สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นต้องขอโทษก่อนเพราะเขียนกระทู้ไม่ค่อยเป็นอาจเขียนผิดบ้าง55555555555
แต่ครั้งนี้ไม่รู้จะไปปรึกษาใครแล้ว คือเมื่อปีที่แล้วเราเองได้คุยกับคนๆนึงมาก่อน ระยะการคุยก็10เดือนได้
ด้วยความที่ว่าเป็นคนที่ไว้ใจใครตลอด คุยกับใครคนเดียวตลอดเลยไม่ได้ระแวงหรือสงสัยอะไร ช่วงนั้นมีความสุขดีค่ะ การกระทำทุกอย่างก็คล้ายๆคนคบกัน
มีไปดูหนัง ไปเที่ยวบ้างเยอะแยะไปหมด แต่ความสุขมักผ่านเร็วเสมอจริงๆเมื่อเขาเองเริ่มเปลี่ยนไป หายไปบ้าง คือตอนนั้นเราไม่ได้คบกัน ก็เลยไม่ได้มีสิทธิ์จะไปหวง หึงหรืออะไรกัน แค่จะโทรหายังคิดแล้วคิดอีก จนกระทั่งเขาเริ่มห่างหายไป ตอบน้อยลง ตอบสั้นๆ หลายคนคงเคยเจอ ตอนนั้นเราเองรู้สึกผิดหวังเล็กๆว่าการที่เราเป็นคนจริงจังเนี่ย ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะจริงจังกลับเสมอไปนี่หว่า ผลสุดท้ายคือเรา2คนเลิกคุยกันค่ะ แล้วก็มารู้ทีหลังว่าเขากำลังจีบผู้หญิงพร้อมกัน 3คน 3คนนั้นก็เป็นคนใกล้ชิดเราเนี่ยแหละค่ะ เจ็บไปดิ ช่วงนั้นมันรู้สึกงงไปหมด ถึงเราไม่ได้ใช้คำว่า แฟน แต่ก็ทำให้เราคิดว่าที่ผ่านมามันคืออะไร
จนเราเริ่มเข้ามหาลัย ลืมบอกไปตอนนั้นม.ปลาย
พอเข้ามหาลัยก็เจอคนมากมาย มหาลัยเราขึ้นชื่อว่ามีคนหน้าตาดีเรียนเยอะ ทั้งญและช มันก็จริงๆค่ะ สวยหล่อเต็มไปหมด
สังคมเริ่มกว้างขึ้นเรื่อยๆ แต่ตอนนั้นเราเองไม่ได้รู้สึกอยากจะเปิดใจหรือรู้จักใครใหม่ๆเลย พยายามกลับไปที่เก่าๆเพื่อไปแอบดูว่าเขาคนนั้นทำอะไรวนกลับไปที่เดิมๆ ก็เจอค่ะแต่ก็ไม่ได้เข้าไปทักหรืออะไร จนมีอยู่ช่วงนึงมีคนเข้ามาในชีวิตเรา ตอนนั้นก็ปี1 ก็คิดแบบเพื่อนหมดแหละค่ะแต่คนนี้เข้ามาคุยเรื่อยๆ จนเราสนิทกันระดับนึง แต่ก็ไม่ทำให้เราอยากเปิดใจให้ใครเลย เราสองคนก็เป็นเพื่อนกันแหละค่ะ
พอมาปี2 ก็มีคนเข้ามาคุยบ้าง แต่เราเองกลับคิดแค่เพื่อนกับทุกๆคน บางทีก็คิดว่าอาจจะยังเจอคนที่ไม่ใช่มั้ง
ก็กลายเป็นว่าเราเองไม่กล้าเปิดใจให้อะไรใหม่ๆ เข้ามาในชีวิตเลยค่ะ ถ้าถามว่าเหงามั๊ยตอบเลยเหงานะ แต่ทุกวันนี้อยู่คนเดียวก็ไม่ได้แย่อะไรมีหน้าที่เรียนไป วันๆก็อยู่กับครอบครัวไป ยิ่งพยายามลองเปิดใจ กลับทำให้เราไม่อยากรู้จักใครใหม่ๆอีกเลย
