ตื่นเช้ามาทำงานทุกวันเริ่มท้อนะ ข่าวฟ้องร้องหมอ โรงพยาบาลเริ่มได้ยินบ่อยขึ้นเรื่อยๆ แค่ตอนนี้มันดูเป็นเรื่องไกลตัวเพราะไม่ได้เกิดขึ้นกับตัวเอง เคยอยู่เงียบๆนั่งคิด....เราควรทำยังไง ไม่ให้การทำงานผิดพลาด....แต่สุดท้ายคำตอบมันก็คือ..."ป้องกันไม่ได้ แล้วแต่ดวง"
คนไข้ทุกคนมาโรงพยาบาลหวังเหมือนกันคือ"ต้องหายขาดเป็นปลิดทิ้ง" หากมีผลแทรกซ้อนซักนิด...ก็ยอมรับไม่ได้ คุณรู้มั้ยว่าการที่คุณคาดหวังขนาดนั้นทำให้แพทย์ พยาบาลที่ดูแลคุณทำงานด้วยความกดดัน บางคนพูดกับหมอหรือพยาบาลอย่างไม่ให้เกียรติเลยด้วยซ้ำเหมือนเค้าเป็นคนรับใช้ คุณเคยทำงานด้วยความเครียดหรือกดดันกันบ้างมั้ย..ผลเป็นไงคะ งานออกมาดีมั้ย....ผลงานต่างกับการที่คุณทำงานด้วยความ"อยาก" ด้วยความ"สนุก" ด้วยความ"รัก"มั้ย แล้วถ้าแพทย์ พยาบาล ทำงานออกมาดี คนที่ได้รับประโยชน์คือใครคะ...คุณหรือเปล่า แค่อยากให้ลองเก็บไปคิดดู
ถ้าคุณคิดจะท้อง....ยอมรับก่อนนะว่า คุณมีโอกาส
- แท้ง เพราะมดลูกแต่ละคนไม่เหมือนกัน และแต่ละคนก็ดูแลตัวเองต่างกัน ใช่มั้ยล่ะ
- ท้องนอกมดลูก อันนี้ก็ป้องกันไม่ได้นะคะ ถ้าแตกในท้องก็เลือดออกจนตายได้
- เด็กตายในท้อง อย่างโทษหมอ คุณอยู่กับลูกตลอดเวลายังไม่รู้เลย อย่าโบ้ย
- คลอดไม่ออก ไม่ว่าจะติดตรงไหน หัว หรือไหล่ ซึ่งถ้าเด็กตัวใหญ่หมอเค้าก็จะผ่าตัดอยู่แล้วแหละ แต่ถ้าตัวไม่ใหญ่คลอดเองซึ่งโอกาสก็มีนะคะ รู้ไว้
- คลอดตาย บางทีสายสะดือพันคอ หรือตกเลือดเยอะ เด็กผิดปกติ มันเกิดขึ้นได้ค่ะ ป้องกันยาก
- ตกเลือดหลังคลอด อันนี้อาจรุนแรงถึงตัดมดลูก ซึ่งบางรายเลือดออกเยอะๆมันก็ตายได้นะ
- Amniotic fluid embolism คล้ายๆกับน้ำคร่ำหลุดเข้ากระแสเลือดนั่นแหละ คนท้องมีโอกาสเกิดทุกราย ป้องกันไม่ได้ แก้ไขยาก(มาก) คิดภาพเหมือนคนจมน้ำอ่ะค่ะ (น้ำคร่ำไปอุดที่ปอด) จะให้ช่วยไงค่ะ ถ้าเป็นน้อยๆก็พอจะยื้อๆได้อยู่ด้วยยากระตุ้นและน้ำเกลือ แต่ถ้าเป็นเยอะๆ จะใหญ่จะโตมาจากไหนก็ตายค่ะ
ทั้งหมดนี้ป้องกันได้ทางเดียว"อย่าท้อง" คิดจะท้องต้องยอมรับทั้งหมดนี้ได้....(ปล. นี่แค่ส่วนนึงนะ)
