Grandater แกรนดาเตอร์ ผ่าพิภพโลกมหัสจรรย์

กระทู้คำถาม
บทที่ 1 อัญมณีที่หายไป
คุณเคยเชื่อเรื่อง....โลกคู่ขนาน หรือไม่ นานมาแล้ว มีคนค้นพบ ศิลปะ วัตถุ หรือแม้กระทั่งมายากลต่างๆ ที่ราวกับเวทมนต์ ว่ากันว่ามาจาก โลกอีกโลกนึ่ง มนุษย์เราต่างก็เรียกโลกอีกใบนี้ว่า Apolom (อโพล่อม)  
ใน คืนที่ฟ้าม่นหมอง ณ หมู่บ้าน คาซ่าวิว ในประเทศ ทางตะวันออกเฉียงใต้ มีเด็กทารก ที่พึ่งเกิดไหลมาตามแม่น้ำลำธารที่ไหลผ่านหมู่บ้านแห่งนี้ จนกระทั้งมีชาวนาคนหนึ่งพบโดยบังเอิญ
บีเกิ้ล: หื้มมมมม ยายยย แก่
เนม:ว่ายังไง รึ ตา
บีเกิ้ล:ฉันว่าฉันเห็น อะไรลอยมาตามน้ำนะ   ทันใดที่บีเกิ้ลซึ่งเป็นตาแก่ อายุราวๆ 60ปีหันไปเห็นเด็กน้อยคนนั้นที่ลอยมาตามน้ำ ก็ได้มีเหมือนมนสะกด ทำให้ชายแหละหญิงทั้งสอง เดินเข้าไปใกล้ริมแม่น้ำลำธาร ทันใดนั้นเองตะกร้าที่ใส่เด็กน้อยก็ลอยเข้ามาหา คนทั้งสอง
เนม:ตายยยยย !!! ดูซิตา ช่างน่ารักอะไรเช่นนี้    บี้เกิ้ล:ฉันว่าเราควรเก็บเจ้าหนูนี้ไปให้ผู้ใหญ่บ้านพิจารณานะ
ณ ที่ทำการผู้ใหญ่บ้าน เพสัน เมเดล
ก๊อกๆ เสียงเคาะประตูจากชายแก นามว่าบีเกิ้ล ยูววว ฮูววววว มีใครอยู่มั้ยยยยย
ก๊อกๆ ทันใดนั้นเอง ประตูก็เปิดออกพร้อมกับมีหน้าของชายหนุ่มรูปงาม เหมือนอายุเพียงแค่ 20 กว่า แต่แท้ที่จริงแล้ว ชายหนุ่มคนนี้ก็คือผู้ใหญ่บ้าน นามว่า เพสัน เมเดล นั้นเอง
ผู้ใหญ่บ้านเมเดล:มีอะไร รึ ! คุณ ตา คุณยาย  เอ๊าแล้วนั้น ลูกใครกันเล่า เอ๊า เข้ามาๆ เข้ามา
ผู้ใหญ่บ้านเมเดลมักเป็นคนชอบเจรจาชอบถามและมีความอยากรู้อยากเห็นเป็นชีวิตจิตใจอยู่แล้วเค้าจึงสักถาม คนแก่ทั้งสองและชวนเข้าบ้าน โดยที่ทั้งสองไม่ทันได้ตั้งตัว
ผู้ใหญ่บ้านเมเดล:ไหนๆ เชิญนั่งเลย ครับตามสบายนะ ครีสสสสส !!!
ครีส:ครับ พ่อ !! ทันใดนั้นเองก็มีเสียงเด็กผู้ชายอายุราว3-4 ขวบ ตอบรับเสียงเรียกพร้อมกับวิ่งมา ด้วยทาทางดีใจ
มีอะไรให้กระผมรับใช้ครับ ท่านขุน เด็กน้อยแสดงทาทางเหมือนกับเรียนมาจากในหนังที่เค้าพึ่งดูมา โดยการทำท่าน่อมรับคำบัญชาจากเจ้านาย การกระทำนี้เรียกร้อยยิ้มให้กับผู้ใหญ่ทั้งสามคนได้
ผู้ใหญ่บ้านเมเดล:ครีส พ่ออยากให้เราเอาน้ำในตู้เย็นมา ให้คุณตาบีเกิล กับคุณยายเนม ทานปะ
ครีส:นอมรับคำบัญชา คร้าบบบบบ  สิ้นเสียงคำพูดเด็กน้อยก็วิ่งไปด้วย ท่าทางดีใจ
ผู้ใหญ่บ้านเมเดล:เขา เป็นอย่างนี้ละครับ ประจำเลย เวลาที่ดูหนังที่เขาชอบ แล้ว คุณตากับคุณยายมีเรื่องมาปรึกษาผมหรอครับ
บีเกิ้ล:ฉันพบเด็กคนนี้ลอยมาพร้อมกับตะกร้าที่ลิมธารน้ำน่ะ
เนม:คุณคิดว่ายังไงละ ผู้ใหญ่บ้าน ฉันอยากเลี้ยงเจ้าหนูน้อยนี้จัง ฉันขอได้ไหม
ผู้ใหญ่บ้านรับฟังคำของคนแก่ทั้งสองพร้อมกับนิ่งคิดไป สักครู่.....
