(นักท่องเที่ยวไทยในญี่ปุ่น) ภายนอกเหมือนคนแต่กมลสันดานเหมือนจุดจุดจุด

สวัสดีค่ะ พึ่งถึงบ้านสดๆร้อนๆ ด้วยความโมโหตั้งแต่เย็น (ประมาณหกโมงเย็น) เราเป็นหนึ่งในคนไทยที่เรียนอยู่ที่ญี่ปุ่นค่ะ เจอคนไทยบ่อยมาก น่ารักมาก ยิ้มให้เราก็ยิ้มกลับตลอด มันมี sense เวลาเจอคนไทย คือตัวเราเคยได้ยินมาบ่อยๆเรื่องที่คนไทยไปเที่ยวต่างประเทศแล้วชอบทำอะไรแย่ๆให้เสียภาพลักษณ์ของคำว่า "คนไทย"　เหมือนที่เราชอบบ่นคนจีนกัน จริงๆเราเป็นคนไม่อะไรเลยนะคะกับชาวบ้าน　แต่อันนี้อยากเตือนจริงๆ เอาจริงๆถ้าย้อนเวลากลับไปได้ จะด่าให้เสียหลัก จะด่าสามภาษา จะด่าให้เหมือนคนไม่มีพ่อไม่มีแม่เลยค่ะ

เข้าเรื่องเลยนะคะ คือเรากับเพื่อนผู้หญิงอีกคนค่ะ ไปกินข้าว ช้อปปิ้งตามประสาสาวๆวันหยุดสุดสัปดาห์ แต่แล้วก็ต้องมีเรื่องให้หมดความสนุกไปเลยวันนี้ ก็คือ หลังจากกินข้าวเสร็จที่ Shin-Okubo (Korean Town) เราก็ขึ้นรถไฟ JR สาย Yamanote สถานีปลายทาง Shibuya จะไปชิบุย่า วันนี้โชคดีรถไฟคนไม่เยอะ เราเลยได้นั่งกันสองคน แต่ก็นั่งตรงส่วนของ priority seats (มันจะอยู๋ติดกับประตูเชื่อมโบกี้ระหว่างตู้หนึ่งไปอีกตู้หนึ่งค่ะ ติดกับประตูชานชาลาด้วย เวลาคนเข้ามาก็จะเจอพวกเรางี้) ระหว่างทางจะไปชิบุย่า ก็จอดสถานี Shinjuku ย่านท่องเที่ยวโปรดของคนไทยและต่างชาติ ก็มีครอบครัวนึงเดินเข้ามาค่ะ คุยกันภาษาไทยชัดเจน เราก็บอกเพื่อนเราว่า ”"คนไทยอีกแล้ว วันนี้เจอเยอะมั้ยละ" อะไรประมาณนี้ ก็ไม่มีไรเรากับเพื่อนก็นั่งกดโทรศัพท์ไปพรางๆ แต่พอจะถึงชิบุย่า เราก็เตรียมลุกกัน เพื่อที่จะไปยืนหน้าประตูเตรียมออก แต่ครอบครัวนี้ยืนขวางทาง priority seatsกับประตูทางออก ซึ่งเราเดินออกไม่สะดวกเท่าไร (มีคุณยายคนญี่ปุ่นอีกคนเตรียมลุก จะออกเหมือนกัน) เราก็เดินแทรกกลางระหว่างสองตัวละครหลักเลยค่ะ คือ แม่ (อายุน่าจะเลขสี่ได้แล้ว ใส่ชุดดำ head to toe กระเป๋า prada saffiano tote) กับลูกชาย(น่าจะอายุ20 ＋/-สองปี สวม down jacket สีเทา) เพราะว่าจริงๆแล้ว วันนี้คนไม่มีจริงๆนะคะบนรถไฟ ไม่เข้าใจเหมือนกัน สงสัยเป็นตู้เกือบสุดท้ายด้วยมั้งเลยไม่มีคน แต่เราก็ไม่เข้าใจว่าทำไมเค้าต้องมายืนเบียดกันตรงหน้าประตู มันไม่ควรอย่างยิ่งเพราะขวางทางเข้าออกของผู้โดยสารคนอื่นเขา
แต่พอเราเดินแทรกผ่านเค้าสองคน คนที่เป็นแม่ก็พูดขึ้นมาว่า "ดูมันสิ ไม่มีมารยาท คนยืนอยู่มาเดินเบียดเราทำไม สวยหรออย่าไปชมมัน คนแบบนี้ไม่ต้องไปชม"　ลูกชายก็ไม่ได้พูดอะไรก็มองๆเรา (แต่เราไม่ทราบนะคะว่าเค้ารู้ไหมว่าเราเป็นคนไทย ถึงพูดออกมาแบบนี้) เราค่ะ ไอ้เราก็เดือดหนึ่ง แต่เราก็ไม่ได้ทำอะไรเลย ทำเป็นคุยกับเพื่อนต่อปกติดีไม่มีไรเกิดขึ้น คราวนี้ตัวลูกชายก็เดินเข้ามาหาแม่ แล้วบอกกับแม่ว่า "แม่แม่ นี่ไง รองเท้าคู่นี้ไงที่ผมอยากได้  ที่เขาใส่ ที่ไทยขายกันแต่ซื้อไม่ได้ มีไม่กี่คู่เอง อยากได้อยากได้ (อารมณ์ตื้อๆแม่)" แม่ก็ตอบลูกแต่มองมาที่เรา (เราเห็นเพราะว่ามันสะท้อนกับกระจก) ไปว่า "มิน่าล่ะ มันถึงได้มั่นใจขนาดนี้" อ่ะคราวนี้ เราก็เดือดสองละ ลูกก็ตื้อกับแม่ต่ออีกทีว่า "อยากได้ ทำไงดี" คราวนี้แม่ก็เหวี่ยงลูกค่ะ (ค่อนข้างดังอยู่) น่าจะได้ยินเป็นวงกว้างหนึ่งประตูว่า "ก็มันซื้อไม่ได้ จะพูดทำไม  รำคาญ" เราก็ตกใจว่า ด่าลูกเพื่อ?

