ขอเริ่มเรื่องเลยนะครับ คือ
ผมกันแฟนคบกันมา ก้อไม่มีอะไร ก้อมีทะเลาะบ้าง ธรรมดาครับ แต่เริ่มครั้งแรก ผมเป็นคนที่หวงแฟนเอาการเลยก้อว่าได้ แต่ม่ะก่อนไม่เป็นขนาดนี้นะครับ เมื่อมั่นใจว่าเขารักเราจิง และมั่นคง แต่เนื่องจากผมมันชอบสอดรู้สอดเห็น ชอบเข้าไปดูนู้น ดูนี่ ของแฟน เฟส บ้าง ไลน์บ้าง ชอบเช็คพิกัดเธอว่าอยู่ไหนประมาณนี้ จนเธอขอออกไปนั่งร้านกาแฟ ตอนหัวค่ำ เธอก้อส่งรูปมาให้ดู จริงๆผมก้อไม่อะไรหรอกบอกตามตรงปล่อยให้ไปเที่ยวอยู่แล้ว แต่ไปตั้งแต่ 2 ทุ่ม 5 ทุ่มยังไม่โทรมาผมก้อเริ่มเอ๊ะใจ มานั่งสังเกตรูปดีๆ เอ่อว่ะ นี่มันรูปเก่า ตอนนั้นแหละเดือดเลยครับ ทั้งโทรจิก เช็คพิกัด หลายๆอย่าง เข้าไลน์ของเธออีกบนมือถือของผม วันต่อมาก้อเป็นแบบเดิมอีก วันนั้นแหละครับ ไปกันใหญ่เลย ผมยอมรับนะว่าผมผิดเอง ระแวงมากไป ขี้หึงเกินเหตุแต่ทำไงได้ ก้อคนมันเป็นห่วง และหวง เธอเปลี่ยนไลน์ใหม่ ไม่ยอมรับโทรศัพท์ผมเลย แต่ก้อได้คุยแค่บางครั้งก้อผมก้อขอโทษตลอด บอกตลอดว่าขอแก้ไขใหม่ แต่เธอคงหมดความอดทนแหละครับ จนเข้าวันที่ 3 ผมแอบเข้าไปดูรายชื่อในโทรศัพท์เธอ มีเบอแปลกๆโผล่มา เป็นเบอผู้ชายครับ ผมก้อเดือดเลยสิทีนี้ ไปกันใหญ่เลย ผมโทรไปหาไอ่นั้น ไอ่นั้นก้อว่าก้อแฟนคุณบอกว่าทะเลาะกันแล้วเลิกกันแล้ว ผมนี่เงิบเลยบอกตรงๆ พอผมถามเธอเธอก้อบอกว่าแค่คุยป่ะมันผิดมากรึ ผมก้อร้องไห้ฟูมฟายเลยสิทีนี้ ไม่รู้ทำไร ได้แต่ขอโทษให้เธอกลับมา ขอร้อง ขอโอกาส ให้ผมได้แก้ตัวใหม่ แต่ก้ออย่างว่าแหละครับ ผมทำผิดบ่อยจนเธอคงเอือมระอาละ เธอบอกผมหลายครั้งละว่าให้เว้นช่องว่างไว้ให้กันบ้างไม่ใช่จะให้ติดกันตลอด แบบนี้เหมือนติดคุกเลย มันก้อจิงอย่างเธอว่านะครับ ผมมันทำเกินไปเองละ จนเธอคงจะหมดใจ แต่เธอก้อยังว่า รอแก้ไขตัวเองได้ใหม่แล้วค่อยมาพูดป่ะ ทำให้เห็นก่อนแล้วค่อยมาขอร้อง ช่วงนี้ให้ห่างๆกันไปก่อน ผมนี่ทำใจไม่ได้เลยบอกตามตรงไม่เคยเลยที่เธอจะเป็นแบบนี้ สองสามวัน ผมก้อเหนอีกว่าเธอก้อแอบคุยกับไอ่นั้น ผมนี่ยิ่งเศร้าเลย โทรหาเธอก้อได้แต่คำด่าแรง คำประชดประชัน จนผมนี่ท้อเลย คือ หลังจากวันนั้นผมเริ่มปรับเปลี่ยนตัวเองใหม่แล้ว พยายามเว้นช่องว่างให้เธอได้ไปเที่ยวนั้นเที่ยวนี่กับเพื่อน ไปกินเหล้าบ้าง แต่ก้อนะ เธอก้อบอกคำเดียวว่า ปล่อยเธอไปก่อนเธอกำลังมีความสุขกับชีวิตอิสระ เธอไม่เคยพูดดีกับผมเลย ผมพยายามง้อทุกทาง เปลี่ยนตัวเองจนเริ่มเข้าใจในสิ่งที่พลาด และพยายามแก้ไขในสิ่งที่ผมทำพลาด