บอกชอบเขาไปแล้ว ทำไมเป็นแบบนี้???

ดีจร้าาส กระทู้นู้นเราไปแอบชอบรุ่นพี่คนหนึ่งแล้วพอพี่เขารู้ก็เป็นแบบนี้ บอกชอบพี่เขาไปตอนวันเสาร์ พอวันจันทร์เราก็ต้องไป ร.ร เราพยามหลบพี่เขาทุกทางนะ แต่ก็ไม่พ้นที่จะเจอ ไปตอนเช้าเรานั่งเล่นกับเพื่อนอยู่เรานั่งหันหลังนะเราไม่รู้หลอกใครเกินผ่านมาบ้าง พี่เค้าเดินผ่านมาเพื่อนเรสก้อทำท่าแปลกๆ เราเลยหันไปดูอทบหันกลับมาไม่ทัน พี่เค้าสบตากับเพื่อนเราประมาณว่าคนนี้ใช่ไหม เพื่อนเราก้อยิ้ม พี่เค้าก้อยิ้ม ส่วนเราเอาหัวมุดกระเป๋าไปแล้ว 555 ความบังเอิญมันไม่ได้มีแค่นั้น วันนั้นเราคิดว่าคงไม่ได้เจอพี่เขาแล้วล่ะดูจากตารางเรียนพี่เค้า แต่เพื่อนเราเกิดอยากเข้าห้องน้ำขึ้นมา เราก้อเลยต้องมากะมัน เรายืนรอมันใต้ต้นไม้ ร.ร ห้องน้ำที่เพื่อนเข้าเราเข้ากับห้องน้ำชายใกล้กัน แต่มีที่ล้างมือกั้นกลาง เราก้อยืนชมนกชมไม้ไป อยากบอกเพื่อนเราเข้าห้องน้ำนานมาก (มันขี้รึไงฟระ!!) เราก้อยืนไปแล้วรุสึกแปลกๆเหมือนมีคนมองเราอยู่ พอเราหันไปมองตรงที่ล้างมือปรากฏว่าเราเห็นพี่เค้ามองเราอยู่คราวนี้ทำตัวไม่ถูกเลย จะเดินไปไหนก้อไม่ได้เด๋วเพื่อนหาไม่เจออีก ก้อเลยยืน งงๆ ยุนั่นแหน่ะ พี่เค้าก้อทำอะไรเสรดแล้วนะแต่พีาเค้สก้อไม่ไปไหน ก้อยังยุ เราก้อ รอเพื่อน พี่เค้าก้อมอง เราหยิบโทสับก้อแล้ว หันหลังก้อแล้ว แต่เพื่อนก้อไม่ออกมา พี่เค้สก้อยังมองเราอยู่ ทำตัวไม่ถูกเลย พอเพื่อนเราออกเราก้อส่งซิกกับมันว่าเดินเร็วหน่อย มันก้องง พอมันหันไปเหนพี่เขามันก้อเข้าใจ แทนที่มันจะรีบเดินมามันดันไปทักพี่เค้า เราก้อเลยไม่รอมันแล้วเดินจึ้นตึกไปเลย ทำตัวไม่ถูกอ่ะ แล้วจากนั้นเราก้อเจอกับพี่เค้าบ่อยมาก บางคั้งเดินคนเดียวก็เจอเราก้อทำตัวไม่ถูก ก้อเลยเดินหยิ่งๆไม่สนใจใคร  เราก้อไม่รุเหมือนกันว่าทำแบบนี้มันจะดีรึเปล่าแต่เราก้อไม่รุจาทำไงจนมันผ่านมาแบบนั้นเรื่อยๆๆ แล้วช่วงปลายภาคก็มาถึงช่วงนั้นเราก้อเก็บเรื่องพี่เค้าไปก่อน พยามตั้งใจอ่านหนังสือ พอถึงวันสอบ เรสกับพี่เค้าจะสอบไม่ตรงกันหรอก เราสอบพี่เค้าหยุด เราหยุดพี่เค้าสอบ วันที่เรามาสอบเราก้อรู้พี่เค้าไม่มาแต่ก้อมองหานะดผื่อฟลุ๊ก 555 พอช่วงพักกลางวันเราก้อต้องเอางานไปส่ง เดินไปส่งคนเดียวเนื่องจากเพื่อนส่งหมดแล้ว ระยะทางเดินก้อไม่ได้ใกล้ ระหว่สงโรงอาหารกับศูนย์กีฬา เราก้อเดินไปเรื่อยๆ ร.