แฟนนอกใจและนอกกายครับ ควรทำยังไง คบต่อไหม หรือถอยห่างออกมา.....
ผมเองเคยอ่านกระทู้ในพันทิปเยอะมาพอสมควร แต่พอเจอเข้ากับตัวเองมันช็อคและก็คิดอะไรไม่ออก ไม่เหมือนกับตอนอ่านกระทู้ของคนอื่นเลยครับ
ก็เคยอ่านกระทู้คนอกหัก และพูดว่า เฮ้ยยยย อกหักมันขนาดนั้นเลยหรอว่ะ มันเสียใจขนาดนั้นเลยหรอว่ะ จนแล้วเจอกับตัวเอง....
***ผมตั้งใจสมัครมาเพื่อตั้งกระทู้นี้ แต่บางคนอาจจะคิดว่าผมเรียกร้องความสงสารหรือความเห็นใจหรือไม่ ผมเองอยากให้กระทู้นี้เป็นที่ระบาย+คำแนะนำ
จากสมาชิกหลายๆท่าน และผมอยากจะทราบมุมมองของสมาชิกท่านอื่นๆ ผมเองอาจจะไม่เคยตั้งกระทู้มาเลยในชีวิตผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยครับ
เข้าเรื่องนะครับ
ผมทำงานแล้ว ส่วนแฟนผมนั้นยังเรียนอยู่ที่มหาลัยฯ ซึ่งแน่นอนต้องมีระยะทางเข้ามาเกี่ยวข้อง เธอเป็นคนสวย นิสัยดี เรียนเก่ง และมีความสามารมากมาย
ซึ่งผมเข้าเรียนก่อนเธอและเธอเป็นรุ่นน้องในตอนที่เรียนมัธยม เรารู้จักกันตั้งแต่ตอนอยู่มัธยม ผมเองก็ปิ๊งน้องเธอมาตั้งนานแล้ว และมาจีบเธอตอนเธอเข้ามหาลัยฯ ซึ่งเธอเป็นดาวเด่นในห้องเรียนและในมหาลัยฯ จนเราได้ตกลงคบกัน(แทบจะไม่เหมาะสมกับผมเลย) และเราก็คอยฝ่าฟันปัญหา อุปสรรค
ฃ่วยเหลือซึ่งกันและกันมาโดยตลอด จนผมเรียนจบและได้ทำงาน ระยะเราห่างกันมากขึ้น แรกๆที่เราห่างกันเราค่อยๆปรับ บางทีผมเองทำงานเธอเรียน
ซึ่งเวลาไม่ค่อยตรงกันเท่าไร่นัก ผมเข้าใจในจุดของเธอเพราะผมเคยผ่านมาแล้ว(ทุกวันนี้ผมไม่รู้เลยว่าเธอเข้าใจในงานของผมไหม)
เธอเริ่มทิ้งระยะจากผม....
ซึ่งผมเองจบมาได้ที่ทำงาน ทำงานอย่างบ้าคลั่งและสนุกกกับมันมาก(บางวันทำจนถึงเช้า) แต่ผมเองไม่เคยลืมแม้แต่จะโทรหาเธอแต่บางครั้งผมเลิกงานเช้าก็ไม่ได้ติดต่อเธอไป แต่แอปพลิเคชั่นไลน์ยังช่วยให้เราเข้าใจกันมากขึ้น ผมถ่ายรูปส่งให้เธอดู คุยกัน เข้าใจกันมากขึ้น แต่แล้ววันนึง.....
เธอส่งข้อความทางไลน์มาว่า...เค้าขอโทษ เค้ามีคนอื่นแล้ว เราเลิกกันเถอะ... ณ เวลานั้นประมาณ 2ทุ่ม ผมเองยังทำงานอยู่เลย ตอนนั้นใจสั่น มือสั่นไปหมด หน้าซีด แทบจะไม่อยากเชื่อในข้อความนั้นเลย ผมเองยังถามเธอว่าล้อเล่นกันหรือเปล่า รีบโทรกลับไปหาเธอ เธอยังยืนยันว่าจะเลิก ด้วยเหตุผลว่า...