ถ้าคุณเกิดผลแทรกซ้อนจากการ"ท้อง"ที่กล่าวมาข้างบน หมอพยายามจะช่วยคุณเต็มที่แล้วคุณตาย...หมอผิดเหรอ...ไม่โทษที่ตัวเองท้องบ้างเหรอ คุณรู้มั้ยว่าโรงพยาบาลใกล้บ้านคุณ โรงพยาบาลชุมชนที่คุณเดินทางสะดวกนั้นเค้าจะเลิกทำคลอดกันแล้วนะ เพราะเค้ากลัวไง ผลข้างเคียงทุกอย่างที่เกิดขึ้นได้ ป้องกันไม่ได้...จะต้องโดนฟ้อง....จะทำคลอดทำไมคะ ญาติก็ไม่ใช่ ส่งตัวไปให้คนอื่นทำดีกว่า ถ้าเกิดผลแทรกซ้อนก็ให้คนอื่นรับไป ติดคุกไป จริงๆมันง่ายกว่ามากเลยอ่ะ ผลเสียตกอยู่กับใครคะ...คุณใช่มั้ยคะ แทนที่จะคลอดที่รพใกล้บ้านใกล้ญาติ เดินทางสะดวก ต้องขนของข้ามอำเภอมา รพ จังหวัด หรือบางทีก็ รพศูนย์ สะดวกมั้ยล่ะ ค่าเดินทางล่ะ ค่าที่พักญาติล่ะ คิดเองนะ
ใช่ค่ะ รพ ใหญ่กว่าเครื่องมือมักจะพร้อมกว่าจริงๆ แต่บางครั้งคุณก็ต้องเลือกนะ ว่าการเดินทางที่ไกลกว่านั้นมันส่งผลเสียอะไรกับคุณบ้าง เช่น คุณโดนรถชน เลือดออกในช่องท้อง ออกเรื่อยๆๆๆ ต้องได้รับการผ่าตัดด่วน โรงพยาบาลชุมชนผ่าตัดให้คุณ ผ่าตัดสำเร็จ คุณรอดตาย อันนี้หน้าที่หมอ แต่ถ้าเลือดมันออกเยอะมากๆๆๆ คุณตาย โรงพยาบาลชุมชนโดนฟ้อง ในทางกลับกัน ถ้าโรงพยาบาลชุมชนส่งตัวคุณมาที่ รพ จังหวัดตั้งแต่แรก ระหว่างเดินทางคุณเลือดออกเยอะ คุณตาย...อันนี้ รพ ชุมชนไม่โดนฟ้อง คุณคิดว่าหมอ รพ ชุมชนเค้าจะหาเรื่องใส่ตัวมั้ยล่ะ ส่งตัวง่ายกว่าเยอะ สั่ง..แล้วก็ไปนอน บอกว่าเกินความสามารถ...ง่ายๆ ไม่มีการสงสาร ไม่มีการหวังดี มีแค่ทำตามหน้าที่แล้ว...พอ
ตอนเรียนอาจารย์เคยสอนนะ ว่าให้ดูแลผู้ป่วยเหมือนญาติ....แต่ตอนนี้มันทำไม่ได้หรอก ทำแค่ตามหน้าที่ก็พอ ทำเยอะ โอกาสผิดพลาดยิ่งเยอะ ทำน้อยโอกาสผิดพลาดก็น้อย เป็นตัวคุณคุณก็คงทำแบบนี้....อุดมการณ์มันกินไม่ได้ รักษาอุดมการณ์แต่คนไข้ตายทั้งที่พยายามเต็มที่ก็โดนประนาม คิดว่าหมอควรทำยังไงคะถึงจะพอใจ
คุณเป็นเบาหวานจนเป็นโรคเส้นเลือดหัวใจตีบ แต่เป็นไส้ติ่งอักเสบมาผ่าตัด ดมยาสลบเสร็จแล้วอาการหัวใจขาดเลือดกำเริบ ตาย นี่คือ...หมอผิด...จริงเหรอ....แล้วที่คุณไม่ควบคุมเบาหวานให้ดีนั้นไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย...เหรอ..
