ใครมี ปสก. เลวร้ายอะไรแชร์โล้ดเลยค่ะ
วันนี้แค่อยากมาระบายเรื่องราวในอดีตที่ลบไม่ออกค่ะ
เริ่มเรื่องเลยละกันค่ะ
.
.
.
เรื่องมันก็นานมาแล้วล่ะ ตอนนั้นเราชอบคนๆนึงอยู่ แต่ด้วยฐานะต่างๆมากมายที่เป็นช่องว่างระหว่างเรา
แหนะๆ คิดถึงเรื่องเงินใช่ม๊า...บอกเลยว่าไม่ใช่!
ฐานะที่ว่าก็คือ ครู-ศิษย์ แค่คิดก็เป็นไปไม่ได้แล้วล่ะ
ตอนนั้นเราอยู่ ม.ปลาย เขาเป็น อ.มหาลัย(งงล่ะซิว่าเจอกันได้ไง)
เป็นเพราะ รร.เราโคกับมหา'ลัย แล้ว รร.ก็มีทัศนะต่างจังหวัด ฉะนั้น อ.ของมหาลัยบางท่านก็ต้องไปด้วย
ซึ่งการไปทัศนะศึกษาเป็นเวลา 3วัน 2คืน ทุกอย่างก็ผ่านไปปกติ จนวันสุดท้ายก่อนกลับ รร.
ได้แวะดูงานที่โรงงานแห่งหนึ่ง ตอนนั้นเรานั่งรอวิทยากรมาพูดและแนะนำให้เข้าไปดูข้างใน
ซึ่งเรานั่งตรงข้ามกับรุ่นพี่คนนึง หน้าตาดี ตี๋ ขาว สูง (เฟอร์เฟ็คค่ะ ท่านผู๊ช๊มมมม)
ด้วยความที่จะได้กลับบ้านแล้ว อยากกลับบ้านมาก เลยนั่งทำหน้าเซ็งๆมั๊งนะ จนเขาหาเรื่องคุย เราก็ตอบไปแบบเซ็งๆ (ตอบไปทั้งๆที่ไม่รู้ว่าใครเป็นคนถามน่ะ)
พอตอบไปเขาก็อึ๊งแปบนึง แล้วหัวเราะ เราเลยหันไปมองหน้าคนถาม
//ชิ๊หายและ(คิดในใจดังมาก) พี่เขานี่ว่า เขินเลยสิ 555
แต่ก็ช่างมันเถอะ จากนั้นก็เดินเข้าไปดูในโรงงาน...เสร็จพิธี ก็ถ่ายรูป + มอบของที่ระลึก จากนั้นก็กลับบ้าน // เย้~~~ กลับบ้าน
เวลาผ่านไปจนกระทั่งปิดเทอมใหญ่ ทาง รร. มีโครงการให้เด็กไปเรียนล่วงหน้าที่มหาลัย
และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เรากลับไปเจอรุ่นนี้คนนั้น!!!!! (หัวใจผมนี่ลอยไปไกลเลยครัช)
แต่ๆๆๆ...แต่เดี๋ยวก่อนนะ
เขาไม่ใช่รุ่นพี่...เขาคือ อ.ที่จะมาสอนเราวันนี้!!!!!
-----แชร์ประสบการณ์...จากคนที่เชื่อในรักแท้...กลับกลายมาเป็นคนจิตใจแข็งกระด้าง-----
วันนี้แค่อยากมาระบายเรื่องราวในอดีตที่ลบไม่ออกค่ะ
เริ่มเรื่องเลยละกันค่ะ
.
.
.
เรื่องมันก็นานมาแล้วล่ะ ตอนนั้นเราชอบคนๆนึงอยู่ แต่ด้วยฐานะต่างๆมากมายที่เป็นช่องว่างระหว่างเรา
แหนะๆ คิดถึงเรื่องเงินใช่ม๊า...บอกเลยว่าไม่ใช่!
ฐานะที่ว่าก็คือ ครู-ศิษย์ แค่คิดก็เป็นไปไม่ได้แล้วล่ะ
ตอนนั้นเราอยู่ ม.ปลาย เขาเป็น อ.มหาลัย(งงล่ะซิว่าเจอกันได้ไง)
เป็นเพราะ รร.เราโคกับมหา'ลัย แล้ว รร.ก็มีทัศนะต่างจังหวัด ฉะนั้น อ.ของมหาลัยบางท่านก็ต้องไปด้วย
ซึ่งการไปทัศนะศึกษาเป็นเวลา 3วัน 2คืน ทุกอย่างก็ผ่านไปปกติ จนวันสุดท้ายก่อนกลับ รร.
ได้แวะดูงานที่โรงงานแห่งหนึ่ง ตอนนั้นเรานั่งรอวิทยากรมาพูดและแนะนำให้เข้าไปดูข้างใน
ซึ่งเรานั่งตรงข้ามกับรุ่นพี่คนนึง หน้าตาดี ตี๋ ขาว สูง (เฟอร์เฟ็คค่ะ ท่านผู๊ช๊มมมม)
ด้วยความที่จะได้กลับบ้านแล้ว อยากกลับบ้านมาก เลยนั่งทำหน้าเซ็งๆมั๊งนะ จนเขาหาเรื่องคุย เราก็ตอบไปแบบเซ็งๆ (ตอบไปทั้งๆที่ไม่รู้ว่าใครเป็นคนถามน่ะ)
พอตอบไปเขาก็อึ๊งแปบนึง แล้วหัวเราะ เราเลยหันไปมองหน้าคนถาม
//ชิ๊หายและ(คิดในใจดังมาก) พี่เขานี่ว่า เขินเลยสิ 555
แต่ก็ช่างมันเถอะ จากนั้นก็เดินเข้าไปดูในโรงงาน...เสร็จพิธี ก็ถ่ายรูป + มอบของที่ระลึก จากนั้นก็กลับบ้าน // เย้~~~ กลับบ้าน
เวลาผ่านไปจนกระทั่งปิดเทอมใหญ่ ทาง รร. มีโครงการให้เด็กไปเรียนล่วงหน้าที่มหาลัย
และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เรากลับไปเจอรุ่นนี้คนนั้น!!!!! (หัวใจผมนี่ลอยไปไกลเลยครัช)
แต่ๆๆๆ...แต่เดี๋ยวก่อนนะ
เขาไม่ใช่รุ่นพี่...เขาคือ อ.ที่จะมาสอนเราวันนี้!!!!!