เรื่องญาณทิพย์
ทุกวันผมต้องตื่นขึ้นมาพร้อมกับฝันร้ายเสมอ ใครบางคนคงอยากได้สิ่งที่ผมมี แต่ก้ออีกแหละคับ อีกหลายคนที่คงไม่อยากได้ คุณผู้อ่านคงรู้จักคำวาตาทิพย์มาบ้างไม่มากก็น้อย
วันนี้เป็นอีกวันที่ผมตื่นขึ้นมาแล้วมองไปรอบห้องของผมสิ่งที่เจอประจำทุกเช้าคือ หญิงสาว ผม บ๊อบยาวถึงคอ ผิวขาว หน้าตาดี แต่ทำหน้าเศร้าตลอดเวลา ใส่เสื้อลายดอกไม้สีขาว กางเกงยีน ขาสันลายดอกสีชมพูรองเท้าแตะมีรูปเป็ดสีเหลือง นั่งอยู่มุมห้องตรงกับที่ผมซื้อชุดนี้มาวางไว้ให้เธอ ผมพบกับเธอครั้งแรก ในคืนวันที่ 14 กันยายน 2558 คืนนั้นเพื่อนผมซึ่งเป็นพ่อค้ารถเก่า ได้จับรถคันหนึ่งเพื่อจะนำมาขาย จึงชวนผมไปดูรถ ในเวลานั้นประมาณ สี่ทุ่มเห็นจะได้ เจ้าของรถจอดรถทิ้งไว้ใต้ต้นโพธิ์ ต้นหนึ่ง มีศาลตายายเล็กๆตั้งทิ้งไว้ ตามธรรมดาคับผมเจอศาลตายายหรือศาลพระภูมิเจ้าที่ที่ไหนก้อจะยกมือไหวเอาไว้ก่อน วันนี้แปลกไปกว่าทุกครั้งปกติ ผมจะต้องเห็น เทภารักษ์ สัมภเวสีซักตนที่เป็นเจ้าของพื้นที่นั้น แต่นี้แปลกไม่เจอเหมือนปกติ ผมกับเพื่อนเริ่มสำรวจตัวรถ ว่ามีการชนมาหรือไม่ โดยรอบคันคับ แต่ก้อมีแค่สีที่เป็นสนิมนิดหน่อยไม่มากเกินไปเอาไปทำสีคงขายได้ราคาดีอยู่ จากนั้นเราก้อเริ่มสำรวจภายในรถโดยใช้ไฟฉายจากมือถือส่องเอาคับภายในก้อดูดีเสียอย่างเดียวคับตอนนี้คือที่เบาะด้านคนนั่งด้านหน้าซ้าย มีรอยบุบตรงคอนโซนหน้าเล็กน้อย ผมก้อไม่ได้ใส่ใจอะไรกับมันมาก พอเราดูเสร็จแล้วก้อบอกกันว่าเอารถไปที่อู่คืนนี้ ผมเราให้เพื่อนโทรศัพท์ไปตามเจ้าของอู่ให้เอารถมาลาก รถคันนี้ไปในระหว่างที่นั่งรออยู่นั้นเองผ่านไป10นาทีผมเริ่มได้กลิ่นอะไรแปลกลอยมาแตะจมูก เป็นกลิ่นเหมือนกลิ่นควันไอเสียรถยนต์ ผมก็ลงรถเพื่อจะดูว่าที่มาของกลิ่นมาจากรถผมได้ยังไงเนื่องจากรถที่ผมขับมาไม่มีกลิ่นแบบนี้มาก่อนผมเปิดประตูรถ “ตุบ” มีเสียงเหมือนกิ่งไม้ตกลงบนพื้นแถวๆต้นโพธิ์ ผมจึงหันไปดู ผมก้อได้พบว่า มีผู้หญิงคนนึ่งใส่เสือคอกว้างลายดอกไม้ กางเกงยืน รัดรูปสีน้ำเงิน ยืนอยู่ใต้ต้นโพธิ์แล้วหยิบกิ่งไม้โยนบนพื้นเล่นข้างรถแล้วเธอก้อเดินมาเก็บ แล้วก็กลับไปที่เดิม แล้วโยนอีกทำซ้ำๆแบบนี้อยู่สี่ห้าครั้ง ในใจผมรู้แน่ชัดแล้วว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนแต่ประการได เนื่องจากใบหน้าของเธอนั้น