คือที่มาตั้งกระทู้นี้ไม่ได้จะมาอยากได้คำตอบจากเพื่อนๆคืออยากจะมาแชร์ความรักของตัวเราเอง และก็อยากให้เพื่อนๆมาแชรความรักของตัวเอง
เริ่มเลยนะคะ ตอนนี้เราอายุ19ปีแล้ว เราก็จัดว่าเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆผมยาว หน้าตาก็ไม่ได้สวยแต่เพื่อนเราบอกว่าเราเป็ยคนหน้าตาน่ารัก ในชีวิตเราน่ะเราไม่เคยตกหลุมรักใครตั้งแต่แรกพบเลยจริงๆถ้ามีแฟนก็คือคนอื่นจะจีบตลอด แต่กรณีนี้เราตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบ เพราะตาเราป่วยเข้าโรงพยาบาลต้องนอนโรงพยาบาลคือเราก็ไปเฝ้าตาเราช่วงสายๆจะไม่ได้ไปแต่เช้า แต่พอมาวันที่3ยายเราบอกว่า หมอที่นี้หล่อมากกกก เราก็ฟังแล้วก็เฉยๆคือยังไม่ได้คิดอะไรหรอกคะ
พอเช้าของอีกวันเราก็ไปหาตาเราแต่เช้าพอเราก้าวเท้าเข้าไปในห้อง คือขอบอกว่าเป็นก้องรวม คือเห็นผู้ชายผมหยิกๆหยอยคาดผมใส่ชุดหมอและหันหลังยืนเขียนอะไรที่เตียงลุงคนไข้ เราก็คิดในใจว่าคนนี้หรือเปล่าทียายเราพูดถึง และทันใดนั้นเขาก็หันหน้ามาคือแบบ เราก็มองเขาอยู่และเขาหันมาตาก็ประสานกัน คือ ณ เวลานั้น มันเหมือนโดนไฟช็อต แบบเราใจเต้นแรงมากกก เพียงแค่เสี้ยวนาทีที่สบตาเขาเราแทบจะหยุดหายใจ คือเขาหล่อมากกก หล่อกว่าใครที่เคยพบเจอ เขาเป็นลูกครึ่งด้วยคะแต่พูดไมยชัดมากกหน้าตาก็จะมาไทยเยอะ นับจากวินาทีนั้นเราก็แอบมองเขาตลอดไม่ว่าเขาจะทำอะไรยิ่งมองใจก็ยิ่งสั่นเพราะไม่ว่าเขาจะเดินจะนั้งจะทำหน้าขึมเขาดูอบอุ่นมาก และถ้าไม่หล่อจริงจะทำผมหยิกหยอยไม่ได้คือเขาเข้ากับผมทรงนี้มากคะ และเราก็มานอนที่โรงพยาบาลเลยคะ ทุกเช้าเราก็จะรีบตื่นมารอเขา เพราะเขาจะมาตรวจคนไข้แต่เช้า คือแบบแค่เห็นข้างหลังก็ฟินแล้ว และหุ่นคือสูงบึ้ก หน้าใสกิ๊กกเลย แก้มแบบชมพูนิดๆ ปากนี้ไม่ต้องพูดถึงมันแดงชมพูระเรื่อๆ และเวลาเราแอบมองเขาทีไรเวลาเขาหันมาตาจะประสานกันตลอดเราก็รีบหลบตาใจก็เต้นตุ้บตั้บๆ และความรุ้สึกที่จะจำไปจนตายก๋คือวันนั้นเราเฝ้าตาอยู่คนเดียวและเขาก็มาตรวจเตียงของตาเราคือแบบเขาค่อยๆตรวจมาทีละเตียงๆๆและเราก็จดจ่องอยู่แค่ใบหน้าเขาใจก็เต้นแรงจนเขาเดินมาถึงเตียงเรามาหยุดอยู่ตรงหน้าเราคือ นาทีนั้นใจเต้นแรงมากกคะคือเหมือนจะขาดใจแล้วจะเป็นลมแล้วเพราะเวลาเขาพูดกับเราเนี้ยตาเขาจะจ้องมาที่ตาเราเห็นใกล้ๆนี้คือโอ้วว ยิ่งกว่าเทพบุตรอีกเขาหล่อแบบไม่ปรุงแต่งไม่เฟคทุกอย่างที่เป็นเขามันชวนหลงไหล และนับจากนั้นไม่กี่วันตาเราก็ออกจากโรงบาลเราโคตรเสียใจคือใจหายที่จะไม่ได้เห็นเขาแต่จะทำไงได้ล่ะ แต่เราก็ไม่ลดละความพยายามเราตามหาเฟสเขา จากคนที่ไม่รุ้จักและไม่รุ้ชื่อ ตามหาสองวันกว่าจะเจอมันเหมือนแบบโคตรดีเจอเฟสเขาสวรรค์มาก แอดไปนานมากกว่าเขาจะรับ เราก็เข้าไปทักเขานะทำแบบฟอร์มว่าป่วยอาการเป็นงี้เป็นงี้ๆ เขาก็ตอบมาแบบเพราะมากคือเราแค่ได้คุยแค่นี้ก็รู้สึกดีมากแล้วอะ แล้วช่วงนั้นเขาทำธุรกิจอยู่ตัวนึงเขาก๋เข้ามาชวนเราทุกวันๆบอกแบบนั้นแบบนี้อยากให้เรามีรายได้ชวนทุกวันแต่เราก็ปฏิเสธแต่เขาก็ยังทักมา ช่วงนั้นคุยกันทุกวัน เรื่องงานบ้างนอกเรื่องบ้าง จนเราตัดสินใจบอกชอบเขาไปตรงๆคือแบบบอกทุกความรู้สึกเลย คือคิดว่าเป็นไงเป็นกันถึงมันจะดูไม่ดีก็เหอะถึงมันจะเป็นไปไม่ได้ก็เหอะ พอเขาอ่านเขาก็ทำเหมือนให้เราใจเย็นๆเขาบอกเขายังไม่อยากมีแฟน คือเรายังไม่ได่บอกว่าจะขอเขาเป็นแฟนนะ เราคุยกันพูดเล่นกันเหมือนคนสนิทกัน เราก็เริ่มมีความหวังแบบเหมือนหลอกตัวเอง หวังว่าเขาจะมีใจให้เรามีทั้งไลน์ทั้งเบอร์เขาแต่ไม่กล้าที่จะโทรไปกลัวเขารำคาญ เขาก็บอกมีอะไรปรึกษาพี่ได้ เราอยากบอกว่าความรู้สึกของเรามันมากกว่าชอบมันรู้สึกแบบโคตรมีความสุขที่ได้คุยกับเขา แต่ช่วงหลังๆเราก๋ไม่ค่อยไปรบกวนเขากรอกเพราะเราก็รุ้มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะก็เห็นเขาโพสเพ้อถึงใครสักคน เราก๋ทำเฉยๆข่มใจไม่สนใจเขาทั้งๆที่ในใจนี้อยากคุยกับเขาเหลือเกิน อยากเจอเขาที่สุด และเวลาก็ผ่านมานานแล้วทุกวันนี้ก็ไม่เคยลบภาพเขาออกจากใจ ลืมบอกอายุเขาก็26แล้ว แต่เขาเป็นหมอที่เก่งมากๆมีแต่คนเคารพนับถือ
ทุกวันนี้ก็ได้แต่คิดถึงเขาและนอนฝันถึงเขาอยู่แบบนี้ @หมอหยอยที่รัก คุณจะอยู่ในใจเสมอ
แอบรักหมอมาปีกว่า
เริ่มเลยนะคะ ตอนนี้เราอายุ19ปีแล้ว เราก็จัดว่าเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆผมยาว หน้าตาก็ไม่ได้สวยแต่เพื่อนเราบอกว่าเราเป็ยคนหน้าตาน่ารัก ในชีวิตเราน่ะเราไม่เคยตกหลุมรักใครตั้งแต่แรกพบเลยจริงๆถ้ามีแฟนก็คือคนอื่นจะจีบตลอด แต่กรณีนี้เราตกหลุมรักเขาตั้งแต่แรกพบ เพราะตาเราป่วยเข้าโรงพยาบาลต้องนอนโรงพยาบาลคือเราก็ไปเฝ้าตาเราช่วงสายๆจะไม่ได้ไปแต่เช้า แต่พอมาวันที่3ยายเราบอกว่า หมอที่นี้หล่อมากกกก เราก็ฟังแล้วก็เฉยๆคือยังไม่ได้คิดอะไรหรอกคะ
พอเช้าของอีกวันเราก็ไปหาตาเราแต่เช้าพอเราก้าวเท้าเข้าไปในห้อง คือขอบอกว่าเป็นก้องรวม คือเห็นผู้ชายผมหยิกๆหยอยคาดผมใส่ชุดหมอและหันหลังยืนเขียนอะไรที่เตียงลุงคนไข้ เราก็คิดในใจว่าคนนี้หรือเปล่าทียายเราพูดถึง และทันใดนั้นเขาก็หันหน้ามาคือแบบ เราก็มองเขาอยู่และเขาหันมาตาก็ประสานกัน คือ ณ เวลานั้น มันเหมือนโดนไฟช็อต แบบเราใจเต้นแรงมากกก เพียงแค่เสี้ยวนาทีที่สบตาเขาเราแทบจะหยุดหายใจ คือเขาหล่อมากกก หล่อกว่าใครที่เคยพบเจอ เขาเป็นลูกครึ่งด้วยคะแต่พูดไมยชัดมากกหน้าตาก็จะมาไทยเยอะ นับจากวินาทีนั้นเราก็แอบมองเขาตลอดไม่ว่าเขาจะทำอะไรยิ่งมองใจก็ยิ่งสั่นเพราะไม่ว่าเขาจะเดินจะนั้งจะทำหน้าขึมเขาดูอบอุ่นมาก และถ้าไม่หล่อจริงจะทำผมหยิกหยอยไม่ได้คือเขาเข้ากับผมทรงนี้มากคะ และเราก็มานอนที่โรงพยาบาลเลยคะ ทุกเช้าเราก็จะรีบตื่นมารอเขา เพราะเขาจะมาตรวจคนไข้แต่เช้า คือแบบแค่เห็นข้างหลังก็ฟินแล้ว และหุ่นคือสูงบึ้ก หน้าใสกิ๊กกเลย แก้มแบบชมพูนิดๆ ปากนี้ไม่ต้องพูดถึงมันแดงชมพูระเรื่อๆ และเวลาเราแอบมองเขาทีไรเวลาเขาหันมาตาจะประสานกันตลอดเราก็รีบหลบตาใจก็เต้นตุ้บตั้บๆ และความรุ้สึกที่จะจำไปจนตายก๋คือวันนั้นเราเฝ้าตาอยู่คนเดียวและเขาก็มาตรวจเตียงของตาเราคือแบบเขาค่อยๆตรวจมาทีละเตียงๆๆและเราก็จดจ่องอยู่แค่ใบหน้าเขาใจก็เต้นแรงจนเขาเดินมาถึงเตียงเรามาหยุดอยู่ตรงหน้าเราคือ นาทีนั้นใจเต้นแรงมากกคะคือเหมือนจะขาดใจแล้วจะเป็นลมแล้วเพราะเวลาเขาพูดกับเราเนี้ยตาเขาจะจ้องมาที่ตาเราเห็นใกล้ๆนี้คือโอ้วว ยิ่งกว่าเทพบุตรอีกเขาหล่อแบบไม่ปรุงแต่งไม่เฟคทุกอย่างที่เป็นเขามันชวนหลงไหล และนับจากนั้นไม่กี่วันตาเราก็ออกจากโรงบาลเราโคตรเสียใจคือใจหายที่จะไม่ได้เห็นเขาแต่จะทำไงได้ล่ะ แต่เราก็ไม่ลดละความพยายามเราตามหาเฟสเขา จากคนที่ไม่รุ้จักและไม่รุ้ชื่อ ตามหาสองวันกว่าจะเจอมันเหมือนแบบโคตรดีเจอเฟสเขาสวรรค์มาก แอดไปนานมากกว่าเขาจะรับ เราก็เข้าไปทักเขานะทำแบบฟอร์มว่าป่วยอาการเป็นงี้เป็นงี้ๆ เขาก็ตอบมาแบบเพราะมากคือเราแค่ได้คุยแค่นี้ก็รู้สึกดีมากแล้วอะ แล้วช่วงนั้นเขาทำธุรกิจอยู่ตัวนึงเขาก๋เข้ามาชวนเราทุกวันๆบอกแบบนั้นแบบนี้อยากให้เรามีรายได้ชวนทุกวันแต่เราก็ปฏิเสธแต่เขาก็ยังทักมา ช่วงนั้นคุยกันทุกวัน เรื่องงานบ้างนอกเรื่องบ้าง จนเราตัดสินใจบอกชอบเขาไปตรงๆคือแบบบอกทุกความรู้สึกเลย คือคิดว่าเป็นไงเป็นกันถึงมันจะดูไม่ดีก็เหอะถึงมันจะเป็นไปไม่ได้ก็เหอะ พอเขาอ่านเขาก็ทำเหมือนให้เราใจเย็นๆเขาบอกเขายังไม่อยากมีแฟน คือเรายังไม่ได่บอกว่าจะขอเขาเป็นแฟนนะ เราคุยกันพูดเล่นกันเหมือนคนสนิทกัน เราก็เริ่มมีความหวังแบบเหมือนหลอกตัวเอง หวังว่าเขาจะมีใจให้เรามีทั้งไลน์ทั้งเบอร์เขาแต่ไม่กล้าที่จะโทรไปกลัวเขารำคาญ เขาก็บอกมีอะไรปรึกษาพี่ได้ เราอยากบอกว่าความรู้สึกของเรามันมากกว่าชอบมันรู้สึกแบบโคตรมีความสุขที่ได้คุยกับเขา แต่ช่วงหลังๆเราก๋ไม่ค่อยไปรบกวนเขากรอกเพราะเราก็รุ้มันคงเป็นไปไม่ได้เพราะก็เห็นเขาโพสเพ้อถึงใครสักคน เราก๋ทำเฉยๆข่มใจไม่สนใจเขาทั้งๆที่ในใจนี้อยากคุยกับเขาเหลือเกิน อยากเจอเขาที่สุด และเวลาก็ผ่านมานานแล้วทุกวันนี้ก็ไม่เคยลบภาพเขาออกจากใจ ลืมบอกอายุเขาก็26แล้ว แต่เขาเป็นหมอที่เก่งมากๆมีแต่คนเคารพนับถือ
ทุกวันนี้ก็ได้แต่คิดถึงเขาและนอนฝันถึงเขาอยู่แบบนี้ @หมอหยอยที่รัก คุณจะอยู่ในใจเสมอ