แชร์มุมมองของโรค G6PD (โรคแพ้ถั่วปากอ้า) บางมุมที่คุณหมอไม่ได้บอกครับ

พอดีอ่านเจอดราม่าเรื่องนึง ไม่เกี่ยวกับโรคนี้
แต่เห็นว่าลูกของต้นตอดราม่าเป็นโรค G6PD  หรือที่ชอบเรียกกันว่า โรคแพ้ถั่วปากอ้า ครับ

เลยอยากเล่ามุมมองของผมซึ่งเป็นโรคนี้ เนื่องจากเห็นมีคุณแม่มาปรึกษาเรื่องโรคนี้กันเยอะในพันทิป
เลยอยากเล่ามุมมองสบายๆ ที่คุณหมอไม่ได้บอกเราครับ คุณแม่ทั้งหลายจะได้ไม่ต้องกังวลกันครับ


1) เริ่มที่คนที่เป็นโรค G6PD เกือบจะทุกคนเป็นผู้ชายครับ และมุมมองแสนสบายของคนไทยที่เป็นโรคนี้ ไม่ต้องเกณฑ์ทหารครับ

อันนี้ประสบการณ์ตรงครับ ถึงวันเกณฑ์ลุ้นแทบตาย ถอดเสื้อต่อคิว เขียนหมายเลขบนแขนแล้ว แต่ตอนตรวจร่างกายยื่นว่าเป็นโรคนี้ เค้าก็ไม่เอาเลยครับ

เพราะนับเป็นโรคเลือดชนิดหนึ่ง ซึ่งทหารมองว่าเสี่ยงเปล่าๆที่จะเอาเราไป คนมาจับใบดำใบแดงเยอะแยะไปหมด ไม่เอาเราซักคนไม่เป็นไรครับ (เย้ๆ)

หมายเหตุ : เกณฑ์เมื่อปี 2552  ครับ

แก้ไขครับ ผมโชคดีสุดๆที่ไม่โดนเกณฑ์ครับ ตามคห.27  เดี๋ยวนี้ระบุชัดเจนแล้วว่าแใเกณฑ์ครับ

โชคดีจังเรา


2) ให้ลูกๆหรือคนที่เป็น ท่องไว้ขึ้นใจ G6PD จีซิกพีดี
จะหาหมอ คลินิก โรงพยาบาล ร้านขายยา หรือกรอกประวัติอะไรก็ตาม บอกทุกครั้ง ทำให้ชิน ทำให้เป็นนิสัยครับ

เพราะโรคนี้จะไม่ร้ายแรงเลยถ้าเราป้องกันสารที่ทำให้เกิดอาการ

ความจริงข้อนี้สำคัญนะครับ ตามคห.20ครับ ส่วนใหญ่ที่เกิดอาการเพราะไม่รู้ตัวว่าเป็นแล้วไปใช้ยาที่แพ้ครับ และอย่าซื้อยากินเองครับ ถ้าจะซื้อกินเองก็แจ้งเภสัชครับว่าเป็นโรคนี้ บางร้านจะไม่ขายยาให้เราเลยครับ

ยังยืนยันครับว่าแค่เลี่ยงสิ่งที่แพ้ ก็จะใช้ชีวิตเหมือนคนปกติเลย


3) ให้ลูกๆหรือคนที่เป็น บอกเพื่อน บอกแฟน บอกคนสนิททั้งหลาย ว่าเป็นโรค G6PD แพ้ถั่วปากอ้า

ใครงงบอกมันง่ายๆว่า กินถั่วปากอ้าแล้วจะเม็ดเลือดแตกตาย
อาจจะฟังดูรุนแรงแต่ได้ผลครับ

อย่างผม คือผมเป็นคนชอบดื่ม ซึ่งในวงเหล้า กับแกล้มที่อาบังมันชอบนำเสนอให้เราๆก็ถั่วทั้งหลาย และไอถั่วปากอ้า ที่ปกติหากินแทบไม่มี (ยกเว้นพวกเซียนเซเว่นที่จะรู้ว่าที่จริงแล้วมีขายทุกสาขาเลย) มันจะพบเจอเยอะมากตามร้านเหล้าที่อาบังเดินเวียนกันบ่อยกว่าเด็กเสิร์ฟ

แล้วคนเมาชอบแหย่ชอบแกล้งกันครับ คนไม่รู้ก็เอาถั่วปากอ้า บดๆใส่แก้วแกล้งผม ดีที่เพื่อนสนิทผมรู้ว่าผมแพ้ มันเลยด่าให้ฉะใหญ่ หลังๆมานี่เพื่อนทุกคนทุกกลุ่มรู้หมดว่าผมแพ้ มันก็จะช่วยๆดูให้ กันเราเผลอกินตอนเมาด้วย

ฉะนั้นสำคัญมากครับ อย่าไปอายใคร บอกไปโต้งๆเลยว่าแพ้ กินแล้วจะตายได้

เพิ่มเติมครับ ของที่ห้ามตามคห.10ครับ ที่จริงจะมีละเอียดๆเลยลองหาตามเวปดูครับ ผมมาเล่าตามประสบการณ์ผม ทั้งนี้ผมไม่รู้ว่าผมเป็นมากหรือน้อย (บกพร่องเอนไซม์G6PD ระดับไหน) ยังไงเรื่องละเอียดหาข้อมูลเพิ่ม และปรึกษาแพทย์ดูครับ