มีแผลเหวอะที่หน้าฝากเลือดมีเลือดปนน้ำหนองไหลลงมาจากหน้าผากตลอดเวลา ในนาทีนี้ผมบอกได้เลยว่าใจหนึ่ง ผมกลัวมากแต่อีกใจเราก็เจอเหมือนทุกครั้งแค่ทำเป็นเฉยๆไม่เห็นซะก็จบ ผมก้อเข้ารถปิดประตูแล้วบอกเพื่อนว่าไม่ใช่กลิ่นรถเราหลอก แล้วก้อถามเพื่อนไปว่าช่างจะมาหรือยัง ผ่านไปอีกประมาณ5 นาที ช่างก้อมาถึง พอรถลากเข้ามาถึงแล้ว ผมก้อหันไปดู ตรงที่ผมเห็นผู้หญิงคนนั้น แต่อ้าวเธอหายไปไหนแล้วล่ะ ผมก็พยามมองไปรอบๆนะดูว่าเธอไปจากแถวต้นไม้นั้นหรือยัง หลังจากดูโดยรอบแล้วผมก้อลงรถไปช่วย ช่างยึดโซ่กับตัวรถ การจะนำรถไปต้องมีคนคอยบังคับรถคันหนึ่งและขับรถไปคันหนึ่งผมจึงให้เพื่อนที่มาด้วยกันขับรถคันนั้นไปผมอ้างกับมันไปว่า รถจะซื้อนะกูไม่ได้ซื้อขับเองสิ (จริงๆแล้วผมนึกขึ้นมาได้ว่าหน้าฝากของผู้หญิงคนนั้นกับรอยรถในคอนโซนที่ผมเห็นตอนสำรวจรถมันเหมือนจะเป็นตำแหน่งเดียวกันเลยถ้าผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่แล้วเกิดรถชนแล้วหัวก้มลงไปจะพอดีกันเลยที)ผมเราบอกไปแบบนั้นเพราะเพื่อนเองก้อดูท่าจะไม่เห็นอะไรแบบที่ผมเห็น หลังจากที่เราขับรถไปที่อู่ ผมก้อได้ขับตามรถเพื่อนผมไปเพื่อจะเปิดไฟขอทางให้ผมก้อ คิดไปเรื่อย ว่าเอ๊ะผู้หญิงคนนั้นเป็นอะไรตายนะถึงได้มาอยู่กับรถแบบนี้ และแล้วภาพที่เกิดขึ้นมาในสมองเหมือนเป็นหนังเรื่องหนึ่งก้อเข้ามาในหัวผม เป็นตัวบอกเล่าเรื่องราวของหญิงสาวคนนี้ได้ดีเลยทีเดียว ‘เรื่องก้อมีอยู่ว่าผู้หญิงคนนี้กับแฟน ขับรถมาด้วยกัน วันนั้นเค้าทะเลาะกันเสียงดังมาก เรื่องผู้ชายไปแอบมีคนใหม่ ผู้หญิงทำการประชดด้วยการถอดเบลออกและทำท่าจะเปิดประตูออกแล้วโดดลงข้างทางฝ่ายผู้ชายจับมือร้องห้ามและด่าเธอว่าอย่าทำตัว ไร้สาระ ระหว่างที่หันมาจับและด่าผู้หญิงนั้นรถที่เข้ามาจากเลนหลักเข้ามาตัดหน้ารถพอดีผู้ชายจึงเหยียบเบรก และแล้วผู้หญิงคนนั้นก้อตัวลอยพุ่งไปชนกระจกหัวแตกเลือดอาบแต่ที่เลวร้ายกว่านั้นกระเป๋าสะพายของเธอมีหวีแบบด้ามแหลมหัวหวีกลมๆแบบใช้ม้วนผมได้แทงทะลุกระเป๋าออกมาจากการที่กระเป๋ากระแทกกับคอนโซนแล้วแทงทะลุเข้าที่ชายโครงด้านซ้ายของเธอ นี้เป็นภาพที่ลอยเข้ามาในหัวผมจากการที่ผมคิดเรื่องนี้แล้วยิงคำถามในใจไปว่าเธอตายยังไง นี่เป็นอีกหนึ่งความสามารถของผมที่มาพร้อมกับตาทิพย์ก้อคือญาณในการรับรู้เรื่องราวในอดีต