[Debate] "การมีลูก คือบ่วง และการตอบสนองความต้องการของตัวเอง

2563 ค่ะ ผ่านกระทู้นี้มา 5 ปี และเราตัดสินใจที่จะยังไม่มีลูก การ Debate สำหรับเราจบลงแล้วค่ะ และการตอบจากนี้อาจจะมีอารมณ์ร่วม เนื่องจากบางท่านตัดสินเราต่างๆนาๆ และไม่รู้จักการ Debate 
ทุกวันนี้เรามีความสุขดีและมีความสุขมาก โดยไม่มีลูก และไม่คิดจะมี เราสามารถเกษียณตัวเองได้แล้ว จากรายได้ที่หามาตลอด 5 ปีและตอนนี้ทุกอย่างลงตัวแล้ว  เราได้ดูแลพ่อแม่เต็มที่มากๆ ซึ่งนี่คือความสุขที่สุดของเรา และเราจะขวนขวายอยู่แค่เพื่อพ่อ และแม่ หากไม่มีท่านแล้ว เราตัดสินใจที่จะหยุดทุกอย่าง และใช้ชีวิตในแบบเรียบง่ายในวาระสุดท้าย ทำทุกอย่างที่ผ่อนคลายและมีความสุข  เราได้เตรียมการจัดการทุกอย่าง ทั้งร่างกาย และทรัพย์สินไว้แล้ว และเรามีความสุขมากที่สุด เมื่อคิดถึงวันสุดท้ายของชีวิต ด้วยการนำทางของธรรมะ เราจึงไม่คิดจะสร้างชีวิตใดๆ ให้เกิดมาเพื่อชดใช้กรรมอีก ขอให้ทุกท่านโชคดีกับทางที่เลือกเช่นกันค่ะ

เราอายุถึงวัยที่เพื่อนรอบข้างแต่งงาน และมีลูกค่ะ เรามีแฟนที่ดี รักกันดี ไม่ค่อยทะเลาะกัน แต่ยังไม่ได้แต่งงาน 

แต่ประเด็นที่อยากคุยในวันนี้คือการมีลูก ตอนแรกก็อยากมีนะคะ ดูน่าจะมีคสาทสุข เรากับแฟนก็รักเด็กด้วย แต่หลังๆมาไม่รู้ทำไมมาคิดว่า

การมีลูกมันต่องห่วงตลอดเวลาเลยนะ ตั้งแต่เริ่มท้อง จนทั้งชีวิตของเรา เค้าจะอยู่ยังไง จะกินอะไร จะมีเพื่อนที่ดีมั้ย จะอยากเป็นอะไร บลาๆๆ คนมีลูกทุกคนต้องเข้าใจความรู้สึกนี้แน่ๆ
ถามว่ามันมีคสามสุขมั้ย เราว่าคงมากแหละ แต่การมีห่วงก็ทำให้ทุกข์มากเหมือนกัน

เรายังมิงไม่เห็นว่า การมีลูก นอกจากทำให้เราเอง คู่ชีวิต พ่อแม่ทั้งสองฝ่ายมีความสุข พอใจ แล้วยังได้อะไรอีก การที่ตนเกิดมา 1 คน ต้องมาใช้ชีวิตอยู่บนโลกที่เริ่มน่ากลัวไปทุกวัน มันก็ยากนะ

ทุกคนคิดว่ายังไงกันบ้างคะ หรือมีท่านใดจะช่วยมีเหตุผลดีๆให้เราอยากมีลูกขึ้นมา

จะเห็นว่าเราแทกสังคมคุณแม่ด้วย คือเราเปิดใจรับความเห็น เพราะฉะนั้นขอ Debate นะคะ งดดราม่าค่ะ ถ้าคิดว่าโมโห ตั้งสติแล้วค่อยพิมพ์นะคะ หรือกดปิดกระทู้เลยค่า ขอบคุณมากๆค่ะ

