เครียดจังเลยครับ มีแฟนเป็นคนเวียดนามทางไกลไปหาลำบาก ผมก็งานและเรียนเขาก็เรียนและกำลังจะจบ ต่างคนต่างมีภาระ เขาดูสนใจผมดี แต่บางทีเขาก็ดูเฉยตัวอย่างเช้าๆมีเวลาออนเฟสตอบคนอื่น แต่ไม่ตอบไลน์ผม(ผมคิดมากป่ะ)เขาจะมาคุยหนักๆกับผมแค่ดึกๆเท่านั้น บางทีแอบคิดตลอดว่าเขาเหงาหรือป่าวถึงยังเป็นแบบนี้ เคยบอกให้จบกันครับแต่เขาไม่ยอมจบทั้งๆที่ไปด้วยกันอยาก ภาษาอังกฤษผมก็ต้องเรียนอีกเยอะเลยครับเครียดกดดัน (ผมพอพูดได้แต่เวลาพูดผิดเขาชอบขำและไม่อยากพูดอีกเลยครับ) ความรักแบบต้องรอแบบนี้จะมีปลายทางไหมครับ แชร์ประสบการณ์กันนะครับ
ความรักของเกย์มันจะจริงสักแค่ไหน