รับผิดชอบตัวเองบ้างนะคะ หมอไม่ใช่เทวดา แค่เป็นคนแนะนำการดูแลตัวเองให้คุณ รักษาโรคเท่าที่ทำได้ เท่านั้น คนจะตายมันก็ตายอยู่ดีแหละ
ถ้าจะไปรักษาอะไรกับหมอคนไหนให้ถามด้วยนะคะว่ามีโอกาสมีภาวะแทรกซ้อนมั้ย....ถ้ารับมันไม่ได้ก็อย่ารักษาเลย
กินยาเบาหวานก็มีผลต่อตับต่อไต ไม่กินก็น้ำตาลสูงช๊อคได้ เลือกเอา รับไม่ได้ก็อย่างเป็นเบาหวาน
ดมยาสลบทุกครั้งมีภาวะแทรกซ้อนได้ ถ้ารับไม่ได้ ไม่ยอมเสี่ยงก็อย่าป่วยซะ
ผ่าตัดทุกอย่างมีผลข้างเคียง รับไม่ได้อย่าผ่า
สูบบุหรีซะเต็มที่ถ้าไม่กลัวมะเร็งปอด
กินเหล้าไปเลยถ้าไม่กลัวตับแข็ง
อย่าป่วยเลยค่ะ หมอขี้เกียจติดคุก....
แรงไปก็ขอโทษนะคะ หมอไม่ใช่เทวดา ยาที่ใช้ทุกชนิด(เน้น...ทุกชนิด) มีผลข้างเคียงหมด รับไม่ได้ก็อย่าป่วย
ก่อนรักษาอะไรให้ถามทางเลือกกับหมอทุกครั้ง ถามข้อดีข้อเสียของแต่ละทางเลือกให้เข้าใจ เลือก แล้วยอมรับซะ อย่าโยนความผิดให้หมออีก ก่อนที่คุณจะไม่มีหมอมาดูแลลูกๆหลานๆคุณในอนาคตเพราะติดคุกหรือชิงลาออกกันไปหมด....
จะฟ้องกันไปถึงไหนถึงจะพอใจคะ
คนไข้ทุกคนมาโรงพยาบาลหวังเหมือนกันคือ"ต้องหายขาดเป็นปลิดทิ้ง" หากมีผลแทรกซ้อนซักนิด...ก็ยอมรับไม่ได้ คุณรู้มั้ยว่าการที่คุณคาดหวังขนาดนั้นทำให้แพทย์ พยาบาลที่ดูแลคุณทำงานด้วยความกดดัน บางคนพูดกับหมอหรือพยาบาลอย่างไม่ให้เกียรติเลยด้วยซ้ำเหมือนเค้าเป็นคนรับใช้ คุณเคยทำงานด้วยความเครียดหรือกดดันกันบ้างมั้ย..ผลเป็นไงคะ งานออกมาดีมั้ย....ผลงานต่างกับการที่คุณทำงานด้วยความ"อยาก" ด้วยความ"สนุก" ด้วยความ"รัก"มั้ย แล้วถ้าแพทย์ พยาบาล ทำงานออกมาดี คนที่ได้รับประโยชน์คือใครคะ...คุณหรือเปล่า แค่อยากให้ลองเก็บไปคิดดู
ถ้าคุณคิดจะท้อง....ยอมรับก่อนนะว่า คุณมีโอกาส
- แท้ง เพราะมดลูกแต่ละคนไม่เหมือนกัน และแต่ละคนก็ดูแลตัวเองต่างกัน ใช่มั้ยล่ะ
- ท้องนอกมดลูก อันนี้ก็ป้องกันไม่ได้นะคะ ถ้าแตกในท้องก็เลือดออกจนตายได้
- เด็กตายในท้อง อย่างโทษหมอ คุณอยู่กับลูกตลอดเวลายังไม่รู้เลย อย่าโบ้ย
