- สวัสดีคะเพื่อนๆ
เรื่องมีอยู่ว่า.........
คือเราเป็นผู้หญิงที่ทำงานกลางคืน ทำงานในร้านเหล้าคะหรือเรียกง่ายๆว่า PR. เรามีหน้าที่ชงเหล้าให้ลูกค้า คอยเอนเตอร์เทนลูกค้า แต่เราไม่ออฟไม่ออกไปนอนกับลูกค้านะคะ เราว่ามันไม่ใช่แนวเราคะ55555 เราเจอกับลูกค้ามากมาย ทั้งไทยและชาวต่างชาติ แต่เราไม่ได้คิดอะไรนะคะ สิ่งเดียวที่คิดคือมันเป็นหน้าที่คะ ก็มีบ้างที่แอบหวั่นไหวกับลูกค้า(เฉพาะคนที่ถูกใจนะคะ) แต่เราก็ไม่ได้อะไรมากมายคิดแต่ว่าความสุขเล็กน้อยๆ5555 ตอนแรกเราทำงานอยู่ที่กรุงเทพคะ พอดีพี่ชวนมาทำงานที่ต่างจังหวัด เราเลยลองมาทำดูสักแทรคนึง คือ10วันคะ เราทำงานได้ประมาน5วัน เราได้นั่งกับลูกค้าที่เป็นคนไทยคะ ตอนแรกเราไม่ได้คิดอะไรก็แค่ลูกค้าทั่วๆไป แต่พอนั่งไปนั่งมา ได้คุยกันมากขึ้น แลกเปลี่ยนความคิดกัน เราก็เริ่มรู้สึกดีคะ เขาดูไม่เหมือนลูกค้าทั่วไป เขาพูดจาสุภาพมากคะ แล้วเราจะเป็นโรคนึงคือแพ้กลิ่นน้ำหอมผู้ชายอยู่กลิ่นนึงคะ ได้กลิ่นแล้วหลงเลย พอดีกับที่เขาใช้น้ำหอมกลิ่นนั้นเหมือนกัน ตอนแรกก็มองว่าเค้าไม่น่ารัก ไม่มีอะไรโดดเด็นเลย แต่พอจองน่าเขา มองน่านานๆเขาก็ดูน่ารักดีคะ รอยยิ้มของเขาหวานมากๆ ยิ้มทีนี่ละลายยย เขาขอไลน์เราไว้คุยกันคะ ตอนนั้นเขามีแฟนอยู่แล้ว เขาเล่าให้เราฟังทุกอย่าง เรารับฟังเขา เขากับแฟนคบกันก็ไปกันได้ไม่ดีเท่าไหร่ แฟนไม่สนใจเขาเลย เราเห็นสีหน้าเขาตอนเล่าให้เราฟัง สีหน้าเขาดูแย่มากๆอะ เขานัดเราไปดูหนังตอนเย็นของอีกวันนึง แต่เราไม่ได้ไป เราเขิน5555 เราแกล้งทำเป็นตื่นสาย ทั้งๆที่อยากไปใจจะขาด สรุปคือไม่ได้ไป แล้วในคืนนั้นเขาก็มาที่ร้านคะ แต่เราไม่รู้ เรากำลังจะกลับบ้านพอดีมาเจอเขาหน้าห้องน้ำ เราก็ยืนคุยกันคะ
เรา::ทำไมมาไม่บอกก่อนอะ
เขา::ก็ไม่ได้ตั้งใจจะมาหรอก พี่พามา เดี๋ยวก็กลับแล้ว
เขา::แล้วจะไปไหน จะกลับแล้วหรอ
เรา::อืม จะกลับละ ง่วง
เรากับเขาก็ยืนคุยกันเล่นกันบ้าง5555 เขาอุ้มเราด้วย เรานี่เขินเลย เขาอุ้มแล้วบอกว่าจะเอากลับบ้านด้วย หืมมมม ฟินคะ ในใจนี่อยากบอกให้รีบพาไปเลยคะ>_< เขาบอกว่าตั้งใจจะมานั่งกับเราแหละ แต่ตอนนั้นเราไม่อยู่ เราไปเปลี่ยนชุดแล้ว งือออเราเสียใจ พอเรากับถึงที่พัก สักพักนึงเค้าก็โทรมาหาเรา ชวนเราไปกินโจ๊ก
เขา::อยู่ไหน ไปกินโจ๊กเป็นเพื่อนหน่อย หิวอะ
เรา::ไม่เอา ไม่ไป จะนอนแล้ว ง่วง
เขา::ไปด้วยกัน หิว ไม่มีเพื่อน เหงา
เรา::ไม่ไป จะนอนนนนนน
เขา::อยู่ไหนบอกมา เดี๋ยวขับรถไปรับเลย เดี๋ยวจะขึ้นไปรับถึงห้องเลย แล้วจะอุ้มลงมาด้วย
เรา:: >_< >_< (เขินสิรอไร)
เรา::จะบ้าหรอ ไม่ไป ไม่กินโจ๊ก
เราไม่ไปเพราะตอนเช้าเราจะกลับกรุงเทพไปสอบ เขาก็จะไปส่งอีก เขาบอกว่าเขาจะกลับไปกรุงเทพพอดี แต่ไปๆมาๆไม่ได้กลับคะ ไม่ตื่นนนน เราคิดว่าเขากลับกรุงเทพไปแล้วก็ไม่ได้อะไร ไลน์ก็ไม่ได้คุยกัน แล้วคืนนั้นเราก็มาทำงานปกติ ประมานตี2เขาทักไลน์มาคะ แต่เราไม่เห็น ทันใดนั้นเขาก็โทรมาคะ
เขา::อยู่ไหน ทำไร
เรา::อยู่ร้านสิ เล่นพูอยู่
เขา::ไปกินข้าวกัน หิว
เรา::เอ้า อยู่กรุงเทพไม่ใช่หรอ จะมารับได้ไง
เขา::ก็เดี๋ยวตีรถไปรับที่ระยองเลย
เรา::จะบ้าหรอ
เขา::ถ้าตีรถไปจิงๆ ต้องไปกินข้าวนะ
เรา::เคๆ มาดี้ มาๆ (คือในใจคิดว่าเขาคงไม่มาหรอก)
แต่ที่ไหนได้ละคะ เขาอยู่หน้าร้านแล้วคะ เขาไม่ได้กลับกรุงเทพเหมือนกัน อยู่ดีๆเขาก็เปิดประตูเข้ามา เรานี่งงเลยคะ แต่เราดีใจนะคะที่เจอเขา เราเดินไปหาเขาถามว่ามาทำอะไร เขาบอกว่ามากินข้าว มากินข้าวไม่ได้ไง
เราก็แบบอืมมมมเคคคคค หลังเลิกงานเรากับเพื่อนนัดกันไปตื๊ดต่อที่ผับฝั่งตรงข้ามกับร้านเราคะ เราเห็นเค้ากลับไปสักพักแล้วก็ไม่ได้อะไร แต่ที่ไหนได้เขานั่งอยู่ในรถคะ รถเขาจอดอยู่ข้างๆร้าน เราไม่รู้คะ เราเดินออกไปกับเพื่อนกำลังไปตื๊ดต่อคะ เขาทักไลน์มาถามว่านอนยัง เราเลยโทรหาเขาคะ คุยกันสักพัก เขาก็ขับรถมาจอดตรงหน้าผับตรงที่เรานั่งคุยกับเขาพอดี วันนี้น่าเขาดูเศร้าๆแปลกๆ แต่เราไม่กล้าถาม เราเลยแซวเขาเรื่องแฟน เขาก็บอกว่าอย่าพูดถึงสิ แฟนมีคนอื่น เลิกกันแล้ว จบมั้ย? เท่านั้นแหละคะ เรารู้เลยว่าทำไมเขาถึงเศร้า เขาเลยขอมาตื๊ดกับเรา เราเต้นไปแกล้งเขาไป55555 เราถามว่าไหนๆอยากได้คนไหนบอก เดี๋ยวจัดให้ เขาก็ยิ้มแล้วบอกว่า อยากได้คนนี้อะ เขาก็มากอดคอเรา เรานี่แบบ เอาอีกแล้วหรอ นี่เขินนะเนี่ย เขาอยู่กับเราได้สักพักก็กลับ เราก็เหมือนกันคะสักพักก็กลับมานอน ตอนเดินออกมาหน้าผับ เราคุยไลน์กับเขาอยู่คะ เค้าบอกว่ากลับแล้ว ที่ไหนได้ ยังคะ เขายังไม่กลับ เขาจอดรถอยู่ฝั่งตรงข้ามกับหน้าร้าน เราก็แกล้งทำเป็นไม่เห็นคะ เขาบอกว่าจะให้ไปรับมั้ย เราบอกไม่ต้อง กลับเองได้ แค่นี้เอง แล้วเราก็เห็นเขาขับรถกลับไป แล้ววันนั้นก็เป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอกับเขาคะ เขากลับกรุงเทพไปแล้ว ส่วนเราก็ยังอยู่ต่างจังหวัด เราคิดถึงเขา อยากเจอเขา คือบางทีผู้หญิงที่ทำงานกลางคืนก็ไม่ได้เหมือนกันเสมอไป เราอยากให้เขามองเราใหม่ สิ่งที่เราทำกับเขามันไม่ใช่เพราะหน้าที่แต่มันเป็นเพราะความรู้สึกจิงๆ มันเป็นสิ่งที่เราอยากทำกับเขา ผู้หญิงกลางคืนก็มีหัวใจ ก็รักใครเป็นนะคะ จะมีบ้างมั้ยสักคนที่มองข้ามสิ่งนี้ รับได้ในสิ่งที่เราเป็น เรารู้ว่าอะไรควรไม่ควร เรารู้จักการวางตัวคะ ไม่ได้มั่ว ก็อย่างว่าแหละ ใครจะรับได้หละ น้อยคนนะ ให้โอกาสผู้หญิงอย่างเราบ้าง บางทีเราอาจจะดีกว่าคนที่เทอรักก็ได้นะ
ปล.ถ้าผิดอะไรก็ขอโทษนะคะ555555
ถ้าเข้ามาอ่าน อย่าว่าเรานะ บทสนทนาอาจไม่เหมือนที่คุยกันนะ เพราะจำไม่ค่อยได้ ถ้าเหงาก็ทักมาคุยกับเราได้นะ เดี๋ยวคุยเป็นเพื่อน
ผู้หญิงกลางคืนจะมีใครรับได้ จะมีใครรักเราในสิ่งที่เราเป็นบ้าง ขอพื้นที่ระบาย
เรื่องมีอยู่ว่า.........
คือเราเป็นผู้หญิงที่ทำงานกลางคืน ทำงานในร้านเหล้าคะหรือเรียกง่ายๆว่า PR. เรามีหน้าที่ชงเหล้าให้ลูกค้า คอยเอนเตอร์เทนลูกค้า แต่เราไม่ออฟไม่ออกไปนอนกับลูกค้านะคะ เราว่ามันไม่ใช่แนวเราคะ55555 เราเจอกับลูกค้ามากมาย ทั้งไทยและชาวต่างชาติ แต่เราไม่ได้คิดอะไรนะคะ สิ่งเดียวที่คิดคือมันเป็นหน้าที่คะ ก็มีบ้างที่แอบหวั่นไหวกับลูกค้า(เฉพาะคนที่ถูกใจนะคะ) แต่เราก็ไม่ได้อะไรมากมายคิดแต่ว่าความสุขเล็กน้อยๆ5555 ตอนแรกเราทำงานอยู่ที่กรุงเทพคะ พอดีพี่ชวนมาทำงานที่ต่างจังหวัด เราเลยลองมาทำดูสักแทรคนึง คือ10วันคะ เราทำงานได้ประมาน5วัน เราได้นั่งกับลูกค้าที่เป็นคนไทยคะ ตอนแรกเราไม่ได้คิดอะไรก็แค่ลูกค้าทั่วๆไป แต่พอนั่งไปนั่งมา ได้คุยกันมากขึ้น แลกเปลี่ยนความคิดกัน เราก็เริ่มรู้สึกดีคะ เขาดูไม่เหมือนลูกค้าทั่วไป เขาพูดจาสุภาพมากคะ แล้วเราจะเป็นโรคนึงคือแพ้กลิ่นน้ำหอมผู้ชายอยู่กลิ่นนึงคะ ได้กลิ่นแล้วหลงเลย พอดีกับที่เขาใช้น้ำหอมกลิ่นนั้นเหมือนกัน