สวัสดีครับ นี่ก็คงจะเป็นกระทู้แรกของผม
. . ."มันคงจะบอกเรื่องในอดีตที่ผมอยากย้อนเวลากลับไปแก้ไขมากที่สุด งั้นเรามาเริ่มย้อนวันวานเลยกันเลยดีกว่า". . .
เรื่องราวก็คงต้องย้อนไปเมื่อ 6 ที่แล้ว ย้อนไปตอนผมขึ้นมอสี่ ได้พบกับเด็กหญิงคนนึง ที่เธออยู่ในชั้นมอสอง นั้งก็คงจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวทั้งหมด
. . .ผมได้พบกับเด็กหญิงคนนั้น เธอเป็นสาวน้อยที่น่ารักมาก น่าหลงใหลในแบบของเขา ผมก็เลยให้เพื่อนขอเฟสเธอ เราจึงเริ่มคุยกัน ทำความรู้จักกันมาก เรื่อย ๆ ทั้งที่ผมนั้น ก็มีแฟนอยู่แล้ว . . .แต่ก็ยังมีใจให้น้องเขาอยู่ดี
ในตอนนั้นผมเป็นคนที่หน้าม้อเจา้ชู้แบบสุด ๆ มีแฟนแล้วก้ไปชอบคนอื่นไปทั่ว ก็คงธรรมดามั้ง ของวัยนั้น
ผมก็คุยกับน้องเขามาเรื่อย ๆ จนกระทั่งผมได้เลิกกับแฟน แต่ผมก็ไม่ได้ไปคบกับน้องเขานะ ผมก็จีบคนอื่นไปทั่ว ใครน่ารัก ๆ ในโรงเรียนก็จีบหมด ถึงยังไงผมก็ยังคุยกับน้องเขาอยู่ดี เมื่อความสัมพันธุ์ของเรามากขึ้นไปเรื่อย ๆ เหมือนว่าน้องเขามีใจให้เรา ชอบเรามาก ๆ ด้วย ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองรึเปล่า
ความจิงผมก็ชอบน้องเขานะ ชอบแบบธรรมดาไม่ถึงขั้นรัก แต่ก็ห่วง ไม่อยากให้ใครมาจีบน้องเขา อยากให้น้องเขามีเราคนเดียว ทั้งที่เราก็มีคนอื่นที่ไม่ใช่น้องเรา เรานี่มันเห็นแก่ตัวจริง ๆ
คือในช่วงเวลานั้นมันมีความสุขนะ ที่มีน้องเขาเข้ามาในชีวิต เจอกันก็ยิ้มให้กัน คุยทักทายกันบ้าง เจอกันก็เขิลใส่กัน คุยเฟสกันบ่อย ๆ มีคนคอยเอาใจ มีเวลาก็โทรหากัน บอกฝันดีกัน มันมีความสุขจริง ๆแหละ
จนกระทั้งผมมีแฟนใหม่ . . .แต่ก็ไม่ใช่น้องเขา เหมือนน้องเขาก็รอเรา แต่เราก็ยังไม่เลือกเขา
. . .จนมีวันนึง เหมือนมีเพื่อนน้องรู้เขา เห็นเพื่อนโดนการกระทำที่เห็นแก่ตัวจากผมไม่ได้ เลยทำการเปิดโปรงเรื่องที่ผมไปบอกรักน้องเขา ให้กับแฟนใหม่ผมรู้ และแล้วมันก็เกิดเรื่องเข้าจนได้
'แฟนผมกับน้องคนนั้น มีเรื่องจะยกพวกตบกัน ' . . .แต่คงไม่ได้ตบแย่งผมหรอกนะ คงเพราะไม่ชอบหน้ากันแต่แรกมากกว่า สุดท้ายมันก็ผ่านไปด้วยดี ไม่ได้มีเรื่องไรกัน แต่ผมก็เหมือนถูกบังคับเลือก ว่าจะเอาใครไว้ สุดท้ายผมก็เลือกแฟนผมไว้ คิดแล้วคิดอีก คิดว่ามันเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด แต่เหมือนว่ามันไม่ใช่ สุดท้าย 'แฟนที่ผมเลือก มันไปมีกิ๊ก แล้วเลือกกิ๊กใหม่ซะงั้น' กรรมตามสนอง เวร!!!!!!!!