- คลอดไม่ออก ไม่ว่าจะติดตรงไหน หัว หรือไหล่ ซึ่งถ้าเด็กตัวใหญ่หมอเค้าก็จะผ่าตัดอยู่แล้วแหละ แต่ถ้าตัวไม่ใหญ่คลอดเองซึ่งโอกาสก็มีนะคะ รู้ไว้
- คลอดตาย บางทีสายสะดือพันคอ หรือตกเลือดเยอะ เด็กผิดปกติ มันเกิดขึ้นได้ค่ะ ป้องกันยาก
- ตกเลือดหลังคลอด อันนี้อาจรุนแรงถึงตัดมดลูก ซึ่งบางรายเลือดออกเยอะๆมันก็ตายได้นะ
- Amniotic fluid embolism คล้ายๆกับน้ำคร่ำหลุดเข้ากระแสเลือดนั่นแหละ คนท้องมีโอกาสเกิดทุกราย ป้องกันไม่ได้ แก้ไขยาก(มาก) คิดภาพเหมือนคนจมน้ำอ่ะค่ะ (น้ำคร่ำไปอุดที่ปอด) จะให้ช่วยไงค่ะ ถ้าเป็นน้อยๆก็พอจะยื้อๆได้อยู่ด้วยยากระตุ้นและน้ำเกลือ แต่ถ้าเป็นเยอะๆ จะใหญ่จะโตมาจากไหนก็ตายค่ะ
ทั้งหมดนี้ป้องกันได้ทางเดียว"อย่าท้อง" คิดจะท้องต้องยอมรับทั้งหมดนี้ได้....(ปล. นี่แค่ส่วนนึงนะ)
ถ้าคุณเกิดผลแทรกซ้อนจากการ"ท้อง"ที่กล่าวมาข้างบน หมอพยายามจะช่วยคุณเต็มที่แล้วคุณตาย...หมอผิดเหรอ...ไม่โทษที่ตัวเองท้องบ้างเหรอ คุณรู้มั้ยว่าโรงพยาบาลใกล้บ้านคุณ โรงพยาบาลชุมชนที่คุณเดินทางสะดวกนั้นเค้าจะเลิกทำคลอดกันแล้วนะ เพราะเค้ากลัวไง ผลข้างเคียงทุกอย่างที่เกิดขึ้นได้ ป้องกันไม่ได้...จะต้องโดนฟ้อง....จะทำคลอดทำไมคะ ญาติก็ไม่ใช่ ส่งตัวไปให้คนอื่นทำดีกว่า ถ้าเกิดผลแทรกซ้อนก็ให้คนอื่นรับไป ติดคุกไป จริงๆมันง่ายกว่ามากเลยอ่ะ ผลเสียตกอยู่กับใครคะ...คุณใช่มั้ยคะ แทนที่จะคลอดที่รพใกล้บ้านใกล้ญาติ เดินทางสะดวก ต้องขนของข้ามอำเภอมา รพ จังหวัด หรือบางทีก็ รพศูนย์ สะดวกมั้ยล่ะ ค่าเดินทางล่ะ ค่าที่พักญาติล่ะ คิดเองนะ
ใช่ค่ะ รพ ใหญ่กว่าเครื่องมือมักจะพร้อมกว่าจริงๆ แต่บางครั้งคุณก็ต้องเลือกนะ ว่าการเดินทางที่ไกลกว่านั้นมันส่งผลเสียอะไรกับคุณบ้าง เช่น คุณโดนรถชน เลือดออกในช่องท้อง ออกเรื่อยๆๆๆ ต้องได้รับการผ่าตัดด่วน โรงพยาบาลชุมชนผ่าตัดให้คุณ ผ่าตัดสำเร็จ คุณรอดตาย อันนี้หน้าที่หมอ แต่ถ้าเลือดมันออกเยอะมากๆๆๆ คุณตาย โรงพยาบาลชุมชนโดนฟ้อง ในทางกลับกัน ถ้าโรงพยาบาลชุมชนส่งตัวคุณมาที่ รพ จังหวัดตั้งแต่แรก ระหว่างเดินทางคุณเลือดออกเยอะ คุณตาย...