ผู้ชายแบบนี้รักษาดีๆนะ

บอกก่อนนะค้ะเราไม่ได้เป็นอะไรกับผู้ชายคนนี้แต่เค้าเทคแคร์เราดีมากค่ะเริ่มเลยละกันเราได้นั่งรถประจำคันหนึ่งซึ่งพรหมลิขิตบรรดาลให้เราได้มาเจอกับเค้า เค้าก็เป็นเด็กเกเรประมานหนึ่งเวลานั่งรถประจำก็จะนั่งข้างหลังแต่พอเราขึ้นรถได้2-3เดือนเค้าก็มานั่งข้างหน้าเราก็ได้สนิทกับใครก็เลยนั่งหน้าเค้าขึ้นรถคนแรกก็เลยนั่งเปิดประตูเราก็ได้นั่งใกล้ถ้าวันไหนเค้าตื่นสายเค้าก็จะนั่งข้างหน้าติดกับเราตอนนั้นก็รู้สึกดีมากค่ะเขินด้วยแต่เก็บอาการได้ค่ะพี่เค้าก็มาสายบ่อยค่ะก็เลยได้นั่งติดกันทุกวันวันหนึ่งเราเปลี่ยนที่รอรถคนขับเค้าไม่เห็นเราพี่เค้าก็บอกให้ตอนเย็นเค้ามาช้าเราไม่กล้าบอกคนขับรถให้ว่าพี่เค้ายังไม่มาเค้าก็เลยตกรถเพราะเรากลัวว่าคนขับเค้าว่าเราชอบพี่เค้าค่ะต่อมาก็เค้ามาขึ้นรถที่เดียวกับเราเค้ากับเราก็เดินมาเข้าประตูพร้อมกันเค้าก็ให้เราเข้าก่อนเราไม่มีที่นั่งก็เขยิบให้เรารู้สึกว่าเค้าเป็นแบบนี้กับเราคนเดียวเราก็เลยชอบเค้า วันหนึ่งเราขึ้นรถมาแล้วที่มันเต็มเค้าก็หยิบกระเป๋าของเด็กคนหนึ่งออกแล้วก็บอกกับเราว่าน้องมานั่งนี่ดิตอนเราเขินจนเอ๋อเลยค่ะแล้วพอเด็กลงเยอะแล้วเค้าก็บอกเราว่าน้องมานั่งนี่มั้ยเพราะว่าแถวที่เรานั่งมันเบียดกันเค้าก็ดีกับเราตลอดพอเค้าขึ้นม.6เค้าก็ไม่ได้นั่งรถประจำแล้วเราก็เลยบอกชอบเค้าเค้าบอกว่าเค้าก็เคยชอบเราแต่ว่าเค้าคิดว่าเราไม่ได้ชอบเค้าเค้าขอโทษเราแล้วบอกเราว่าเค้ามีแฟนแล้วทุกคนที่เค้ามาอ่านถ้าไม่อยากแห้วแบบเราถ้าชอบใครก็รีบบอกไปนะค้ะถึงเค้าจะไม่เลือกเราในตอนนั้นแต่เค้าคงมีใจให้เราบ้างแหละ
ตอนนี้ก็เสียใจนะค้ะแต่เราผิดเองที่ปากแข็งนี่ก็ผ่านมา1ปีละพี่เค้าก็จบม.6แล้วเค้ากับเราก็คงไม่ได้เจอกันอีก
•ถึงพรหมลิขิตจะไม่ได้บรรดาลให้เรารักกันแต่มันทำเราได้มาพบกับเธอ
ก็อยากให้ทุกคนสมหวังในความรักกันนะค้ะ ชอบก็บอกถึงเค้าจะไม่เลือกเราแต่เราก็ไม่ได้เลิกหวังเราไม่รู้ว่าจะชอบใครคนหนึ่งได้ถึงเมื่อไรแต่ถ้าตายไปไม่มีโอกาสได้บอกแน่ค่ะ