สวัสดีค่ะ ปกติเป็นคนอ่านมาโดยตลอด ก็คิดอยู่นานว่าจะตั้งกระทู้ดีมั้ย คือเราอยากรู้ว่าอีกฝ่ายเค้าคิดอะไรอยู่ อยากได้มุมมองอีกมุมหนึ่ง หรืออาจจะหลายๆมุมมองที่ถึงแม้เราจะพยายามมองแล้วแต่ก็ยังคงไม่รู้และไม่เข้าใจ ก่อนที่เราจะมาตั้งกระทู้ เราก็เคยคุยกับเพื่อนเรื่องนี้อยู่หลายรอบเหมือนกันค่ะ แชกเปลี่ยนมุมมองกัน แต่ก็อย่างที่บอกไป เราก็ยังคงไม่เข้าใจทั้งตัวเค้าและตัวเราเองค่ะ
ปล. เนื่องจากนี่เป็นการตั้งกระทู้อะไรแบบนี้เป็นครั้งแรก ก็ขอโทษล่วงหน้าหากมีอะไรผิดพลาดก็ช่วยบอกด้วยนะคะ จะพยายามแก้ไขค่ะ
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเคยคุยกับคนๆนึงค่ะ เป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียน รู้จักกันเพราะเพื่อนของเราค่ะ คือว่าเพื่อนของเราเคยเป็นแฟนกับเพื่อนพี่เค้า เราก็เลยได้รู้จักกันตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรค่ะก็รู้จักกันผ่านๆ (จะบอกว่าจริงๆแล้วเป็นคนเฟรนลี่นะ แต่จะทำตัวไม่ถูกกับคนที่เพิ่งรุ้จัก อีกอย่างคือเราเข้าหาใครไม่ค่อยเก่งค่ะ ถ้าเข้ามาหาเราเราจะคุยเล้นด้วย เป็นคนตลกๆเฮฮา แต่ถ้าให้เราเข้าหาก่อนเราทำไม่เป็นอะ) แล้วคราวนี้เย็นวันนั้นก็มีคนแอดเฟรนมาในเฟซบุ๊กเราเลยกดเข้าไปดูก็รู้สึกว่าเอ้ะ คนนี้หน้าคุ้นๆนะ เหมือนจะรู้จัก (ปกติเราไม่รับแอดคนไม่รู้จักค่ะ) เราก็เลยส่องๆไป แล้วก็นึกได้ว่าอ่อ พี่คนนั้นเองหรอ เลยกดรับแอดค่ะ แล้วสมัยนั้น (พูดเหมือนตัวเองแก่555). มันเป็นอะไรที่แบบเวลามีคนแอดมา หรือรับแอดจะมีคนมาโพสต์หน้าไทม์ไลน์ทำนองว่า แต๊งรับแอดนะ ขอบคุณที่รับแอดไรทำนองนี้อ่ะ นึกออกกันใช่มั้ยคะ555 แล้วพี่คนนั้นกโพสต์แบบนั้นที่หน้าไทม์ไลน์เราเหมือนกันค่ะ เราก็เลยกกไลค์แล้วก็ตอบไปว่า เช่นกันค่ะ แช้วสักพักก็เกิดปรากฎการณ์ไลค์รัว จนตอนนั้นเครื่องเราค้างเลยทีเดียว เราก็เลยไปโพสต์หน้าไทม์ไลน์พี่แกว่า "ไลคืโหดจัง" อะไรทำนองนี้
สักพักก็มีแชทเด้งขึ้นมา
(เราจะแทนชื่อพี่เค้าว่าพี่แทนนะคะ) ปล. บทสนทนาที่กำลังจะอ่านต่อไปนี้อาจไม่ได้เป้ะทุหคไพูดนะคะ. เพราะมันค่อนข้างนานพอสมควร แต่ไม่บิดเบือนไปมากขนาดนั้นค่ะ รับรองได้
พี่แทน : ทักน้อง
เรา : สวัสดีค่ะ
พี่แทน : นึกว่าจะไม่รับแอดแล้ว จำพี่ได้ป่าว
เรา : จำได้ๆ ก็พี่ที่เป็นเพื่อนพี่บีมไง (แฟนเพื่อนเราในตอนนั้น)
