
ก่อนอื่นผมต้องบอกก่อนว่าแฟนผมเป็นคนติสที่ติดเพื่อน(เพื่อนก็ติสเหมือนกัน) เธอจะเป็นคนพูดไม่ค่อยเก่งเท่าไหร่ละก็ชอบเกรงใจในหลายๆเรื่อง ละเธอก้นิสัยตรงข้ามกะผมแทบทุอย่างด้วย
ส่วยผมจะเป็นคนที่นิสัยคล้ายผู้ญหน่อยๆ(อันนี้หลายคนบอกมา) ละจะมีฟิวลิ่งแบบคิดมากในบางเวลา โดยเฉพาะเวลาว่างๆ
ตอนเราตกลงคบเป็นแฟนกันนั้น เรายังไมเปิดเทอมกัน อะไรๆก็ดูโอเคไปหมด

พอผมเปิดแต่เธอยังไม่เปิด มันก็ยังต่างจากปกติไม่มากนัก เพราะผมก็ติดแฟนช่วงนั้น แต่เหตุการณ์ที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดก็เกิดขึ้น เมื่อเธอเปิดภาคเรียน ละมีกิจกรรมรับน้องเข้ามา ทำให้เธอยุ่งมาก จนแทบไม่มีเวลาแม่แต่จะตอบไลน์ ละมากไปกว่านั้นคือเธอยังได้เป็นดาวคณะอีก ทำให้ตอนนั้นผมแอบคิดว่าเธอจะมีคนใหม่ไหม ละยิ่งกิจกรรมรับน้องรุ่นพี่ก็สั่งให้ผู้ชายต้องไปส่งผู้ญที่หอ ผมก้ยิ่งหึง ผมก้เลยตัดสินใจ ถามเธอไปตรงๆ พอเธอบอกไม่มีผลก็เลยขอไอดีพาสเวิตไลน์มา มากไปกว่านั้นกิจกรรม ทำให้เธอไม่ว่างจนดูเธอไม่สนใจไรผมเลย ก็เลยมีทะเลาะไปบ้างตอนนั้น แต่ผมก็เริ่มเข้าใจละพยายามปรับตัวเข้าหาเธอให้ได้ ผมคิดว่ากิจกรรมหมดเธอก็คงเป็นเหมือนเดิม แต่ป่าวเลย แรกๆหลังกิจกรรมหมด เธอก็ดูสนใจดีนะ แต่พอผ่านไปซักพัก ผมก็พบว่าจริงๆแล้วเธอติดเพื่อน ติดจนบางทีผมแอบเห็นเธอเข้าไปเม้นเพื่อนในเฟส ไม่ก็เล่นไอจีก่อนที่จะตอบผมในไลน์ซะอีก ผมแอบน้อยใจนะ แต่ผมไม่อยากพูดไป ผมรู้สึกมันแอบงี่เง่านิดๆถ้าพูด