ร เราจะมีสระยุสระหนึ่งแล้วตรงสระก้อจะมีม้าหินอ่อนตั้งยุ เราก้อเดินไปเรืาอยๆเหนพวกนั่งปั่นงานกันเยอะเราสะดุดกับคคหนึ่งสูงๆคุ้นๆ พอเดินเข้าไปใกล้ตกใจจร้าไม่คิดว่าจะเจอ ถึงขั้นสะดุดจะล้มเลย55  แล้วเราก้อขึ้นไปส่งงาน พอลงมาเราเจอกับพวกเพื่อนๆ ผ.ช ที่เราสนิทถึงสนิทมากเรา แถมพวกมันยังนั่งใกล้โต๊ะพี่เค้าด้วย เราพยามเดินเร็วนะ แต่ก้อไม่พ้นสายตาพวกมัน มันก้อเลเรียกไปนั่ง เราก้อเลยจำใจต้องไป เราห่างกับพี่เค้าแค่ เอื้อมเอง  เพื่อนมันก้อให้ช่วยทำงานเราก้อบอกไม่ทำขี้เกียจ ตามประสาเพื่อนสนิทนะ ผลักหัวบ้าง ตีกันบ้าง ตอนนั้นเราไม่รุหรอกว่าคนอื่นจะมองยังไง  ก้อเพื่อนนิ่ แล้วเราก้อไปสอบ ตอนเรายุตรงนั้นเราก้อมองพี่เค้านะ แต่ก้อแอบๆ พอถึงเวลาสอบเราก้อไป พอวันนั้นจนถึงปิดเทอม เราก้อไม่เจอพี่เค้าเลย ช่วงวันปิดเทอมเราก้อส่องเฟสพี่เค้าทุกวันนะ พอวันนั้นเราไม่ค่อยได้เล่น พอตอนดึกเราก้อเข้าเฟส เข้าหน้ากนะดานพี่เค้าก่อนเลยยย เค้าไปถึงกับอึ้งอ่ะ ต้องย้อนแล้วกลับเข้าไปดูไหม่ว่าใช่เฟสพี่เขารึเปล่า สถานะมีแฟนแล้ว ยุดีๆน้ำตามันใหลเลยอ่ะ เรารุนะว่าเราไม่ได้พยามอะไรเลยแต่เราเปน ผ.ญ นะถ้ามากไปกว่านี้ก้อน่าเกียจแล้ว เราก้ออยากมีคุนค่า ไม่อยากให้เค้ามองว่าเราวิ่งตามเค้า แต่เราไม่คิดว่สมันจะขนาดนี้ เราก้อเลยรุเลยว่าพี่เค้าไม่ได้คิดอะไรกับเราหรอกจากวันนั้นเรสก้อปิดเฟสเลยไม่ติดต่อกับใคร เพื่อนเราก้อเข้าใจนะ  พอถึงวันๆเปิดเทอมวันที่เราไม่อยากให้มาถึง แต่มันก้อต้องมี วันนั้นเราเดินเข้า ร.ร กับเพื่อน ผ.ช เราวันนั้นมันเอากะเป๋าผิดระเบียบไป ครูปกครองยืนยุน่า ร.ร มันไม่รู้จะทำไง มันก้อเลยเอากระเป๋ามันยัดใส่เป้เรา แล้วมันก้อเป้เราไปสะพายเราก้อเดินเข้าม ร.ร เรื่อยจนมาถึงที่ประจำของเพื่อนเรา  เราก้อจะเอากระเป๋าคืน มันก้อยึกยักๆตอนนั้นเราไม่เหนพี่เค้าหรอก พอเพื่อนเรามันเอากระเป๋าออกมาจาเป้เราเราก้อคว้สเอากระเป๋ามันไปกะจะแกล้งอ่ะ แล้วพอดราคว้สกระเป๋ามันแล้วจะวิ่งไปให้ครูปกครอง แล้วจังหสะหมุนตัวจะไปเราไป จะไปชนกะใคคนนึง แต่เรายั้งตัวไว้ทันพอเหนเราก้อผงะ พี่เค้าก้อมองแล้วก้อเดินไป เราก้อไม่รุจะทำไง