" เมื่อผมแอบรักรุ่นพี่....ความสุขที่ไม่เคยหายไป "

เหตุการณ์นี้ย้อนไปสมัยผมเรียนอยู่ ม.5 กำลังสนุกกับชีวิตวัยรุ่น มีผู้หญิงเข้ามาในชีวิตแบบไม่ซ้ำหน้าผ่านมาและก็ผ่านไป มันก็สนุกดีนะทำให้ตื่นเต้นดีและมีเรื่องคุยกับเพื่อนในกลุ่มแบบสนุกปากเลยหล่ะ 5555 (ฟังดูชั่วเนอะ)  
        และวันที่ผมต้องเปลี่ยนตัวเองก็มาถึง ผมกับเพื่อนในกลุ่มค่อนข้างที่จะสนิทกันแค่ 3 คนแต่จริงมีหลายคนนะ ไม่รู้ว่าตอนนั้นคิดอะไรจึงอยากเป็นสภานักเรียนคิดเพียงว่าน่าจะเท่ดีและมีสาวๆมากรี๊ดแน่เลย 555(คิดไปเองทั้งน๊าน) ถึงจะไม่ชนะแต่พวกเราทั้ง3คนก็ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของสภานักเรียน ณ ตอนนั้นก็มีงานเข้ามาให้ทำมากมายปวดหัวจริงๆไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าสภานักเรียนจะเหนื่อยขนาดนี้ แต่ก็สนุกมากทำไปเล่นไปโดนอาจารย์ด่าทุกวันทำให้เพื่อนๆในสภานักเรียนมีรอยยิ้มได้แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว
        
      จนมาถึงวันที่ผมเริ่มรู้สึกแปลกไปกับรุ่นพี่ ม.6คนหนึ่งซึ่งเป็นความรู้สึกที่มากกว่าพี่น้องผมรู้สึกชอบเธอมากผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนเลยเธอเป็นคนยิ้มเก่ง ร่าเริง เมื่อใครๆได้คุยกับเธอแล้วก็จะมีความสุขและมันก็ทำให้ผมยิ้มได้เสมอเมื่อได้เห็นหน้าเธอ ความรู้สึกตอนนั้น  
...คือผมจะทำทุกวิถีทางเพื่อจะได้เป็นแฟนกับเธอแต่ก็เหมือนดอกฟ้ากับหมาวัดจริงๆ มันช่างเป็นเรื่องที่ยากนักที่จะจีบเธอ เพราะผมได้ข่าวมาว่าเธอมีคนเข้ามาจีบเยอะพอสมควรและเธอเป็นคนที่ "ติสแตก"มันทำให้ผมไม่มีความมั่นใจเอาซะเลย แต่ก็นะคนมันชอบไปแล้วให้ทำไงต้องพยายามสิครับ5555
          ผมเริ่มสืบจนได้เบอร์ของเธอมาคิดจะโทรไปหลายครั้งแต่ก็ไม่กล้าผมเก็บเบอร์นั้นไว้หลายวันจนทนไม่ไหวจึงกดโทรไป คำแรกที่ได้ยิน"สวัสดีค่ะ"เป็นคำพูดที่ธรรมดามากแต่ไม่รู้ทำไมมันทำให้ผมใจเต้นแรงจนทำให้ต้องกดวางไปผมเริ่มเริ่มไม่เป็นตัวเองมือสั่นไปหมด และเธอก็โทรกลับมาใจหนึ่งก็อยากรับมากแต่ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรเราเลยยังไม่ได้คุยกัน เห้ออ
          วันต่อมาผมจึงตัดสินใจโทรไปอีกรอบคราวนี้มาพร้อมกับความมั่นใจ"เอาไงเอากัน" เธอรับสายและถามว่านี่ใครผมก็บอกว่ารุ่นน้องในสภาครับผมก็ไม่รู้จะคุยอะไรดีเลยถามเรื่องงานในสภาเราคุยกันสักพักเริ่มที่จะหมดเรื่องคุยกันผมจึงวางสายโดยพูดว่าพรุ่งนี้เจอกันนะครับบอกตรงๆเขินมากเลยครับ วันเวลาผ่านไปเราเริ่มสนิทกันมากขึ้นผมจีบเธออย่าเต็มตัวไปไหนมาไหนด้วยกันพาไปกินข้าว ดูหนัง ขับรถเล่น มันทำให้คำว่า'ชอบ'เปลี่ยนไปเป็น'รัก'อย่างอธิบายไม่ได้ไม่รู้จะหาเหตุผลจากไหนมาบรรยายคำว่ารักที่มีให้เธอ เธอเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตไปแล้ว
   ณ ตอนนั้นจนผมทนไม่ไหวกับสถานะที่คลุมเครือแบบนี้จึงสารภาพความในใจที่มีออกไปและถามความรู้สึกของเธอ เธอตอบผมว่าพี่ก็รู้สึกเหมือนกันและก็ไม่รู้ทำไมว่าต้องเป็นผม ผมนี่แทบจะช็อคตายตรงนั้นมันเหมือนประสบความสำเร็จครั้งยิ่งใหญ่ดีใจกว่าได้เกรด4อีก 5555 ผมบ้าไปแล้ว ผมพูดกับตัวเองว่าผมจะดูแลรักนี้ให้ดีที่สุด<3
    
