ภาพใช้สื่อความหมายเท่านั้นนะครับ ไม่ได้หมายถึงในความเป็นจริง
จะเป็นเช่นนี้
_______________________________________
https://www.facebook.com/BossKubPom
เมื่อคืน พวกพี่ ๆ เหล่าเทวดาทั้งหลาย ได้มีเมตตา และปราถนาดี
ต่อผม ได้มาหาผมเมื่อคืนนี้ ทั้งตอนตื่นและตอนนอน ตลอดทั้งคืนเลย
ท่านมาบอกสอนธรรมบางข้อที่สำคัญให้ผม และมาบอกหน้าที่ ที่ผมต้องทำต่อไป
ผมเข้าใจแล้วว่า ผมพลาด ผิดพลาด อย่างแรง ไป 2 ข้อ คือ
1. คือเรื่อง "กำลังใจ" ครับ ตามธรรมดาของ
ปุถุชนที่มีธรรมชาติของปุถุชนเพื่อความเป็นไปเพื่อปุถุชน หรือ
ปุถุชนที่มีธรรมชาติของปุถุชนเพื่อความเป็นไปเพื่อบรรลุธรรม
"ต่างต้องการกำลังใจ"
ไม่เหมือนผม ที่ไม่ต้องการกำลังใจใด ๆ ในโลกทั้งสิ้น เพราะ
พอผมเจอคำของอาจารย์ผม พุทธะ
พึ่งตน พึ่งธรรม
ผมอยากรู้ว่าเป็นยังไง จึงตัดทิ้งให้หมดสิ้นซึ่ง ความอยาก
ได้กำลังใจ
นี่คือเรื่องที่ผมผิดพลาด ร้ายแรง อย่างแรก
_______________________________________
2. ผมผิดพลาด อย่างร้ายแรง มหาศาล คือเรื่อง
"ขวางกฏแห่งกรรม"
พวกพี่ ๆ เหล่าเทวดา ได้เตือนผมหลายครั้งแล้ว อย่าทำ
แต่ผมไม่เชื่อ เพราะ ผมมองไม่เห็นโทษ
ผมมัวแต่มีเมตตา อยากให้ผู้ที่อยากบรรลุธรรม
ไปถึงเส้นทางที่พวกเค้าหวังไว้ ให้เร็วที่สุด
ผมต้องการลดเวลา และระยะทางให้มากที่สุด
ผมเลยเล่าสิ่งต่าง ๆ ที่ผมได้เห็นและประสบมา เพื่อหวังให้
ปุถุชนเหล่านั้น เกิดความรู้สึก อยากรู้ตาม จะได้รีบปฏิบัติ เพื่อไปให้ถึง
ผมจึงพลาด โดยเข้าไปแทรกแซง กฏแห่งกรรม โดยตรง
ผลที่ได้รับ กลับตรงกันข้าม
ผมอยากให้ผู้อื่นพ้นทุกข์แบบปุถุชนโดยไว
แต่ผมกลับได้รับทุกข์เจียนตาย ถึง 2 ครั้ง
(ครั้งที่ 2 หนักหนา สาหัสสากรรจ์ มาก)
เข้าสู่ภาวะก่อนผม ผมจะบรรลุธรรมคือ
"อยู่ก็ไม่ได้ ตายก็ไม่ได้"
เหล่า พี่ ๆ เทวดาทั้งหลายได้มาชี้ และ แสดงให้ผมเห็นด้วยตัวของ
พวกเค้าเองเลย ผมรู้แล้ว ผมไม่น่าทำเลย ไม่น่าทำเลย การเข้าไป
แทรกแซง กฏแห่งกรรม ของบุคคลนั้น ๆ
ผมจะไม่ทำอีกแล้ว โทษที่ได้รับช่างร้ายแรงเหลือเกิน
_______________________________________
ผมได้ประสบการณ์ใหม่ในชีวิต คือ
การที่มีเทวดามาหาทั้งยามหลับและยามตื่น
_______________________________________
และบัดนี้ หลังผมชดใช้ วิบากกรรมเรื่อง ฝืนกฏแห่งกรรม
ผมได้รับคุณสมบัติของผู้บรรลุธรรมเพิ่มเข้ามาในตัวเอง
เพิ่มอีก 3 ข้อ คุณสมบัติทั้ง 3 ที่ผมได้รับ ช่างดีเหลือเกิน
ประเสริฐจริง ๆ
