เข้าเรื่องเลยนะคะ พอดีตามหาคนๆนึงค่ะ เป็นคนญี่ปุ่นค่ะ ทราบดีว่าเหมือนงบเข็มในมหาสมุทร ความหวังที่มีมันติดลบด้วยซ้ำ แต่ก็ยังหวังค่ะ ปัญหาหลักเลยคือแทบจะไม่ทราบรายละเอียดอะไรเกี่ยวกับบุคคลที่จะตามหาเลย ทราบเพียงแค่ เขานามสกุล Suzuki นามสกุลที่มีจำนวนคนใช้มากเป็นอันดับสองของประเทศญี่ปุ่น (ยากเหลือคณา) แต่มิตรภาพที่เกิดขึ้นเพียงในระยะสั้นที่พบกันในรูปแบบลูกค้าและพนังงานบริการ (ร้านกาแฟ) กำลังส่งผลกับความรู้สึกของตัวโบว์มาก (น้ำตาจะไหล) ทุกครั้งที่ต้องสื่อสารกับเขา ใช้ความพยายามมากค่ะ เพราะปัญหาใหญ่ของโบว์เลยคือเรื่องภาษา ทำทุกทางค่ะ ใช้ translate เป็นทั้งภาษา อังกฤษ และ ญี่ปุ่น ทำเท่าที่ทำได้เพราะอยากรู้จักเขามาก ระยะเวลากว่าสามอาทิตย์ค่ะ ที่เขามาทานกาแฟที่ร้านเป็นประจำ โบว์เลยมีโอกาสพูดไปบ้างและแสดงถึงไมตรีจิตออกไปให้เขารับรู้ ในหลายๆทาง และในทุกครั้งที่เขาเดินออกจากร้าน คำถามเดิมที่โบว์ต้องถามเขาเป็นประจำนั่นก็คือ คุณจะกลับมาที่นี่อีกมั้ย? คำตอบที่ได้คือกลับมาค่ะ และเขาจะกลับมาตามที่พูดไว้ทุกครั้ง (น่ารักจริงๆค่ะ) ยิ่งหลายวันเข้ายิ่งรู้สึก ....ดี เรื่องของใจมันเพิ่มเติมขึ้นมาเองรู้ตัวอีกที ก็ร็สึกมากแล้วค่ะ และวันสุดท้ายก็มาถึงค่ะเหมือนโลกหยุดหมุน สิ่งสุดท้ายที่เขามอบให้ไว้ก่อนจะจากกัน คือนกกระดาษตัวนึงค่ะ เขานั่งพับอยู่นานด้วยสีหน้าท่าทางที่ตั้งใจ (ประทับใจมาก) ตอนรับมานั้นมือโบว์สั่นมากพูดขอบคุณเขาทั้งภาษาไทย/อังกฤษ/ญี่ปุ่น มาหมดเลยตอนนั้น ดีใจ แม้เป็นเรื่องเล็กน้อยแต่มีค่ามากกับความร็สึกโบว์ และเป็นสัญญานยืนยันได้อีกหนึ่งอย่างว่า เราต้องจากกันแล้วนะ จะไม่ได้พบกันอีกแล้ว (ใจสลายไปเลย)
สุดท้ายรู้สึกตัวเองพลาดมากค่ะ ตรงที่ก่อนจะจากกัน โบว์ทำอะไรไม่ได้เลย แม้แต่อีเมล์ก็ไม่ได้ขอไว้ ด้วยเหตุผลส่วนตัวที่ว่า โบว์ไม่ได้รู้จักเขาเป็นการส่วนตัว กลัวมันจะไม่เหมาะสม โธ่.....เอ้ย มานั่งเสียใจ อึดอัดใจ จนนาทีนี้ จริงๆค่ะ คิดถึงทุกวัน ได้แต่เปิดเพลงญี่ปุ่นฟังทุกครั้ง...เพลง Sukiyaki Hakusen Nagashi ฟังซ้ำไปซ้ำมา จนแทบจะร้องตามได้....T^T