------

ขอชี้แจ้งนะคะ
การตั้งกระทู้นี้จุดประสงค์ไม่ได้เามาตัดสินใจว่าจะมีลูกหรือไม่มีค่ะ การดีเบต คือการพูดคุย แลกเปลี่ยนความคิดเห็น"ด้วยเหตุผล" เราไม่ได้เครียด ชีวิตมีความสุขดีค่ะ ไม่ได้แคร์คนรอบข้างขนาดนั้น และยังไม่ได้ตัดสินวจว่าจะไม่มีลูก กรุณาอย่าลามปามถึงพ่อแม่เราค่ะ พิมพ์บอกแล้วว่า Debate ผู้รู้บางท่านก็ยังไม่เข้าใจ เราต้องการฟังความเห็นดีดีจากคนที่มีลูกแล้ว และมุมมองหลายๆ มุมค่ะ ยังอ่านความเห็นไม่หมดนะคะ ขอบคุณทุกท่านที่มา "Debate" ค่ะ สำหรับคนที่ใช้อารมณ์ขอข้ามๆไปนะคะ ขอบคุณค่ะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 13
ทำไมไม่คิดว่าเรากำลังจะทำให้มีคนดีเพิ่มเข้ามาในอีกสังคมละครับ

ลูกที่กำลังจะเกิดจากคุณ
โตขึ้นอาจจะหมอ ได้รักษาคนไข้ ช่วยเหลือสังคม
หรือโตขึ้นอาจจะเป็นนักสังคมสงเคราะห์ ช่วยเหลือผู้ยากไร้

ส่วนตัวถึงโลกมันจะโหดร้าย
แต่ผมก็ใช้ชีวิตได้อย่างมีความสุข
ตอนนี้ผมอายุ 20 ปี ผมขอบคุณคุณพ่อคุณแม่เสมอ
ที่ท่านทำให้ผมเกิดมาเห็นโลกที่สวยงาม

รอบตัวผมทุกคนก็เต็มไปด้วยความสุข
อาจจะทุกข์บ้าง เป็นรสชาติของชีวิต
แต่ไม่นานก็มีความสุขมาแทนที่

ลองมีลูกดูสิครับ คุณอาจจะมีความสุขมากๆก็ได้
ผมยังอยากมีเลย ติดที่ยังเรียนไม่จบ และหาแม่ของลูกยังไม่ได้
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 2
สั้นๆนะ อยาก ทำอะไรก้อทำ อย่าเเคร์หรือสนใจใครคิดอะไรมาก เพราะถ้ามี
ลูกก้อลูกคุนเลี้ยงรับผิดชอบเอง

เเต่ถ้าไม่มีคุนก้อรับผิดชอบต่อการตัดสินใจเอง ไม่เห้นต้องเเคร์อะไรเลยทำที่ตัวเองสบายใจคนอื่นไม่ได้มาอยู่กับคุนสักหน่อย
การมีลูกไม่มีมันขึ้นอยู่กับคุน อย่ามีลูกเพราะฟังคนนั้นคนนี้ว่าอย่างนั้นอย่างนี้ชีวิตเเต่ละคนเป้าหมายต่างกันค่ะ
ความคิดเห็นที่ 70
ลูกผมตอนนี้ 1 ขวบกว่าๆ
กำลังซนเลย น่ารักมากๆ
แต่ด้วยความที่เขาเป็นเด็กที่พลังเยอะมาก คนเลี้ยงก็เลยเหนื่อยมากจริงๆ
ทำงานกลับมาเหนื่อยๆ ได้กอดเขา ได้เล่นกับเขา ยิ่งเหนื่อยเข้าไปอีก 555
แต่ก็มีความสุขนะ ทุกๆวันเลย

เคยคิดย้อนกลับไป ถ้าไม่แต่งงานไม่มีลูกตอนนี้ก็มีเงินเก็บเกินล้านแล้ว
แต่ตอนที่ทำงานแล้วกลับบ้านนอน ทำงานแล้วกลับบ้านนอน ผมรู้สึกเหมือนชีวิตผมไร้ความหวัง ไร้ความฝัน
มีเงินเยอะก็จริง แต่ไม่มีความคิดอยากใช้เงินเลย รู้สึกเบื่อๆ

