่ "วัดเชียงทอง" ได้ชื่อว่าเป็นอัญมณีแห่งสถาปัตยกรรมลาว เป็นสิมที่มีความงดงามตามแบบฉบับล้านช้าง




::นี่คือภาพที่ใครมาหลวงพระบางต้องมาดูมาถ่ายภาพ เป็นภาพกระจกแบบโมเสค ที่มีความสวยงามเมื่อยามเย็นพระอาทิตย์อัสดง กระจกต้องแสงก็จะเกิดประกายระยับสวยงามจริงๆ

::ฝั่งตรงข้ามสิม เป็นโรงเมี้ยนโกศ (เมี้ยน=เก็บ) บนผนังด้านหน้าเป็นภาพสลักนางสีดาลุยไฟงดงามเช่นกัน

::ราชรถเชิญพระโกศแบบฉบับล้านช้าง

::ในบริเวณวัดมีการถ่ายภาพการแต่งกายของชาวหลวงพระบาง

::ออกจากวัดเชียงทอง สามารถปั่นจักรยานตามถนนเลียบแม่น้ำคานได้ จะเห็นวิถีของชาวหลวงพระบางยามเย็น



::ค่ำแล้ว ปั่นจักยานผ่านมา เห็นนักท่องเที่ยวเยอะมาก ไม่รู้เขารออะไร นี่ไงสิ่งที่เขารอ ผมบอกเลยว่า จุดนี้คือพระอาทิตย์ตก ที่สวยที่สุดในโลก

::เย็นๆเรา สามารถมาเดินเลาะตลาดมืดตรงหน้าหอพิพิธภัณฑ์ได้ มีของขายเยอะมากมาย แต่สิ่งที่ต้องลองคือนี่เลย

::เดินมาสุดตลาดมืด จะมีตรอก บอกเลยว่าตรอกนี้คือที่ที่ชื่นชอบของนักชิมทั้งหลาย อาหารเพียบครับ

::ประมาณ สามสี่ทุ่ม หลวงพระบางก็เริ่มเงียบแล้ว

::เช้าวันกลับ ผมนั่งรถกลับสายเดิมโดยจะมีรถออกประมาณเช้าตรู่รอบแรก ถ้าหากจะมาให้ทันด่านที่หนองคาย ช่วงกลับฝนตกทำให้อากาศดีเป็นพิเศษ


::หลวงพระบาง เมืองเล็กๆที่น่ารัก ไปแล้วเหมือนได้พักผ่อนจริงๆ ลองไปสักครัง แล้วคุณจะรักเหมือนผม "หลวงพระบาง"