คืองี้ครับๆ ผมเนี่ย20ปีเเต่คือสภาพเเวดล้อมของมหาลัยเเละเพื่อนๆค่อนข้างเเบบเจอกันตอน้รียนเรียนเสร็ตเเล้วก็เเบบไม่มีอะไรเเล้วอะเเยกย้ายกละบไปหมดผมที่หอใกล้มหาลัยก็เเบบอยู่คนเดียวซะส่วนใหญ่เลยอะ ครับเวลาว่างก็เยอะตัดเเบ้วคือมหาลัยเล็กมากกกก ผมไปหมดทุกทีมนมอตั้งเเต่3วันเเรกที่เข้ามาเลยอะครับเข้ เเล้วคือกิจกีรมเเม่งเเทบไม่มี หาเเฟนยากมากครับ เเล้วคือผมเเบบรู้สึกอัดอั้นเเบะต้องตะโกนออกมาในห้องน้ำหรือตะโกนใส่หมอนด้วยผมไม่เคยทำเเบบนี้มาก่อนเลยมันเเบบอัดอั้นอะครับ เเล้วก็เเบบผมมักอยู่ในห่องเป็นหลัดมีออกไปเดินเล่นบ้างเเต่มันก็ไม่มีอะไรอะครับเอาจริงๆนะคือเเบบเห้อ... 67582 เเล้วผมก็มีอาการหลายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนด้วยครับ ไม่ว่าจะpanic ศีรษะขยับได้มีเส้นออกมาตรงหน้าผาก รู้สึกหายใจไม่ค่อยออกบางที เเต่พอใช้เเรงออกกำลังก็ดีขึ้น ผมสับสนกับควาทรู้สึดตัวเองมากไปหาหมอหมอก็บอกปกติคือมันก็ดีเเล้วพอกละบมาเวลาผ่านไปมันก็เป็นอีกเเล้วก็ไม่หายไปสักทีมันก็ทรมาณเบาๆอะนึกว่าเป็นโรคหัวใจอันตรายไหมมบอกกับตัวเองเเต่ก็ไม่เคยเป็นไร เห้อคือพลังงายผมเยอะเเละอยู่คนเดียวจนเหงาเเบะอัดอั้นเกินไปใข่ไหมครับคือเเบบอยากทราบว่ามีใครเคยเป็นเเบบนี้บ้างไหมครับมาเเชร์กันหน่อย
ขอบคุณครับ
วัยรุ่น20มันเป็นเเบบนี้จริงไหมม
ขอบคุณครับ