โทรศัพท์ไม่ได้คุยกันมา 2 วัน คือผมพยายามไม่โทรหาเธอเลย ได้แต่คิดในใจรอเธอใจเย็นหรืออยากคุยเธอคงจะโทรมาเอง ทั้งหน้า เฟส ไลน์ ที่เธอโพส เหมือนกับเธออยากจะบอกผมว่า มันสายไป อะไรประมาณนี้ ครั้งนี้ครั้งที่ 2 ที่ผมทำร้ายเธอแบบนี้ เห้อ ผมจนปัญญาและครั้งนี้ร้ายแรงที่สุด ผมก้อเริ่มทำใจว่ายังไงก้อคงได้เลิกกัน ทำใจทุกอย่าง แต่เธอก้อบอกกับทางบ้านว่ารอดูผมแก้ตัว ไม่ใช่ดีแต่ปาก ก้อใช่ที่ผ่านมาผมทำแบบนั้นแต่ตอนนี้ผมลงมือทำจิงให้เธอเหน แต่เหมือนกับว่าเธอเลือกที่จะไม่มอง เห้อผมก้อเศร้าสิคร้าบ ทำไงได้ละ ที่ผ่านมาผมทำผิดเอง จนผมเริ่มรู้จุดจบของตัวเองละ ว่าเรื่องนี้มันจะจบยังไง แต่ก้อปรับตัวมาหมดแล้วทุกอย่างเลย ..................
.......แต่ วันนี้ตอนเช้าผมแอบทักเฟสไป เธอก้อยังด่าเหมือนเดิม พอใกล้ๆเยน เธอโทรมาหาผม คุยเรื่องนั้นนี่แบบว่าไม่เกิดอะไรขึ้นเลยอย่างงั้นแหละ ผมก้องงเปนไก่ตาแตกสิครับ ตั้งตัวไม่ทัน คือตอนนั้นเงินเดือนผมออกพอดี เธอก้อถือเอทีเอมผมไว้ คือผมทำงานอยู่ปัตตานี เปนทหารพราน ส่งเงินให้เธอเพราะเธอเรียนอยู่ใกล้จบละคร้าบ ปี 4 ละ คือผมกับเธอตกลงจดทะเบียนสมรสกันละ คือ เธอผมเงิบอ่ะ บอกตรงๆ ทำไรไม่ถูก งง สิครับ สองสามวันก่อน ด่าผม บอกว่าจะเลิกอย่างเดียว แต่มาวันนี้หายโกรธง่ายๆซะงั้น มันคือไรละครับ งง แต่ก้อแอบดีใจนะ แต่ก้ออย่างว่า คือ วันก่อนผมยังเตรียมใจไว้ละประมานนี้ จะพลิกล็อกอะไรง่ายป่านนี้ คือ ผมจากที่ผ่านมาคือผมเข้าใจเธอทุกอย่าง แต่ตอนนี้กลับมืดตึ๊บ ไปไม่ถูก งง มึน มีนี่หมดครับ ผมก้อได้แต่ตีมึนตามน้ำไปแบบนั้น แต่พอตกดึกมา เธอไลน์มาบอก อาบนอนละนะ พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน คือทุกคืนหลัง 4 ทุ่มผมจะคุยกันตลอด แต่ตอนนี้คือ เธอจะไม่คุยตอนนี้ตลอด ผมก้อนิสัยเดิมแอบดูพิกัดเธอสักนิดน่ะ แต่คือเห็นแล้วใจเย็นไม่โวยวายแบบเมื่อก่อน แต่ก้อนั้นแหละครับ เธอโกหกอีก ผมนี่ตั้งตัวไม่ทันจิงๆ จะหายโกรธ หรืออะไร ยังไงไม่เข้าใจอะไรสักอย่างเลยตอนนี้ มึนตึ๊บ
.................เลยอยากจะถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ผู้หญิงด้วยกัน ว่าตอนนี้เธอคิดไง จะทำไรต้อไป ผมอยากจะรู้และตั้งรับให้ทัน คือ ยังไงผมก้อรักเธออยู่แบบเดิมแหละครับ รักเธอมากจิงๆ พยายามง้อทุกวัน ง้อทุกทาง และตอนนี้ก้อเปลี่ยนเป็นคนใหม่แล้ว ไม่งี่เง่าแบบเดิม มีเหตุผลมากขึ้น เพราะรักเธอแหละครับ อยากอยู่กับเธอไปจนแก่บอกตามตรงนะครับ