รู้สึกผิดต่อผม... ผมนั่ง งง เฮ้ย ผิดอะไร อาการผมออกจนพี่ที่ทำงานด้วยกันแซวขึ้นมาว่าแฟนบอกเลิกหรอ ผมเองยังช็อคมากตอนนั้น งานหยุดเดิน
โทรคุยกับเธอให้เข้าใจ แต่ผลคือ.... เธอบอกว่าไม่รักผมแล้ว เธอรักผู้ชายคนนั้นแล้ว ผมขอให้เธอกลับคืนมา เธอตอบกลับมาว่า รักผู้ชายคนนั้นไปแล้ว...
ตอนนั้นผมได้คุยกับเธอและเพื่อนสนิทของเธอที่ผมรู้จัก เธอสารภาพมาว่า เธอคุยกับผู้ชายคนอื่นไปแล้วเกือบๆ3เดือน เขาคอยมารับ มาส่ง ที่เรียน
พาไปกินข้าว นั่นนี่หลายๆอย่าง ตามประสาคนจีบกัน ผมเองขอร้องเธอและโทรไปคุยกับผู้ชายให้ยุติความสัมพัธ์ไป ทุกอย่างเริ่มโอเคขึ้น ผมให้อภัยเธอ..
แม้ว่า น้ำเสียงของเธอ พฤติกรรมของเธอ อาจจะไม่เหมือนแต่ก่อน เหมือนเธอเชิดหุ่นใส่ผม ผมพยายามปรับ โทรหาเธอมากขึ้น พูดให้กำลังใจเธอมากขึ้น
แต่แล้วทุกอย่างต้องมาจบเพราะผมรู้ความจริงว่า....เธอไปมีอะไรกับผู้ชายคนนั้นแล้ว(ครั้งแรกของเธอกับผู้ชายคุยกัน2เดือน)
ผมช็อค เสียใจ ผิดหวัง หมดความศรัทธาในตัวเธอ ทั้งที่ผมซื่อสัตย์ต่อเธอ และที่ผมเสียใจมากที่สุด ตลอดเวลา4ปีที่เราคบกันมา ผมไม่เคยมีอะไรกับเธอ และผมไม่เคยมีอะไรกับคนอื่น ความซื่อสัตย์ที่ผมมีให้ความไว้ใจที่ผมให้เธอมันพังทลายลงหมดสิ้นลง ผมพูดเลยว่าตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงเลย ผมเคยขอเธอและเราเคยคุยกันเธอบอกว่ารอผมก็รอ และทุกอย่างต้องพังลงไปเพราะความใจง่ายนั่นหรือ ผมไม่ได้มาเสียดายกับการเซ็กส์กับเธอเลย
เพราะผมเองเคยไปเจอพ่อแม่ของเธอ พ่อของเธอคุยกับผมสองต่อสอง พ่อเธอบอกผมว่าถ้ารักกันจริงต้องรอกันได้ พร้อมกับให้ผมสัญญาว่าจะดูแลเธอ
ปกป้องเธอ แต่ผมเองกลับทำสัญญานั้นไม่ได้ ผมทำผิดกับพ่อแม่เธอ ซึ่งท่านไว้ใจผม เชื่อใจผม ผมกลับทำให้ท่านต้องผิดหวังในตัวผม ผมเองอาจจะไม่ได้มีส่วนได้เสียอะไร แต่ผมไม่สามารถดูแลเธอได้....ดังที่ผมเคยสัญญาไว้
ผมอยากจะถามเธอว่า ทั้งที่ไม่เคยมีอะไรกับ ผช มาก่อน เขาพาไปโรงแรมก็พอจะรู้แล้วว่าจุดประสงค์คืออะไร ทำไมถึงยังไป ผมไม่เข้าใจ...
ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว มันมีหลายครั้งด้วย.... หรือผมหุ่นไม่ดี หน้าตาขี้เหล่ ดำ ไม่หน้าตี๋ ไม่ขาว ไม่จัดฟัน
ผมอยากได้รับคำแนะนำว่า ผมควรกลับไปคบเธอไหม(เธออยากให้ผมกลับไปคบเหมือนเดิม) หรือ ผมต้องถอยห่าง
หรือผมควรต้องทำยังไงครับ ผมสับสนมาก
ขอบพระคุณมากครับที่เข้ามาอ่านปัญหาของผม เนื้อหา ข้อความอาจจะเรียบเรียงไม่สวยเท่าไหร่นักหรืออ่านแล้วไม่เข้าใจ ต้อง ขออภัยด้วยครับ
ผมควรทำยังไงครับ ช่วยแนะนำผมทีครับ(คิดไม่ออกแล้ว)
ผมเองเคยอ่านกระทู้ในพันทิปเยอะมาพอสมควร แต่พอเจอเข้ากับตัวเองมันช็อคและก็คิดอะไรไม่ออก ไม่เหมือนกับตอนอ่านกระทู้ของคนอื่นเลยครับ
ก็เคยอ่านกระทู้คนอกหัก และพูดว่า เฮ้ยยยย อกหักมันขนาดนั้นเลยหรอว่ะ มันเสียใจขนาดนั้นเลยหรอว่ะ จนแล้วเจอกับตัวเอง....
