สวัสดีวันศุกร์ ครับ
วันนี้มีเรื่องเล่าจากผู้ใหญ่ใจดี มาฝากกันอีกเช่นเคย วันนี้ว่าด้วยเรื่อง อยู่ลำพังจะดีกว่า
📝 ในชั้นเรียนมีเด็กคนหนึ่ง ถูกเพื่อนแกล้งเอากระดาษเขียนไว้ ว่าคนโง่ แปะไว้ที่หลัง แล้วเพื่อนคนนั้นก็ห้ามไม่ให้ใครบอก 📣 คือในห้องมันก็จะมีแกล้งกันแบบนี้แหละ เราก็เคยเห็นในหนังอ่ะนะ สมัยเด็กๆตอนเรียนหลายคนก็เคยแกล้งกัน แล้วก็คนที่โดนแปะมันก็ไม่รู้ตัวล่ะ ไอ้คนที่แปะแล้วก็เด็กทั้งห้องก็หัวเราะเยาะกันสนุกสนาน
📈 จนกระทั่งถึงคาบเรียนวิชาคณิตศาสตร์ ครูเขียนโจทย์ที่ยากบนกระดานแล้วก็ ถามให้นักเรียนตอบ ทุกคนก็เงียบหมดเว้นแต่ไอ้เจ้าเด็กที่ถูกเพื่อนแกล้งคนนั้นเดินไปหน้าชั้น ไอ้ตอนที่เดิน เด็กในห้องก็หัวเราะกันคิกคัก คิกคัก แต่ว่าพอเดินขึ้นไปแล้วก็แก้ปัญหาจนเสร็จ โจทก์ถูกแก้จนเสร็จอย่างถูกต้อง✅ ครูก็ให้เพื่อนๆปรบมือ แล้วก็ครูก็ดึงกระดาษ ออกจากหลังแล้วก็บอกเด็กคนที่ถูกเพื่อนแกล้ง เอากระดาษแปะหลัง บอกว่า เอ๊ยเธอนี่ไม่รู้ว่าถูกเพื่อนแกล้งนะเนี่ย แล้วก็ทั้งห้องที่เหลือนี่ก็ไม่มีใครบอกเธอเลยนะ เออ พอแกะกระดาษนั้นออกครูก็พูดกับนักเรียนทั้งหมดว่า ก่อนที่จะทำโทษพวกเธอ เนี่ยนะที่ไปแกล้งเพื่อน ครู มีสองสิ่งที่อยากจะฝากไว้
✅ อย่างแรก ครูขอบอกว่าในชีวิตของพวกเราทุกคนนี้ มักจะมีคนที่เป็นแบบนี้ แบบพวกเธอเนี้ย ชอบไปติดป้ายชอบไปเขียนหรือว่าชอบไปนินทา ว่าร้ายในด้านลบลับหลังในพวกของเราเสมอ บางครั้งก็เพื่อความอิจฉา หยุดชะลอความก้าวหน้า บางครั้งก็เพื่อความสนุกสนาน สนุกปาก เนี่ยจริงๆแล้วเรื่องราวต่างๆ เหล่านี้เเนี่ยถ้าเรารู้ ก็อาจจะทำให้เราเสียกำลังใจ แต่ถ้าเราไม่รู้อย่างที่เธอไม่รู้ว่ามีใครติด ป้ายข้างหลังนี่เธอก็ไม่ใส่ใจในสิ่งนั้น แต่ว่านักเรียนทั้งหลายสิ่งที่พวกเธอ ควรทำเนี่ยไม่ว่าคนอื่นจะติดป้าย ติดฉลากให้เธอ จะสรรพคุณอะไรให้เธอก็แล้วแต่ก็จงอย่าใส่ใจเลย ก้าวต่อไปเรียนรู้ แล้วก็ใช้ทุกโอกาสที่ได้รับทำสิ่งที่ดี ที่สุด เพื่อพัฒนาตัวเอง พูดง่ายๆ ก็อย่าไม่สนใจคำ นินทาเลย
