ต้องบอกก่อนว่าเราเพิ่งเคยเขียนกระทู้เป็นครั้งแรก ถ้าผิดพลาดตรงไหนขออภัยด้วยนะคะ
คือต้องบอกก่อนว่าเราไม่ได้อ้วนมาตั้งแต่เด็กๆ ตอนเด็กๆเราผอมมาก แม่กลัวเราได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ เลยหายาบำรุงมาให้เรากิน พวกน้ำมันตับปลาที่ทำให้กินข้าวได้เยอะๆ และเราก็กินมาเรื่อยๆ มาเริ่มอ้วนเอาช่วงประถม และตอนนั้นครูที่สอนบอกให้แม่พาเราไปตรวจ เพราะครูบอกว่าเราเป็นสมาธิสั้น แม่พาเราไปตรวจที่ และเราเป็นโรคสมาธิสั้นจริงๆคะ ออกจะไฮเปอร์ อยุ่ไม่สุข และยาที่เรากินผลข้างเคียงถ้าเราไม่แพ้ยา จะทำให้เราอ้วนขึ้น เรากินยาตั้งแต่ป.4จนถึงม.1 และก็ขอหมอว่าจะหยุดกินยา และก็หยุด ตอนเราเราเริ่มอวบขึ้นๆ จนอ้วนมาก แต่ก็ไม่ได้สนใจที่จะดูแลตัวเอง เพราะไม่ได้คิดว่าอนาคตข้างหน้ามันจะเป็นผลเสียต่อตัวเรา และเราเรียนโรงเรียนญล้วนเลยไม่ได้สนใจเรื่องมีแฟน เลยปล่อยตัวมากขึ้นไปอีก แล้วก็คิดว่าคนที่จะคบกับเราต้องรับได้ในสิ่งที่เราเป็น (แต่ตอนนี้เราว่ามันเป็นความคิดที่เห็นแก่ตัวนิดนึง เพราะเราก็ชอบมองคนน่าตาน่ารักเหมือนกัน) เราก็มีแฟนนะคะ แต่เป็นแบบคุยกันในพวกโปรแกรมแชทมากกว่า ช่วนั้นโปรแกรมคิวๆ เอ็มเอสเอ็น ไฮไฟว์ ฮิตมาก แล้วพอมีแฟนเรานัดไปเจอกัน สิ่งที่ได้คือบอกว่า ทำไมตัวจริงไม่เห็นผอมเหมอืนในรูปเลย น่าเกลียด เราโดนผู้ชายพูดใส่หน้าแบบนี้เลย แล้งฝังใจมาก ไม่กล้าเจอใครอีกเลย แต่เวลาคุยจะบอกตลอดว่าเราอ้วนนะ ทุกคนคือไม่เชื่อ พอไปเจอก็เหมอืนเดิมคือ เห็นเราแล้วก็ปฎิเสธ บางคนก็พูดตรงๆแรงๆ บางคนก็หายไปเลย เราฝังใจมาก แทบไม่กล้าคบใครเลย แต่ก็ยังไม่ดูแลตัวเองนะคะ คือปล่อยตัวเหมอืนเดิม แล้วช่วงปิดเทอมเราอยากหางานพิเศษทำ พอไปสมัครงานที่ไหน ก็ไม่มีที่ไหนรับ ทุกที่พูดเหมือนกันว่าเราอ้วนเกิดไป เลยไม่ได้งาน ช่วงนั้นก็ท้อ เราก็คิดนะว่าแค่อ้วนก็เป็นอุปสรรคแล้วหรอ ท้อมากแต่ก็คิดว่ายังไงก็มีพ่อแม่ คนอื่นจะว่ายังไงแต่พ่อแม่ไม่เคยว่า เวลาเรากิน พ่อแม่เรามีความสุข จนเราเรียนปี3จบ ปี4 เราไปฝึกงานที่ตจว ในหน่วยงานราชการแห่งนึง แล้วช่วงนั้นคือแบบเราป่วยบ่อยมาก รู้สึกเลยว่าร่างกายเราอ่อนแอมาก แบบทำอะไรก็เหนื่อย ไม่โอเค เราเลยเริ่มกลัว กลัวตายก่อนที่พ่อแม่จะสบาย แล้วช่วงนั้นเรามีแฟนด้วย