ถึง.ดากานดา
ตอนเราเรียนอยู่มัธยม จะมีเพื่อนเป็นกลุ่มแก๊งใหญ่มาก แล้วทุกคนก็จะไปไหนไปกันและเข้ากันได้ทุกๆเรื่องเลย
ไม่ว่าจะเป็นความชอบแบบไหนเราก็จะจอยกันได้ทุกเรื่องแบบไม่ขัดใจกันเลยสักนิด
แต่พอเข้ามหาลัย เพื่อนสมัยมัธยมก็มลายหายไปคนละภูมิภาคห่างไกลกันมาก นานๆจะแชทหากันที
ทำให้เราที่เลือกมาเรียนแบบฉายเดี่ยวต้องเปิดใจ หาเพื่อนใหม่ที่คิดว่าเข้ากับเราได้ที่สุด
แต่ถึงแม้เราจะสนิทสนมกันมากแค่ไหน แต่ความชอบของเรากลับเป็นสิ่งที่เพื่อนเราไม่ชอบสักอย่าง
เริ่มตั้งแต่เราชอบดูหนังแนวซอมบี้ แต่เพื่อนรอบข้างของเรากลัวไม่กล้าดู เราก็อืม ดูคนเดียวก็ได้ไม่เป็นไรเม้าท์กับเพื่อนในทวิตก็ได้จ๊ะ
เพราะเพื่อนสมัยมัธยมที่เคยเม้าท์หนังแนวนี้กันมันไม่ว่างเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
ต่อมาเราก็ชอบดูอนิเมชั่นญี่ปุ่นทุกแนวเลย โดยเฉพาะแนวYaoi เราจะชอบดูเป็นพิเศษ และเรื่องกินทามะกับเบลเซบับนี่จะชอบมากดูซ้ำกี่รอบก็ไม่เบื่อ แต่เพื่อนมหาลัยเราก็ไม่ชอบดูการ์ตูนกันจ้าาา ยิ่งแนววายๆยิ่งเกลียด สรุปต้องไปหาเพื่อนคอเดียวกันคุยในกลุ่มโอตาคุแทน
และสิ่งที่เราชอบอันดับต่อมาก็คือคู่เกย์นั่นเอง เราชอบมากกกกกกกกก ชอบมองผู้ชายสองคนรักกันมันแลดูโลกสีชมพูแบบฟุ้งๆดี แต่เพื่อนๆรอบข้างเราเค้าก็ไม่ชอบกันอีกง่ะ จากที่เราอยู่ด้วยกันมาเราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าพวกเค้าชอบอะไรในชีวิตนี้บ้าง ทำไมส่วนมากเห็นเค้ายี้กับทุกๆเรื่องโดยเฉพาะเรื่องที่เราชอบ
แต่ถึงแม้พวกเค้าจะค่อนข้างไม่ชอบในสิ่งที่เราชอบเลยแม้แต่นิด แต่พวกเค้าก็ยังเป็นเพื่อนที่คอยดูแลและช่วยเหลือเราในทุกๆเรื่อง คุยได้ทุกเรื่องยกเว้นเรื่องที่เราชอบข้างต้นนั่นแหละ เฮ้อออออออ!!! บางครั้งเราก็อยากจะเม้าท์กับเพื่อนในเรื่องที่เราชอบอะนะ แต่เพื่อนในโซเชี่ยวก็เมาท์ได้แหละแต่มันให้อารมณ์ในการสนทนาต่างกันจริงๆนะว่ามั้ย สุดท้ายเราก็ต้องอินคนเดียวต่อไปสินะ สินะ. . . .
ความเหงามันโคตรฟุ้งเลยอะ จาก.ไข่ย้อย
เพื่อนไม่อินด้วย ก็เลยต้องอินคนเดียว!!!
ตอนเราเรียนอยู่มัธยม จะมีเพื่อนเป็นกลุ่มแก๊งใหญ่มาก แล้วทุกคนก็จะไปไหนไปกันและเข้ากันได้ทุกๆเรื่องเลย
ไม่ว่าจะเป็นความชอบแบบไหนเราก็จะจอยกันได้ทุกเรื่องแบบไม่ขัดใจกันเลยสักนิด
แต่พอเข้ามหาลัย เพื่อนสมัยมัธยมก็มลายหายไปคนละภูมิภาคห่างไกลกันมาก นานๆจะแชทหากันที
ทำให้เราที่เลือกมาเรียนแบบฉายเดี่ยวต้องเปิดใจ หาเพื่อนใหม่ที่คิดว่าเข้ากับเราได้ที่สุด
แต่ถึงแม้เราจะสนิทสนมกันมากแค่ไหน แต่ความชอบของเรากลับเป็นสิ่งที่เพื่อนเราไม่ชอบสักอย่าง
เริ่มตั้งแต่เราชอบดูหนังแนวซอมบี้ แต่เพื่อนรอบข้างของเรากลัวไม่กล้าดู เราก็อืม ดูคนเดียวก็ได้ไม่เป็นไรเม้าท์กับเพื่อนในทวิตก็ได้จ๊ะ
เพราะเพื่อนสมัยมัธยมที่เคยเม้าท์หนังแนวนี้กันมันไม่ว่างเหมือนเมื่อก่อนแล้ว
ต่อมาเราก็ชอบดูอนิเมชั่นญี่ปุ่นทุกแนวเลย โดยเฉพาะแนวYaoi เราจะชอบดูเป็นพิเศษ และเรื่องกินทามะกับเบลเซบับนี่จะชอบมากดูซ้ำกี่รอบก็ไม่เบื่อ แต่เพื่อนมหาลัยเราก็ไม่ชอบดูการ์ตูนกันจ้าาา ยิ่งแนววายๆยิ่งเกลียด สรุปต้องไปหาเพื่อนคอเดียวกันคุยในกลุ่มโอตาคุแทน
และสิ่งที่เราชอบอันดับต่อมาก็คือคู่เกย์นั่นเอง เราชอบมากกกกกกกกก ชอบมองผู้ชายสองคนรักกันมันแลดูโลกสีชมพูแบบฟุ้งๆดี แต่เพื่อนๆรอบข้างเราเค้าก็ไม่ชอบกันอีกง่ะ จากที่เราอยู่ด้วยกันมาเราไม่สามารถรู้ได้เลยว่าพวกเค้าชอบอะไรในชีวิตนี้บ้าง ทำไมส่วนมากเห็นเค้ายี้กับทุกๆเรื่องโดยเฉพาะเรื่องที่เราชอบ
แต่ถึงแม้พวกเค้าจะค่อนข้างไม่ชอบในสิ่งที่เราชอบเลยแม้แต่นิด แต่พวกเค้าก็ยังเป็นเพื่อนที่คอยดูแลและช่วยเหลือเราในทุกๆเรื่อง คุยได้ทุกเรื่องยกเว้นเรื่องที่เราชอบข้างต้นนั่นแหละ เฮ้อออออออ!!! บางครั้งเราก็อยากจะเม้าท์กับเพื่อนในเรื่องที่เราชอบอะนะ แต่เพื่อนในโซเชี่ยวก็เมาท์ได้แหละแต่มันให้อารมณ์ในการสนทนาต่างกันจริงๆนะว่ามั้ย สุดท้ายเราก็ต้องอินคนเดียวต่อไปสินะ สินะ. . . .
ความเหงามันโคตรฟุ้งเลยอะ จาก.ไข่ย้อย