มาถึงเรื่องเรื่องราวผมกับน้องคนนั้น ก็ต้องห่างหายกันไป เจอกันนาน ๆ ครั้ง ไม่บ่อยเหมือนเคย เจอกันก็ยิ้มให้กันแบบแค่คนเคยรู้จัก เฟสก็นาน ๆ ทักสักที . . .หลังจากที่ผมเลิกกับแฟนไป ผมคิดจะไปจีบน้องเขาใหม่ แต่ก็ไม่ทันเสียแล้วน้องเขา ได้มีคนที่ชอบไปซะแล้ว หมดกันเลยทีนี้
แต่ยังพอมีหวังนะน้องเขากลับมาโสดอีก เข้าทางละทีนี้ ผมเลยเขาไปทักเขา คุยกับเขา จีบเขา แล้วก็จะลองขอเป็นแฟน
ช: "เรามาคบกันไหมอ่า"
ญ: "อย่าเลย เค้าอยากอยู่คนเดียวมากกว่าอ่า !!
เดะพี่ก้อจะจบอยู่และ"
ผมนี่หงายเงิบเลย ผมคงหมดหวังจิงๆ แหละ ตอนมีเขาอยู่เรากลับมองไม่เห็นค่า ตอนนั้นผมโหวงในอกไปหมด ไม่รู้จะเรียกความรู้สึกแบบนี้ว่าอะไร
จะโทษเค้าก็ไม่ได้
'ตอนเขาอยู่ไม่เคยสนใจ พอเขาจากไปเพิ่งมาเห็นความสำคัญ'
คนที่ควรจะลืมควรเป็นผมหรือเปล่า? คนที่ไม่สนใจและปล่อยเค้าไว้ตรงนั้นนานขนาดนั้น
มันไม่ใช่ความรัก หรืออาการอยากกลับมาสนิทกันเช่นเดิมครับ
แต่มันเหมือนความรู้สึกอยากชดเชยอะไรหลายๆอย่างที่ติดอยู่ในอก
ทำไมผมถึงยังเป็นคนเดียวที่ยังจำอยู่?..
. . . เมื่อวันเวลาจากกันมาถึง ครั้งสุดท้ายที่ได้พบกันนั้น คงเป็นวันปฐฒนิเทศ น้องคนนั้นได้ให้ดอกกุหลาบสีแดงหนึ่งดอก แต่น้องเขาไม่ได้มาให้ด้วยตัวเอง . . .