เราคิดได้อีกทีตอนที่ก้าวเท้าออกมาจากรถไฟแล้ว(ซึ่งเขาก็ลงสถานีนี้นะคะ ชิบุย่า) เราฟังอยู่ตลอดนะคะ แต่เราไม่ได้อยากด่ากลับ พึ่งจะมามีสติว่าอยากด่ากลับก็ตอนพวกนั้นหายตัวไปแล้ว ทุกคนในครอบครัวนี้ คนอื่นๆ ลูกสาวมั้ง สวยๆสองคนเลย เค้าก็ทำตัวปกติเป็นนักท่องเที่ยวที่ดี ให้เกียรติสถานที่ แต่เราไม่เข้าใจคนที่เป็นแม่ ทำไมต้องด่าเราขนาดนี้ไม่เข้าใจ เราผิดจริงตอนที่เดินแล้วไปเบียดโดนเขานิดหน่อย แต่ตัวคุณเองก็ผิดที่มายืนขวางในที่ที่เขาห้ามยืน

เราดีใจทุกครั้งที่เห็นคนไทยมาเที่ยวที่นี่ รู้สึกเหมือนได้กลับไทย มีคนไทยข้างๆ วันนี้เราเห็นครอบครัวนี้ ก็ดูดี หน้าตาไม่แย่ แต่งตัวมีรสนิยม ดูมีการศึกษา เอาเข้าจริงๆแล้วเราเชื่อนะคะว่า คำว่า "การศึกษาไม่ได้ยกระดับจิตใจคนจริงๆ"　มันยังใช้ได้จริงๆ แล้วการที่คุณมาว่าเราไม่มีมารยาท การที่คุณด่าคนอื่นไม่ว่าเขาจะฟังออกหรือไม่ออก แบบนี้คิดว่ามีมารยาทขนาดไหนเชียว มันทำให้ appearance ความเป็น well-educated　ของคุณกลายเป็นบุคคลจำพวก uneducated ไปโดยปริยายในทันทีเลยค่ะ

ปล1. เราให้เพื่อนเราช่วยแชร์ เราอยากให้คุณได้มาอ่านนะคะ ว่าเราฟังทุกคำที่คุณพูด "คิดทุกคำที่พูด แต่ไม่ต้องพูดทุกคำที่คิด" ก็ได้ค่ะ
ปล2. เราเล่นพันทิพย์มาจะสิบปีไม่เคยคิดจะต้องมาด่าใครในนี้เลยนะคะเนี่ย คุณนี่เก่งจริงๆทำให้เราด่าคุณเป็นคนแรกออกสื่อแบบนี้
ปล3. ขอให้ชีวิตครอบครัวเจริญๆลงนะคะ