กระทู้นี้อาจไม่มีผลลัพธ์ใดๆเกิดขึ้นเลย หากเพียงอย่างน้อยจะได้ระบายความรู้สึกที่มันอัดกันอยู่ในใจ มันท่วมค่ะ หากมีโอกาสเพียงอีกแค่ครั้งนึง จะเป็นปาฎิหารย์ในชีวิตเลยค่ะ คุณซึซึกิ หรือ ซูซูกิ รอยยิ้ม กับ ไมตรีจิตร ของคุณที่มีในวันนั้น ทำให้หนึ่งคนไทย คนนึงตรงนี้ ใจมันหายไปพร้อมกับคุณแล้ว ทรมานมาก ......เห้ออ
ได้โปรดเมตตาด้วยนะคะ ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน เพื่อนๆชาวพันทิปท่านใด มีเพื่อน มีช่องทาง พอที่จะแนะนำได้ รบกวนช่วยด้วยนะคะ ริบหรี่ แต่ยังไม่เลิกหวังค่ะ พลังของความร็สึก มันมักมาพร้อมกับความพยายามค่ะ รบกวนด้วยนะคะ ขอบพระคุณที่เสียเวลาอ่าน กระทู้ของโบว์นะคะ





tag ผิดห้องหรือไม่เหมาะสมอย่างไรต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ ด้วยนะคะ
ขอคำแนะนำ/ขอความช่วยเหลือ ตามหาผู้ชายญี่ปุ่นคนนึง ทราบเพียงนามสกุล+มีรูปถ่ายค่ะ
สุดท้ายรู้สึกตัวเองพลาดมากค่ะ ตรงที่ก่อนจะจากกัน โบว์ทำอะไรไม่ได้เลย แม้แต่อีเมล์ก็ไม่ได้ขอไว้ ด้วยเหตุผลส่วนตัวที่ว่า โบว์ไม่ได้รู้จักเขาเป็นการส่วนตัว กลัวมันจะไม่เหมาะสม โธ่.....เอ้ย มานั่งเสียใจ อึดอัดใจ จนนาทีนี้ จริงๆค่ะ คิดถึงทุกวัน ได้แต่เปิดเพลงญี่ปุ่นฟังทุกครั้ง...เพลง Sukiyaki Hakusen Nagashi ฟังซ้ำไปซ้ำมา จนแทบจะร้องตามได้....T^T
กระทู้นี้อาจไม่มีผลลัพธ์ใดๆเกิดขึ้นเลย หากเพียงอย่างน้อยจะได้ระบายความรู้สึกที่มันอัดกันอยู่ในใจ มันท่วมค่ะ หากมีโอกาสเพียงอีกแค่ครั้งนึง จะเป็นปาฎิหารย์ในชีวิตเลยค่ะ คุณซึซึกิ หรือ ซูซูกิ รอยยิ้ม กับ ไมตรีจิตร ของคุณที่มีในวันนั้น ทำให้หนึ่งคนไทย คนนึงตรงนี้ ใจมันหายไปพร้อมกับคุณแล้ว ทรมานมาก ......เห้ออ
ได้โปรดเมตตาด้วยนะคะ ท่านผู้มีเกียรติทุกท่าน เพื่อนๆชาวพันทิปท่านใด มีเพื่อน มีช่องทาง พอที่จะแนะนำได้ รบกวนช่วยด้วยนะคะ ริบหรี่ แต่ยังไม่เลิกหวังค่ะ พลังของความร็สึก มันมักมาพร้อมกับความพยายามค่ะ รบกวนด้วยนะคะ ขอบพระคุณที่เสียเวลาอ่าน กระทู้ของโบว์นะคะ
tag ผิดห้องหรือไม่เหมาะสมอย่างไรต้องขออภัยไว้ ณ ที่นี้ ด้วยนะคะ