แล้วหลังจากนั้นพี่แกก็ชวนเราคุยจิปาถะเลยค่ะ จนเราบอกว่าจะไปนอนแล้วนะพี่แกก็ตอบกลับมาทำนองว่าฝันดีนะ แต่เราเป็นคนที่ไม่ค่อยบอกฝันดีใคร น้อยคนมากอ่ะ คือมันแล้วแต่อารมณ์ด้วยบางทีอยากบอกก็บอก ไม่อยากบอกก็อ่านไม่ตอบไรงี้ แล้วตอนนั้นคือเราอ่านแล้วก็ไปนอนเลย
พอวันต่อมาตอนเช้าก้มีแชทเด้งขึ้นมาอีกแล้วค่ะ จะใครล่ะพี่แทนคนเดิม เพิ่มเติมคือความเสี่ยว
พี่แทน : ตื่นๆ เช้าแล้ว
เรา : ตื่นแล้ววว
พี่แทน : กินไรยัง
เรา : ยังอ่ะ เพิ่งตื่นเนี่ย
พี่แทน : ไปหาไรกินเลยย สายแล้วนะ เดี๋ยวก็เป็นกระเพาะหรอก
เรา : พูดเหมือนพ่อเลย 555
พี่แทน : กลายเป็นพ่อไปแล้วซะงั้น
แล้วหลังจากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆค่ะ คุยกันทุกวัน แต่ไม่มีสถานะ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่คุยอยู่คือเราคุยกันในฐานะอะไร
เราเริ่มรู้สึกดี แต่เราเป็นคนออกแนว4มิติค่ะ คือค่อยข้างเข้าใจยากนิดนึง แล้วเราก็เป็นคนที่เบื่อง่ายด้วย บางทีด้วยอะไรหลายๆอย่างเราขี้เกียจตอบบ้างก็ตอบสั้นๆ หรือไม่ก็ตอบ5555 ไป คือตอนนั้นบอกตามตรงค่ะ ก็มีเบื่อบ้างเล็กน้อย แต่ก็ยังคุยต่อไป ตอนที่เรารู้สึกอยากคุยก็กลับมาคุยแบบร่าเริงปกติ
เราคุยกันแบบนี้แบบที่ไม่มีสถานะนี่แหละค่ะ คุยกันมาเรื่อยๆ ประมาณ 1 ปีได้ค่ะ แล้วพี่เค้าก็ทิ้งท้ายแชทกับเราไว้ว่า
พี่แทน : ตั้งใจอ่านหนังสือบ้างนะเราอ่ะ ตั้งใจเรียนด้วย ดูแลตัวเองดีๆนะครับ
เรา : ค่าาาา พี่ก็เหมือนกันนะ สู้ๆนะคะ
แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีก จนเรารู้ทีหลังว่าอ่อ พี่เค้าไม่ได้ต่อม.4 ที่นี่นี่เอง (ปล. เราเป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะ แล้วพี่เค้าก็สอบได้โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งเป็นโรงเรียนของนักเรียนในเครื่องแบบ)
ยอมรับค่ะ ว่าตอนนั้นเหมือนจะกำลังรู้สึกดีด้วย เหมือนกำลังจะเปิดใจให้ แต่เราก็ไม่รู้ว่าเค้าคุยกับเราแบบน้องสาว หรือว่าเค้าชอบเราเหมือนกัน เพราะเค้าเอง ไม่เคยชัดเจนกับเราเลยค่ะ แล้วตอนั้นเพื่อนเราก็เลิกกับแฟนแล้วค่ะแต่คือกับพี่แทนก็ยะงเป็นพี่น้องคุยกีนปกติ แล้วเหมือนตอนนั้นเพื่อนจะคุยไรกันอยู่ เราได้ยินทำนองว่าพี่เค้าชอบ- ชื่อเรา แต่พอเราเดินไปทุกคนก็เหมือนจะช่วยกันเปลี่ยนหัวข้อบทสนทนา เราได้ยินไม่ค่อยชัดเลยไม่รู้ว่าเราได้ยินผิดหรือเปล่า แล้วเราเป็นคนที่จะไม่ค่อยถามค่ะ เราเขื่อว่าถ้าเค้าอยากบอกคงบอกเราเอง แต่ถ้าเค้าไม่พูดนั่นหมายความว่าเค้าคงไม่อยากให้เรารู้ แล้วคือจะบอกว่าเรารู้สึกว่าเค้าชอบ ก็ดูจะมโนไป อีกอย่าง เหมือนตัวเราเองค่อนข้างปฏิเสธใจตัวเองว่ายังไงฉันก็ไม่ได้ชอบพี่เค้า แค่หวั่นไหวน่ะ!! หลังจากนั้น เราไม่ได้คุยกันอีกเลยค่ะจนประมาณ1-2 ปีผ่านไป อยู่ๆพี่เค้าก็ทักแชทเรามา