พอตอนนี้มีลูกแล้วรู้สึกเหมือนผมมีความหวัง มีความฝัน หวังว่าจะให้ลูกเติบโตเป็นคนดีของสังคม
ฝันว่าลูกผมจะสร้างประโยชน์ให้สังคมมากที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้
การได้เฝ้าดูเขาทุกวัน มันทำให้ทุกวันของผมสนุกขึ้นมาก

อะไรที่ผมไม่เคยคิดว่าตัวเองจะทำได้ ก็มาทำได้ตอนมีลูกก็เยอะนะ
คือเหมือนผมเปลี่ยนไปเป็นอีกคนที่ "กลม" ขึ้น เก่งขึ้น
แน่หละ เพราะตอนนี้ผมเป็นฮีโร่ ของลูกผมแล้วไง

เรื่องจะให้ลูกมาเลี้ยงดูเราตอนแก่อะ ผมไม่ค่อยอยากได้นะ
เขาจะเลี้ยงไม่เลี้ยงก็เรื่องของเขา ผมว่ายังไงผมก็อยู่ได้
เพราะถ้าเขาโตขึ้น เขา strong ขึ้น เขาจะต้องออกเดินทาง ต้องโบยบินไปอยู่แล้ว
สิ่งที่ผมพยายามทำตอนนี้คือ สอนให้เขาฉลาดคิด ฉลาดทางอารมณ์ และมีร่างกายแข็งแรงพอสำหรับการออกเดินทาง

สำหรับแต่ละคน คำว่าความหมายของชีวิตอาจจะไม่เหมือนกัน
บางคนอาจจะไม่อยากมีลูกก็ไม่เป็นไร เพราะว่าในสังคมปัจจุบัน การจะมีลูกหนึ่งคนนั้นมีค่าใช้จ่ายสูง
แถมถ้าพ่อหรือแม่ต้องออกจากงานมาเลี้ยงรายได้ก็จะลดลงอีก เหมือนเจอ ดับเบิ้ลพั้นช์เลย
ดังนั้น พ่อแม่จึงต้องประหยัดขึ้นมาก
จากที่เคยได้ไปเที่ยวต่างประเทศทุกปี หรือเที่ยวต่างจังหวัดปีละหลายๆครั้ง งานโชว์ งานมหรสพดีๆ สามารถซื้อตั๋วแพงๆได้ตลอด
พอมีลูกแล้ว รายได้หายไปอีก ก็อาจจะไม่สามารถทำแบบนั้นได้อีก

ผมอาจจะได้เปรียบตรงที่ ก่อนมีลูกก็ไม่ค่อยชอบใช้เงินอยู่แล้ว พอมีลูกก็แค่เอาเงินเหลือๆพวกนั้นมาเป็นค่าใช้จ่ายในบ้าน

สำหรับผมสิ่งที่ทำให้ชีวิตผมมีความหมายก็คือ การที่ผมได้มอบชีวิตให้ใครซักคน
ความคิดเห็นที่ 5
จะมีลูกหรือมีแฟนหรือเลี้ยงสัตว์ก็บ่วงทั้งนั้นล่ะค่ะ  คงเป็นสัญชาติญาณของสัตว์สังคม โดยเฉพาะในมนุษย์กิเลศหนาอย่างพวกเรานี่ล่ะค่ะ  บางคนหยุดที่แฟน ขางคนหยุดที่การแต่งงาน บางคนต้องลูกเต็มบ้านหลานเต็มเมือง บางคนแค่มีเพื่อนรู้ใจสักคน บางคนแค่หมาตัวเดียวก็พอได้  แต่แทบไม่เห็นมีใคร ที่จะไม่ต้องการใครสักคนเลยจริงๆ  