พอฝึกงานเสร็จเรากลับบ้าน เราก็ตั้งโปรแกรมไว้ว่าจะออกกำลังกาย และปรับเปลี่ยนการกินใหม่ โดยที่จะไม่ฝึกยาลดความอ้วน หรือศัลยกรรมใดๆ วิธีคือ เรานอนพักผ่อนเต็มที่ และตื่นมากินอาหารเช้า ปกติเรากินข้าวเช้าอยู่แล้ว แต่ก่อนกินเรากินน้ำเปล่าก่อน2แก้ว หรือบางวันก็เป็นน้ำผักปั่น เพราะเรากินผักยาก เลยคิดว่าเอาผักสดมาปั่นรวมกันง่ายกว่า ส่วนตอนเที่ยงบางวันเรากินข้าว บางวันก็กินเป็นฝรั่งหรือไม่ก็แอปเปิ้ล1ลูก แค่นั้น ส่วนตอนเย็นเราจะกินเป็นนมเปรี้ยว หรือไม่ก็โยเกิร์ต หรือน้ำผักปั่น ส่วนระหว่างวันถ้าเราหิวก็จะกินเม็ดแมงลักใส่น้ำอุ่น และเราออกกำลังกายทุกเช้า ออกทุกวัน วันล่ะ1ชม คือวิ่งและเล่นฮูล่าฮูป และโยคะ ทำทุกวัน จนตอนนี้ก็ทำอยู่ ซึ้งช่วงแรกๆก็ลงเอาๆ เรากลับมาจากฝึกงานน้ำหนักขึ้นมาก เพราะกินเลี้ยงตลอด หนัก100กว่าโล แต่เราเป็นคนหุ่นทรงนาฬิกาทรายเลยดูเหมือนไม่อ้วนมาก ซึ้งกำลังใจเราดีมากที่บ้านทุกคนเป็นกำลังใจให้ และแฟนเราก็ดี พอนัดไปเจอกันเค้าไม่ได้มีท่าทางรังเกียจเราเหมือนคนอื่น และเค้าพูดให้กำลังใจเราตลอดเวลา ซึ้งเรารู้สึกดีมาก และโอเคมาก ก็พยายามมาเรื่อยๆ แฟนเราก็เราไม่ไหวเพราะรู้ว่าเราท้อ เค้าก็บอกว่าพอก็ได้ แค่นี้ก็ดีแล้ว ถ้าลดไม่ได้ก็หยุด เพราะเค้าบอกว่าทรมานแทน คือเราจะงดน้ำตาล แป้ง เน้นผัก และงดของมัน ของทอด น้ำหวาน ขนมจุกจิกไม่กิน น้ำอัดลมไม่กินเลย อาจหักดิบไปนิดแต่เราคิดว่าเพื่อสุขภาพเรา เราอยากอยู่กับคนที่เรารักไปนานๆ อยากให้พ่อแม่สบาย ลดมาเรื่อยๆเหมือนน้ำหนักเราเริ่มคงที่ และไม่ลงอีก ตอนนี้น้ำหนักเราคือ87-88 อยู่แค่นี้ และคงไว้แค่นี้แล้วคะ เราไม่สูงมากสูงแค่166 สัดส่วนก็42-36-46 เราเครียดมาก เคยอยากลองกินยาแต่ไม่กล้ากินกลัวตาย เพราะเพื่อนเราตายเพราะยาลดน้ำหนัก2-3คน แล้วอยากลงดูไขมัน ผ่าตัด แต่แม่เพื่อนที่เป็นพยาบาลเค้าไม่แนะนำ เค้าอธิบายให้เราฟังแล้วรู้เลยว่าไม่คุ้ม และอันตรายมาก แนะนำเราไปปรึกษาหมอ เราไปปรึกษาหมอนะคะ หมอรักษาโรคทั่วไป หมอบอกว่าเราเป็นคนโครงสร้างใหญ่ และกล้ามเนื้อเยอะ เวลาที่ลดน้ำหนักจะลงแต่จะช้ามากกว่าคนอื่นๆ คือเราเห็นบางคนอ้วนมากทำไมลดลงจนผอมมากๆได้ เราก็ยังพยายามต่อไปนะคะถึงจะมีท้อบ้าง เราเลยอยากถามเพื่อนๆในนี้ว่าใครมีวิธีธรรมชาติดีๆมาแนะนำบ้างคะ