เราก้อเอากระเป๋าคืนเพื่อน แล้วสะพายเป้ จะเดินไปหาเพื่อนที่ซื้อน้ำ เราก้อเดินไป เราไม่รุว่าพีาเขาเดินมา ข้างเรสตอนไหน ไอ้ข้างๆนี่พี่เขาเดินในตึกเราเกินบนถนนนะ พอถึงที่เพื่อนมันสุดทางตึกพอดีๆ เพื่อนเราก้อแซวๆ เราก้อเลยพุดดังๆไปเลยเผื่อพี่เขาได้ยิน ว่าจะบ้าหรอพี่เขามีแฟนแล้ว อย่สแซวอีกนะ ตอนนั้นเจบมากเลยล่ะ เราพยามหลบหน้าพี่เขาตลอดเลยล่ะ แต่โลกเรากับพี่เค้ามันกลม เจอกันบ่อย แถมตารางเรียนเทอมนี้ก้อติดๆกันเลย เรสไม่ได้ไปขอตารางเรียนพี่เขาหรอก แต่มันเรียนติดกันบ่อยมากจนเราจำตารางเรียนพี่เค้สได้อ่ะ เราก้อไม่รู้จะทำไง พอเหนหน้สพีาเขาเรสก้อเดินหลบ ถ้าหลบไม่ได้ก้อวิ่ง เราไม่รุจะทำไงความรุสึกมันแปลกๆนะ  มีวันหนึ่งเราขึ้นไปเรียนเคมี ชั้น สี่อ่ะ มันจะมีห้องเคมี 2 ห้อง เราเรียนห้องนึง อีกห้องหนึ่งเราไม่รุใครเรียนหรอก พอเราทำงานเสรดเรสก้ออกมานั่งเล่น ชั้น4 ลมเยนจะตายนั่งหลับตา.สูดอากาดหายใจเข้าปอดเยอะแารมนั้นคิดว่าเปนนางเอกนะ 556 เเล้วก้อเอาโทสับมาถ่ารุปวิว เราเปนคนชอบถ่ายรุปวิววมากๆเลย มากๆ มีนคนนั่งยุที่ระเบียงหย้าห้องเคมี 2 คนนึงแต่เราไม่ได้สนใจ จนเพื่อนเราออกมาเราก้อจะไปกินข้าวกัน ก้อต้องเดินผ่านห้อง 2 เราถึงกับตกใจอ่ะ ปรากดว่าเปนพี่เค้า เราก้อเลยเดินไม่สนใจ เพืาอนเรามันก้อร้องเพง ที่ทำเป็นเฉยรุไหมฉันฝืนอค่ไหน เรสก้อ ด่าพวกมันนไป แล้วพี่เค้าคงเห นกระทำเรสไปหมดแล้ว ถ้สแค่นั้นมันคงไม่เปนไร แต่เรสเกิดพุดคนเดียวขึ้นมาอ่ะดิ ว่าพี่.... ต้องทำไงอ่ะพี่ถึงจะมาสนใจหนูบ้าง ทั้งที่รุว่สมันก้อไม่มีทาง เรากะวพี่เค้าจะได้ยินมากๆเลยๆๆๆ แล้วจากวันนั้นเรสก้อเจอพี่เค้าแต่เราหยิ่ง เจอทุกวันบางวันเหนพี่เค้สเดินกับแฟนเขา นี่โคดเจบเลย เราคิดว่สแปลกเนาะคนที่ไม่ค่อยได้คุยกันเท่ากับรุสึกอะไรๆได้มากขนาดนี่ อีกอย่าพี่เค้าก้อไม่ได้คิดอะไรกับเราแต่ทำไมเรากับจดจำทุกการกะทำของพีาเค้าได้ รุว่สเค้าชอบอะไรไม่ชอบอะไร เราคิดเราพยามมากเกินไปจนเค้าไม่เหนค่าเรา เราว่าเราจะพอ จะหยุดจริงๆสักที เราจะไม่ลบความรุสึกนี้ออกไปนะแต่เกบเอาไว้เปนความทรงจำดีๆ ว่าวันๆนึงเราเคยรุสึกแบบนี้ 555พุดได้แต่ทำอยากมากๆเลยยย ใครมีวิธีไหนบ้างอ่ะที่จะจัดการกับความรุสึกแบบนี้
555เล่ามาสะยาวว คำถามนี่น้อยจังง😣😣😣😭😭😭