พอเวลาผ่านไป นับวันเรายิ่งห่างกันมากขึ้นๆ จนล่าสุด เราไม่ได้เจอกันเต็มๆ เดือนนึง ละผมปิดเทอมพอดีบวกกะใกล้วันครบรอบ ผมก็เลยไปซื้อปากกา Copic มาให้เป็นของขวัญ แต่ลักษณะผมคงจะไม่ได้ให้แล้ว เพราะ ตอนผมนัด ผมบอกว่าผมจะขับรถไปรับที่มอ แทนแม่เธอ จะได้ไปกันต่อเลย แต่เธอกลับบอกว่าไม่ต้อง เพราะมีเพื่อนติดมาด้วย ผมก็เลยบอกไปว่าไม่เป็นไรเดียวผมแวะไปส่งเพื่อนได้ แต่เธอก็ยังยืนยันว่าไม่ต้องมา ผมก็เลยถามเหตุผล แต่เธอบอกไม่มี ผมก็เลยโมโหตอนนั้น (คือผมรู้สึกหลายรอบแล้วว่าเธอไม่ค่อยอยากให้ผมไปหาที่มอซักเท่าไหร่ ผมก็ไม่เข้าใจตรงนี้ แต่ผมก้ไม่อยากคิดว่าเธอมีคนอื่น) ตอนนั้นด้วยความโมโห ผมเลยพิมแรงมากบอก 'งั้นก้ไม่ต้องไป กลับบ้าน' ละแฟนผมก็ดูเหมือนจะตอบกวนตีนกลับมาว่า 'งันวันนั้นเรากลับบ้านเลยนะ' ผมก้เลยยิ่งยั้วละก้พิมไปว่า 'เค้าไม่ไหวละ อยากทำไรทำ' แต่เธอก็ดูโมโหเหมือนกันเพราะเธอพิมมาว่า 'อืออ อยากพูดอะไรก็พูดเลย' คำพูดเธอดูignore ผมมากอะ ผมเลยพิมไปว่า 'เอางี้ใช่ปะ ได้' ละผมก้หายไปวันนึงเต็มๆไปสงบสติ(ผมเคยบอกเธอด้วยว่าถ้าผมโมโหให้ปล่อยผมไป เดียวผมหายละจะมาเอง) หลังจากนั้นผมก็รู้สึกผิดที่พูดอย่างงั้นไป ผมเลยไปขอโทด แรกๆที่เธอตอบก็ดูจะเขาใจละให้อภัย แต่ไปๆมาๆ เธอกลับบอกผมว่า 'เราเลิกกันไหม' โดยที่เธอให้เหตุผลว่าเพราะเธอดูแลผมไม่ดี เวลาก็ไม่มีให้ แต่ตอนนั้นผมโทรทันที ละบอกเลย ว่าผมไม่ได้ต้องการให้เธอมาดูแลอะไรมากมายละผมก็ยังอยากดูแลเธอด้วย แต่เธอกลับบอกว่าบางทีผมก้ดูแลเธอเว่อไปแต่เท่าที่ผมนึกได้มันไม่เว่อตรงไหนเลยนะ(ผมก็พึ่งรู้เนี้ยแหละ ดูแลดีไปก็ผิดได้ สงสัยผมคิดไปเองว่าผู้ญส่วนใหญ่อยากให้ดูแลดีๆ) แต่ตอนนั้นพอวางสายไป ผมก็ดันสงสัยละอยากรู้ว่าจริงๆแล้วเธอไม่รักผมแล้วหรือป่าว ผมก็เลยพิมไปว่าถ้าเอาแค่ตัวเธอเป็นหลักไม่ต้องคำนึงถึงผม เธออยากเลิกไหม เธอก็หายไปซัก2ชม. แต่ผมแอบเห็นมันขึ้นREAD ไปตอนก่อนตอบ ครึ่งชม. ละเธอก็บอกว่า 'งั้นเราเลิกกันเถอะ ขอโทดนะ' ผมนี้จุกเลย บอกเลยว่าทำไรไม่ถูกจริงๆ ผมก็เลยตัดสินใจ โทรไปใหม่ ผมขอเหตุผลเธอ เธอบอกว่า เพราะเธอคิดว่าตัวเองยังไม่พร้อมที่จะมีแฟน (ตรงนี้ผมคิดได้2ทาง 1เธอรู้สึกไม่มีเวลาให้ผมเลย 2แม่ห้ามคบ เพราะผมคุ้นๆว่าเธอเคยบอกว่าแม่อยากให้เรียนจบก่อนละค่อยมีแฟน แต่ถ้างั้นไม่ก่อนหน้านี้ถึงไม่เลิกละ ในเมื่อแม่เธอรู้มาได้เดือนกว่าแล้ว ละแม่เธอยังมาฟอลไอจีผมด้วย) ผมไม่เชื่อเลยซักอีก เธอก้เปลี่ยนเหตุผลให้เจ็บขึ้น เธอบอกว่าตอนนี้เธอรู้สึกกะผมแค่เพื่อน มันไม่เหมือนเดิมแล้ว แต่ผมถามไปสั้นๆว่าเธอยังรักยังคิดถึงผมไหม เธอบอกแค่ว่า'คิดถึงดิ'แต่ไม่ได้ตอบว่ารักอยู่ไหม (ดูมันแอบขัดกันไงไม่รู้อันนี้) ละผมก้ถามไปอีก ว่าสำหรับเธอ ความรู้สึกแบบเพื่อน กะแบบแฟนต่างกันไง เธอดูจะนิ่งไปซักพัก ละก็ตอบตะกุกตะกักมาก ละคำตอบเธอก็เหมือนไม่ได้ตอบ เธอบอกว่า'เพื่อนมีความรู้สึกเพื่อน ส่วนแฟนจะมีความรู้สึกแบบอยากแต่งงานด้วย' (ในใจผมคิดนะว่า ถ้าเธอคิดถึงแต่งงานจริง ผมมีอะไรไม่ดีพอเหรอ ดูแลดีไปก็ไม่โอ จะไปเจอดูบ่อยๆที่มอก็ดูจะไม่ชอบ เป็นอีกเหตุผลที่ขัดกันเอง) สรุปคือฟังไงก็รู้สึกอะว่าเหตุผลแต่ละอันมันเหมือนข้ออ้างมากกว่าอะ

