คือแฟนเราต้องไปทำงาน ไปนานด้วย ไม่รู้จะเจอกันอีกเมื่อไร
เรายังเรียนอยู่ไม่สามารถไปอยู่กับเขาได้ เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก
หลังจากที่จบม.3 ก็ไม่ได้เจอกันอีก แล้ววันหนึ่งเขาก็โทรมาคุยกับเรา
คุยกันได้ประมาร 2 เดือนเราก็ตกลงเป็นแฟนกันโดยที่เราไม่เคยได้เจอกันเลย
เป็นระยะเวลา 4 ปีที่เราคุยโทรสับด้วยกัน แล้วพอเราเข้ามหาลัย เขาก็มาอยู่ด้วย
เราดีใจมาก คิดถึงเขามาก มันทรมารมากนะที่เราได้ยินแต่เสียงไม่เคยได้อยู่ใกล้เขา
พ่อแม่ไม่รู้หลอก แม่เราไม่ชอบเขามากๆ เราก็ไม่รู้จะทำยังไงให้เราเลิก
เรารักเขามากเขาก็รักเรามากเหมือนกัน เราอยู่ด้วยกัน ประมาณ 9 เดือน
เขาก็ต้องไปทำงานไกลเขาต้องไปหาเงิน เพราะเรามีปัญทางการเงิน
เรายังทำใจไม่ได้เลย เมื่อวานยังกินข้าวด้วยกันอยู่เลย พอมาวันนี้ เขาไม่อยู่ เราเหงามากเลย
มองไปทางไหนก็เห็นแต่ภาพเขา เราไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม ที่ได้ยินแต่เสียง
เราจะได้อยู่ด้วยกันอย่างนี้อีกเมื่อไร อีกไม่กี่เดือนเขาก็ต้องไปเป็นทหารแล้ว
กว่าเราจะได้อยู่ด้วยกัน มันคิดถึงมากรู้มั้ย คิดถึงมาก อยากกอดก็ทำไม่ได้
ต้องรออีกนานมั้ย เกลียดความรู้สึกแบบนี้ ไม่อยากเป็นแบบนี้อีกแล้ว
คิดถึงมากต้องทำไง ?
เรายังเรียนอยู่ไม่สามารถไปอยู่กับเขาได้ เราเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็ก
หลังจากที่จบม.3 ก็ไม่ได้เจอกันอีก แล้ววันหนึ่งเขาก็โทรมาคุยกับเรา
คุยกันได้ประมาร 2 เดือนเราก็ตกลงเป็นแฟนกันโดยที่เราไม่เคยได้เจอกันเลย
เป็นระยะเวลา 4 ปีที่เราคุยโทรสับด้วยกัน แล้วพอเราเข้ามหาลัย เขาก็มาอยู่ด้วย
เราดีใจมาก คิดถึงเขามาก มันทรมารมากนะที่เราได้ยินแต่เสียงไม่เคยได้อยู่ใกล้เขา
พ่อแม่ไม่รู้หลอก แม่เราไม่ชอบเขามากๆ เราก็ไม่รู้จะทำยังไงให้เราเลิก
เรารักเขามากเขาก็รักเรามากเหมือนกัน เราอยู่ด้วยกัน ประมาณ 9 เดือน
เขาก็ต้องไปทำงานไกลเขาต้องไปหาเงิน เพราะเรามีปัญทางการเงิน
เรายังทำใจไม่ได้เลย เมื่อวานยังกินข้าวด้วยกันอยู่เลย พอมาวันนี้ เขาไม่อยู่ เราเหงามากเลย
มองไปทางไหนก็เห็นแต่ภาพเขา เราไม่อยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม ที่ได้ยินแต่เสียง
เราจะได้อยู่ด้วยกันอย่างนี้อีกเมื่อไร อีกไม่กี่เดือนเขาก็ต้องไปเป็นทหารแล้ว
กว่าเราจะได้อยู่ด้วยกัน มันคิดถึงมากรู้มั้ย คิดถึงมาก อยากกอดก็ทำไม่ได้
ต้องรออีกนานมั้ย เกลียดความรู้สึกแบบนี้ ไม่อยากเป็นแบบนี้อีกแล้ว