อย่าไป debate กับใครเรื่องนี้เลย มันเป็นเรื่องของการให้คุณค่าและความศรัทธา ละเอียดอ่อนไม่แพ้เรื่องความเชื่อและศาสนา โดยเฉพาะถ้าคนเหล่านั้นคือญาติผู้ใหญ่ เพราะมันจะไม่ได้อะไรนอกจากระคายใจกัน

เราก็เคยรำคาญกับคนรอบตัวกับคำถามแบบนี้มากๆ แต่พอโตขึ้นก็เข้าใจ ถึงเราจบเรื่องนี้ไปเค้าก็มีเรื่องอื่นมาถามไปเรื่อย ถามเกรด ถามเรื่องสอบเข้ามหาวิทยาลัย ถามเรื่องมีแฟน ถามเรื่องแต่งงาน ถามเรื่องมีลูก ถามเรื่องโรงเรียนลูก ถามเรื่องอ้วนผอมดำสิว

เฮ้อ เอาเป็นว่า เรื่องจะมีลูกมันดีไม่ดีไม่ใช่ประเด็น เรื่องของเรื่องคือ คนปากว่างอยากหาเรื่องคุยค่ะ

ตอนนี้เราโตแล้วใครมาถามอะไรพวกนี้โดยเฉพาะญาตินี่ ขอเงินก่อนเลยค่ะ หาสปอนเซอร์ ทีเล่นทีจริง แต่ก็ค่อยๆซาๆไปแล้วค่ะ
ความคิดเห็นที่ 6
มีลูกก็ดีค่ะ
ไม่มีลูกก็ดี

ไม่มีใครผิดใครถูก
มันไม่ใช่เรื่องที่ทำให้ใครเดือดร้อน
ถ้าสามีภรรยาคิดไม่ตรงกันเรื่องนี้
ถึงจะเป็นปัญหา แต่ถ้าคิดตรงกันมันก็ไม่ใช่ปัญหา

มีลูกเมื่อพร้อม ก็มีความสุขที่ได้เลี้ยงดู
มีความอบอุ่นในครอบครัว รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ
แต่ก็ต้องเหนื่อยกับการรับผิดชอบชีวิตๆนึง
เป็นห่วงกันยันแผ่นดินกลบหน้าค่ะ

ถ้าไม่มีลูก ก็ไม่มีภาระเรื่องลูก
ส่วนค่าใช้จ่ายที่ต้องใช้ในการเลี้ยงลูก
ก็เก็บไว้ดูแลตัวเองตอนแก่เฒ่าได้

มันเป็นความพอใจส่วนบุคคลค่ะ
คนที่มีลูก (เมื่อพร้อม) ไม่ได้โง่หาภาระหาบ่วง
คนที่ไม่อยากมีลูก ก็ไม่ได้โง่ เหมือนกัน
ทุกคนมีเหตุผลของตัวเองค่ะ
ความคิดเห็นที่ 4
เคยอยู่กับสามีสองคน ชีวิตช่วงแรกก็ดูมีความสุขดี ไปใหนมาใหนก็ได้ นอนตอนใหนกับตอนใหนสบายที่สุด อยู่ไปๆรู้สึกชีวิตเหมือนขาดอะไรไป ครอบครัวสองคน มันเหมือนไม่ไช่ครอบครัว ชีวิตไม่มีจุดหมายอยู่ไปวันๆ พอได้มีลูก. เหนื่อยสายตัวแถบขาด ลำบากที่สุด งานเลี้ยงลูกเป็นอะไรที่ลำบากที่สุดในชีวิต. แต่ถึงตอนนี้ให้กลับไปตอนยังไม่มีลูกได้ ก็ไม่เอาค่ะ. ลูกคือสิ่งล้ำค่าที่สุด และมีความสุขที่สุดที่ได้อยู่กับเขา และความลำบากที่เกิดจากลูกทำไมเราไม่เคยคิดว่าทันลำบากเลยก็ไม่รู้. คุ้มยิ่งกว่าคุ้มที่ได้มีลูก จากใจคนเป็นแม่
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่