สวัสดีค่ะ พอดีชอบฟังเดอะช็อค แล้วตัวเราเองมีเรื่องที่มันน่าขนหัวลุกอยู่พอสมควรอยากจะโทรไปเล่า แต่ไม่กล้ากลัวว่าจะไม่น่ากลัวสำหรับท่านอื่น เลยอยากจะขอมาเล่าในกระทู้พันธิปนี้ เริ่มเลยนะคะ...
เรื่องมีอยู่ว่าทางครอบครัวเราจะเป็นครอบครัวใหญ่อยู่กัน 13 คน และมีญาติเยอะมากพอสมควร เรามีอาผู้หญิงคนนึงที่สนิทที่สุด ขอแทนชื่อคุณอาว่าอาปอนะคะ แม่ของอาปอป่วยเป็นโรคปอลิโอตั้งแต่ยังเล็ก ส่วนพ่อของอาปอเสียตั้งแต่อายังเด็กๆ เหตุนี้จึงทำให้แม่ของอาเราติดเหล้าและสูบบุหรี่ท่านคงคิดมาก อาเรามีอาชีพเป็นครูค่ะ อาเป็นคนที่กตัญญูเมื่อแม่ของอาปอขอเงินไม่ว่าจะกี่บาทอาเราก็ให้เสมอทั้งๆที่รู้ว่าแม่ของตนเองจะนำไปกินเหล้า บ้านของแม่อาปอกับบ้านที่เราและอาปออยู่ไม่ได้อาศัยหลังเดียวกัน เนื่องจากแม่ของอาปอมีครอบครัวใหม่ แต่บ้านจะอยู่เยื้องๆกัน เวลาแม่อาปอขอเงินเราจะพาอาเดินเอาเงินไปให้แม่เพราะอาเรากลัว ทางแถวบ้านเราเปลี่ยวและมีแต่ไวรุ่นติดยา เวลาอาปอนำเงินไปให้แม่จะทะเลาะกันทุกครั้ง เมื่อเห็นแม่ของตนดื่มเหล้า อ๋อลืมบอกไป ถึงแม่ของอาเราจะเป็นปอลิโอแต่ท่านจะมาช่วยย่าทวดของเราทำกับข้าวไปขายที่ตลาดทุกวัน ทุกๆวันแม่ของอาจะมาบ้านเราตั้งแต่ตี 5 มาซักผ้าให้ และรอช่วยย่าทวดทำกับข้าว ท่านทำแบบนี้มาตลอด จนกระทั้งวันนึงสามีใหม่ของแม่อาเราเสียชีวิตลงเนื่องจากดื่มเหล้า...เส้นเลือดในสมองแตก หลังจากสามีของแม่อาเสียชีวิตลง แม่ของอาเริ่มไม่มาช่วยย่าทวดทำกับข้าว มาบ้างไม่มาบ้าง เพราะเมา เสียใจที่สามีของตนเองเสียชีวิต แม่ของอาปอเครียดหนักมากดื่มเหล้าเยอะขึ้นเรื่อยๆ และเหตุนี้ทำให้แม่ของอาเข้ารพ.ถึง 4 ครั้ง ครั้งที่ 4 ที่เข้ารพ.หมอต้องจับล็อคแขนและขา เนื่องจากลงแดงเหล้าและชอบถอดสายน้ำเกลือ ครั้งนี้หมอทนไม่ไหวจึงได้ต่อว่าว่า "ถ้าเป็นแบบนี้อีกหมอจะไม่รักษาเพราะคุณไม่รักตัวเองไม่ดูแลตัวเอง" พอออกจากรพ.อาปอได้ให้แม่ของตนย้ายไปอยู่บ้านที่ตจว. แต่แม่ของอาก็ยังไม่กลัวการเข้ารพ.ดื่มเหล้าหนักขันไปอีก จนเข้ารพ.อีกครั้งครั้งนี้หนักมากที่บ้านเราจึงได้ไปเยี่ยมท่าน เราเห็นแม่ของอาแล้วน้ำตาก็ไหล ท่านผอม...