!! ตรูมาทำอะไรอยู่ตรงนี้วะเนี่ย !! คำถามนี้ผุดขึ้นมาในหัวทันทีหลังจากที่ผมกดกริ่งลงจากรถเมลล์เบอร์ 514 !!
.
.
.
วันนี้ก็เป็นอีก 1 วันครับที่ผมใช้ชีวิตอย่างไม่มีจุดหมายปลายทาง ถ้าจะนอนอยู่ห้องมันก็ไม่เกิดประโยชน์ ปล่อยเวลาทิ้งไปเปล่าๆ มันก็น่าเสียดาย จึงตัดสินใจเดินออกมาหน้าปากซอยยืนรอรถเมลล์พร้อมกระเป๋าหนึ่งใบที่ข้างในมีแค่สมุดโน๊ทกับดินสอ
รถเมลล์วิ่งผ่านไปคันแล้วคันเล่า แต่ผมก็ยังไม่รู้จะไปไหน ยืนรออยู่อย่างนั้นนับชั่วโมงได้ ก่อนตัดสินใจโบกรถเบอร์ 514
และแล้วช่วงเวลาที่น่ากลัวที่สุดก็มาถึง เมื่อกระเป๋ารถเมลล์เดินมาถามผมว่า "พี่ครับ จะลงไหนครับ" ผมเหม่อใจลอยอยู่ประมาณ 10 วินาที ก่อนจะตอบกระเป๋ารถเมลล์ไปว่า "ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ วันนี้ผมอยากลองใช้ชีวิตแบบไม่ต้องคิดดูซักวัน ปล่อยให้โชคชะตามันพาไป ลงปลายทางแล้วกันครับ ผมรู้สึกว่าระหว่างการเดินทางมันต้องมีซักที่แหละที่กำลังส่งเสียงเรียกร้องผม ถ้าเสียงนั้นส่งมาเมื่อไหร่ ผมก็จะลงตรงนั้นเองครับ "
กระเป๋ารถเมลล์มองหน้าผมประหนึ่งคิดในใจว่า "แล้วแต่
"
ผมอยู่บนรถเมลล์ไปได้สักพัก แต่ด้วยนิสัยขี้เบื่อ มันจึงไม่ใช่เรื่องยากเลยที่จะทำให้ผมเลือกลงที่ป้าย Centralworld จากนั้นก็เกิดคำถามขึ้นมาว่า "ตรูมาทำอะไรอยู่ตรงนี้วะเนี่ย !!
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมมาทำอะไรตรงนี้ แต่มันคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ ที่การเดินทางของผมจะมาหยุดลงที่นี่ เพราะอย่างน้อยๆ มันก็ทำให้ผมรู้ว่า ผมสามารถโบกรถเมลล์เบอร์ 514 จากเส้นลาดพร้าวเพื่อไปลงที่ Centralworld ได้
ชีวิตคือการได้เลือก ตอน (มันไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ)
.
.
.
วันนี้ก็เป็นอีก 1 วันครับที่ผมใช้ชีวิตอย่างไม่มีจุดหมายปลายทาง ถ้าจะนอนอยู่ห้องมันก็ไม่เกิดประโยชน์ ปล่อยเวลาทิ้งไปเปล่าๆ มันก็น่าเสียดาย จึงตัดสินใจเดินออกมาหน้าปากซอยยืนรอรถเมลล์พร้อมกระเป๋าหนึ่งใบที่ข้างในมีแค่สมุดโน๊ทกับดินสอ
รถเมลล์วิ่งผ่านไปคันแล้วคันเล่า แต่ผมก็ยังไม่รู้จะไปไหน ยืนรออยู่อย่างนั้นนับชั่วโมงได้ ก่อนตัดสินใจโบกรถเบอร์ 514
และแล้วช่วงเวลาที่น่ากลัวที่สุดก็มาถึง เมื่อกระเป๋ารถเมลล์เดินมาถามผมว่า "พี่ครับ จะลงไหนครับ" ผมเหม่อใจลอยอยู่ประมาณ 10 วินาที ก่อนจะตอบกระเป๋ารถเมลล์ไปว่า "ผมก็ไม่รู้เหมือนกันครับ วันนี้ผมอยากลองใช้ชีวิตแบบไม่ต้องคิดดูซักวัน ปล่อยให้โชคชะตามันพาไป ลงปลายทางแล้วกันครับ ผมรู้สึกว่าระหว่างการเดินทางมันต้องมีซักที่แหละที่กำลังส่งเสียงเรียกร้องผม ถ้าเสียงนั้นส่งมาเมื่อไหร่ ผมก็จะลงตรงนั้นเองครับ "
กระเป๋ารถเมลล์มองหน้าผมประหนึ่งคิดในใจว่า "แล้วแต่
ผมอยู่บนรถเมลล์ไปได้สักพัก แต่ด้วยนิสัยขี้เบื่อ มันจึงไม่ใช่เรื่องยากเลยที่จะทำให้ผมเลือกลงที่ป้าย Centralworld จากนั้นก็เกิดคำถามขึ้นมาว่า "ตรูมาทำอะไรอยู่ตรงนี้วะเนี่ย !!
ผมก็ไม่รู้เหมือนกันว่าผมมาทำอะไรตรงนี้ แต่มันคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ ที่การเดินทางของผมจะมาหยุดลงที่นี่ เพราะอย่างน้อยๆ มันก็ทำให้ผมรู้ว่า ผมสามารถโบกรถเมลล์เบอร์ 514 จากเส้นลาดพร้าวเพื่อไปลงที่ Centralworld ได้