ผู้ใหญ่บ้านเมเดล:อืม......ผม คิด....ว่า....หื๊มมม ผมขอรับเด็กคนนี้ไว้เลี้ยงดูแลเองดีกว่าครับ ท่านทั้งสอง อย่างน้อยๆ เค้าจะไม่โดดเดี่ยวถ้าได้ ครีสเป็นพี่ชาย ผมคิดว่าเจ้าเนียต้องเป็นพี่ชายที่ดีให้กับเด็กคนนี้ได้แน่
เมื่อได้ฟังดังคำที่ ผู้ใหญ่พูดแล้ว ทั้งคู่ต่างก็คิดตามและเมื่อลองย้อนดูตัวเอง พร้อมกับคิดว่าเราทั้งสองต่างก็แก่แล้ว ไม่รู้ว่าจะอยู่ในโลกนี้ได้อีกสักเท่าไหร่ ทั้งคู่ต่างก็ตอบตกลงและได้ มอบเด็กน้อยคนนี้ให้กับผู้ใหญ่เมเดล
16 ปีผ่านไป....
ครีส:เฮ้อออออออ เสียงของวัยรุ่นอายุราวๆ 20ปี ทอนหายใจพร้อมกับ ว่างกระเป๋าสะพายลงบนเตียง พร้อมกับลงไปนอน
เป็นอะไรหรอพี่! ? เสียงเด็กหนุ่ม เอ่ยถามพี่ชายที่กำลังทำหน้าและท่าทางเซ็งกับอะไรบางอย่าง
ครีส:ก็พ่อน่ะซิ นายคิดดูนะ ฉันอายุขนาดนี้แล้ว แต่ก็ยังไม่ได้ออกไปเช่าหออยู่ข้างนอกเลย
ซูวส์:เค้าคงคิดว่าพี่ ยังไม่โตเลย ละมั้งฮะ พี่ อายุ19เองนะ
ครีส:ที เคส และ กัส ยังรุ่นเดียวกับฉัน พวกนั้นพ่อแม่ยังให้ออกไปอยู่ข้างนอกได้เลย
ซูวส์:นั้นซินะ ฮ่าๆ เสียงเด็กหนุ่มพยายามหัวเราะกลบเกลื่อนเพื่อให้พี่ชายสบายใจ
ครีส:ไอ้น้องบ้า ยังจะมาหัวเราะฉันอีก หึ ! พี่ชายก็ยิ้มตามหลังจากพูดเสร็จ
ลงไปเอา พายกับนม ในครัวมาให้ฉันปะ พี่จะโทรหา เทเลซ่า สักหน่อย
ซูวส์:ได้เลยครับคุณชายยย
ครีส:ไอ้น้องบ้านี่ ถ้าท่าทางของพี่น้องทั้งสองเหมือนสนิทกันมากต่างก็ยอกล้อกันอย่างสนุก
เห้ย ซูวส์ !! เสียงผู้ใหญ่บ้านเมเดลเรียก ซูวส์ พร้อมกับกวักมือเรียก หนุ่มน้อย ให้มาหา
ซูวส์:มีอะไรครับพ่อ
ผู้ใหญ่บ้าน:พี่นายเป็นไงมั้ง
ซูวส์:ก็โอ ครับ พ่อ
ผู้ใหญ่บ้าน: ฮ่าๆ เค้าก็เป็นแบบนี้ละนะ
ซูวส์:นั้นซิครับ
ทั้งสองสนทนากัน อย่างสนุกสนาน
ผู้ใหญ่บ้าน:แล้ว ลูกลงมาทำอะไรละ พี่เค้าใช้ละซิ
ซูวส์:โหหหหหหหหหหห พ่อรู้ได้ไงเนีย
ผู้ใหญ่บ้าน:ก็พ่อคือใครละ
ผู้ใหญ่บ้านเมเดลพูดพร้อมกับยืนกอดอกยืดขึ้น ด้วยความมั่นใจ
ซูวส์:ฮ่าๆ พ่อบ้าจริงๆด้วย
ทั้งคู่ต่างแสดงท่าทางพูดคุยกันอย่างสนุกทั้นใดนั้นเอง
เสียงของ ครีสก็ดังขึ้น
ครีส: ซูวส์ ไอ้น้องบ้า ไปยิบนมมาให้พี่ได้แล้ว เจ้าน้องบ้า
ผู้ใหญ่บ้าน: เห้ย ครีส รับน้ำผลไม้เพิ่มมั้ยครับ
ครีส: หึ เจ้าพ่อบ้า
ตรึง !! ตรึง !! เว๋ออออออออออออออออ
นี้มันอะไรกันเนียยยยยย พี่..!! พ่อ !!
ทุกคนอยู่ในกันหมด ซูวส์ตื่นขึ้นมา พร้อมกับ ภาพที่เห็นตัวเอง อยู่ในป่า พร้อมกับมีคนยักษ์ มากมายกำลังเดินทำลายป่า พร้อมกับภาพที่เห็น สัตว์ต่างๆกับวิ่งหนี ยักษ์พวกนั้น ซูวส์ จึงลุกขึ้นวิ่งหนีสุดชีวิต
ซูวส์: เว๋ออออออออออ ทุกคนนนน อยู่ไหนกันหมดดดดด ว๊ากกกก
ชั่วด้วย ช่วยผมด้วย !!!
ทันใดนั้นเอง ค้อนยักษ์ก็ฝาดลงมาที่ซูวส์ ฝรุบ!!
ซูวส์: !!
ซูวส์ ได้ตื่นขึ้นมาพร้อมกับความหวาดกลัว พร้อมกับเหงื่อยเต็มกาย
ซูวส์: นี้มันอะไรกัน !!  เราฝันอะไรกันเนีย
แต่ด้วยความเหนื่อย และง่วงทำให้ ซูวส์ หลับไปอีกครั้งนึ่ง
เช้าวันที่ 17 ตุลาคม 3XXX
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ  แต่งนิยาย
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่