. . . .นั้นคงเป็นครั้งสุดท้ายที่พบกัน เมื่อพบจบมัธยมมา ก็ได้ทักเฟสน้องเขาบ้าง แต่น้องเขาก็นานๆ จะตอบสักที เพราะตอนนี้ "น้องเขาน่ารักขึ้นมากกกกก เลย นักรัก เรียนก็เก่ง ดาวโรงเรียนอีกตะหาก แฟนใหม่น้องเขาแต่ละคน ผมนี่เทียบไม่ติดเลยละ . . . กาลเวลาผ่านไปทำไมผมยังคิดถึงน้องเขาละ เพราะอะไรกัน
ถ้าบอกอะไรกับเขาได้ คงอยากบอกว่า คิดถึง
พอถึงเวลานี้ ผมกลับมาคิดถึงมันบ่อยๆ อยากให้มันกลับมาหากเป็นไปได้
มันเป็นความรู้สึกอยากขอโทษ หรือไม่ก็ขอบคุณ อะไรสักอย่างที่ติดค้างเอาไว้
ในช่วงชีวิตหนึ่งๆ เรามีโอกาสพบเจอ รู้จัก และสนิทสนมกับผู้คนมากมายครับ แต่จะมีสักกี่คนที่อยู่กับเราไปชั่วชีวิต บางคนก็แค่ร่วมทางกับเราเพียงช่วงเวลาสั้น แต่มันก็เป็นความทรงจำที่ดีนะครับ ไม่ได้เป็นแฟน ไม่ได้เป็นคนรัก แต่เป็นอะไรบางอย่างที่พิเศษ ก่อนที่วันหนึ่งต่างคนต่างแยกไปตามทางของตัวเอง โดยที่ยังไม่ทันตั้งชื่อให้ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นด้วยซ้ำ และตอนนี้เส้นทางของเราสองคนก็ดูจะห่างไกลกัน
จนมองแทบไม่เห็นแล้วว่าตอนนี้อีกคนเป็นอย่างไร สิ่งที่เห็นคงมีเพียงภาพเก่าๆในความทรงจำที่ทำให้ยิ้มได้ทุกครั้งที่นึกถึง
ผมว่าหลายๆคนก็เคยทำใครสักคนหายไปในชีวิต หลายคนที่เราเผลอลืมเค้าไป
ถ้าใครที่ไม่เคยมีคนที่ลืมไป นึกดีๆแล้วก็ไม่มี ก็ขอให้รักษาคนรอบตัวของคุณให้ดีนะครับ
อย่าให้เค้าโคจรหายไปไหน อย่าทำใครหล่นหายไประหว่างทางล่ะ : D
ผมก็ขอจบกระทู้เพียงเท่านี้แหละครับ
. . . . . . ."คิดถึงเนอะ". . . . . . . . .
>>>>>ภ.ว.ภูมิวิทยาคม<<<<<<
อย่าทำใครหล่นหายไประหว่างทางล่ะ
. . ."มันคงจะบอกเรื่องในอดีตที่ผมอยากย้อนเวลากลับไปแก้ไขมากที่สุด งั้นเรามาเริ่มย้อนวันวานเลยกันเลยดีกว่า". . .
เรื่องราวก็คงต้องย้อนไปเมื่อ 6 ที่แล้ว ย้อนไปตอนผมขึ้นมอสี่ ได้พบกับเด็กหญิงคนนึง ที่เธออยู่ในชั้นมอสอง นั้งก็คงจะเป็นจุดเริ่มต้นเรื่องราวทั้งหมด
. . .ผมได้พบกับเด็กหญิงคนนั้น เธอเป็นสาวน้อยที่น่ารักมาก น่าหลงใหลในแบบของเขา ผมก็เลยให้เพื่อนขอเฟสเธอ เราจึงเริ่มคุยกัน ทำความรู้จักกันมาก เรื่อย ๆ ทั้งที่ผมนั้น ก็มีแฟนอยู่แล้ว . . .แต่ก็ยังมีใจให้น้องเขาอยู่ดี