เราลดความอ้วนด้วยวิธีธรรมชาติ แต่ทำไมน้ำหนักและสัดส่วนไม่ลด กลับอยู่คงที่
คือต้องบอกก่อนว่าเราไม่ได้อ้วนมาตั้งแต่เด็กๆ ตอนเด็กๆเราผอมมาก แม่กลัวเราได้รับสารอาหารไม่เพียงพอ เลยหายาบำรุงมาให้เรากิน พวกน้ำมันตับปลาที่ทำให้กินข้าวได้เยอะๆ และเราก็กินมาเรื่อยๆ มาเริ่มอ้วนเอาช่วงประถม และตอนนั้นครูที่สอนบอกให้แม่พาเราไปตรวจ เพราะครูบอกว่าเราเป็นสมาธิสั้น แม่พาเราไปตรวจที่ และเราเป็นโรคสมาธิสั้นจริงๆคะ ออกจะไฮเปอร์ อยุ่ไม่สุข และยาที่เรากินผลข้างเคียงถ้าเราไม่แพ้ยา จะทำให้เราอ้วนขึ้น เรากินยาตั้งแต่ป.4จนถึงม.1 และก็ขอหมอว่าจะหยุดกินยา และก็หยุด ตอนเราเราเริ่มอวบขึ้นๆ จนอ้วนมาก แต่ก็ไม่ได้สนใจที่จะดูแลตัวเอง เพราะไม่ได้คิดว่าอนาคตข้างหน้ามันจะเป็นผลเสียต่อตัวเรา และเราเรียนโรงเรียนญล้วนเลยไม่ได้สนใจเรื่องมีแฟน เลยปล่อยตัวมากขึ้นไปอีก แล้วก็คิดว่าคนที่จะคบกับเราต้องรับได้ในสิ่งที่เราเป็น (แต่ตอนนี้เราว่ามันเป็นความคิดที่เห็นแก่ตัวนิดนึง เพราะเราก็ชอบมองคนน่าตาน่ารักเหมือนกัน) เราก็มีแฟนนะคะ แต่เป็นแบบคุยกันในพวกโปรแกรมแชทมากกว่า ช่วนั้นโปรแกรมคิวๆ เอ็มเอสเอ็น ไฮไฟว์ ฮิตมาก แล้วพอมีแฟนเรานัดไปเจอกัน สิ่งที่ได้คือบอกว่า ทำไมตัวจริงไม่เห็นผอมเหมอืนในรูปเลย น่าเกลียด เราโดนผู้ชายพูดใส่หน้าแบบนี้เลย แล้งฝังใจมาก ไม่กล้าเจอใครอีกเลย แต่เวลาคุยจะบอกตลอดว่าเราอ้วนนะ ทุกคนคือไม่เชื่อ พอไปเจอก็เหมอืนเดิมคือ เห็นเราแล้วก็ปฎิเสธ บางคนก็พูดตรงๆแรงๆ บางคนก็หายไปเลย เราฝังใจมาก แทบไม่กล้าคบใครเลย แต่ก็ยังไม่ดูแลตัวเองนะคะ คือปล่อยตัวเหมอืนเดิม แล้วช่วงปิดเทอมเราอยากหางานพิเศษทำ พอไปสมัครงานที่ไหน ก็ไม่มีที่ไหนรับ ทุกที่พูดเหมือนกันว่าเราอ้วนเกิดไป เลยไม่ได้งาน ช่วงนั้นก็ท้อ เราก็คิดนะว่าแค่อ้วนก็เป็นอุปสรรคแล้วหรอ ท้อมากแต่ก็คิดว่ายังไงก็มีพ่อแม่ คนอื่นจะว่ายังไงแต่พ่อแม่ไม่เคยว่า เวลาเรากิน พ่อแม่เรามีความสุข จนเราเรียนปี3จบ ปี4 เราไปฝึกงานที่ตจว ในหน่วยงานราชการแห่งนึง แล้วช่วงนั้นคือแบบเราป่วยบ่อยมาก รู้สึกเลยว่าร่างกายเราอ่อนแอมาก แบบทำอะไรก็เหนื่อย ไม่โอเค เราเลยเริ่มกลัว กลัวตายก่อนที่พ่อแม่จะสบาย แล้วช่วงนั้นเรามีแฟนด้วย พอฝึกงานเสร็จเรากลับบ้าน