อันนี้ รพ ชุมชนไม่โดนฟ้อง คุณคิดว่าหมอ รพ ชุมชนเค้าจะหาเรื่องใส่ตัวมั้ยล่ะ ส่งตัวง่ายกว่าเยอะ สั่ง..แล้วก็ไปนอน บอกว่าเกินความสามารถ...ง่ายๆ ไม่มีการสงสาร ไม่มีการหวังดี มีแค่ทำตามหน้าที่แล้ว...พอ
ตอนเรียนอาจารย์เคยสอนนะ ว่าให้ดูแลผู้ป่วยเหมือนญาติ....แต่ตอนนี้มันทำไม่ได้หรอก ทำแค่ตามหน้าที่ก็พอ ทำเยอะ โอกาสผิดพลาดยิ่งเยอะ ทำน้อยโอกาสผิดพลาดก็น้อย เป็นตัวคุณคุณก็คงทำแบบนี้....อุดมการณ์มันกินไม่ได้ รักษาอุดมการณ์แต่คนไข้ตายทั้งที่พยายามเต็มที่ก็โดนประนาม คิดว่าหมอควรทำยังไงคะถึงจะพอใจ
คุณเป็นเบาหวานจนเป็นโรคเส้นเลือดหัวใจตีบ แต่เป็นไส้ติ่งอักเสบมาผ่าตัด ดมยาสลบเสร็จแล้วอาการหัวใจขาดเลือดกำเริบ ตาย นี่คือ...หมอผิด...จริงเหรอ....แล้วที่คุณไม่ควบคุมเบาหวานให้ดีนั้นไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเลย...เหรอ..
รับผิดชอบตัวเองบ้างนะคะ หมอไม่ใช่เทวดา แค่เป็นคนแนะนำการดูแลตัวเองให้คุณ รักษาโรคเท่าที่ทำได้ เท่านั้น คนจะตายมันก็ตายอยู่ดีแหละ
ถ้าจะไปรักษาอะไรกับหมอคนไหนให้ถามด้วยนะคะว่ามีโอกาสมีภาวะแทรกซ้อนมั้ย....ถ้ารับมันไม่ได้ก็อย่ารักษาเลย
กินยาเบาหวานก็มีผลต่อตับต่อไต ไม่กินก็น้ำตาลสูงช๊อคได้ เลือกเอา รับไม่ได้ก็อย่างเป็นเบาหวาน
ดมยาสลบทุกครั้งมีภาวะแทรกซ้อนได้ ถ้ารับไม่ได้ ไม่ยอมเสี่ยงก็อย่าป่วยซะ
ผ่าตัดทุกอย่างมีผลข้างเคียง รับไม่ได้อย่าผ่า
สูบบุหรีซะเต็มที่ถ้าไม่กลัวมะเร็งปอด
กินเหล้าไปเลยถ้าไม่กลัวตับแข็ง
อย่าป่วยเลยค่ะ หมอขี้เกียจติดคุก....
แรงไปก็ขอโทษนะคะ หมอไม่ใช่เทวดา ยาที่ใช้ทุกชนิด(เน้น...ทุกชนิด) มีผลข้างเคียงหมด รับไม่ได้ก็อย่าป่วย
ก่อนรักษาอะไรให้ถามทางเลือกกับหมอทุกครั้ง ถามข้อดีข้อเสียของแต่ละทางเลือกให้เข้าใจ เลือก แล้วยอมรับซะ อย่าโยนความผิดให้หมออีก ก่อนที่คุณจะไม่มีหมอมาดูแลลูกๆหลานๆคุณในอนาคตเพราะติดคุกหรือชิงลาออกกันไปหมด....