ในตอนนั้นผมเป็นคนที่หน้าม้อเจา้ชู้แบบสุด ๆ มีแฟนแล้วก้ไปชอบคนอื่นไปทั่ว ก็คงธรรมดามั้ง ของวัยนั้น
ผมก็คุยกับน้องเขามาเรื่อย ๆ จนกระทั่งผมได้เลิกกับแฟน แต่ผมก็ไม่ได้ไปคบกับน้องเขานะ ผมก็จีบคนอื่นไปทั่ว ใครน่ารัก ๆ ในโรงเรียนก็จีบหมด ถึงยังไงผมก็ยังคุยกับน้องเขาอยู่ดี เมื่อความสัมพันธุ์ของเรามากขึ้นไปเรื่อย ๆ เหมือนว่าน้องเขามีใจให้เรา ชอบเรามาก ๆ ด้วย ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองรึเปล่า
ความจิงผมก็ชอบน้องเขานะ ชอบแบบธรรมดาไม่ถึงขั้นรัก แต่ก็ห่วง ไม่อยากให้ใครมาจีบน้องเขา อยากให้น้องเขามีเราคนเดียว ทั้งที่เราก็มีคนอื่นที่ไม่ใช่น้องเรา เรานี่มันเห็นแก่ตัวจริง ๆ
คือในช่วงเวลานั้นมันมีความสุขนะ ที่มีน้องเขาเข้ามาในชีวิต เจอกันก็ยิ้มให้กัน คุยทักทายกันบ้าง เจอกันก็เขิลใส่กัน คุยเฟสกันบ่อย ๆ มีคนคอยเอาใจ มีเวลาก็โทรหากัน บอกฝันดีกัน มันมีความสุขจริง ๆแหละ
จนกระทั้งผมมีแฟนใหม่ . . .แต่ก็ไม่ใช่น้องเขา เหมือนน้องเขาก็รอเรา แต่เราก็ยังไม่เลือกเขา
. . .จนมีวันนึง เหมือนมีเพื่อนน้องรู้เขา เห็นเพื่อนโดนการกระทำที่เห็นแก่ตัวจากผมไม่ได้ เลยทำการเปิดโปรงเรื่องที่ผมไปบอกรักน้องเขา ให้กับแฟนใหม่ผมรู้ และแล้วมันก็เกิดเรื่องเข้าจนได้
'แฟนผมกับน้องคนนั้น มีเรื่องจะยกพวกตบกัน ' . . .แต่คงไม่ได้ตบแย่งผมหรอกนะ คงเพราะไม่ชอบหน้ากันแต่แรกมากกว่า สุดท้ายมันก็ผ่านไปด้วยดี ไม่ได้มีเรื่องไรกัน แต่ผมก็เหมือนถูกบังคับเลือก ว่าจะเอาใครไว้ สุดท้ายผมก็เลือกแฟนผมไว้ คิดแล้วคิดอีก คิดว่ามันเป็นทางเลือกที่ดีที่สุด แต่เหมือนว่ามันไม่ใช่ สุดท้าย 'แฟนที่ผมเลือก มันไปมีกิ๊ก แล้วเลือกกิ๊กใหม่ซะงั้น' กรรมตามสนอง เวร!!!!!!!!
มาถึงเรื่องเรื่องราวผมกับน้องคนนั้น ก็ต้องห่างหายกันไป เจอกันนาน ๆ ครั้ง ไม่บ่อยเหมือนเคย เจอกันก็ยิ้มให้กันแบบแค่คนเคยรู้จัก เฟสก็นาน ๆ ทักสักที . . .หลังจากที่ผมเลิกกับแฟนไป ผมคิดจะไปจีบน้องเขาใหม่ แต่ก็ไม่ทันเสียแล้วน้องเขา ได้มีคนที่ชอบไปซะแล้ว หมดกันเลยทีนี้
แต่ยังพอมีหวังนะน้องเขากลับมาโสดอีก เข้าทางละทีนี้ ผมเลยเขาไปทักเขา คุยกับเขา จีบเขา แล้วก็จะลองขอเป็นแฟน
ช: "เรามาคบกันไหมอ่า"
ญ: "อย่าเลย เค้าอยากอยู่คนเดียวมากกว่าอ่า !!
