(Photo from www.facebook.com/Blanco Beach Bar Koh Phi Phi)
สวัสดีค่ะทุกคน ตื่นเต้นมากกับการเขียนรีวิวครั้งแรกในชีวิต ผัดผ่อนมาเรื่อยๆจนในที่สุดก็ไม่ไหวละ คันไม้คันมือจะแย่ จึงต้องสมัครแอคเค้าแล้วก็กลายมาเป็นกระทู้พาเที่ยวเกาะพีพีแบบค้างคืนนี้แหละค่ะ
ออกตัวก่อนว่าเราทำงานโรงแรมที่ภูเก็ต ดังนั้นการรีวิวครั้งนี้ก็จะเล่าในมุมมองของผู้มีประสบการณ์ด้านการขายและการเปรียบเทียบทริปอยู่ด้วยนิดหน่อย และจะขอไม่รีวิวทริป one day trip speedboat เนื่องจากหลายๆท่านในพันทิพย์ได้รีวิวเอาไว้อย่างหลากหลาย แต่จะขอเล่าถึงการพักค้างคืนบนเกาะพีพี ซึ่งไม่ค่อยมีใครออกมาเขียนซักเท่าไหร่ เข้าใจว่าคนไทยหลายท่านคิดว่าเกาะพีพีนั้นโดนฝรั่งยึดครองไปซะแล้ว ยังค่ะยัง อธิปไตยบนนั้นยังเป็นของเราอยู่ จึงอยากจะชวนคนไทยไปเที่ยวกันให้มากขึ้น ราคาของบนเกาะนั้น ไม่ได้แพงอย่างที่คิดนะคะ
รูปแรกนี้เอามาเรียกน้ำย่อย เป็นรูปหาดที่เราพัก ถ่ายจากหน้าโรงแรมค่ะ แต่ขออภัยอย่างสุดซึ้งที่ต้องใช้รูปของทางโฮสเทลเกือบหมดเนื่องจากเกิดเหตุขัดข้องทางเทคนิค ไม่สามารถเอารูปที่ถ่ายเองมาลงให้ดูได้ค่ะ
(Photo from www.facebook.com/Blanco Beach Bar Koh Phi Phi)
ภาพบนคือภาพที่ถ่ายจากหน้าโรงแรม เจ้าหมาน้อยชื่อวอดก้า ดาวเด่นของแบ็คแพคกอร์ทั้งหลายค่ะ
ทริปนี้เป็นทริปกระทันหัน มีเวลาหาโฮสเทลประมาณสองวันเพราะเปลี่ยนใจแคนเซิลทริปสิงคโปร์มาพีพีแทนเนื่องจากทนคิดถึงบรรยากาศความชิลบนเกาะไม่ไหว กัดฟันทิ้งค่าตั๋วสามพันหกไปอย่างไม่เสียดาย คิดซะว่าถ้าเรามีวาสนาต่อกันก็คงได้ไปเหยียบแผ่นดินสิงค์บ้างล่ะวะ เข้าเรื่องค่ะเข้าเรื่อง การนั่งเรือไปพีพีสามารถไปได้หลายทาง แต่เนื่องจากเราออกจากภูเก็ตและอยากจะชี้ให้ชาวไทยทุกผู้ได้คำนึงถึงค่าใช้จ่ายซึ่งไม่เยอะจนเกินไป ดังนั้นสิ่งแรกที่ต้องทำก็คือพาตัวเองมายังท่าเรือรัษฎา ซึ่งตั้งอยูไม่ไกลจากที่พักเรามากนัก จึงให้พี่สาวสุดที่รักขับมอเตอร์ไซค์มาส่ง ค่ารถจึงเป็นศูนย์ เมื่อมาถึงแล้วก็จะเจอช่องขายตั๋วและคลื่นมวลชนนักท่องเที่ยวหลากหลายเชื้อชาติ ไมต้องไปสนใจค่ะ เราตรงดิ่งไปที่ช่องขายตั๋วของบริษัทเรือ ชาวเกาะ ป้ายเค้าจะเหลืองๆ ไม่ต้องดัดจริตพูดไม่ชัดใส่นะคะ จุดนี้ให้รวบรวมลมปราณพูดไทยให้ชัดว่า “ซื้อตั๋วไปต้นไทรที่นึงค่ะ” (อนึ่ง ต้นไทรคือชื่อท่าเรือที่พีพี ไม่ควรพูดว่าไปพีพีเพื่อให้เค้ารู้สึกว่าเราเคยไปมาและไม่ใช่นักท่องเที่ยวผู้อ่อนประสบการณ์ เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม ทริกนี้ดิชั้นใช้บ่อย ไม่ว่าจะไปที่ไหน จึงได้ราคาค่อนข้างถูกกว่านักท่องเที่ยวทั่วไปค่ะ) จากนั้นพี่คนขายจะซักถามนิดทดสอบว่านังนี่รู้ราคาจริงเปล่าวะ คาดว่าเผื่อจะขายราคานักท่องเที่ยวได้ ซึ่งไม่ต่ำกว่า 350 แต่ราคาคนพื้นที่เองจะอยู่ที่ 150 บาทถ้วน ต่างกว่ากันเย้อออ หากเค้าถามว่าจะซื้อตั๋วขากลับด้วยเลยมั้ย ตามสะดวกเลยค่ะ แต่เราเลือกที่จะไม่ซื้อเลยเนื่องจากเราไม่แน่ใจว่าจะกลับเวลาไหน อีกอย่าง ราคาซื้อบนเกาะก็เท่ากัน จับพลัดจับผลูทำตั๋วหายก็ต้องซื้อตั๋วใหม่ จ่ายค่าโง่แบบไม่คู่ควรค่ะ
[CR] Overnight on Phi Phi..นอนบนเกาะพีพี เกาะสวาทหาดสวรรค์
(Photo from www.facebook.com/Blanco Beach Bar Koh Phi Phi)
สวัสดีค่ะทุกคน ตื่นเต้นมากกับการเขียนรีวิวครั้งแรกในชีวิต ผัดผ่อนมาเรื่อยๆจนในที่สุดก็ไม่ไหวละ คันไม้คันมือจะแย่ จึงต้องสมัครแอคเค้าแล้วก็กลายมาเป็นกระทู้พาเที่ยวเกาะพีพีแบบค้างคืนนี้แหละค่ะ
ออกตัวก่อนว่าเราทำงานโรงแรมที่ภูเก็ต ดังนั้นการรีวิวครั้งนี้ก็จะเล่าในมุมมองของผู้มีประสบการณ์ด้านการขายและการเปรียบเทียบทริปอยู่ด้วยนิดหน่อย และจะขอไม่รีวิวทริป one day trip speedboat เนื่องจากหลายๆท่านในพันทิพย์ได้รีวิวเอาไว้อย่างหลากหลาย แต่จะขอเล่าถึงการพักค้างคืนบนเกาะพีพี ซึ่งไม่ค่อยมีใครออกมาเขียนซักเท่าไหร่ เข้าใจว่าคนไทยหลายท่านคิดว่าเกาะพีพีนั้นโดนฝรั่งยึดครองไปซะแล้ว ยังค่ะยัง อธิปไตยบนนั้นยังเป็นของเราอยู่ จึงอยากจะชวนคนไทยไปเที่ยวกันให้มากขึ้น ราคาของบนเกาะนั้น ไม่ได้แพงอย่างที่คิดนะคะ
รูปแรกนี้เอามาเรียกน้ำย่อย เป็นรูปหาดที่เราพัก ถ่ายจากหน้าโรงแรมค่ะ แต่ขออภัยอย่างสุดซึ้งที่ต้องใช้รูปของทางโฮสเทลเกือบหมดเนื่องจากเกิดเหตุขัดข้องทางเทคนิค ไม่สามารถเอารูปที่ถ่ายเองมาลงให้ดูได้ค่ะ