_______________________________________
ผมได้รับหน้าที่ 2 อย่างจาก พี่ ๆ เหล่าเทวดาทั้งหลายเหล่านั้น
หน้าที่ ๆ ผมได้รับมอบหมายคือ
1. บอกสอนธรรมต่อไป เพื่อการบรรลุธรรม ของผู้มีบุญ มีสิทธิ์ที่จะได้รับ
2. ให้กำลังใจต่อผู้ปฏิบัติธรรม ทุกคน ที่ผมได้เจอ หรือผ่านเข้ามาใน
ชีวิตผม
เมื่อพวกพี่ ๆ เค้าบอกมา ผมก็ต้องทำตาม
ผมไม่กล้าขัดคำสั่ง และคำเตือน ของพวกเค้าอีกแล้ว
เพราะผมรู้แล้วว่า คำสั่งและคำเตือน เป็นไปด้วย
ความปราถนาดี เต็มไปด้วยความเมตตาอย่างยิ่ง
ในตัวของผมเอง และผู้อื่นที่ได้พบเจอกับผม
เพราะผมรู้แล้วว่า การดื้อต่อคำเตือนเหล่านั้น ผลจะเป็นเช่นไร
_______________________________________
และเหล่าพี่ ๆ เทวดา ได้บอกว่าผม ในอนาคตผมจะได้เจอ
และได้รับ ความเมตตา อีกขั้นหนึ่ง มากกว่าที่ผมเป็นอยู่
ดีจริง เมตตาอีกระดับ ซักวันผมคงไปถึง ในเวลาไม่ช้า ไม่นาน
_______________________________________
วันนี้ผมได้รู้แล้วว่า อาจารย์ พูดไว้ถูกจริง ๆ
"ผู้มีเมตตา เทวดาย่อมรักษา"
พอเจอกับตัวเองถึงเพิ่งได้รู้
_______________________________________
ผมคิดถึง อาจารย์ของผมอีกแล้ว
อาจารย์เพียงหนึ่งเดียวของผม
"พุทธะ แห่งศากยะ"
วันแห่งการชดใช้กรรม ได้ผ่านไปแล้ว
ภาพใช้สื่อความหมายเท่านั้นนะครับ ไม่ได้หมายถึงในความเป็นจริง
จะเป็นเช่นนี้
_______________________________________
https://www.facebook.com/BossKubPom
เมื่อคืน พวกพี่ ๆ เหล่าเทวดาทั้งหลาย ได้มีเมตตา และปราถนาดี
ต่อผม ได้มาหาผมเมื่อคืนนี้ ทั้งตอนตื่นและตอนนอน ตลอดทั้งคืนเลย
ท่านมาบอกสอนธรรมบางข้อที่สำคัญให้ผม และมาบอกหน้าที่ ที่ผมต้องทำต่อไป
ผมเข้าใจแล้วว่า ผมพลาด ผิดพลาด อย่างแรง ไป 2 ข้อ คือ
1. คือเรื่อง "กำลังใจ" ครับ ตามธรรมดาของ
ปุถุชนที่มีธรรมชาติของปุถุชนเพื่อความเป็นไปเพื่อปุถุชน หรือ
ปุถุชนที่มีธรรมชาติของปุถุชนเพื่อความเป็นไปเพื่อบรรลุธรรม
"ต่างต้องการกำลังใจ"
ไม่เหมือนผม ที่ไม่ต้องการกำลังใจใด ๆ ในโลกทั้งสิ้น เพราะ
พอผมเจอคำของอาจารย์ผม พุทธะ
พึ่งตน พึ่งธรรม
ผมอยากรู้ว่าเป็นยังไง จึงตัดทิ้งให้หมดสิ้นซึ่ง ความอยาก
ได้กำลังใจ
นี่คือเรื่องที่ผมผิดพลาด ร้ายแรง อย่างแรก
_______________________________________
2. ผมผิดพลาด อย่างร้ายแรง มหาศาล คือเรื่อง
"ขวางกฏแห่งกรรม"
พวกพี่ ๆ เหล่าเทวดา ได้เตือนผมหลายครั้งแล้ว อย่าทำ
แต่ผมไม่เชื่อ เพราะ ผมมองไม่เห็นโทษ
ผมมัวแต่มีเมตตา อยากให้ผู้ที่อยากบรรลุธรรม