ผอมมากๆ หน้าตอบ หมอเจาะน้ำเกลือเป็นสิบๆรู เพราะเข็มเจาะไม่เข้า อาเราอยู่เฝ้าท่านที่รพ.แต่เรากับที่บ้าน ได้ขับรถกลับกทม.มาก่อน เพราะทุกคนต้องมาทำงาน บ่ายของวันนั้นย่าเราได้รับโทรศัพท์จากอาปอ " แ ม่ เ สี ย แ ล้ ว " ทุกคนรีบกลับจากทำงานเพื่อขับรถไปเยี่ยมแม่ของอาปอ หลังจากวันนั้นก็จัดงานศพตามปกติ ทุกคนจะย้ายมานอนรวมกัน เพราะแม่ของอาเราหวงอาปอมาก และทุกคนคิดว่ายังไงก็ต้องมา แต่ก็ไม่เคยเจออะไร กระทั้งคืนนึงเราหลับไปแล้วฝันว่า... เรายืนอยู่หน้าประตูห้องนอน และเห็นแม่ของอาปอบืนอยู่ที่หน้าต่างฝั่งตรงข้าม ท่านหยิบฝาหม้อมา 2 ใบ แล้วนำฝาหม้อทั้งสองใบมาตีกัน เหมือนที่ท่านมาปลุกเราไปโรงเรียนตอนที่มีชีวิตอยู่!!! ท่านตีแบบนั้นเรื่อยๆ เราจึงเอ่ยปากพูดออกไปว่า " ย่าอย่ามาหลอกหนูเลย หนูกลัว " ท่านจึงหยุดตีแล้วพูดกับเราว่า " ย่าไม่ได้มาหลอก ไม่ต้องกลัว ย่ามาปลุกหนูเฉยๆ!!! " เราสะดุ้งตื่นมาเวลา 6 โมงเช้า เวลาเดียวกันกับทีแม่ของอามาปลุกเราไปโรงเรียนตอนที่ท่านมีชีวิตอยู่!!! ท่านมาปลุกเราด้วยวิธีเดิม เอาฝาหม้อมาตีกัน...
ปล.ประสบการณ์ตรงจากชีวิตจริงไม่แต่งไม่มโน
ไม่ได้มาหลอก...
เรื่องมีอยู่ว่าทางครอบครัวเราจะเป็นครอบครัวใหญ่อยู่กัน 13 คน และมีญาติเยอะมากพอสมควร เรามีอาผู้หญิงคนนึงที่สนิทที่สุด ขอแทนชื่อคุณอาว่าอาปอนะคะ แม่ของอาปอป่วยเป็นโรคปอลิโอตั้งแต่ยังเล็ก ส่วนพ่อของอาปอเสียตั้งแต่อายังเด็กๆ เหตุนี้จึงทำให้แม่ของอาเราติดเหล้าและสูบบุหรี่ท่านคงคิดมาก อาเรามีอาชีพเป็นครูค่ะ อาเป็นคนที่กตัญญูเมื่อแม่ของอาปอขอเงินไม่ว่าจะกี่บาทอาเราก็ให้เสมอทั้งๆที่รู้ว่าแม่ของตนเองจะนำไปกินเหล้า บ้านของแม่อาปอกับบ้านที่เราและอาปออยู่ไม่ได้อาศัยหลังเดียวกัน เนื่องจากแม่ของอาปอมีครอบครัวใหม่ แต่บ้านจะอยู่เยื้องๆกัน เวลาแม่อาปอขอเงินเราจะพาอาเดินเอาเงินไปให้แม่เพราะอาเรากลัว ทางแถวบ้านเราเปลี่ยวและมีแต่ไวรุ่นติดยา เวลาอาปอนำเงินไปให้แม่จะทะเลาะกันทุกครั้ง เมื่อเห็นแม่ของตนดื่มเหล้า อ๋อลืมบอกไป ถึงแม่ของอาเราจะเป็นปอลิโอแต่ท่านจะมาช่วยย่าทวดของเราทำกับข้าวไปขายที่ตลาดทุกวัน ทุกๆวันแม่ของอาจะมาบ้านเราตั้งแต่ตี 5 มาซักผ้าให้ และรอช่วยย่าทวดทำกับข้าว ท่านทำแบบนี้มาตลอด จนกระทั้งวันนึงสามีใหม่ของแม่อาเราเสียชีวิตลงเนื่องจากดื่มเหล้า...