ผมมาแชร์มุมมองอื่นเฉยๆครับ แต่โรคนี้ไม่ได้รุนแรงครับ คือถ้ากังวลก็เลี่ยงพวกของห้ามต่างๆครับ แต่ทั่วไปแล้วใช้ชีวิตเหมือนคนปกติแหละครับ


4)  อย่างที่บอกโรคนี้ไม่น่ากลัวครับ ถ้าป้องกันสารที่แพ้ ผมเล่นกีฬา เตะบอล ไปเที่ยวปกติทุกอย่าง หรือกระทั่งกินเหล้า สูบบุหรี่ ก็เป็นปกติครับ

แต่หมอเคยบอกให้ทานน้ำเยอะๆ ซึ่งผมเป็นคนทานน้ำเก่งอยู่แล้ว ก็ไม่รู้ว่ามันช่วยไรรึป่าว

และที่ยิ่งทำให้คุณแม่ทั้งหลายคลายกังวล คือจากสถิติ ณ ปี 2013  มีผู้ป่วยโรค G6PD ประมาณ 400 ล้านคนทั่วโลก โรคนี้ไม่ใช่โรคใหม่ แต่แค่คนไทยไม่รู้จักกันเฉยๆครับ ซึ่งที่ดูจะน่ากลัวแค่ตอนเกิดแรกๆเลยครับ ที่ตัวเหลือง พอโตมาสบายๆครับ ไม่มีปัญหาอะไรจริงๆ [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้มีคนตายเพราะโรคนี้จริงๆประมาณ 4,000 คนจาก 400 ล้านคน ในปี 2013 (หนึ่งในแสน)  ซึ่งเกือบจะทั้งหมดตายเพราะไม่รู้ว่าเป็นโรคนี้ ฉะนั้นการที่เรารู้ว่าเป็นโรคนี้นี่ใช้ชีวิตปกติจริงๆคนับ


5) อันนี้หมอเตือนให้ระวัง ระวังอย่าเป็นโรคมาลาเรีย เพราะยาที่ใช้รักษาเราดันแพ้

จากกลุ่มยาที่แพ้ หมอผมว่ามันมียาอื่นทดแทนได้ แต่โรคมาลาเรีย ยาที่ใช้รักษาเราแพ้ ทำให้รักษาลำบากครับ


6) โรคนี้มีตั้งแต่เป็นไม่รุนแรง หรือเป็นรุนแรงครับ
เคยอ่านเจอคนเป็นบางคนที่ไม่รู้ว่าเป็น กินถั่วปากอ้าประจำ อยู่มาวันนึงต้องเข้าโรงพยาบาลถึงได้รู้ว่าเป็นโรคนี้ ทั้งๆที่กินไม่เคยเป็นอะไร หมอว่าอาการถ้าเป็นแบบกรณีนี้คือ เป็นแบบไม่รุนแรงซักกะตี้ดเดียว เลยพอกินได้

แต่คนที่รุนแรงกินเม็ดเดียวก็จะหัวใจวายแล้ว

ฉะนั้นถ้าเป็นก็อย่าห้าวไปลองเลยครับ ดูจะไม่คุ้มเสี่ยง


7) โรคนี้บริจาคเลือดไม่ได้ครับ
คือ สภากาชาดบอกไม่มีผลกับผู้รับครับ และอีกอย่างเวลาเค้ารับเลือดเราแล้ว เค้าเอาเลือดไปตรวจอีกทีอยู่แล้ว และคงคัดเลือดเราทิ้งนั่นเอง

แต่เค้าบอกว่ามีผลกับผู้ให้ คือเป็นหนึ่งในลิสต์รายชื่อโรคที่เสี่ยงจากการบริจาคเลือด เช่น โรคหัวใจ
(แต่ G6PD เสี่ยงยังไงจนท.เค้าก็ตอบไม่ได้เหมือนกัน แค่เค้าต้องทำตามระเบียบที่มีซึ่งก็เข้าใจครับ)

มุมมองขำๆ ก็คือ ถ้าโดนเมาแล้วขับ แล้วต้องไปบำเพ็ญประโยชน์เพื่อสังคม (ผมโดนมาแล้วนั่นเอง) คุณจะอดบริจาคเลือด ซึ่งเป็นการบำเพ็ญประโยชน์ที่สบายที่สุด เศร้าเลย



สุดท้ายแล้ว ผมแค่อยากมาเล่าให้สบายใจกันครับ ว่าไม่ต้องกังวลหากลูกของท่านเป็น จะดูน่ากังวลแค่ตอนแรกเกิดจริงๆครับ พอโตมาเรื่องอื่นน่ากลัวกว่าโรคนี้เยอะครับ เช่น ติดยา ทำสาวท้อง ยกพวกตีกัน ฯลฯ เรื่องโรคนี้จะดูเล็กน้อยไปเองครับ แค่ไม่ต้องกินถั่วปากอ้า


ป.ล.
อาจดูยาวแต่ไร้สาระไปหน่อย ขออภัยครับ
เห็นมีแต่คนโพสถามกับคนตอบเป็นบรรดาคุณแม่
เลยมาเล่ามุมมองคุณลูกที่เป็นครับ

ป.ล.2
โรคนี้เป็นพันธุกรรมครับ พี่น้อง หรือลูกพี่ลูกน้องกันมักจะเป็นเหมือนกันครับ
อย่างผมเป็น พี่ผมไม่เป็น แต่ลูกป้า(พี่สาวแม่)เป็นครับ น่าจะพาหะจากฝั่งแม่  
ดูเพิ่มเติมใน คห.42ครับ
พอดีตอบคุณคห.40ด้วยความรู้วิทย์อันน้อยนิดของผม