มีใครเคยเป็นแบบเราบ้างมั๊ยคะ มาเล่าให่ฟังหน่อยเร็ว
เปิดใจทำยังไง ทำไม่ได้สักที
แต่ครั้งนี้ไม่รู้จะไปปรึกษาใครแล้ว คือเมื่อปีที่แล้วเราเองได้คุยกับคนๆนึงมาก่อน ระยะการคุยก็10เดือนได้
ด้วยความที่ว่าเป็นคนที่ไว้ใจใครตลอด คุยกับใครคนเดียวตลอดเลยไม่ได้ระแวงหรือสงสัยอะไร ช่วงนั้นมีความสุขดีค่ะ การกระทำทุกอย่างก็คล้ายๆคนคบกัน
มีไปดูหนัง ไปเที่ยวบ้างเยอะแยะไปหมด แต่ความสุขมักผ่านเร็วเสมอจริงๆเมื่อเขาเองเริ่มเปลี่ยนไป หายไปบ้าง คือตอนนั้นเราไม่ได้คบกัน ก็เลยไม่ได้มีสิทธิ์จะไปหวง หึงหรืออะไรกัน แค่จะโทรหายังคิดแล้วคิดอีก จนกระทั่งเขาเริ่มห่างหายไป ตอบน้อยลง ตอบสั้นๆ หลายคนคงเคยเจอ ตอนนั้นเราเองรู้สึกผิดหวังเล็กๆว่าการที่เราเป็นคนจริงจังเนี่ย ก็ไม่ได้แปลว่าเขาจะจริงจังกลับเสมอไปนี่หว่า ผลสุดท้ายคือเรา2คนเลิกคุยกันค่ะ แล้วก็มารู้ทีหลังว่าเขากำลังจีบผู้หญิงพร้อมกัน 3คน 3คนนั้นก็เป็นคนใกล้ชิดเราเนี่ยแหละค่ะ เจ็บไปดิ ช่วงนั้นมันรู้สึกงงไปหมด ถึงเราไม่ได้ใช้คำว่า แฟน แต่ก็ทำให้เราคิดว่าที่ผ่านมามันคืออะไร
จนเราเริ่มเข้ามหาลัย ลืมบอกไปตอนนั้นม.ปลาย
พอเข้ามหาลัยก็เจอคนมากมาย มหาลัยเราขึ้นชื่อว่ามีคนหน้าตาดีเรียนเยอะ ทั้งญและช มันก็จริงๆค่ะ สวยหล่อเต็มไปหมด
สังคมเริ่มกว้างขึ้นเรื่อยๆ แต่ตอนนั้นเราเองไม่ได้รู้สึกอยากจะเปิดใจหรือรู้จักใครใหม่ๆเลย พยายามกลับไปที่เก่าๆเพื่อไปแอบดูว่าเขาคนนั้นทำอะไรวนกลับไปที่เดิมๆ ก็เจอค่ะแต่ก็ไม่ได้เข้าไปทักหรืออะไร จนมีอยู่ช่วงนึงมีคนเข้ามาในชีวิตเรา ตอนนั้นก็ปี1 ก็คิดแบบเพื่อนหมดแหละค่ะแต่คนนี้เข้ามาคุยเรื่อยๆ จนเราสนิทกันระดับนึง แต่ก็ไม่ทำให้เราอยากเปิดใจให้ใครเลย เราสองคนก็เป็นเพื่อนกันแหละค่ะ
พอมาปี2 ก็มีคนเข้ามาคุยบ้าง แต่เราเองกลับคิดแค่เพื่อนกับทุกๆคน บางทีก็คิดว่าอาจจะยังเจอคนที่ไม่ใช่มั้ง
ก็กลายเป็นว่าเราเองไม่กล้าเปิดใจให้อะไรใหม่ๆ เข้ามาในชีวิตเลยค่ะ ถ้าถามว่าเหงามั๊ยตอบเลยเหงานะ แต่ทุกวันนี้อยู่คนเดียวก็ไม่ได้แย่อะไรมีหน้าที่เรียนไป วันๆก็อยู่กับครอบครัวไป ยิ่งพยายามลองเปิดใจ กลับทำให้เราไม่อยากรู้จักใครใหม่ๆอีกเลย
มีใครเคยเป็นแบบเราบ้างมั๊ยคะ มาเล่าให่ฟังหน่อยเร็ว