เหตุเกิดเพราะความระแวงมากไป จนบานปลาย
ผมกันแฟนคบกันมา ก้อไม่มีอะไร ก้อมีทะเลาะบ้าง ธรรมดาครับ แต่เริ่มครั้งแรก ผมเป็นคนที่หวงแฟนเอาการเลยก้อว่าได้ แต่ม่ะก่อนไม่เป็นขนาดนี้นะครับ เมื่อมั่นใจว่าเขารักเราจิง และมั่นคง แต่เนื่องจากผมมันชอบสอดรู้สอดเห็น ชอบเข้าไปดูนู้น ดูนี่ ของแฟน เฟส บ้าง ไลน์บ้าง ชอบเช็คพิกัดเธอว่าอยู่ไหนประมาณนี้ จนเธอขอออกไปนั่งร้านกาแฟ ตอนหัวค่ำ เธอก้อส่งรูปมาให้ดู จริงๆผมก้อไม่อะไรหรอกบอกตามตรงปล่อยให้ไปเที่ยวอยู่แล้ว แต่ไปตั้งแต่ 2 ทุ่ม 5 ทุ่มยังไม่โทรมาผมก้อเริ่มเอ๊ะใจ มานั่งสังเกตรูปดีๆ เอ่อว่ะ นี่มันรูปเก่า ตอนนั้นแหละเดือดเลยครับ ทั้งโทรจิก เช็คพิกัด หลายๆอย่าง เข้าไลน์ของเธออีกบนมือถือของผม วันต่อมาก้อเป็นแบบเดิมอีก วันนั้นแหละครับ ไปกันใหญ่เลย ผมยอมรับนะว่าผมผิดเอง ระแวงมากไป ขี้หึงเกินเหตุแต่ทำไงได้ ก้อคนมันเป็นห่วง และหวง เธอเปลี่ยนไลน์ใหม่ ไม่ยอมรับโทรศัพท์ผมเลย แต่ก้อได้คุยแค่บางครั้งก้อผมก้อขอโทษตลอด บอกตลอดว่าขอแก้ไขใหม่ แต่เธอคงหมดความอดทนแหละครับ จนเข้าวันที่ 3 ผมแอบเข้าไปดูรายชื่อในโทรศัพท์เธอ มีเบอแปลกๆโผล่มา เป็นเบอผู้ชายครับ ผมก้อเดือดเลยสิทีนี้ ไปกันใหญ่เลย ผมโทรไปหาไอ่นั้น ไอ่นั้นก้อว่าก้อแฟนคุณบอกว่าทะเลาะกันแล้วเลิกกันแล้ว ผมนี่เงิบเลยบอกตรงๆ พอผมถามเธอเธอก้อบอกว่าแค่คุยป่ะมันผิดมากรึ ผมก้อร้องไห้ฟูมฟายเลยสิทีนี้ ไม่รู้ทำไร ได้แต่ขอโทษให้เธอกลับมา ขอร้อง ขอโอกาส ให้ผมได้แก้ตัวใหม่ แต่ก้ออย่างว่าแหละครับ ผมทำผิดบ่อยจนเธอคงเอือมระอาละ เธอบอกผมหลายครั้งละว่าให้เว้นช่องว่างไว้ให้กันบ้างไม่ใช่จะให้ติดกันตลอด แบบนี้เหมือนติดคุกเลย มันก้อจิงอย่างเธอว่านะครับ ผมมันทำเกินไปเองละ จนเธอคงจะหมดใจ แต่เธอก้อยังว่า รอแก้ไขตัวเองได้ใหม่แล้วค่อยมาพูดป่ะ ทำให้เห็นก่อนแล้วค่อยมาขอร้อง ช่วงนี้ให้ห่างๆกันไปก่อน ผมนี่ทำใจไม่ได้เลยบอกตามตรงไม่เคยเลยที่เธอจะเป็นแบบนี้ สองสามวัน ผมก้อเหนอีกว่าเธอก้อแอบคุยกับไอ่นั้น ผมนี่ยิ่งเศร้าเลย โทรหาเธอก้อได้แต่คำด่าแรง คำประชดประชัน จนผมนี่ท้อเลย คือ หลังจากวันนั้นผมเริ่มปรับเปลี่ยนตัวเองใหม่แล้ว พยายามเว้นช่องว่างให้เธอได้ไปเที่ยวนั้นเที่ยวนี่กับเพื่อน ไปกินเหล้าบ้าง แต่ก้อนะ เธอก้อบอกคำเดียวว่า ปล่อยเธอไปก่อนเธอกำลังมีความสุขกับชีวิตอิสระ เธอไม่เคยพูดดีกับผมเลย ผมพยายามง้อทุกทาง