***ผมตั้งใจสมัครมาเพื่อตั้งกระทู้นี้ แต่บางคนอาจจะคิดว่าผมเรียกร้องความสงสารหรือความเห็นใจหรือไม่ ผมเองอยากให้กระทู้นี้เป็นที่ระบาย+คำแนะนำ
จากสมาชิกหลายๆท่าน และผมอยากจะทราบมุมมองของสมาชิกท่านอื่นๆ ผมเองอาจจะไม่เคยตั้งกระทู้มาเลยในชีวิตผิดพลาดประการใด ขออภัยด้วยครับ
เข้าเรื่องนะครับ
ผมทำงานแล้ว ส่วนแฟนผมนั้นยังเรียนอยู่ที่มหาลัยฯ ซึ่งแน่นอนต้องมีระยะทางเข้ามาเกี่ยวข้อง เธอเป็นคนสวย นิสัยดี เรียนเก่ง และมีความสามารมากมาย
ซึ่งผมเข้าเรียนก่อนเธอและเธอเป็นรุ่นน้องในตอนที่เรียนมัธยม เรารู้จักกันตั้งแต่ตอนอยู่มัธยม ผมเองก็ปิ๊งน้องเธอมาตั้งนานแล้ว และมาจีบเธอตอนเธอเข้ามหาลัยฯ ซึ่งเธอเป็นดาวเด่นในห้องเรียนและในมหาลัยฯ จนเราได้ตกลงคบกัน(แทบจะไม่เหมาะสมกับผมเลย) และเราก็คอยฝ่าฟันปัญหา อุปสรรค
ฃ่วยเหลือซึ่งกันและกันมาโดยตลอด จนผมเรียนจบและได้ทำงาน ระยะเราห่างกันมากขึ้น แรกๆที่เราห่างกันเราค่อยๆปรับ บางทีผมเองทำงานเธอเรียน
ซึ่งเวลาไม่ค่อยตรงกันเท่าไร่นัก ผมเข้าใจในจุดของเธอเพราะผมเคยผ่านมาแล้ว(ทุกวันนี้ผมไม่รู้เลยว่าเธอเข้าใจในงานของผมไหม)
เธอเริ่มทิ้งระยะจากผม....
ซึ่งผมเองจบมาได้ที่ทำงาน ทำงานอย่างบ้าคลั่งและสนุกกกับมันมาก(บางวันทำจนถึงเช้า) แต่ผมเองไม่เคยลืมแม้แต่จะโทรหาเธอแต่บางครั้งผมเลิกงานเช้าก็ไม่ได้ติดต่อเธอไป แต่แอปพลิเคชั่นไลน์ยังช่วยให้เราเข้าใจกันมากขึ้น ผมถ่ายรูปส่งให้เธอดู คุยกัน เข้าใจกันมากขึ้น แต่แล้ววันนึง.....
เธอส่งข้อความทางไลน์มาว่า...เค้าขอโทษ เค้ามีคนอื่นแล้ว เราเลิกกันเถอะ... ณ เวลานั้นประมาณ 2ทุ่ม ผมเองยังทำงานอยู่เลย ตอนนั้นใจสั่น มือสั่นไปหมด หน้าซีด แทบจะไม่อยากเชื่อในข้อความนั้นเลย ผมเองยังถามเธอว่าล้อเล่นกันหรือเปล่า รีบโทรกลับไปหาเธอ เธอยังยืนยันว่าจะเลิก ด้วยเหตุผลว่า...