ตอนแรกก็มองว่าเค้าไม่น่ารัก ไม่มีอะไรโดดเด็นเลย แต่พอจองน่าเขา มองน่านานๆเขาก็ดูน่ารักดีคะ รอยยิ้มของเขาหวานมากๆ ยิ้มทีนี่ละลายยย เขาขอไลน์เราไว้คุยกันคะ ตอนนั้นเขามีแฟนอยู่แล้ว เขาเล่าให้เราฟังทุกอย่าง เรารับฟังเขา เขากับแฟนคบกันก็ไปกันได้ไม่ดีเท่าไหร่ แฟนไม่สนใจเขาเลย เราเห็นสีหน้าเขาตอนเล่าให้เราฟัง สีหน้าเขาดูแย่มากๆอะ เขานัดเราไปดูหนังตอนเย็นของอีกวันนึง แต่เราไม่ได้ไป เราเขิน5555 เราแกล้งทำเป็นตื่นสาย ทั้งๆที่อยากไปใจจะขาด สรุปคือไม่ได้ไป แล้วในคืนนั้นเขาก็มาที่ร้านคะ แต่เราไม่รู้ เรากำลังจะกลับบ้านพอดีมาเจอเขาหน้าห้องน้ำ เราก็ยืนคุยกันคะ
เรา::ทำไมมาไม่บอกก่อนอะ
เขา::ก็ไม่ได้ตั้งใจจะมาหรอก พี่พามา เดี๋ยวก็กลับแล้ว
เขา::แล้วจะไปไหน จะกลับแล้วหรอ
เรา::อืม จะกลับละ ง่วง
เรากับเขาก็ยืนคุยกันเล่นกันบ้าง5555 เขาอุ้มเราด้วย เรานี่เขินเลย เขาอุ้มแล้วบอกว่าจะเอากลับบ้านด้วย หืมมมม ฟินคะ ในใจนี่อยากบอกให้รีบพาไปเลยคะ>_< เขาบอกว่าตั้งใจจะมานั่งกับเราแหละ แต่ตอนนั้นเราไม่อยู่ เราไปเปลี่ยนชุดแล้ว งือออเราเสียใจ พอเรากับถึงที่พัก สักพักนึงเค้าก็โทรมาหาเรา ชวนเราไปกินโจ๊ก
เขา::อยู่ไหน ไปกินโจ๊กเป็นเพื่อนหน่อย หิวอะ
เรา::ไม่เอา ไม่ไป จะนอนแล้ว ง่วง
เขา::ไปด้วยกัน หิว ไม่มีเพื่อน เหงา
เรา::ไม่ไป จะนอนนนนนน
เขา::อยู่ไหนบอกมา เดี๋ยวขับรถไปรับเลย เดี๋ยวจะขึ้นไปรับถึงห้องเลย แล้วจะอุ้มลงมาด้วย
เรา:: >_< >_< (เขินสิรอไร)
เรา::จะบ้าหรอ ไม่ไป ไม่กินโจ๊ก
เราไม่ไปเพราะตอนเช้าเราจะกลับกรุงเทพไปสอบ เขาก็จะไปส่งอีก เขาบอกว่าเขาจะกลับไปกรุงเทพพอดี แต่ไปๆมาๆไม่ได้กลับคะ ไม่ตื่นนนน เราคิดว่าเขากลับกรุงเทพไปแล้วก็ไม่ได้อะไร ไลน์ก็ไม่ได้คุยกัน แล้วคืนนั้นเราก็มาทำงานปกติ ประมานตี2เขาทักไลน์มาคะ แต่เราไม่เห็น ทันใดนั้นเขาก็โทรมาคะ
เขา::อยู่ไหน ทำไร
เรา::อยู่ร้านสิ เล่นพูอยู่
เขา::ไปกินข้าวกัน หิว
เรา::เอ้า อยู่กรุงเทพไม่ใช่หรอ จะมารับได้ไง
เขา::ก็เดี๋ยวตีรถไปรับที่ระยองเลย
เรา::จะบ้าหรอ
เขา::ถ้าตีรถไปจิงๆ ต้องไปกินข้าวนะ
เรา::เคๆ มาดี้ มาๆ (คือในใจคิดว่าเขาคงไม่มาหรอก)