เดะพี่ก้อจะจบอยู่และ"
ผมนี่หงายเงิบเลย ผมคงหมดหวังจิงๆ แหละ ตอนมีเขาอยู่เรากลับมองไม่เห็นค่า ตอนนั้นผมโหวงในอกไปหมด ไม่รู้จะเรียกความรู้สึกแบบนี้ว่าอะไร
จะโทษเค้าก็ไม่ได้
'ตอนเขาอยู่ไม่เคยสนใจ พอเขาจากไปเพิ่งมาเห็นความสำคัญ'
คนที่ควรจะลืมควรเป็นผมหรือเปล่า? คนที่ไม่สนใจและปล่อยเค้าไว้ตรงนั้นนานขนาดนั้น
มันไม่ใช่ความรัก หรืออาการอยากกลับมาสนิทกันเช่นเดิมครับ
แต่มันเหมือนความรู้สึกอยากชดเชยอะไรหลายๆอย่างที่ติดอยู่ในอก
ทำไมผมถึงยังเป็นคนเดียวที่ยังจำอยู่?..
. . . เมื่อวันเวลาจากกันมาถึง ครั้งสุดท้ายที่ได้พบกันนั้น คงเป็นวันปฐฒนิเทศ น้องคนนั้นได้ให้ดอกกุหลาบสีแดงหนึ่งดอก แต่น้องเขาไม่ได้มาให้ด้วยตัวเอง . . .
. . . .นั้นคงเป็นครั้งสุดท้ายที่พบกัน เมื่อพบจบมัธยมมา ก็ได้ทักเฟสน้องเขาบ้าง แต่น้องเขาก็นานๆ จะตอบสักที เพราะตอนนี้ "น้องเขาน่ารักขึ้นมากกกกก เลย นักรัก เรียนก็เก่ง ดาวโรงเรียนอีกตะหาก แฟนใหม่น้องเขาแต่ละคน ผมนี่เทียบไม่ติดเลยละ . . . กาลเวลาผ่านไปทำไมผมยังคิดถึงน้องเขาละ เพราะอะไรกัน
ถ้าบอกอะไรกับเขาได้ คงอยากบอกว่า คิดถึง
พอถึงเวลานี้ ผมกลับมาคิดถึงมันบ่อยๆ อยากให้มันกลับมาหากเป็นไปได้
มันเป็นความรู้สึกอยากขอโทษ หรือไม่ก็ขอบคุณ อะไรสักอย่างที่ติดค้างเอาไว้
ในช่วงชีวิตหนึ่งๆ เรามีโอกาสพบเจอ รู้จัก และสนิทสนมกับผู้คนมากมายครับ แต่จะมีสักกี่คนที่อยู่กับเราไปชั่วชีวิต บางคนก็แค่ร่วมทางกับเราเพียงช่วงเวลาสั้น แต่มันก็เป็นความทรงจำที่ดีนะครับ ไม่ได้เป็นแฟน ไม่ได้เป็นคนรัก แต่เป็นอะไรบางอย่างที่พิเศษ ก่อนที่วันหนึ่งต่างคนต่างแยกไปตามทางของตัวเอง โดยที่ยังไม่ทันตั้งชื่อให้ความสัมพันธ์ที่เกิดขึ้นด้วยซ้ำ และตอนนี้เส้นทางของเราสองคนก็ดูจะห่างไกลกัน
จนมองแทบไม่เห็นแล้วว่าตอนนี้อีกคนเป็นอย่างไร สิ่งที่เห็นคงมีเพียงภาพเก่าๆในความทรงจำที่ทำให้ยิ้มได้ทุกครั้งที่นึกถึง
ผมว่าหลายๆคนก็เคยทำใครสักคนหายไปในชีวิต หลายคนที่เราเผลอลืมเค้าไป
ถ้าใครที่ไม่เคยมีคนที่ลืมไป นึกดีๆแล้วก็ไม่มี ก็ขอให้รักษาคนรอบตัวของคุณให้ดีนะครับ
อย่าให้เค้าโคจรหายไปไหน อย่าทำใครหล่นหายไประหว่างทางล่ะ : D
ผมก็ขอจบกระทู้เพียงเท่านี้แหละครับ
. . . . . . ."คิดถึงเนอะ". . . . . . . . .
>>>>>ภ.ว.ภูมิวิทยาคม<<<<<<