เพราะเธอไม่ชัดเจน หรือฉันรู้ตัวช้าไป
ปล. เนื่องจากนี่เป็นการตั้งกระทู้อะไรแบบนี้เป็นครั้งแรก ก็ขอโทษล่วงหน้าหากมีอะไรผิดพลาดก็ช่วยบอกด้วยนะคะ จะพยายามแก้ไขค่ะ
เรื่องมันมีอยู่ว่า เราเคยคุยกับคนๆนึงค่ะ เป็นรุ่นพี่ที่โรงเรียน รู้จักกันเพราะเพื่อนของเราค่ะ คือว่าเพื่อนของเราเคยเป็นแฟนกับเพื่อนพี่เค้า เราก็เลยได้รู้จักกันตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรค่ะก็รู้จักกันผ่านๆ (จะบอกว่าจริงๆแล้วเป็นคนเฟรนลี่นะ แต่จะทำตัวไม่ถูกกับคนที่เพิ่งรุ้จัก อีกอย่างคือเราเข้าหาใครไม่ค่อยเก่งค่ะ ถ้าเข้ามาหาเราเราจะคุยเล้นด้วย เป็นคนตลกๆเฮฮา แต่ถ้าให้เราเข้าหาก่อนเราทำไม่เป็นอะ) แล้วคราวนี้เย็นวันนั้นก็มีคนแอดเฟรนมาในเฟซบุ๊กเราเลยกดเข้าไปดูก็รู้สึกว่าเอ้ะ คนนี้หน้าคุ้นๆนะ เหมือนจะรู้จัก (ปกติเราไม่รับแอดคนไม่รู้จักค่ะ) เราก็เลยส่องๆไป แล้วก็นึกได้ว่าอ่อ พี่คนนั้นเองหรอ เลยกดรับแอดค่ะ แล้วสมัยนั้น (พูดเหมือนตัวเองแก่555). มันเป็นอะไรที่แบบเวลามีคนแอดมา หรือรับแอดจะมีคนมาโพสต์หน้าไทม์ไลน์ทำนองว่า แต๊งรับแอดนะ ขอบคุณที่รับแอดไรทำนองนี้อ่ะ นึกออกกันใช่มั้ยคะ555 แล้วพี่คนนั้นกโพสต์แบบนั้นที่หน้าไทม์ไลน์เราเหมือนกันค่ะ เราก็เลยกกไลค์แล้วก็ตอบไปว่า เช่นกันค่ะ แช้วสักพักก็เกิดปรากฎการณ์ไลค์รัว จนตอนนั้นเครื่องเราค้างเลยทีเดียว เราก็เลยไปโพสต์หน้าไทม์ไลน์พี่แกว่า "ไลคืโหดจัง" อะไรทำนองนี้
สักพักก็มีแชทเด้งขึ้นมา
(เราจะแทนชื่อพี่เค้าว่าพี่แทนนะคะ) ปล. บทสนทนาที่กำลังจะอ่านต่อไปนี้อาจไม่ได้เป้ะทุหคไพูดนะคะ. เพราะมันค่อนข้างนานพอสมควร แต่ไม่บิดเบือนไปมากขนาดนั้นค่ะ รับรองได้
พี่แทน : ทักน้อง
เรา : สวัสดีค่ะ
พี่แทน : นึกว่าจะไม่รับแอดแล้ว จำพี่ได้ป่าว
เรา : จำได้ๆ ก็พี่ที่เป็นเพื่อนพี่บีมไง (แฟนเพื่อนเราในตอนนั้น)
แล้วหลังจากนั้นพี่แกก็ชวนเราคุยจิปาถะเลยค่ะ จนเราบอกว่าจะไปนอนแล้วนะพี่แกก็ตอบกลับมาทำนองว่าฝันดีนะ แต่เราเป็นคนที่ไม่ค่อยบอกฝันดีใคร น้อยคนมากอ่ะ คือมันแล้วแต่อารมณ์ด้วยบางทีอยากบอกก็บอก ไม่อยากบอกก็อ่านไม่ตอบไรงี้ แล้วตอนนั้นคือเราอ่านแล้วก็ไปนอนเลย