คือตอนนี้ผมอยากง้อนะ ถ้ามันเป็นเหตผลอะไรซักเหตุผลที่ไม่ใช่ หมดใจหรือมีคนอื่น หลายคนที่เข้ามาอ่านจะแอบมีสงสัยว่า อ่าวแล้วมันติสตรงไหนวะ บอกเลยว่าแฟนผมนิสัยไม่เหมือนผู้ญทั่งไปซักเท่าไหร่ เธอชอบอะไร ไม่ชอบอะไร ดูยากมากกกก พูดง่ายๆคือ เท่าที่คบกันมา ผมแทบไม่รู้เลยว่านิสัยจริงๆของเธอเป็นยังไงกันแน่ หลายคนเคยบอกผมว่าเลิกๆไปเถอะถ้ามันจะยุ่งยากขนาดนี้ แต่ความรู้สึกผมอะ มันไม่ง่ายเลยนะที่จะลืมและทิ้งใครซักคนที่เราพยายามเข้าใจและยอมรับในสิ่งที่เขาเป็นมาตลอด 6เดือนเต็ม(ผมคบกะแฟนมาได้ 6 เดือนเป๊ะๆ ยังไม่ทันขึ้นเดือน 7 เลย ผมก็โดนบอกเลิก) ผมเคยท้อละคิดจะเลิกเอง แต่ผมก็รู้สึกว่าผมไม่น่ายอมแพ้กะแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆแต่นี้ ละผมก้เลยตัดสินใจไม่เลิก (คือตอนนั้นผมบอกไปละแหละว่าขอเลิก แต่ผมก็เปลี่ยนใจละ

ไปว่า ผมแค่แบบลองใจ เพราะผมไม่อยากให้เธอรู้ว่าผมเริ่มไม่ไหวกับเธอแล้ว) ถึงตอนนี้ผมกลับน้อยใจว่าทำไม ผมเคยผ่านละอดทนทำใจยอมรับกับช่วงเวลานั้นมาได้ แต่เธอกับไม่คิดจะลองยอมรับในความเป็นผมบ้างเลย
>>>ที่พิมมาทั้งหมดดูเหมือนนำ้ล้วนๆเลย ผมขอโทษด้วย เนื่อหาจริงๆคือ แค่อยากถามความคิดเห็นคนอื่น ว่าผมควรเลิก ง้อ หรือทำอะไรบ้างไหม แต่แน่ๆคือตัวผมตอนนี้ยังไม่อยากเลิก (ผมลืมบอกไปว่าตอนนี้ผมขอยื้อมาเดือนนึง พอหมดปีก็จบ ละเดือนนี้เธอก็ปิดเทอมอยู่พอดี)
ขอบคุณทุกคนที่มาเสียเวลานั่งอ่านปัญหาชีวิตผมนะครับ

ปล. ถ้าตรงไหนผมเขียนแล้วขัดอารมณ์หรือทำให้ไม่พอใจอะไร ผมขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วย
ปล2. ละผมของร้องใครที่ต้องการด่าหรือว่าอะไรผมไม่ต้องหลอกครับ เพราะแค่นี้ผมก็รู้สึกผิดมากพออยู่แล้ว
> ใครเคยมีหรือมีแฟนติส ช่วยผมด้วย!!! ผมโดนบอกเลิก ( >/\< )
ส่วยผมจะเป็นคนที่นิสัยคล้ายผู้ญหน่อยๆ(อันนี้หลายคนบอกมา) ละจะมีฟิวลิ่งแบบคิดมากในบางเวลา โดยเฉพาะเวลาว่างๆ
ตอนเราตกลงคบเป็นแฟนกันนั้น เรายังไมเปิดเทอมกัน อะไรๆก็ดูโอเคไปหมด
>>>ที่พิมมาทั้งหมดดูเหมือนนำ้ล้วนๆเลย ผมขอโทษด้วย เนื่อหาจริงๆคือ แค่อยากถามความคิดเห็นคนอื่น ว่าผมควรเลิก ง้อ หรือทำอะไรบ้างไหม แต่แน่ๆคือตัวผมตอนนี้ยังไม่อยากเลิก (ผมลืมบอกไปว่าตอนนี้ผมขอยื้อมาเดือนนึง พอหมดปีก็จบ ละเดือนนี้เธอก็ปิดเทอมอยู่พอดี)
ขอบคุณทุกคนที่มาเสียเวลานั่งอ่านปัญหาชีวิตผมนะครับ
ปล. ถ้าตรงไหนผมเขียนแล้วขัดอารมณ์หรือทำให้ไม่พอใจอะไร ผมขอโทษมา ณ ที่นี้ด้วย
ปล2. ละผมของร้องใครที่ต้องการด่าหรือว่าอะไรผมไม่ต้องหลอกครับ เพราะแค่นี้ผมก็รู้สึกผิดมากพออยู่แล้ว