ขอความคิดเห็นจากทุกคนด้วยค่ะ 😭

ก่อนอื่นต้อง สวัสดี และ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านนะค้ะ เรื่องต่อไปนี้ที่จะนำมาเล่าให้ทุกคนฟังเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในชีวิตจริงของเรา
เมื่อหนึ่งปีก่อนเราได้เจอพี่คนหนึ่งซึ่งเป็นเพื่อนของเพื่อนอีกที ไปเที่ยวด้วยกัน. ไปกินเหล้าด้วยกันบ่อยมากๆ จนวันหนึ่งเราเกิดชอบเค้าขึ้นมา เพราะ เขาเป็นคนที่ ตลก และ. อารมณ์ดีมากๆ เหมือนว่าทุกวันจะไม่มีเรื่องให้เคียดเลย เวลาผ่านไป เราสองคนตกลงคบกัน.
จนมาถึงวันนี้. เราสองคนได้ หมั่น กันเรียบร้อย. ผู้ใหญ่ทั้งสองฝ่ายรับรู้. อยู่กินด้วยกัน ก็มาถึงวันนี้. ประมาน. 1ปีกว่าๆ
บ้านของแฟนเราค่อนข้างจะมีฐานะ เปิดร้าน ขายอาหาร ระดับ4ดาวเลยก็ว่าได้.  ตั้งแต่วันแรกที่เราย้านเข้ามาอยู่ในบ้านของแฟนเรา  ทุกวันวันเราต้องขายของทำงานกับพ่อกัแม่แฟนเรา. น้อยวันมากที่แฟนเราจะลงไปช่วยเราขายของ.  หรือถ้าให้เราพุดแบบเห็นแก่ตัว.   เราจะพูดว่า. ตั้งแต่อยู่ด้วยกัน. เขาปล่อยให้เราทำงาน คนเดียว. ปล่อยให้เหนื่อยคนเดียว  เหมือนเขาไม่เป็นห่วงเราเลย. เราได้แต่คิดว่าอยากจะกลับบ้านไปหาคนที่บ้านเรา. แต่ก็ได้แค่คิด. เหมือนเรารักเขามากๆ ยอมทุกอย่าง.  จนเราลืมรักตัวเอง. ตลอดเวลาเราไม่มีความสุขเลย. ส่วนแฟนเราก็เลยแต่เกมส์คุยแต่กับเพื่อน. นอนอยู่แต่บนบ้าน ไม่รู้เพราะอะไร ? เวลาเราบอกแฟนเราว่า.  ทำไมไม่ช่วยทำงานเลย. เราพุดเรื่องนี้ขึ้นมาทีไรทะเลาะกันทุกที. เหมือนเขาไม่แคร์เรา. เขานึกถึงแต่ตัวเอง จิงๆ
เราได้แต่คิดๆๆๆวนไปเวียนมา เราเหนื่อยมาก. จนมาถึงวันนี้เราพยายามทำใจที่จะไปจากเขามาตลอด.  และสุดท้าย เราคิดและตัดสินใจแล้วว่าจะเริ่มต้นชีวิตใหม่. และจะเดินออกไปจากชีวิตเขา.  เพื่อนๆช่วยบอกเราทีว่าเราควรจะทำยังไง ?  ขอบคุณทุกๆคนนะค้ะที่อ่านเรื่องของเรา. เราท้อมาก 😂😅😔