พอวันต่อมาตอนเช้าก้มีแชทเด้งขึ้นมาอีกแล้วค่ะ จะใครล่ะพี่แทนคนเดิม เพิ่มเติมคือความเสี่ยว
พี่แทน : ตื่นๆ เช้าแล้ว
เรา : ตื่นแล้ววว
พี่แทน : กินไรยัง
เรา : ยังอ่ะ เพิ่งตื่นเนี่ย
พี่แทน : ไปหาไรกินเลยย สายแล้วนะ เดี๋ยวก็เป็นกระเพาะหรอก
เรา : พูดเหมือนพ่อเลย 555
พี่แทน : กลายเป็นพ่อไปแล้วซะงั้น
แล้วหลังจากนั้นก็คุยกันมาเรื่อยๆค่ะ คุยกันทุกวัน แต่ไม่มีสถานะ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าที่คุยอยู่คือเราคุยกันในฐานะอะไร
เราเริ่มรู้สึกดี แต่เราเป็นคนออกแนว4มิติค่ะ คือค่อยข้างเข้าใจยากนิดนึง แล้วเราก็เป็นคนที่เบื่อง่ายด้วย บางทีด้วยอะไรหลายๆอย่างเราขี้เกียจตอบบ้างก็ตอบสั้นๆ หรือไม่ก็ตอบ5555 ไป คือตอนนั้นบอกตามตรงค่ะ ก็มีเบื่อบ้างเล็กน้อย แต่ก็ยังคุยต่อไป ตอนที่เรารู้สึกอยากคุยก็กลับมาคุยแบบร่าเริงปกติ
เราคุยกันแบบนี้แบบที่ไม่มีสถานะนี่แหละค่ะ คุยกันมาเรื่อยๆ ประมาณ 1 ปีได้ค่ะ แล้วพี่เค้าก็ทิ้งท้ายแชทกับเราไว้ว่า
พี่แทน : ตั้งใจอ่านหนังสือบ้างนะเราอ่ะ ตั้งใจเรียนด้วย ดูแลตัวเองดีๆนะครับ
เรา : ค่าาาา พี่ก็เหมือนกันนะ สู้ๆนะคะ
แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ได้คุยกันอีก จนเรารู้ทีหลังว่าอ่อ พี่เค้าไม่ได้ต่อม.4 ที่นี่นี่เอง (ปล. เราเป็นเด็กต่างจังหวัดค่ะ แล้วพี่เค้าก็สอบได้โรงเรียนชื่อดังแห่งหนึ่งเป็นโรงเรียนของนักเรียนในเครื่องแบบ)
ยอมรับค่ะ ว่าตอนนั้นเหมือนจะกำลังรู้สึกดีด้วย เหมือนกำลังจะเปิดใจให้ แต่เราก็ไม่รู้ว่าเค้าคุยกับเราแบบน้องสาว หรือว่าเค้าชอบเราเหมือนกัน เพราะเค้าเอง ไม่เคยชัดเจนกับเราเลยค่ะ แล้วตอนั้นเพื่อนเราก็เลิกกับแฟนแล้วค่ะแต่คือกับพี่แทนก็ยะงเป็นพี่น้องคุยกีนปกติ แล้วเหมือนตอนนั้นเพื่อนจะคุยไรกันอยู่ เราได้ยินทำนองว่าพี่เค้าชอบ- ชื่อเรา แต่พอเราเดินไปทุกคนก็เหมือนจะช่วยกันเปลี่ยนหัวข้อบทสนทนา เราได้ยินไม่ค่อยชัดเลยไม่รู้ว่าเราได้ยินผิดหรือเปล่า แล้วเราเป็นคนที่จะไม่ค่อยถามค่ะ เราเขื่อว่าถ้าเค้าอยากบอกคงบอกเราเอง แต่ถ้าเค้าไม่พูดนั่นหมายความว่าเค้าคงไม่อยากให้เรารู้ แล้วคือจะบอกว่าเรารู้สึกว่าเค้าชอบ ก็ดูจะมโนไป อีกอย่าง เหมือนตัวเราเองค่อนข้างปฏิเสธใจตัวเองว่ายังไงฉันก็ไม่ได้ชอบพี่เค้า แค่หวั่นไหวน่ะ!! หลังจากนั้น เราไม่ได้คุยกันอีกเลยค่ะจนประมาณ1-2 ปีผ่านไป อยู่ๆพี่เค้าก็ทักแชทเรามา