✅ อย่างที่สอง ก็ดูเหมือนว่าในชั้นเรียนนี้เธอจะไม่มีเพื่อนที่ชื่อสัตย์ เอาเสียเลย จึงไม่มีใครกล้า บอกเธอถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ดังนั้นครูอยากบอกว่า จำนวนเพื่อนเท่าไหร่ไม่ใช่สิ่งสำคัญ แต่มันอยู่ที่ความจริงใจต่อกัน นั่นคือสาระสำคัญมากกว่าถ้าหากว่าในชีวิตไม่มี เพื่อน ที่จะปกป้องดูแลใส่ใจหรือช่วยเหลือ เธอในยามลับหลัง การอยู่ลำพังก็ถือเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าหรือเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด ครับก็สั้นๆตรงนี้ก็จะจบลงในประโยคสุดท้ายนี่แหละครับที่จะฝากกับท่าน
จริงๆแล้วจำนวนเพื่อนเนี่ยมีเพื่อนมากแต่ไม่ได้เรื่องเนี่ย มันก็ไม่มีความหมายอะไรเท่าไหร่แต่มันอยู่ที่ว่าความจริงใจ ที่มีต่อกัน มีคนเดียวถ้าจริงใจก็ มากมายกว่า ที่เรามีเพื่อนใจไม่จริง เป็นหมื่นเป็นแสนเป็นล้าน เพราะฉะนั้นนะฮะ ถ้าไม่มีใครที่เป็นอย่างนั้นที่จะปกป้องดูแลใส่ใจช่วยเหลือจริงๆ แล้วการอยู่ตัวคนเดียวเป็นลำพังก็ถือเป็นตัวเลือกเผลอๆก็ดีที่สุด ดีกว่ามีเพื่อนที่จะเป็นคนที่ไม่สามารถ ที่จะปกป้องแล้ว ก็ไม่รู้ว่าจะมีไปทำไม
ขอให้พบเพื่อนที่จริงใจนะครับ 👫👩❤️👨🫂🌷
เรื่องเล่าจาก ถิรชัย
Cr. บิ๊กแป๊ะ ถิรชัย วุฒิธรรม รายการ Morning Talk FM.99
แล้วพบกันใหม่ในตอนหน้านะครับ
つづく
📣 เรื่องเล่า จากผู้ใหญ่ใจดี ตอนที่ 16 ว่ากันด้วยเรื่อง อยู่ลำพังจะดีกว่า ❤️
📈 จนกระทั่งถึงคาบเรียนวิชาคณิตศาสตร์ ครูเขียนโจทย์ที่ยากบนกระดานแล้วก็ ถามให้นักเรียนตอบ ทุกคนก็เงียบหมดเว้นแต่ไอ้เจ้าเด็กที่ถูกเพื่อนแกล้งคนนั้นเดินไปหน้าชั้น ไอ้ตอนที่เดิน เด็กในห้องก็หัวเราะกันคิกคัก คิกคัก แต่ว่าพอเดินขึ้นไปแล้วก็แก้ปัญหาจนเสร็จ โจทก์ถูกแก้จนเสร็จอย่างถูกต้อง✅ ครูก็ให้เพื่อนๆปรบมือ แล้วก็ครูก็ดึงกระดาษ ออกจากหลังแล้วก็บอกเด็กคนที่ถูกเพื่อนแกล้ง เอากระดาษแปะหลัง บอกว่า เอ๊ยเธอนี่ไม่รู้ว่าถูกเพื่อนแกล้งนะเนี่ย แล้วก็ทั้งห้องที่เหลือนี่ก็ไม่มีใครบอกเธอเลยนะ เออ พอแกะกระดาษนั้นออกครูก็พูดกับนักเรียนทั้งหมดว่า ก่อนที่จะทำโทษพวกเธอ เนี่ยนะที่ไปแกล้งเพื่อน ครู มีสองสิ่งที่อยากจะฝากไว้
