[CR][SR] #เก็บใจใส่เป้ขึ้นดอย ตามหารอยยิ้ม อิน " แม่ระเมิง" อ.ท่าสองยาง จ.ตาก

ครั้งนี้เป็นการออกค่ายอาสาที่ทาง SCG กับทางวิลัยจัดขึ้นเพื่อส่งต่อเครื่องอุปโภค บริโภค

           ให้กับน้องๆเเละชาวบ้านที่ขาดเเคลนการเดินทางครั้งนี้ไม่ง่ายอย่างที่คิดเพราะทั้งโหดเเละเหนื่อยมาก
เราต้องนั่งรถหลายชั่วโมงเเละต้องขึ้นเขาซึ่งเส้นทางค่อนข้างลำบากมาก ไม่มีถนนคอนกรีตไม่ไฟทาง
พวกเราต่างจินตนาการถึงปลายทางไปต่างๆนาๆ เรื่องสัญญาณมือถือหรืออินเทอร์เน็ตนี่ลืมไปได้เลย
เเต่พอถึงรู้สึกประทับใจกับการต้อนรับของน้องๆเเละคุณครูที่นู้นอย่างอบอุ่น
เราพักกันที่โรงเรียนเเม่ระเมิงซึ่งเป็นสาขาใหญ่ของที่นั่น



ทางด้านหลังโรงเรียนจะมีลำธารเล็กๆพวกเราจะมานั่งกินข้าว เล่นกีต้าร์ ร้องเพลงกัน
เราได้ใช้ชีวิตที่เเตกต่างจากชีวิตที่เราเคยใช้โดยสิ้นเชิง เราหุงข้าวเตาถ่าน เราได้นั่งกินข้าวท่ามกลางธรรมชาติ










          คุณเคยตื่นมาตอนเช้าเเล้วรู้สึกไม่ต้องกังวลอะไรไหม เคยสูดอากาศที่บริสุทธิจริงๆที่ไม่ใช่ฝุ่นควันไหม ไอหมอกตอนเช้ากับ เสียงลำธาร เสียงนกร้องมันทำให้รู้สึกสดชื่นเเบบบอกไม่ถูก ไม่ต้องรีบเเย่งกันขึ้นรถเพื่อรีบไปเรียน รีบไปตอกบัตรให้ทันเข้างาน


            อาบน้ำไปตะโกนร้องเพลงไป โดยที่ไม่ต้องสนว่าข้างบ้านจะปาหลังคาหรือป่าว 555555555



# วันที่ 2 เราต้องขึ้นไปดอย เพื่อมอบของให้กับน้องๆที่ โรงเรียนเเม่ระเมิง สาขา เคลอะเดคี
ซึ่งมีระยะทางห่างจากที่เราพัก 17 กิโลเมตร เเต่เป็น 17 กิโลที่ มันสุดๆ โหดๆสุด


เส้นทางที่มีเเต่ลูกลัง เป็นหลุมเป็นบ่อ โยกซ้ายโยกขวา เเต่กับยังได้ยินเสียงหัวเราะจากทุกคน
สวนสนุกที่ว่าเสียวเเล้วยังเเพ้เลย กรี๊ดกันลั่นป่า 555555555

             พอไปถึงมีน้องมายืนรอรับ ต้องบอกก่อนเด็กที่นี่น่ารักทุกคน ตลอดข้างทางไม่ว่าจะเป็นน้องที่มาหาของป่า หรือ เดินเล่น พอน้องๆเห็นพวกเราน้องจะยกมือไหว้ยิ้มให้ทุกคน รู้สึกประทับใจมาก เพราะส่วนตัวเป็นคนไม่ชอบเด็กเเต่พอไปเจอความน่ารักของน้องๆที่นั่น เก่งมาจากไหนก็เเพ้หัวใจของเธอ (มาเป็นเพลงเลยทีเดียว)555555555






เรามาร่วมจัดห้องสมุดให้น้องใหม่ มีกิจกรรมมาให้น้องๆเล่น  ทุกคนให้ความร่วมมือดีมากไม่มีใครดื้อเลย


        






   เป็นรอยยิ้มเเละเสียงหัวเราะที่จริงใจที่สุด





อะไรในชีวิตคุณที่ทำให้คุณมีความสุข การให้ หรือ การรับ
คุณเคยกระโดดกอดคนที่คุณเพิ่งรู้จักแล้วหัวเราะไปด้วยกันไหม มันมีความสุขจริงๆนะ



เราจับมือเดินไปด้วยกันโดยที่ไม่สนว่าเส้นทางจะเป็นไง ต้องขอบคุณ คุณครูจิตอาสาทุกท่านที่เสียสละ
ที่มอบความรู้ให้กับน้องๆทุกคนด้วยความรักความเต็มใจจริงๆ





ขาขึ้นไปบนดอยว่าโหดเเล้วขาลงนี่โหดกว่า สภาพเเต่ละคน พังค่ะ พังมาก ฮาๆๆ


พกไปล้านกลับล้าน อยู่บนดอยไม่ต้องใช้เงิน555555


จะบอกว่าบนยอดดอยแอบเห็นทะเลหมอกไกลๆนะ วิวดีมากกก ตื่นเต้นกันตลอดเวลา




เย็นๆออกมาเดินสูดอากาศ สดชื่นมากกกก




        เป็นกระทู้เเรกเลยอาจมีข้อผิดพลาดไปบ้างต้องขออภัย
สถานที่นี่เป็นที่ๆชาตพลังให้เราได้เต็ม ถึงเเม้เราจะไม่มีเงินเเต่ทุกคนก็เท่าเทียมกัน
ลองออกมาเรียนรู้ชีวิต ลองมาอยู่ในที่ๆเงินไม่สามารถซื้อทุกอย่างได้
ลองมาเป็นผู้ให้ ยังมีอีกชีวิตที่ยังรอมือของทุกคนยื่นเข้าไปไม่ต้องมากมายเเต่ขอให้ไปด้วยใจ
ในความลำบาก คุณจะพบความสุขที่เเท้จริงซ่อนอยู่ในนั้น ถึงเป็นทริปสั้นๆเเต่ร่วมรวบเรื่องราวต่างๆไว้มากมาย
ที่เล่ากี่ทีก็อดยิ้มไม่ได้

ออกไปตามหาความสุขกันนนนนนนนนน