เส้นเลือดในสมองแตก หลังจากสามีของแม่อาเสียชีวิตลง แม่ของอาเริ่มไม่มาช่วยย่าทวดทำกับข้าว มาบ้างไม่มาบ้าง เพราะเมา เสียใจที่สามีของตนเองเสียชีวิต แม่ของอาปอเครียดหนักมากดื่มเหล้าเยอะขึ้นเรื่อยๆ และเหตุนี้ทำให้แม่ของอาเข้ารพ.ถึง 4 ครั้ง ครั้งที่ 4 ที่เข้ารพ.หมอต้องจับล็อคแขนและขา เนื่องจากลงแดงเหล้าและชอบถอดสายน้ำเกลือ ครั้งนี้หมอทนไม่ไหวจึงได้ต่อว่าว่า "ถ้าเป็นแบบนี้อีกหมอจะไม่รักษาเพราะคุณไม่รักตัวเองไม่ดูแลตัวเอง" พอออกจากรพ.อาปอได้ให้แม่ของตนย้ายไปอยู่บ้านที่ตจว. แต่แม่ของอาก็ยังไม่กลัวการเข้ารพ.ดื่มเหล้าหนักขันไปอีก จนเข้ารพ.อีกครั้งครั้งนี้หนักมากที่บ้านเราจึงได้ไปเยี่ยมท่าน เราเห็นแม่ของอาแล้วน้ำตาก็ไหล ท่านผอม...ผอมมากๆ หน้าตอบ หมอเจาะน้ำเกลือเป็นสิบๆรู เพราะเข็มเจาะไม่เข้า อาเราอยู่เฝ้าท่านที่รพ.แต่เรากับที่บ้าน ได้ขับรถกลับกทม.มาก่อน เพราะทุกคนต้องมาทำงาน บ่ายของวันนั้นย่าเราได้รับโทรศัพท์จากอาปอ " แ ม่ เ สี ย แ ล้ ว " ทุกคนรีบกลับจากทำงานเพื่อขับรถไปเยี่ยมแม่ของอาปอ หลังจากวันนั้นก็จัดงานศพตามปกติ ทุกคนจะย้ายมานอนรวมกัน เพราะแม่ของอาเราหวงอาปอมาก และทุกคนคิดว่ายังไงก็ต้องมา แต่ก็ไม่เคยเจออะไร กระทั้งคืนนึงเราหลับไปแล้วฝันว่า... เรายืนอยู่หน้าประตูห้องนอน และเห็นแม่ของอาปอบืนอยู่ที่หน้าต่างฝั่งตรงข้าม ท่านหยิบฝาหม้อมา 2 ใบ แล้วนำฝาหม้อทั้งสองใบมาตีกัน เหมือนที่ท่านมาปลุกเราไปโรงเรียนตอนที่มีชีวิตอยู่!!! ท่านตีแบบนั้นเรื่อยๆ เราจึงเอ่ยปากพูดออกไปว่า " ย่าอย่ามาหลอกหนูเลย หนูกลัว " ท่านจึงหยุดตีแล้วพูดกับเราว่า " ย่าไม่ได้มาหลอก ไม่ต้องกลัว ย่ามาปลุกหนูเฉยๆ!!! " เราสะดุ้งตื่นมาเวลา 6 โมงเช้า เวลาเดียวกันกับทีแม่ของอามาปลุกเราไปโรงเรียนตอนที่ท่านมีชีวิตอยู่!!! ท่านมาปลุกเราด้วยวิธีเดิม เอาฝาหม้อมาตีกัน...
ปล.ประสบการณ์ตรงจากชีวิตจริงไม่แต่งไม่มโน