ไปถึงเส้นทางที่พวกเค้าหวังไว้ ให้เร็วที่สุด
ผมต้องการลดเวลา และระยะทางให้มากที่สุด
ผมเลยเล่าสิ่งต่าง ๆ ที่ผมได้เห็นและประสบมา เพื่อหวังให้
ปุถุชนเหล่านั้น เกิดความรู้สึก อยากรู้ตาม จะได้รีบปฏิบัติ เพื่อไปให้ถึง
ผมจึงพลาด โดยเข้าไปแทรกแซง กฏแห่งกรรม โดยตรง
ผลที่ได้รับ กลับตรงกันข้าม
ผมอยากให้ผู้อื่นพ้นทุกข์แบบปุถุชนโดยไว
แต่ผมกลับได้รับทุกข์เจียนตาย ถึง 2 ครั้ง
(ครั้งที่ 2 หนักหนา สาหัสสากรรจ์ มาก)
เข้าสู่ภาวะก่อนผม ผมจะบรรลุธรรมคือ
"อยู่ก็ไม่ได้ ตายก็ไม่ได้"
เหล่า พี่ ๆ เทวดาทั้งหลายได้มาชี้ และ แสดงให้ผมเห็นด้วยตัวของ
พวกเค้าเองเลย ผมรู้แล้ว ผมไม่น่าทำเลย ไม่น่าทำเลย การเข้าไป
แทรกแซง กฏแห่งกรรม ของบุคคลนั้น ๆ
ผมจะไม่ทำอีกแล้ว โทษที่ได้รับช่างร้ายแรงเหลือเกิน
_______________________________________
ผมได้ประสบการณ์ใหม่ในชีวิต คือ
การที่มีเทวดามาหาทั้งยามหลับและยามตื่น
_______________________________________
และบัดนี้ หลังผมชดใช้ วิบากกรรมเรื่อง ฝืนกฏแห่งกรรม
ผมได้รับคุณสมบัติของผู้บรรลุธรรมเพิ่มเข้ามาในตัวเอง
เพิ่มอีก 3 ข้อ คุณสมบัติทั้ง 3 ที่ผมได้รับ ช่างดีเหลือเกิน
ประเสริฐจริง ๆ
_______________________________________
ผมได้รับหน้าที่ 2 อย่างจาก พี่ ๆ เหล่าเทวดาทั้งหลายเหล่านั้น
หน้าที่ ๆ ผมได้รับมอบหมายคือ
1. บอกสอนธรรมต่อไป เพื่อการบรรลุธรรม ของผู้มีบุญ มีสิทธิ์ที่จะได้รับ
2. ให้กำลังใจต่อผู้ปฏิบัติธรรม ทุกคน ที่ผมได้เจอ หรือผ่านเข้ามาใน
ชีวิตผม
เมื่อพวกพี่ ๆ เค้าบอกมา ผมก็ต้องทำตาม
ผมไม่กล้าขัดคำสั่ง และคำเตือน ของพวกเค้าอีกแล้ว
เพราะผมรู้แล้วว่า คำสั่งและคำเตือน เป็นไปด้วย
ความปราถนาดี เต็มไปด้วยความเมตตาอย่างยิ่ง
ในตัวของผมเอง และผู้อื่นที่ได้พบเจอกับผม
เพราะผมรู้แล้วว่า การดื้อต่อคำเตือนเหล่านั้น ผลจะเป็นเช่นไร
_______________________________________
และเหล่าพี่ ๆ เทวดา ได้บอกว่าผม ในอนาคตผมจะได้เจอ
และได้รับ ความเมตตา อีกขั้นหนึ่ง มากกว่าที่ผมเป็นอยู่
ดีจริง เมตตาอีกระดับ ซักวันผมคงไปถึง ในเวลาไม่ช้า ไม่นาน
_______________________________________
วันนี้ผมได้รู้แล้วว่า อาจารย์ พูดไว้ถูกจริง ๆ
"ผู้มีเมตตา เทวดาย่อมรักษา"
พอเจอกับตัวเองถึงเพิ่งได้รู้
_______________________________________
ผมคิดถึง อาจารย์ของผมอีกแล้ว
อาจารย์เพียงหนึ่งเดียวของผม
"พุทธะ แห่งศากยะ"