ตัดใจยังไงดี?

ย้อนไปตอน พ.ศ.2560 นะ เราปลื้มพี่คนนึงอยู่ และได้มีโอกาสได้คุยกับพี่คนนั้น ตอนนั้นพี่แกก็มีแฟนอยู่แหละ จนเลิกกับคนนั้นแล้วมีแฟนใหม่ แฟนพี่เค้าเองก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเป็นญาติของเราเอง ตอนนั้นยอมรจบเลยว่ายังไม่คิดอะไรขนาดนั้นก็คุยแบบที่ปรึกษา พี่แกมีไรก็มาปรึกษาเรา จนเราคบกับคนนึง เพื่อนในห้องเราเอง มีไรเราก็ไปปรึกษาพี่แกตลอด
พวกเรามีไรคุยกันเกือบทุกเรื่อง
วันนึงเราเลิกกับแฟน เรารู้สึกไม่เสียใจเลยนะตอนนั้น เพราะตอนนั้นมันยังเด็กอยู่มั้ง ความรักมันเด็กแหละ555 เราได้คุยกับพี่แกทุกวัน ซื้อของให้บ้าง เหมือนไม่ใช่แค่พี่น้องบางที คนอื่นเค้าคิดว่าเค้าเป็นกิ๊กพี่แกไปละ แต่ในความคิดพวกเราก็เหมือนะี่น้องทั่วไป ไม่ได้คิดไรเลย
ผ่านไปซักพัก ไอ้เราก็เหมือนรู้ใจตัวเองว่าเริ่มชอบพี่เค้าแล้ว ทำไงได้ล่ะ พี่แกมีแฟนอยู่แล้ว ตอนนั้นคิดหนักมาก เลยตัดสินใจว่าจะตัดใจจากพี่แก เพราะพี่แกก็มีแฟนแล้ว แต่สุดท้ายล่มจ้าาา ตัดไม่ขาดจริงๆ
พี่แกก็ทักมาถามนะว่า ทำไมหายไป ไอ้เรานี่เป็นคนที่แถเก่งมากๆๆๆ55555 แถไปเรื่อยไป แต่เหมือนพี่แกก็จะรู้แหละ ว่าเราอยากตัดจากพี่แก แต่เหมือนพี่แกจะยื้อเราไว้นะ พยายามไปทีไรมันต้องมีเรื่องให้กลับมาตลอด ที่บอกแบบนี้เพราะมันไม่ใช่ครั้งเดียวที่พยายามตัดใจจากพี่แก
    วันนึงพี่แกกับแฟนน่าจะทะเลาะกันหนักแหละ เห็นซึมเกิ้นน ไอ้เราก็ได้แต่ปลอบ สุดท้ายแล้วเขาก็เลิกกัน พี่แกเศร้ามาก พี่แกบอกว่าพี่แกไม่เคยดื่มเลน แม้แต่ครั้งเดียว มีครั้งนี้แหละ แต่พี่แกไม่ดื่มเยอะ (ก็ดีละ) พี่แกก็คงรักแฟนคนนัมากสิเนาะ
    หลังจากนั้นเราก็คุยกับพี่แกเรื่อย จากแค่พี่น้องเหมือนมันก็เหมือนจะมากขึ้นเรื่อยๆ พี่แกเป็นคนที่ฮ็อตมากๆสุดๆอ่ะ
ะี่แกเป็นประธานรร.ซะด้วย ไอ้เราก็ไม่ใฝ่สูงขนาดนั้นหรอก ก็คิดแหละว่าคนแบบพี่แกคงไม่ชอบเราหรอก ก็คงได้แต่แอบชอบ จนวันนึง ไม่รู้ว่าตัวเองเป็น ไร555 ไปบอกชอบพี่เขาซะงั้น แต่คำตอบของพี่แกทำเราอึ้งมาก พี่แกก็คิดเหมือนกัน คือแบบใจจะแตกกกตายย
