ผมเป็นผู้ชายคนนึงที่ไม่เคยรู้ใจตัวเองว่าชอบผู้หญิงแบบไหน จนผมมาเจอกับเธอในโปรแกรมTinder เราถูกใจกันและกัน และได้คุยกัน เธอเป็นคนที่ชอบฟังเพลง ดูหนังแนวเดียวกับผม ผมถามวงไหนเรื่องไหนไปเธอก็รู้จักหมด เธอเป็นคนชอบพูดหยาบๆ และผมก็ชอบพูดหยาบเหมือนกัน เวลาคุยกันเราทั้งสองก็ชอบด่ากันแบบเล่นๆกัน เช่น เวลาผมกวนตีนอะไรเธอ เธอชอบด่ามาว่า สัส และผมก็ด่ากลับว่า เชี้ยย ด่าทำไมเนี่ย แต่เราทั้งคู่ ไม่เคยแทนตัวเองว่ากูเลย มันทำให้รู้ว่าจริงๆแล้วผมมีความสุขกับผู้หญิงแบบนี้ คุยกันมาจนถึงวันที่6 ผมก็นัดเจอเขามาหาอะไรกินกัน พอเจอกันแล้วดูเหมือนเราทั้งคู่โอเคกันและกันนะ พอเราแยกย้ายกลับมาบ้านกันทั้งคู่ ผมเลยถามให้แน่ใจว่าเขาโอเคกับผมไหม และเขาก็บอกว่า "ใช่ ตอนนี้เราโอเคกับแก" ซึ่งตอนนั้นผมแบบมีความสุขมีความหวังมากๆที่จะได้พัฒนาความสัมพันธ์ของเราต่อ
พอวันถัดมาตอนกลางคืน เธอโทรมาหาผม เธอบอกว่าเธอกลัวจะทำให้ผมเสียใจในอนาคต เพราะเขาไม่มั่นใจว่าในอนาคตเขาจะยังโอเคกับผมแบบนี้อยู่ไหม เขากลัวการเสียใจกลัวการยุติความสัมพันธ์ (เธอเหมือนซัมเมอร์ นางเอกเรื่อง500summer days ความคิดเธอเหมือนกับซัมเมอร์เลย ถ้าใครเคยดูก็เป็นแบบนั้นแหละครับ) ทั้งๆที่เธอบอกว่าเธอโอเคกับผม (โอเคกับชอบมันไม่ได้เหมือนกันใช่มั้ยครับ?)
เธอเลยอยากขอให้ผมไป ซึ่งอาการตอนนั้นผมทั้ง ช็อค. งง. จุก เศร้า เสียใจเวลาเดียวกันเลย ผมทำอะไรไม่ถูกเลย มันมาแบบไม่ทันให้ผมตั้งตัวเตรียมใจอะเลย เธอร้องไห้ ผมก็ร้องไห้ ผมก็ไม่เข้าใจนะว่าเธอจะร้องทำไมทั้งๆที่เธอก็ได้ชอบผม แต่ผมเนี่ยสิร้องแบบแทบเป็นแทบตาย(ผมเป็นคนที่แบบเวลาชอบใครแล้วผมมให้ใจเขาเต็ม100 ชอบมากๆคลั่งมากๆไม่เคยเผื่อใจ) และแล้วผมก็ต้องยอมจากเธอไป หลังจากวางสาย เธอไลน์มาบอกผมแค่2ประโยคว่า "ขอโทษจริงๆ ขอโทษจริงๆนะ...........(ชื่อผม)" หลังจากนั้นการคุยของเธอและผมก็ต้องจบลงเพียงแค่1อาทิตย์......... ผมเสียใจและเสียดายมากๆที่ผมไม่ได้คุยกับเธอต่อ แต่ผมก็ต้องขอบคุณเธอที่ผ่านเข้ามาทำให้ผมรู้ใจตัวเองว่าต้องการคนแบบไหน
ผมแค่อยากให้เธอเจอคนดีๆ คนที่สามารถทำลายความกลัวในการยุติความสัมพันธ์ของเธอได้ ขอให้เธอสอบเข้างานที่เธอตั้งใจไว้(เธออยากเป็นแอร์)
กระทู้นี้ผมแค่อยากมาระบายมาบอกเล่า ผมก็ไม่รู้ว่าจะมีใครเป็นหรือเคยเจอแบบผมไหม
ปล.ตอนนี้เธอทำงานเป็นกราวด์ของสายการบินนึง หวังว่าเธอจะเข้ามาอ่านกระทู้นี้
Goodbye :>
ผมไม่เคยรู้เลยว่าตัวเองชอบผู้หญิงแบบไหน จนได้มาเจอผู้หญิงคนนึง มันทำให้ผมได้รู้ใจตัวเองแต่แล้วเขาก็จากไปในเวลาอันรวดเร็ว
พอวันถัดมาตอนกลางคืน เธอโทรมาหาผม เธอบอกว่าเธอกลัวจะทำให้ผมเสียใจในอนาคต เพราะเขาไม่มั่นใจว่าในอนาคตเขาจะยังโอเคกับผมแบบนี้อยู่ไหม เขากลัวการเสียใจกลัวการยุติความสัมพันธ์ (เธอเหมือนซัมเมอร์ นางเอกเรื่อง500summer days ความคิดเธอเหมือนกับซัมเมอร์เลย ถ้าใครเคยดูก็เป็นแบบนั้นแหละครับ) ทั้งๆที่เธอบอกว่าเธอโอเคกับผม (โอเคกับชอบมันไม่ได้เหมือนกันใช่มั้ยครับ?)
เธอเลยอยากขอให้ผมไป ซึ่งอาการตอนนั้นผมทั้ง ช็อค. งง. จุก เศร้า เสียใจเวลาเดียวกันเลย ผมทำอะไรไม่ถูกเลย มันมาแบบไม่ทันให้ผมตั้งตัวเตรียมใจอะเลย เธอร้องไห้ ผมก็ร้องไห้ ผมก็ไม่เข้าใจนะว่าเธอจะร้องทำไมทั้งๆที่เธอก็ได้ชอบผม แต่ผมเนี่ยสิร้องแบบแทบเป็นแทบตาย(ผมเป็นคนที่แบบเวลาชอบใครแล้วผมมให้ใจเขาเต็ม100 ชอบมากๆคลั่งมากๆไม่เคยเผื่อใจ) และแล้วผมก็ต้องยอมจากเธอไป หลังจากวางสาย เธอไลน์มาบอกผมแค่2ประโยคว่า "ขอโทษจริงๆ ขอโทษจริงๆนะ...........(ชื่อผม)" หลังจากนั้นการคุยของเธอและผมก็ต้องจบลงเพียงแค่1อาทิตย์......... ผมเสียใจและเสียดายมากๆที่ผมไม่ได้คุยกับเธอต่อ แต่ผมก็ต้องขอบคุณเธอที่ผ่านเข้ามาทำให้ผมรู้ใจตัวเองว่าต้องการคนแบบไหน
ผมแค่อยากให้เธอเจอคนดีๆ คนที่สามารถทำลายความกลัวในการยุติความสัมพันธ์ของเธอได้ ขอให้เธอสอบเข้างานที่เธอตั้งใจไว้(เธออยากเป็นแอร์)
กระทู้นี้ผมแค่อยากมาระบายมาบอกเล่า ผมก็ไม่รู้ว่าจะมีใครเป็นหรือเคยเจอแบบผมไหม
ปล.ตอนนี้เธอทำงานเป็นกราวด์ของสายการบินนึง หวังว่าเธอจะเข้ามาอ่านกระทู้นี้
Goodbye :>