ทำไมคนเราต้องใช้คำว่า "ลืมตา" แทน "เปิดตา"

พอดีนอนจะข่มตาพยามที่จะหลับเเต่มีความรู้สึกว่าเราตัวเล็กลงในตาที่หลับลงของเรารอบข้างหรือรูปทรงในตาเรามันใหญ่ขยายเร็วมากจนทำให้เราเล็กลงจนหายใจไม่ออก บางทีก็เหมือนตัวเราไม่ได้หายใจตอนหลับตา เกือบลืมตาข

มีใครเคยเป็นเหมือนกันบ้างคะ ก่อนนอน แค่หลับตา เหมือนเราหลับตาปกติเลยค่ะ ยังรู้สึกตัว สมองยังคิดเรื่องต่างๆไปเรื่อยๆ รู้สึกว่าไม่ได้หลับตานาน แต่ลืมตาอีกทีก็เช้าแล้ว ไม่ได้รู้สึกว่าตัวเองอดนอน แต่รู้

พี่ๆอย่าว่าเรานะคะคือเราฝันช่วงตี4-5เพราะพึ่งนอนฝันโคตรเหมือนจริงจนหนูต้องลุกมาสวดมนต์ หนูฝันว่าเขาเป็นดาวตต หนูขึ้นรถไปถ่ายงานรีวิวครีมทาผิวกะเขา แล้วอยู่ดีๆก็เริ่มมีอะไรกันแบบที่หนูรู้สึกเริ่มจากอมข

ไปหาหมอแล้ว หมอก็ส่องกล้องดู ยอดยาขยายม่านตา แล้วก็บอกว่าอักเสบนิดหน่อยแต่ไม่น่าจะเกี่ยว อาการคือเวลาหลับตาจะคล้ายๆมีวงกลมสีขาวๆอยู่ ส่วนเวลาลืมตามองภาพจะพร่าตรงจุดที่เราโฟกัส ยกตัวอย่างเวลามองที่ขอบ

หลังจากแม่ๆ ทั้งสองกลับไป ผาตะวันก็เอ่ยถามขึ้น “แม่คุณจ้างเท่าไหร่?” “อะไรของนาย?” เธอเลิกคิ้ว แสร้งทำเป็นไม่เข้าใจ “แม่จ้างคุณเท่าไหร่ ถึงยอมไปฮันนีมูนกับผม?”

ลองจินตนาการดูสิคะ ว่าถ้าคุณหลับตาสักพัก แล้วลืมตาขึ้นมา ถ้าสมมติว่า พอลืมตา คุณก็จะปรากฎตัวในสถานที่แห่งหนี่ง คุณอยากให้สถานที่นั้นเป็นที่ไหนคะ สำหรับเรา เราอยากลืมตาขึ้นและเห็นดอกซากุระหรือหิมะสว

เรามีปัญหากับการนอนมากอยู่ๆก็ฝันเชิงลบความฝันมันก็คิดคำแบบที่เราต้องหาคำตอบว่ามันมาทำไมคือเราจะเล่าให้ฟังตอนที่เราฝันนะตอนนั้นเราขับรถอยู่มาถึงรร.อะไรไม่รู้แล้วรถอะมันไม่หยุดมันมันสองท่อนแล้วล้อมันยัง