✅ อย่างแรก ครูขอบอกว่าในชีวิตของพวกเราทุกคนนี้ มักจะมีคนที่เป็นแบบนี้ แบบพวกเธอเนี้ย ชอบไปติดป้ายชอบไปเขียนหรือว่าชอบไปนินทา ว่าร้ายในด้านลบลับหลังในพวกของเราเสมอ บางครั้งก็เพื่อความอิจฉา หยุดชะลอความก้าวหน้า บางครั้งก็เพื่อความสนุกสนาน สนุกปาก เนี่ยจริงๆแล้วเรื่องราวต่างๆ เหล่านี้เเนี่ยถ้าเรารู้ ก็อาจจะทำให้เราเสียกำลังใจ แต่ถ้าเราไม่รู้อย่างที่เธอไม่รู้ว่ามีใครติด ป้ายข้างหลังนี่เธอก็ไม่ใส่ใจในสิ่งนั้น แต่ว่านักเรียนทั้งหลายสิ่งที่พวกเธอ ควรทำเนี่ยไม่ว่าคนอื่นจะติดป้าย ติดฉลากให้เธอ จะสรรพคุณอะไรให้เธอก็แล้วแต่ก็จงอย่าใส่ใจเลย ก้าวต่อไปเรียนรู้ แล้วก็ใช้ทุกโอกาสที่ได้รับทำสิ่งที่ดี ที่สุด เพื่อพัฒนาตัวเอง พูดง่ายๆ ก็อย่าไม่สนใจคำ นินทาเลย
✅ อย่างที่สอง ก็ดูเหมือนว่าในชั้นเรียนนี้เธอจะไม่มีเพื่อนที่ชื่อสัตย์ เอาเสียเลย จึงไม่มีใครกล้า บอกเธอถึงเรื่องที่เกิดขึ้น ดังนั้นครูอยากบอกว่า จำนวนเพื่อนเท่าไหร่ไม่ใช่สิ่งสำคัญ แต่มันอยู่ที่ความจริงใจต่อกัน นั่นคือสาระสำคัญมากกว่าถ้าหากว่าในชีวิตไม่มี เพื่อน ที่จะปกป้องดูแลใส่ใจหรือช่วยเหลือ เธอในยามลับหลัง การอยู่ลำพังก็ถือเป็นตัวเลือกที่ดีกว่าหรือเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด ครับก็สั้นๆตรงนี้ก็จะจบลงในประโยคสุดท้ายนี่แหละครับที่จะฝากกับท่าน
จริงๆแล้วจำนวนเพื่อนเนี่ยมีเพื่อนมากแต่ไม่ได้เรื่องเนี่ย มันก็ไม่มีความหมายอะไรเท่าไหร่แต่มันอยู่ที่ว่าความจริงใจ ที่มีต่อกัน มีคนเดียวถ้าจริงใจก็ มากมายกว่า ที่เรามีเพื่อนใจไม่จริง เป็นหมื่นเป็นแสนเป็นล้าน เพราะฉะนั้นนะฮะ ถ้าไม่มีใครที่เป็นอย่างนั้นที่จะปกป้องดูแลใส่ใจช่วยเหลือจริงๆ แล้วการอยู่ตัวคนเดียวเป็นลำพังก็ถือเป็นตัวเลือกเผลอๆก็ดีที่สุด ดีกว่ามีเพื่อนที่จะเป็นคนที่ไม่สามารถ ที่จะปกป้องแล้ว ก็ไม่รู้ว่าจะมีไปทำไม
ขอให้พบเพื่อนที่จริงใจนะครับ 👫👩❤️👨🫂🌷
เรื่องเล่าจาก ถิรชัย
Cr. บิ๊กแป๊ะ ถิรชัย วุฒิธรรม รายการ Morning Talk FM.99
แล้วพบกันใหม่ในตอนหน้านะครับ
つづく