จากการที่ได้รู้เรื่องนี้ทำให้ผมเข้าใจได้เลยว่าเธอคนนี้เป็นแฟนกับเจ้าของรถที่นำมาขายให้ผมซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าเจ้าของรถเค้าจะรู้หรือไม่ว่ารถที่เค้าขายมาให้ผมนั้นแฟนเค้าซึ่งตายไปไม่สามารถ เกิดหรือไปที่ไหนได้ เนื่องจากจิตสุดท้ายของเค้า ได้หมดสติไปก่อนหน้าที่เค้าจะตายด้วยอาการหัวกระแทกกระจกอย่างรุนแรง ว่าเค้าจะรู้ตัวว่าตายเจ้าของรถก้อได้ขายรถมาหลายทอดแล้ว เธอก้อเลยไปด้วยกับรถคันนั้น ‘ กลางทางก่อนถึงอู่ได้ลอดอุโมงค์ถนนเส้นหลักสายตัวเมืองเชียงใหม่ แล้วผมก้อเห็นอะไรแปลกในรถที่เพื่อนผมนั่งอยู่ นั่นคือผมเห็นแขนดำๆยาวๆโอบไปที่คอเพื่อนผม ด้วยความที่ผมกลัวจะเกิดอะไรกับเพื่อนผม(แบบว่าโดนสิงเหมือนรายที่ผมเคยเจอ)ผมจึงเปิดไฟสูงกระพริบๆเพื่อให้มีแสงสว่างเข้าไปในรถนั้น มันได้ผลมือนั้นชะงักลง เหมือนรับรู้ได้แล้วว่าผมเห็นเค้านะ แขนนั้นลดมือลงหายไปจากการมองเห็นทางกระจกหลังของรถเพื่อนผม พอถึงอู่ผมเรียกเพื่อนมาที่รถเพื่อจะกลับเราขึ้นรถกลับบ้านมาด้วยกัน พอถึงบ้านผมก้อถามไปด้วยความเป็นห่วงว่าเมื่อกี้รู้สึกอะไรไหม (ก่อนที่จะโดนสิงจะรู้สึงหนักๆตามร่างกายเสียวหลังคอวูบแล้วจะเริ่มไม่ได้สติจากอาการของคนที่โดนที่พบเจอจะเล่าในตอนต่อๆไป)มันบอกเหมือนมีอะไรหนักๆมากดที่คอ แล้วมันก้อถามว่าผมกระพริบไฟทำไม ผมกลัวมันจะกลัว ผมเลยบอกไปว่า เห็นล้นมันส่ายๆเลยกระพริบให้แกเผื่อจะได้รู้ว่ารถผิดปกติเปล่า แล้วผมก้อไม่ได้ถามอะไรมันอีก แล้วเราก้อแยกกันเพื่อจะอาบน้ำและนอน ผมเลยเดินขึ้นมาชั้นสองเพื่ออาบน้ำและนอน เพื่อนผม หิวเลยบอกว่าจะกิน มาม่า ก่อนให้ผมเข้านอนก่อนได้เลยไม่ต้องอยู่เป็นเพื่อนมัน ตอนที่ผมกะลังเข้าห้องน้ำอยู่นั่นเอง ผมก็ได้ยินเสียงคนวิ่งขึ้นกระไดมาไวมาก แล้วเคาะที่ประตูห้องน้ำผม “เฮ้ยกูโดนแล้วล่ะ” ผมงงกับคำนี้เพราะปกติเพื่อนผมเป็นคนไม่กลัวผีหรืออะไรเลย ผมเลยถามมันไปว่าเกิดอะไรขึ้น มันบอกว่า ตอนต้มมาม่าอยู่มันได้ยินเสียงเหมือนอะไรหล่นเสียงเหมือนพวกไม้กวาดกวาดพื้นตกมันเลยหันไปดูเห็นว่ามีผู้หญิงเดินผ่านประตูห้องครัวไปมันเลยถามว่า อันเหรอ (อันคือแฟนมันที่นอนหลับไปตั้งแต่ทุ่มหนึ่ง ก่อนที่ผมจะออกไปเอารถมากันเสียอีก) มันต้มมาม่าเสร็จแล้วจึงเดินออกมาโต๊ะกินข้าว แล้วมันก็เห็นเลยคับ มีผู้หญิงชุดลายดอกคอกว้างเก่าๆโทรมๆเหมือนมีแต่ฝุ่นติดเต็มเสื้อ กางเกงยืนเก่าๆขาดๆ หันหลังอยู่ มันวิ่งหนีเข้าไปแอบในครัวพักหนึ่งแล้วออกมาแอบมองไม่เจอมันเลยวิ่งขึ้นมาหาผม ผมรู้ได้ทันทีใช่เลยที่มันเจอคือคนเดียวกับที่ผมเจอแน่นอน ผมถึงบางอ้อตรงวันต่อมา ผมไปเอารถที่ซ่อมที่อู่หน้าทางเข้าอู่มีตำหนักตั้งขันครูของเจ้าของอู่ผมเลยรู้เลยทำไมเค้าตามพวกผมมาที่บ้านเพราะเค้าไม่สามารถเข้าไปในเขตที่อยู่ของรถที่เค้าสิงอยู่ได้นั่นเองประจวบกับด้วยว่าที่เค้ารู้ว่าผมเห็นเค้าและรู้เรื่องราวของเค้าแล้ว ผมจึงได้ไปวัดทำบุญให้เค้า คืนต่อมาผมก้อเจอเค้าอีกครั้ง ในสภาพชุดเดิมแต่หน้าตาไม่มีเลือดมีหนองอีกแล้วเหมือนคนปกติธรรมดาเป็นผู้หญิงที่สวยคนหนึ่งเชียวล่ะแต่ชุดเก่าไปหน่อย ผมเลยบอกกับเธอไปว่าอยู่ด้วยกันก้อได้นะ แต่อยู่แล้วต้องช่วยกันทำมาหากินนะ แล้วก้อว่างผมจะทำบุญให้เรื่อยๆนะ วั้นต่อผมก้อซื้อหวยแล้วบอกเล่นๆกับเธอไปว่าเดี๋ยวถ้าถูกหวยสองตัวจะไปกินปิ้งย่างร้านกิวจังนะ แล้วจะซื้อชุดใหม่ให้นะ เชื่อไหมคับผมถูกหวย2 ตัวท้ายสองใบแบบงงๆเพราะไปซื้อแบบท้ายแผงที่จะเก็บแผงแล้วของตายายแถวบ้าน ผมเรยซื้อชุดใหม่ให้เธอ เป็นชุดเดียวกับทุกวันนี้ที่ผมตื่นมาเห็นเธอที่มุมห้องทุกวัน แต่ผมกำลังจะหาที่ใหม่ให้เธออยู่แล้วนะคับโดยการจะให้เธออยู่ในขันครูค้าขายแล้วให้ไปอยู่ในห้าง BiG Cกับร้านเสื้อผ้า เธอคงจะชอบมากกว่านั่งเหงาอยู่กับผม
สำหรับท่านที่อ่านเรื่องนี้แล้ว ถ้าเชื่อก้อทำบุญกันเยอะๆนะคับเข้าวัดเขาวาอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรของท่านบ้าง เชื่อเถอะคับแล้วสิ่งที่ดีๆจะตามมาเอง ถ้าไม่เชื่อก้อคิดซะว่าเป็นเรื่องเล่าสนุกๆอีกหนึ่งเรื่องก้อแล้วกันครับถ้าสนุกก้อบอกต่อด้วยนะคับไว้มีกระแสตอบรับเยอะๆผมจะมาลงเรื่องอื่นๆที่ผมเจอให้ฟังอีก
ปล. ผมไม่ใช่เจ้าทรงพ่อหมอหรืออะไร พวกนั้นนะคับผมจะช่วยในกรณีที่ช่วยได้ ถ้าไม่ได้ก้อแล้วแต่บุญแต่กรรมของใครของมันครับ ไม่มีใครสามารถแก้กรรมของใครได้ เวรกรรมเป็นการกระทำของแต่ละตัวบุคคล แต่สามารถลดความรุนแรงที่จะเกิดขึ้นได้คับจากการทำบุญให้เจ้ากรรมนายเวรคับ สุดท้ายใครได้มาอ่านเรื่องของผมแล้วชอบช่วยกันทำบุญเยอะๆนะคับศาสนาจะได้เจริญงอกงามคู่สังคมไทยไปยาวนานคับ อนิสงค์ของการบอกให้ผู้อ่านทุกท่านทำบุญผมขอยกให้เจ้ากรรมนายเวรของทุกท่านด้วยนะคับสาธุ
