คือเราคุยกับคนที่เราชอบอ่ะค่ะ เราคุยกันทุกวันส่วนใหญ่เลยเราจะคุยกันเรื่องเรียนเรื่องสอบค่ะเพราะเราอยู่ม.6แล้ว เรื่องสมัครเรียนบ้าง
แล้วตอนช่วงลอยกระทงเพื่อนเราบอกเห็นเค้าไปเดินกับน้องคนนึงตอนนั้นเราเสียใจมากเราเลยเลิกคุยเพื่อที่จะได้ตัดใจไปเลยเราไม่ได้คุยกันประมาณ1อาทิตย์ค่ะ แล้วอยู่ๆมีวันนึงเค้าทักเรามาตอนแรกที่เราเห็นเราตกใจมากเพราะตั้งแต่ที่เราคุยกับเค้ามาเค้าไม่เคยทักเราก่อนเลยไม่เคยเลย เค้าทักมาหาเราเรื่องสมัครเรียนค่ะเราก็คิดว่าคงแค่นี้จริงๆพอเช้าอีกวันเค้าก็ทักมาอีกว่าจะเลือกอันดับอะไรยังไงเราก็ให้คำปรึกษาเค้าไปแล้วหลังจากนั้นเค้าก็ไม่ได้ทักมาอีกเลยเราก็ไม่ได้ทักเค้าไปนะคะเพราะเราคิดว่าเราควรพอแล้ว แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าต้องทักมาตอนที่เรากำลังจะตัดใจด้วยแล้วคือเรื่องแค่นี้ทำไมไม่รู้หรอทักเรามาทำไม เหมือนเรากำลังจะขึ้นมาแล้วเค้าก็พาเรากลับไปจุดๆนั้นอีก
ตอนที่อยู่รร.เราไม่เคยคุยกันเลยไม่เคยทักกันเพราะแค่หน้าเค้าเรายังไม่กล้ามองเลยค่ะเราก็เจอกันทุกวันทุกเช้า กลางวัน เย็นมันทำใจยากมากสำหรับเราค่ะ
ลืมบอกไปค่ะเค้าเคยโทรคอลมาหาเรา2ครั้งค่ะแต่เราไม่เคยรับเลยนะไม่กล้าพอ
เราไม่รู้ว่าเค้าให้ความหวังเราหรือเราหลอกตัวเองอ่ะค่ะ
ให้ความหวังเราหรือเราหลอกตัวเอง
แล้วตอนช่วงลอยกระทงเพื่อนเราบอกเห็นเค้าไปเดินกับน้องคนนึงตอนนั้นเราเสียใจมากเราเลยเลิกคุยเพื่อที่จะได้ตัดใจไปเลยเราไม่ได้คุยกันประมาณ1อาทิตย์ค่ะ แล้วอยู่ๆมีวันนึงเค้าทักเรามาตอนแรกที่เราเห็นเราตกใจมากเพราะตั้งแต่ที่เราคุยกับเค้ามาเค้าไม่เคยทักเราก่อนเลยไม่เคยเลย เค้าทักมาหาเราเรื่องสมัครเรียนค่ะเราก็คิดว่าคงแค่นี้จริงๆพอเช้าอีกวันเค้าก็ทักมาอีกว่าจะเลือกอันดับอะไรยังไงเราก็ให้คำปรึกษาเค้าไปแล้วหลังจากนั้นเค้าก็ไม่ได้ทักมาอีกเลยเราก็ไม่ได้ทักเค้าไปนะคะเพราะเราคิดว่าเราควรพอแล้ว แต่เราไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าต้องทักมาตอนที่เรากำลังจะตัดใจด้วยแล้วคือเรื่องแค่นี้ทำไมไม่รู้หรอทักเรามาทำไม เหมือนเรากำลังจะขึ้นมาแล้วเค้าก็พาเรากลับไปจุดๆนั้นอีก
ตอนที่อยู่รร.เราไม่เคยคุยกันเลยไม่เคยทักกันเพราะแค่หน้าเค้าเรายังไม่กล้ามองเลยค่ะเราก็เจอกันทุกวันทุกเช้า กลางวัน เย็นมันทำใจยากมากสำหรับเราค่ะ