      เมื่อเราได้คบกันแล้วเป็นเรื่องฮือฮามากในสภาใครจะคิดละครับว่าผู้ชายสภาพอย่างผมจะได้ผู้หญิงที่แสนดีอย่างพี่เค้ามาเป็นแฟน(เขินแปป) ผมดูแลเอาใจใส่เธอทุกอย่างต่างกับผู้หญิงทุกคนที่เคยคบมาเธอคือทุกอย่างจริงๆผมมีความสุขมาก เย็นวันหนึ่งผมพาเธอไปขับรถเล่นรอบตัวจังหวัดอากาศดีมากเลยผมขับรถไปสักพักเธอเรียกชื่อผม ผมก็หันไปเธอก็ยื่นหน้าเข้ามาจูบผมริมฝีปากเราสัมผัสกันผมรู้สึกได้ว่ามันนิ่มมากความรู้สึกแบบเคลิ้มไปเลยจำได้ว่ารถเกือบล้มใจเต้นแรงมากเป็นแค่เสี้ยววินาทีและผมก็หันกับมาขับรถต่อทำตัวไม่ถูกไม่รู้จะทำอะไรยังไงมันเป็นจูบแรกของผม
....และเธอก็พูดกับผมว่า"พี่ไม่เคยทำแบบนี้กับใคร รักษารักเราไปนานๆนะ"
   ผมได้ยินนี่ใจสั่นเลยเขินก็เขินไม่รู้จะพูดอะไรทำได้แค่ยิ้มและขับรถต่อไปแต่รู้สึกมีความสุขมากแบบไม่เคยเป็นมาก่อน5555
        

     เมื่อถึงวันเกิดเธอผมก็คิดหนักไม่รู้จะซื้อหรือทำอะไรให้เธอดีและก็นึกขึ้นได้ว่าเธอชอบกินผักบุ้งมาก เลยตัดสินใจปลูกต้นผักบุ้งให้เธอและก็ทำสตอรี่ต้นผักบุ้งตั้งวันแรกที่ปลูกเพียงกี่วันก็เริ่มงอกเป็นเล็กๆผมจึงเอาไปเซอร์ไพรส์หน้าโรงเรียน
   เธอยิ้มและรับมันไว้พูดกับผมว่า"ไม่เคยได้ของวัญอะไรแบบนี้เลยพี่จะดูแลมันให้ดีที่สุด"ผมดีใจมากเลยเธอเอาต้นผักบุ้งไปตั้งไว้ตรงระเบียงหอของเธอซึ่งตรงข้ามกับหอเพื่อนผมพอดีผมจึงได้มีโอกาศเห็นมันโตในทุกๆวันและเห็นเธอมารดน้ำมันเป็นประจำแค่นี้ก็ทำให้ผมมีความสุขมากแล้ว ^^