เรื่องเล่าจากคนเป็น
ทุกวันผมต้องตื่นขึ้นมาพร้อมกับฝันร้ายเสมอ ใครบางคนคงอยากได้สิ่งที่ผมมี แต่ก้ออีกแหละคับ อีกหลายคนที่คงไม่อยากได้ คุณผู้อ่านคงรู้จักคำวาตาทิพย์มาบ้างไม่มากก็น้อย
วันนี้เป็นอีกวันที่ผมตื่นขึ้นมาแล้วมองไปรอบห้องของผมสิ่งที่เจอประจำทุกเช้าคือ หญิงสาว ผม บ๊อบยาวถึงคอ ผิวขาว หน้าตาดี แต่ทำหน้าเศร้าตลอดเวลา ใส่เสื้อลายดอกไม้สีขาว กางเกงยีน ขาสันลายดอกสีชมพูรองเท้าแตะมีรูปเป็ดสีเหลือง นั่งอยู่มุมห้องตรงกับที่ผมซื้อชุดนี้มาวางไว้ให้เธอ ผมพบกับเธอครั้งแรก ในคืนวันที่ 14 กันยายน 2558 คืนนั้นเพื่อนผมซึ่งเป็นพ่อค้ารถเก่า ได้จับรถคันหนึ่งเพื่อจะนำมาขาย จึงชวนผมไปดูรถ ในเวลานั้นประมาณ สี่ทุ่มเห็นจะได้ เจ้าของรถจอดรถทิ้งไว้ใต้ต้นโพธิ์ ต้นหนึ่ง มีศาลตายายเล็กๆตั้งทิ้งไว้ ตามธรรมดาคับผมเจอศาลตายายหรือศาลพระภูมิเจ้าที่ที่ไหนก้อจะยกมือไหวเอาไว้ก่อน วันนี้แปลกไปกว่าทุกครั้งปกติ ผมจะต้องเห็น เทภารักษ์ สัมภเวสีซักตนที่เป็นเจ้าของพื้นที่นั้น แต่นี้แปลกไม่เจอเหมือนปกติ ผมกับเพื่อนเริ่มสำรวจตัวรถ ว่ามีการชนมาหรือไม่ โดยรอบคันคับ แต่ก้อมีแค่สีที่เป็นสนิมนิดหน่อยไม่มากเกินไปเอาไปทำสีคงขายได้ราคาดีอยู่ จากนั้นเราก้อเริ่มสำรวจภายในรถโดยใช้ไฟฉายจากมือถือส่องเอาคับภายในก้อดูดีเสียอย่างเดียวคับตอนนี้คือที่เบาะด้านคนนั่งด้านหน้าซ้าย มีรอยบุบตรงคอนโซนหน้าเล็กน้อย ผมก้อไม่ได้ใส่ใจอะไรกับมันมาก พอเราดูเสร็จแล้วก้อบอกกันว่าเอารถไปที่อู่คืนนี้ ผมเราให้เพื่อนโทรศัพท์ไปตามเจ้าของอู่ให้เอารถมาลาก รถคันนี้ไปในระหว่างที่นั่งรออยู่นั้นเองผ่านไป10นาทีผมเริ่มได้กลิ่นอะไรแปลกลอยมาแตะจมูก เป็นกลิ่นเหมือนกลิ่นควันไอเสียรถยนต์ ผมก็ลงรถเพื่อจะดูว่าที่มาของกลิ่นมาจากรถผมได้ยังไงเนื่องจากรถที่ผมขับมาไม่มีกลิ่นแบบนี้มาก่อนผมเปิดประตูรถ “ตุบ” มีเสียงเหมือนกิ่งไม้ตกลงบนพื้นแถวๆต้นโพธิ์ ผมจึงหันไปดู ผมก้อได้พบว่า มีผู้หญิงคนนึ่งใส่เสือคอกว้างลายดอกไม้ กางเกงยืน รัดรูปสีน้ำเงิน ยืนอยู่ใต้ต้นโพธิ์แล้วหยิบกิ่งไม้โยนบนพื้นเล่นข้างรถแล้วเธอก้อเดินมาเก็บ แล้วก็กลับไปที่เดิม แล้วโยนอีกทำซ้ำๆแบบนี้อยู่สี่ห้าครั้ง ในใจผมรู้แน่ชัดแล้วว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนแต่ประการได