รู้สึกผิดต่อผม... ผมนั่ง งง เฮ้ย ผิดอะไร อาการผมออกจนพี่ที่ทำงานด้วยกันแซวขึ้นมาว่าแฟนบอกเลิกหรอ ผมเองยังช็อคมากตอนนั้น งานหยุดเดิน
โทรคุยกับเธอให้เข้าใจ แต่ผลคือ.... เธอบอกว่าไม่รักผมแล้ว เธอรักผู้ชายคนนั้นแล้ว ผมขอให้เธอกลับคืนมา เธอตอบกลับมาว่า รักผู้ชายคนนั้นไปแล้ว...
ตอนนั้นผมได้คุยกับเธอและเพื่อนสนิทของเธอที่ผมรู้จัก เธอสารภาพมาว่า เธอคุยกับผู้ชายคนอื่นไปแล้วเกือบๆ3เดือน เขาคอยมารับ มาส่ง ที่เรียน
พาไปกินข้าว นั่นนี่หลายๆอย่าง ตามประสาคนจีบกัน ผมเองขอร้องเธอและโทรไปคุยกับผู้ชายให้ยุติความสัมพัธ์ไป ทุกอย่างเริ่มโอเคขึ้น ผมให้อภัยเธอ..
แม้ว่า น้ำเสียงของเธอ พฤติกรรมของเธอ อาจจะไม่เหมือนแต่ก่อน เหมือนเธอเชิดหุ่นใส่ผม ผมพยายามปรับ โทรหาเธอมากขึ้น พูดให้กำลังใจเธอมากขึ้น
แต่แล้วทุกอย่างต้องมาจบเพราะผมรู้ความจริงว่า....เธอไปมีอะไรกับผู้ชายคนนั้นแล้ว(ครั้งแรกของเธอกับผู้ชายคุยกัน2เดือน)
ผมช็อค เสียใจ ผิดหวัง หมดความศรัทธาในตัวเธอ ทั้งที่ผมซื่อสัตย์ต่อเธอ และที่ผมเสียใจมากที่สุด ตลอดเวลา4ปีที่เราคบกันมา ผมไม่เคยมีอะไรกับเธอ และผมไม่เคยมีอะไรกับคนอื่น ความซื่อสัตย์ที่ผมมีให้ความไว้ใจที่ผมให้เธอมันพังทลายลงหมดสิ้นลง ผมพูดเลยว่าตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงเลย ผมเคยขอเธอและเราเคยคุยกันเธอบอกว่ารอผมก็รอ และทุกอย่างต้องพังลงไปเพราะความใจง่ายนั่นหรือ ผมไม่ได้มาเสียดายกับการเซ็กส์กับเธอเลย
เพราะผมเองเคยไปเจอพ่อแม่ของเธอ พ่อของเธอคุยกับผมสองต่อสอง พ่อเธอบอกผมว่าถ้ารักกันจริงต้องรอกันได้ พร้อมกับให้ผมสัญญาว่าจะดูแลเธอ
ปกป้องเธอ แต่ผมเองกลับทำสัญญานั้นไม่ได้ ผมทำผิดกับพ่อแม่เธอ ซึ่งท่านไว้ใจผม เชื่อใจผม ผมกลับทำให้ท่านต้องผิดหวังในตัวผม ผมเองอาจจะไม่ได้มีส่วนได้เสียอะไร แต่ผมไม่สามารถดูแลเธอได้....ดังที่ผมเคยสัญญาไว้
ผมอยากจะถามเธอว่า ทั้งที่ไม่เคยมีอะไรกับ ผช มาก่อน เขาพาไปโรงแรมก็พอจะรู้แล้วว่าจุดประสงค์คืออะไร ทำไมถึงยังไป ผมไม่เข้าใจ...
ไม่ใช่แค่ครั้งเดียว มันมีหลายครั้งด้วย.... หรือผมหุ่นไม่ดี หน้าตาขี้เหล่ ดำ ไม่หน้าตี๋ ไม่ขาว ไม่จัดฟัน
ผมอยากได้รับคำแนะนำว่า ผมควรกลับไปคบเธอไหม(เธออยากให้ผมกลับไปคบเหมือนเดิม) หรือ ผมต้องถอยห่าง
หรือผมควรต้องทำยังไงครับ ผมสับสนมาก
ขอบพระคุณมากครับที่เข้ามาอ่านปัญหาของผม เนื้อหา ข้อความอาจจะเรียบเรียงไม่สวยเท่าไหร่นักหรืออ่านแล้วไม่เข้าใจ ต้อง ขออภัยด้วยครับ