พวกเราก็เลยศึกษากันไปก่อน ก็คุยตามปกติแหละ แต่มันก็ต้องมีเว้ย คำว่า *คิดถึง* คือจากที่เราแอบชอบมานานมากกก ตั้งแต่ปี60-62 มะนก็ถือว่านานนะสำหรับเรา ที่ได้คุยกับเค้ามาเรื่อยไป ไม่คิดหรอกว่าจะได้ยินคำพวกนี้จากพี่แก
ต่อจากนั้นเราก็ซื้อนั่นนี่ให้กันบ่อยมาก
แบบบ่อยมากไป จาดตอนนั้นที่คนอื่นคิดว่าเป็นกิ๊กกันจนเขาคิดกันว่าคบกันแล้วหรอ เขินสิรอไร5555 และแล้วความที่ใจกล้าของเรา กล้าที่แบบว่าไม่กลัวคำตอบเลย(ซะที่ไหน555) เราทักไปหาพี่แกแล้วบอกพี่แกว่า"พี่หนูจะจีบพี่นะ" คือผญ.อ่ะไปจีบผช.มันดูยังไงไม่รู้ ตอนนั้นมันก็เหมือนพี่แกจะสตั้นนะ คงไม่คิดว่าคนอย่างเราจะกล้าขนาดนี้5555
กลังจากที่บอกไป เราก็คุยกันนั่นแหละ แต่เราก็เริ่มกล้าที่จะหยอดพี่แกบ้าง555
จนตอนนั้นพี่แกถามบ่อยมากประมาณว่าเมื่อไหร่จะขอเป็นแฟน และมีครั้งนึง พี่แกถามว่าเป็นแฟนกันมั้ย คือเขินหนักมากก
แต่ก็เปลี่ยนเรื่องเองซะงั้น555 มันทำตัวไม่ถูก จนตอนนั้นพี่แกก็ถามอีก เราเลยตัดสินใจพิมพ์ออกไปว่า"พี่เป็นแฟนกับหนูนะ"พี่แกก็ตอบกลับมาว่า"จะให้น้องบอกได้ไง พี่ต้องบอกสิ เป็นแฟนกับพี่นะ" ในใจแบบว่า บรรยายไม่ได้เลยทีเดียว พี่แกก็มาหาบ้าง ซื้อชาไข่มุกมาให้บ้าง คือมันดีมากอ่ะ ตอนที่เราคบกัน ไปนั่งกินน้ำปั่นด้วยกัน พี่แกช่วยขึ้นไปเอาสมุดบนห้องด้วยกัน2คน เพราะตอนนั้นอาคารปิดแล้วแต่ลืมเอาไปส่งครู555 ต้องขอบคุณเพื่อนป่ะที่ลืมเอาไปส่ง55555 มันดีไปหมดแหละ แต่ก็นั่นแหละเนาะ ความสุขมันไม่นาน สุดท้ายจากที่คุยกันมา2ปี มันก็จบลง พวกเราคบกันได้ไม่นานหรอก2เดือนกว่าๆ แต่มันเป็นเวลาที่มีความสุขมาก
ถึงเราจะเลิกกัน เราก็ตกลงกันนะว่าจยังเป็นพี่น้องเหมือนกันได้ แต่ไม่เลย เรากก็เหมือนคนรู้จีกทั่งไปแหละ ก็ยังดีอยู่ที่ยังมองหน้าติด5555 หลังจากนั้นไม่นาน ก็มีเพื่อนผช.คนนึง เค้าทักมาคุยด้วย ก็ดีแหละ จนเค้ามาบอกชอบและขเป็นแฟน
ไอ้เราก็ยังไม่ลืมพี่แกหรอก แต่ก็คิดว่าคนนี้คงทำให้ลืมพี่แกได้ จนถึงตอนนี้ก็ยังลืมไม่ได้

เราต้องทำยังไงอ่ะ ตัดเท่าไหร่ก็ไม่เคยขาดซักที ไม่ทักก็แล้ว ไม่คุยก็แล้ว ตัดไม่เคยได้เลย