เนื่องจากใบหน้าของเธอนั้น มีแผลเหวอะที่หน้าฝากเลือดมีเลือดปนน้ำหนองไหลลงมาจากหน้าผากตลอดเวลา ในนาทีนี้ผมบอกได้เลยว่าใจหนึ่ง ผมกลัวมากแต่อีกใจเราก็เจอเหมือนทุกครั้งแค่ทำเป็นเฉยๆไม่เห็นซะก็จบ ผมก้อเข้ารถปิดประตูแล้วบอกเพื่อนว่าไม่ใช่กลิ่นรถเราหลอก แล้วก้อถามเพื่อนไปว่าช่างจะมาหรือยัง ผ่านไปอีกประมาณ5 นาที ช่างก้อมาถึง พอรถลากเข้ามาถึงแล้ว ผมก้อหันไปดู ตรงที่ผมเห็นผู้หญิงคนนั้น แต่อ้าวเธอหายไปไหนแล้วล่ะ ผมก็พยามมองไปรอบๆนะดูว่าเธอไปจากแถวต้นไม้นั้นหรือยัง หลังจากดูโดยรอบแล้วผมก้อลงรถไปช่วย ช่างยึดโซ่กับตัวรถ การจะนำรถไปต้องมีคนคอยบังคับรถคันหนึ่งและขับรถไปคันหนึ่งผมจึงให้เพื่อนที่มาด้วยกันขับรถคันนั้นไปผมอ้างกับมันไปว่า รถจะซื้อนะกูไม่ได้ซื้อขับเองสิ (จริงๆแล้วผมนึกขึ้นมาได้ว่าหน้าฝากของผู้หญิงคนนั้นกับรอยรถในคอนโซนที่ผมเห็นตอนสำรวจรถมันเหมือนจะเป็นตำแหน่งเดียวกันเลยถ้าผู้หญิงคนนั้นนั่งอยู่แล้วเกิดรถชนแล้วหัวก้มลงไปจะพอดีกันเลยที)ผมเราบอกไปแบบนั้นเพราะเพื่อนเองก้อดูท่าจะไม่เห็นอะไรแบบที่ผมเห็น หลังจากที่เราขับรถไปที่อู่ ผมก้อได้ขับตามรถเพื่อนผมไปเพื่อจะเปิดไฟขอทางให้ผมก้อ คิดไปเรื่อย ว่าเอ๊ะผู้หญิงคนนั้นเป็นอะไรตายนะถึงได้มาอยู่กับรถแบบนี้ และแล้วภาพที่เกิดขึ้นมาในสมองเหมือนเป็นหนังเรื่องหนึ่งก้อเข้ามาในหัวผม เป็นตัวบอกเล่าเรื่องราวของหญิงสาวคนนี้ได้ดีเลยทีเดียว ‘เรื่องก้อมีอยู่ว่าผู้หญิงคนนี้กับแฟน ขับรถมาด้วยกัน วันนั้นเค้าทะเลาะกันเสียงดังมาก เรื่องผู้ชายไปแอบมีคนใหม่ ผู้หญิงทำการประชดด้วยการถอดเบลออกและทำท่าจะเปิดประตูออกแล้วโดดลงข้างทางฝ่ายผู้ชายจับมือร้องห้ามและด่าเธอว่าอย่าทำตัว ไร้สาระ ระหว่างที่หันมาจับและด่าผู้หญิงนั้นรถที่เข้ามาจากเลนหลักเข้ามาตัดหน้ารถพอดีผู้ชายจึงเหยียบเบรก และแล้วผู้หญิงคนนั้นก้อตัวลอยพุ่งไปชนกระจกหัวแตกเลือดอาบแต่ที่เลวร้ายกว่านั้นกระเป๋าสะพายของเธอมีหวีแบบด้ามแหลมหัวหวีกลมๆแบบใช้ม้วนผมได้แทงทะลุกระเป๋าออกมาจากการที่กระเป๋ากระแทกกับคอนโซนแล้วแทงทะลุเข้าที่ชายโครงด้านซ้ายของเธอ นี้เป็นภาพที่ลอยเข้ามาในหัวผมจากการที่ผมคิดเรื่องนี้แล้วยิงคำถามในใจไปว่าเธอตายยังไง นี่เป็นอีกหนึ่งความสามารถของผมที่มาพร้อมกับตาทิพย์ก้อคือญาณในการรับรู้เรื่องราวในอดีต