(Photo from www.facebook.com/Blanco Beach Bar Koh Phi Phi)
ภาพบนคือภาพที่ถ่ายจากหน้าโรงแรม เจ้าหมาน้อยชื่อวอดก้า ดาวเด่นของแบ็คแพคกอร์ทั้งหลายค่ะ
ทริปนี้เป็นทริปกระทันหัน มีเวลาหาโฮสเทลประมาณสองวันเพราะเปลี่ยนใจแคนเซิลทริปสิงคโปร์มาพีพีแทนเนื่องจากทนคิดถึงบรรยากาศความชิลบนเกาะไม่ไหว กัดฟันทิ้งค่าตั๋วสามพันหกไปอย่างไม่เสียดาย คิดซะว่าถ้าเรามีวาสนาต่อกันก็คงได้ไปเหยียบแผ่นดินสิงค์บ้างล่ะวะ เข้าเรื่องค่ะเข้าเรื่อง การนั่งเรือไปพีพีสามารถไปได้หลายทาง แต่เนื่องจากเราออกจากภูเก็ตและอยากจะชี้ให้ชาวไทยทุกผู้ได้คำนึงถึงค่าใช้จ่ายซึ่งไม่เยอะจนเกินไป ดังนั้นสิ่งแรกที่ต้องทำก็คือพาตัวเองมายังท่าเรือรัษฎา ซึ่งตั้งอยูไม่ไกลจากที่พักเรามากนัก จึงให้พี่สาวสุดที่รักขับมอเตอร์ไซค์มาส่ง ค่ารถจึงเป็นศูนย์ เมื่อมาถึงแล้วก็จะเจอช่องขายตั๋วและคลื่นมวลชนนักท่องเที่ยวหลากหลายเชื้อชาติ ไมต้องไปสนใจค่ะ เราตรงดิ่งไปที่ช่องขายตั๋วของบริษัทเรือ ชาวเกาะ ป้ายเค้าจะเหลืองๆ ไม่ต้องดัดจริตพูดไม่ชัดใส่นะคะ จุดนี้ให้รวบรวมลมปราณพูดไทยให้ชัดว่า “ซื้อตั๋วไปต้นไทรที่นึงค่ะ” (อนึ่ง ต้นไทรคือชื่อท่าเรือที่พีพี ไม่ควรพูดว่าไปพีพีเพื่อให้เค้ารู้สึกว่าเราเคยไปมาและไม่ใช่นักท่องเที่ยวผู้อ่อนประสบการณ์ เข้าเมืองตาหลิ่วต้องหลิ่วตาตาม ทริกนี้ดิชั้นใช้บ่อย ไม่ว่าจะไปที่ไหน จึงได้ราคาค่อนข้างถูกกว่านักท่องเที่ยวทั่วไปค่ะ) จากนั้นพี่คนขายจะซักถามนิดทดสอบว่านังนี่รู้ราคาจริงเปล่าวะ คาดว่าเผื่อจะขายราคานักท่องเที่ยวได้ ซึ่งไม่ต่ำกว่า 350 แต่ราคาคนพื้นที่เองจะอยู่ที่ 150 บาทถ้วน ต่างกว่ากันเย้อออ หากเค้าถามว่าจะซื้อตั๋วขากลับด้วยเลยมั้ย ตามสะดวกเลยค่ะ แต่เราเลือกที่จะไม่ซื้อเลยเนื่องจากเราไม่แน่ใจว่าจะกลับเวลาไหน อีกอย่าง ราคาซื้อบนเกาะก็เท่ากัน จับพลัดจับผลูทำตั๋วหายก็ต้องซื้อตั๋วใหม่ จ่ายค่าโง่แบบไม่คู่ควรค่ะ
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น