เราก็ตั้งโปรแกรมไว้ว่าจะออกกำลังกาย และปรับเปลี่ยนการกินใหม่ โดยที่จะไม่ฝึกยาลดความอ้วน หรือศัลยกรรมใดๆ วิธีคือ เรานอนพักผ่อนเต็มที่ และตื่นมากินอาหารเช้า ปกติเรากินข้าวเช้าอยู่แล้ว แต่ก่อนกินเรากินน้ำเปล่าก่อน2แก้ว หรือบางวันก็เป็นน้ำผักปั่น เพราะเรากินผักยาก เลยคิดว่าเอาผักสดมาปั่นรวมกันง่ายกว่า ส่วนตอนเที่ยงบางวันเรากินข้าว บางวันก็กินเป็นฝรั่งหรือไม่ก็แอปเปิ้ล1ลูก แค่นั้น ส่วนตอนเย็นเราจะกินเป็นนมเปรี้ยว หรือไม่ก็โยเกิร์ต หรือน้ำผักปั่น ส่วนระหว่างวันถ้าเราหิวก็จะกินเม็ดแมงลักใส่น้ำอุ่น และเราออกกำลังกายทุกเช้า ออกทุกวัน วันล่ะ1ชม คือวิ่งและเล่นฮูล่าฮูป และโยคะ ทำทุกวัน จนตอนนี้ก็ทำอยู่ ซึ้งช่วงแรกๆก็ลงเอาๆ เรากลับมาจากฝึกงานน้ำหนักขึ้นมาก เพราะกินเลี้ยงตลอด หนัก100กว่าโล แต่เราเป็นคนหุ่นทรงนาฬิกาทรายเลยดูเหมือนไม่อ้วนมาก ซึ้งกำลังใจเราดีมากที่บ้านทุกคนเป็นกำลังใจให้ และแฟนเราก็ดี พอนัดไปเจอกันเค้าไม่ได้มีท่าทางรังเกียจเราเหมือนคนอื่น และเค้าพูดให้กำลังใจเราตลอดเวลา ซึ้งเรารู้สึกดีมาก และโอเคมาก ก็พยายามมาเรื่อยๆ แฟนเราก็เราไม่ไหวเพราะรู้ว่าเราท้อ เค้าก็บอกว่าพอก็ได้ แค่นี้ก็ดีแล้ว ถ้าลดไม่ได้ก็หยุด เพราะเค้าบอกว่าทรมานแทน คือเราจะงดน้ำตาล แป้ง เน้นผัก และงดของมัน ของทอด น้ำหวาน ขนมจุกจิกไม่กิน น้ำอัดลมไม่กินเลย อาจหักดิบไปนิดแต่เราคิดว่าเพื่อสุขภาพเรา เราอยากอยู่กับคนที่เรารักไปนานๆ อยากให้พ่อแม่สบาย ลดมาเรื่อยๆเหมือนน้ำหนักเราเริ่มคงที่ และไม่ลงอีก ตอนนี้น้ำหนักเราคือ87-88 อยู่แค่นี้ และคงไว้แค่นี้แล้วคะ เราไม่สูงมากสูงแค่166 สัดส่วนก็42-36-46 เราเครียดมาก เคยอยากลองกินยาแต่ไม่กล้ากินกลัวตาย เพราะเพื่อนเราตายเพราะยาลดน้ำหนัก2-3คน แล้วอยากลงดูไขมัน ผ่าตัด แต่แม่เพื่อนที่เป็นพยาบาลเค้าไม่แนะนำ เค้าอธิบายให้เราฟังแล้วรู้เลยว่าไม่คุ้ม และอันตรายมาก แนะนำเราไปปรึกษาหมอ เราไปปรึกษาหมอนะคะ หมอรักษาโรคทั่วไป หมอบอกว่าเราเป็นคนโครงสร้างใหญ่ และกล้ามเนื้อเยอะ เวลาที่ลดน้ำหนักจะลงแต่จะช้ามากกว่าคนอื่นๆ คือเราเห็นบางคนอ้วนมากทำไมลดลงจนผอมมากๆได้ เราก็ยังพยายามต่อไปนะคะถึงจะมีท้อบ้าง เราเลยอยากถามเพื่อนๆในนี้ว่าใครมีวิธีธรรมชาติดีๆมาแนะนำบ้างคะ