จากการที่ได้รู้เรื่องนี้ทำให้ผมเข้าใจได้เลยว่าเธอคนนี้เป็นแฟนกับเจ้าของรถที่นำมาขายให้ผมซึ่งผมก็ไม่รู้ว่าเจ้าของรถเค้าจะรู้หรือไม่ว่ารถที่เค้าขายมาให้ผมนั้นแฟนเค้าซึ่งตายไปไม่สามารถ เกิดหรือไปที่ไหนได้ เนื่องจากจิตสุดท้ายของเค้า ได้หมดสติไปก่อนหน้าที่เค้าจะตายด้วยอาการหัวกระแทกกระจกอย่างรุนแรง ว่าเค้าจะรู้ตัวว่าตายเจ้าของรถก้อได้ขายรถมาหลายทอดแล้ว เธอก้อเลยไปด้วยกับรถคันนั้น ‘ กลางทางก่อนถึงอู่ได้ลอดอุโมงค์ถนนเส้นหลักสายตัวเมืองเชียงใหม่ แล้วผมก้อเห็นอะไรแปลกในรถที่เพื่อนผมนั่งอยู่ นั่นคือผมเห็นแขนดำๆยาวๆโอบไปที่คอเพื่อนผม ด้วยความที่ผมกลัวจะเกิดอะไรกับเพื่อนผม(แบบว่าโดนสิงเหมือนรายที่ผมเคยเจอ)ผมจึงเปิดไฟสูงกระพริบๆเพื่อให้มีแสงสว่างเข้าไปในรถนั้น มันได้ผลมือนั้นชะงักลง เหมือนรับรู้ได้แล้วว่าผมเห็นเค้านะ แขนนั้นลดมือลงหายไปจากการมองเห็นทางกระจกหลังของรถเพื่อนผม พอถึงอู่ผมเรียกเพื่อนมาที่รถเพื่อจะกลับเราขึ้นรถกลับบ้านมาด้วยกัน พอถึงบ้านผมก้อถามไปด้วยความเป็นห่วงว่าเมื่อกี้รู้สึกอะไรไหม (ก่อนที่จะโดนสิงจะรู้สึงหนักๆตามร่างกายเสียวหลังคอวูบแล้วจะเริ่มไม่ได้สติจากอาการของคนที่โดนที่พบเจอจะเล่าในตอนต่อๆไป)มันบอกเหมือนมีอะไรหนักๆมากดที่คอ แล้วมันก้อถามว่าผมกระพริบไฟทำไม ผมกลัวมันจะกลัว ผมเลยบอกไปว่า เห็นล้นมันส่ายๆเลยกระพริบให้แกเผื่อจะได้รู้ว่ารถผิดปกติเปล่า แล้วผมก้อไม่ได้ถามอะไรมันอีก แล้วเราก้อแยกกันเพื่อจะอาบน้ำและนอน ผมเลยเดินขึ้นมาชั้นสองเพื่ออาบน้ำและนอน เพื่อนผม หิวเลยบอกว่าจะกิน มาม่า ก่อนให้ผมเข้านอนก่อนได้เลยไม่ต้องอยู่เป็นเพื่อนมัน ตอนที่ผมกะลังเข้าห้องน้ำอยู่นั่นเอง ผมก็ได้ยินเสียงคนวิ่งขึ้นกระไดมาไวมาก แล้วเคาะที่ประตูห้องน้ำผม “เฮ้ยกูโดนแล้วล่ะ” ผมงงกับคำนี้เพราะปกติเพื่อนผมเป็นคนไม่กลัวผีหรืออะไรเลย ผมเลยถามมันไปว่าเกิดอะไรขึ้น มันบอกว่า ตอนต้มมาม่าอยู่มันได้ยินเสียงเหมือนอะไรหล่นเสียงเหมือนพวกไม้กวาดกวาดพื้นตกมันเลยหันไปดูเห็นว่ามีผู้หญิงเดินผ่านประตูห้องครัวไปมันเลยถามว่า อันเหรอ (อันคือแฟนมันที่นอนหลับไปตั้งแต่ทุ่มหนึ่ง ก่อนที่ผมจะออกไปเอารถมากันเสียอีก) มันต้มมาม่าเสร็จแล้วจึงเดินออกมาโต๊ะกินข้าว แล้วมันก็เห็นเลยคับ มีผู้หญิงชุดลายดอกคอกว้างเก่าๆโทรมๆเหมือนมีแต่ฝุ่นติดเต็มเสื้อ กางเกงยืนเก่าๆขาดๆ หันหลังอยู่ มันวิ่งหนีเข้าไปแอบในครัวพักหนึ่งแล้วออกมาแอบมองไม่เจอมันเลยวิ่งขึ้นมาหาผม ผมรู้ได้ทันทีใช่เลยที่มันเจอคือคนเดียวกับที่ผมเจอแน่นอน ผมถึงบางอ้อตรงวันต่อมา ผมไปเอารถที่ซ่อมที่อู่หน้าทางเข้าอู่มีตำหนักตั้งขันครูของเจ้าของอู่ผมเลยรู้เลยทำไมเค้าตามพวกผมมาที่บ้านเพราะเค้าไม่สามารถเข้าไปในเขตที่อยู่ของรถที่เค้าสิงอยู่ได้นั่นเองประจวบกับด้วยว่าที่เค้ารู้ว่าผมเห็นเค้าและรู้เรื่องราวของเค้าแล้ว ผมจึงได้ไปวัดทำบุญให้เค้า คืนต่อมาผมก้อเจอเค้าอีกครั้ง ในสภาพชุดเดิมแต่หน้าตาไม่มีเลือดมีหนองอีกแล้วเหมือนคนปกติธรรมดาเป็นผู้หญิงที่สวยคนหนึ่งเชียวล่ะแต่ชุดเก่าไปหน่อย ผมเลยบอกกับเธอไปว่าอยู่ด้วยกันก้อได้นะ แต่อยู่แล้วต้องช่วยกันทำมาหากินนะ แล้วก้อว่างผมจะทำบุญให้เรื่อยๆนะ วั้นต่อผมก้อซื้อหวยแล้วบอกเล่นๆกับเธอไปว่าเดี๋ยวถ้าถูกหวยสองตัวจะไปกินปิ้งย่างร้านกิวจังนะ แล้วจะซื้อชุดใหม่ให้นะ เชื่อไหมคับผมถูกหวย2 ตัวท้ายสองใบแบบงงๆเพราะไปซื้อแบบท้ายแผงที่จะเก็บแผงแล้วของตายายแถวบ้าน ผมเรยซื้อชุดใหม่ให้เธอ เป็นชุดเดียวกับทุกวันนี้ที่ผมตื่นมาเห็นเธอที่มุมห้องทุกวัน แต่ผมกำลังจะหาที่ใหม่ให้เธออยู่แล้วนะคับโดยการจะให้เธออยู่ในขันครูค้าขายแล้วให้ไปอยู่ในห้าง BiG Cกับร้านเสื้อผ้า เธอคงจะชอบมากกว่านั่งเหงาอยู่กับผม
สำหรับท่านที่อ่านเรื่องนี้แล้ว ถ้าเชื่อก้อทำบุญกันเยอะๆนะคับเข้าวัดเขาวาอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้เจ้ากรรมนายเวรของท่านบ้าง เชื่อเถอะคับแล้วสิ่งที่ดีๆจะตามมาเอง ถ้าไม่เชื่อก้อคิดซะว่าเป็นเรื่องเล่าสนุกๆอีกหนึ่งเรื่องก้อแล้วกันครับถ้าสนุกก้อบอกต่อด้วยนะคับไว้มีกระแสตอบรับเยอะๆผมจะมาลงเรื่องอื่นๆที่ผมเจอให้ฟังอีก
ปล. ผมไม่ใช่เจ้าทรงพ่อหมอหรืออะไร พวกนั้นนะคับผมจะช่วยในกรณีที่ช่วยได้ ถ้าไม่ได้ก้อแล้วแต่บุญแต่กรรมของใครของมันครับ ไม่มีใครสามารถแก้กรรมของใครได้ เวรกรรมเป็นการกระทำของแต่ละตัวบุคคล แต่สามารถลดความรุนแรงที่จะเกิดขึ้นได้คับจากการทำบุญให้เจ้ากรรมนายเวรคับ สุดท้ายใครได้มาอ่านเรื่องของผมแล้วชอบช่วยกันทำบุญเยอะๆนะคับศาสนาจะได้เจริญงอกงามคู่สังคมไทยไปยาวนานคับ อนิสงค์ของการบอกให้ผู้อ่านทุกท่านทำบุญผมขอยกให้เจ้ากรรมนายเวรของทุกท่านด้วยนะคับสาธุ