แต่ที่ไหนได้ละคะ เขาอยู่หน้าร้านแล้วคะ เขาไม่ได้กลับกรุงเทพเหมือนกัน อยู่ดีๆเขาก็เปิดประตูเข้ามา เรานี่งงเลยคะ แต่เราดีใจนะคะที่เจอเขา เราเดินไปหาเขาถามว่ามาทำอะไร เขาบอกว่ามากินข้าว มากินข้าวไม่ได้ไง
เราก็แบบอืมมมมเคคคคค หลังเลิกงานเรากับเพื่อนนัดกันไปตื๊ดต่อที่ผับฝั่งตรงข้ามกับร้านเราคะ เราเห็นเค้ากลับไปสักพักแล้วก็ไม่ได้อะไร แต่ที่ไหนได้เขานั่งอยู่ในรถคะ รถเขาจอดอยู่ข้างๆร้าน เราไม่รู้คะ เราเดินออกไปกับเพื่อนกำลังไปตื๊ดต่อคะ เขาทักไลน์มาถามว่านอนยัง เราเลยโทรหาเขาคะ คุยกันสักพัก เขาก็ขับรถมาจอดตรงหน้าผับตรงที่เรานั่งคุยกับเขาพอดี วันนี้น่าเขาดูเศร้าๆแปลกๆ แต่เราไม่กล้าถาม เราเลยแซวเขาเรื่องแฟน เขาก็บอกว่าอย่าพูดถึงสิ แฟนมีคนอื่น เลิกกันแล้ว จบมั้ย? เท่านั้นแหละคะ เรารู้เลยว่าทำไมเขาถึงเศร้า เขาเลยขอมาตื๊ดกับเรา เราเต้นไปแกล้งเขาไป55555 เราถามว่าไหนๆอยากได้คนไหนบอก เดี๋ยวจัดให้ เขาก็ยิ้มแล้วบอกว่า อยากได้คนนี้อะ เขาก็มากอดคอเรา เรานี่แบบ เอาอีกแล้วหรอ นี่เขินนะเนี่ย เขาอยู่กับเราได้สักพักก็กลับ เราก็เหมือนกันคะสักพักก็กลับมานอน ตอนเดินออกมาหน้าผับ เราคุยไลน์กับเขาอยู่คะ เค้าบอกว่ากลับแล้ว ที่ไหนได้ ยังคะ เขายังไม่กลับ เขาจอดรถอยู่ฝั่งตรงข้ามกับหน้าร้าน เราก็แกล้งทำเป็นไม่เห็นคะ เขาบอกว่าจะให้ไปรับมั้ย เราบอกไม่ต้อง กลับเองได้ แค่นี้เอง แล้วเราก็เห็นเขาขับรถกลับไป แล้ววันนั้นก็เป็นวันสุดท้ายที่ได้เจอกับเขาคะ เขากลับกรุงเทพไปแล้ว ส่วนเราก็ยังอยู่ต่างจังหวัด เราคิดถึงเขา อยากเจอเขา คือบางทีผู้หญิงที่ทำงานกลางคืนก็ไม่ได้เหมือนกันเสมอไป เราอยากให้เขามองเราใหม่ สิ่งที่เราทำกับเขามันไม่ใช่เพราะหน้าที่แต่มันเป็นเพราะความรู้สึกจิงๆ มันเป็นสิ่งที่เราอยากทำกับเขา ผู้หญิงกลางคืนก็มีหัวใจ ก็รักใครเป็นนะคะ จะมีบ้างมั้ยสักคนที่มองข้ามสิ่งนี้ รับได้ในสิ่งที่เราเป็น เรารู้ว่าอะไรควรไม่ควร เรารู้จักการวางตัวคะ ไม่ได้มั่ว ก็อย่างว่าแหละ ใครจะรับได้หละ น้อยคนนะ ให้โอกาสผู้หญิงอย่างเราบ้าง บางทีเราอาจจะดีกว่าคนที่เทอรักก็ได้นะ
ปล.ถ้าผิดอะไรก็ขอโทษนะคะ555555
ถ้าเข้ามาอ่าน อย่าว่าเรานะ บทสนทนาอาจไม่เหมือนที่คุยกันนะ เพราะจำไม่ค่อยได้ ถ้าเหงาก็ทักมาคุยกับเราได้นะ เดี๋ยวคุยเป็นเพื่อน