เปลี่ยนตัวเองจนเริ่มเข้าใจในสิ่งที่พลาด และพยายามแก้ไขในสิ่งที่ผมทำพลาด โทรศัพท์ไม่ได้คุยกันมา 2 วัน คือผมพยายามไม่โทรหาเธอเลย ได้แต่คิดในใจรอเธอใจเย็นหรืออยากคุยเธอคงจะโทรมาเอง ทั้งหน้า เฟส ไลน์ ที่เธอโพส เหมือนกับเธออยากจะบอกผมว่า มันสายไป อะไรประมาณนี้ ครั้งนี้ครั้งที่ 2 ที่ผมทำร้ายเธอแบบนี้ เห้อ ผมจนปัญญาและครั้งนี้ร้ายแรงที่สุด ผมก้อเริ่มทำใจว่ายังไงก้อคงได้เลิกกัน ทำใจทุกอย่าง แต่เธอก้อบอกกับทางบ้านว่ารอดูผมแก้ตัว ไม่ใช่ดีแต่ปาก ก้อใช่ที่ผ่านมาผมทำแบบนั้นแต่ตอนนี้ผมลงมือทำจิงให้เธอเหน แต่เหมือนกับว่าเธอเลือกที่จะไม่มอง เห้อผมก้อเศร้าสิคร้าบ ทำไงได้ละ ที่ผ่านมาผมทำผิดเอง จนผมเริ่มรู้จุดจบของตัวเองละ ว่าเรื่องนี้มันจะจบยังไง แต่ก้อปรับตัวมาหมดแล้วทุกอย่างเลย ..................
.......แต่ วันนี้ตอนเช้าผมแอบทักเฟสไป เธอก้อยังด่าเหมือนเดิม พอใกล้ๆเยน เธอโทรมาหาผม คุยเรื่องนั้นนี่แบบว่าไม่เกิดอะไรขึ้นเลยอย่างงั้นแหละ ผมก้องงเปนไก่ตาแตกสิครับ ตั้งตัวไม่ทัน คือตอนนั้นเงินเดือนผมออกพอดี เธอก้อถือเอทีเอมผมไว้ คือผมทำงานอยู่ปัตตานี เปนทหารพราน ส่งเงินให้เธอเพราะเธอเรียนอยู่ใกล้จบละคร้าบ ปี 4 ละ คือผมกับเธอตกลงจดทะเบียนสมรสกันละ คือ เธอผมเงิบอ่ะ บอกตรงๆ ทำไรไม่ถูก งง สิครับ สองสามวันก่อน ด่าผม บอกว่าจะเลิกอย่างเดียว แต่มาวันนี้หายโกรธง่ายๆซะงั้น มันคือไรละครับ งง แต่ก้อแอบดีใจนะ แต่ก้ออย่างว่า คือ วันก่อนผมยังเตรียมใจไว้ละประมานนี้ จะพลิกล็อกอะไรง่ายป่านนี้ คือ ผมจากที่ผ่านมาคือผมเข้าใจเธอทุกอย่าง แต่ตอนนี้กลับมืดตึ๊บ ไปไม่ถูก งง มึน มีนี่หมดครับ ผมก้อได้แต่ตีมึนตามน้ำไปแบบนั้น แต่พอตกดึกมา เธอไลน์มาบอก อาบนอนละนะ พรุ่งนี้ค่อยคุยกัน คือทุกคืนหลัง 4 ทุ่มผมจะคุยกันตลอด แต่ตอนนี้คือ เธอจะไม่คุยตอนนี้ตลอด ผมก้อนิสัยเดิมแอบดูพิกัดเธอสักนิดน่ะ แต่คือเห็นแล้วใจเย็นไม่โวยวายแบบเมื่อก่อน แต่ก้อนั้นแหละครับ เธอโกหกอีก ผมนี่ตั้งตัวไม่ทันจิงๆ จะหายโกรธ หรืออะไร ยังไงไม่เข้าใจอะไรสักอย่างเลยตอนนี้ มึนตึ๊บ
.................เลยอยากจะถามเพื่อนๆพี่ๆน้องๆ ผู้หญิงด้วยกัน ว่าตอนนี้เธอคิดไง จะทำไรต้อไป ผมอยากจะรู้และตั้งรับให้ทัน คือ ยังไงผมก้อรักเธออยู่แบบเดิมแหละครับ รักเธอมากจิงๆ พยายามง้อทุกวัน ง้อทุกทาง และตอนนี้ก้อเปลี่ยนเป็นคนใหม่แล้ว ไม่งี่เง่าแบบเดิม มีเหตุผลมากขึ้น เพราะรักเธอแหละครับ อยากอยู่กับเธอไปจนแก่บอกตามตรงนะครับ