เมื่อวานเราไปดูหนังเรื่อง Spectre (Soundtrack) รอบ 14: 15 ที่ SFX Cinema - Central Fastival Phuket
เราไปคนเดียวได้ที่นั่งแถว D6 ก่อนที่หนังจะฉายก็มีกลุ่มผู้ชายประมาณ 4 คน เข้ามานั่งที่ D 2 , 3 , 4 , 5 ต่อจากเรา
ที่นี้ก็มีคนหนึ่งพูดขึ้นว่า
“เฮ้ย ผิดๆนี่มันแถว D นี่นา ของเรามัน C ไม่ใช่เหรอวะ” หลังจากนั้นพวกเค้าก็ช่วยกันดูเลขที่นั่ง แล้วก็ย้ายไปนั่งแถว C
ยกเว้นคนหนึ่งที่นั่งลงที่ D 5 ต่อจากเราไปแล้ว ที่ไม่ยอมย้ายไปนั่งรวมกับเพื่อน เค้าบอกว่าเค้าไม่ย้าย ดูเหมือนเค้าจะ
อารมณ์ไม่ค่อยปกติ ออกอากาศเซ็งๆกับอะไรซักอย่างและกำลังสาระวนอยู่แต่กับมือถือ
ตอนแรกเรานึกว่า ที่ผู้ชายคนที่นั่งถัดจากเรานั้นสาระวนอยู่กับมือถือ เพราะจะปิดมือถือตามมารยาทที่คนอื่นเค้าทำกัน แต่
มันไม่ใช่ ตั้งแต่เริ่มนั่งและไม่ย้ายที่ไปกับเพื่อนๆ ผู้ชายคนนั้นก็เฝ้าแต่ดูไลน์ ซักพักก็ถ่ายเซลฟี่ แสงแฟรชก็สว่างวาบ
พอถ่ายเสร็จก็ส่งไลน์ พอผ่านไปซักประมาณ 5 นาที เค้าก็เอามือถือขึ้นมากดดูว่ามีไลน์เข้ามาหรือเปล่า เมื่อไม่มี
เค้าก็เก็บมือถือไว้ในกระเป๋า พอผ่านไปอีกซัก 10 นาที เค้าก็เอามือถือขึ้นมาดูไลน์ แล้วก็เก็บมือถือ พอผ่านไปอีกซัก
15 นาที เค้าก็เอาขึ้นมาดู แล้วก็ถ่ายรูป แล้วก็ส่งไลน์ พอผ่านไปอีกประมาณ 30 นาที (สงสัยเว้นช่วงดูหนัง) เค้าก็เอา
มือถือขึ้นมาเช็คไลน์ อยู่อย่างนั้นเรื่อยๆ ตัวเค้าเองก็ยุกยิก ๆ เดี๋ยวก็เอี้ยวซ้ายที ขวาที ซักพักก็เอามือถือขึ้นมาเช็ค ซักพัก
ก็เขาแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม แล้วแทนที่จะวางตรงที่ตั้งข้างที่ไม่มีคนนั่ง เค้ากลับเอาแก้วน้ำมาตั้งไว้ ข้างๆเรา
เท่านั้นยังไม่พอนะคะ เพื่อนๆเค้าที่ย้ายขึ้นไปนั่งแถว C ที่อยู่ถัดเราขึ้นไปข้างบน มีคนหนึ่งที่นั่งแถว C 6 ตรงกับที่ของเรานั้น
ไม่รู้เป็นบ้าอะไร เอาเท้ามากระทุ้งที่หลังเก้าอี้เรา ครั้งสองครั้งเราก็ไม่เป็นไรมั๊ย แต่นี่มันไม่ใช่ค่ะ เค้าเอาเท้ามายันเก้าอี้เราตลอด
ไม่ว่าเราจะหันไปมองให้เค้ารู้ว่า เราไม่พอใจ เค้าก็ไม่ยอมเลิกทำ เราก็หันไปมอง สาม สี่ ครั้ง เค้าก็ไม่รู้ร้อนรู้หนาว
ตอนแรกเรากะว่าจะย้ายที่นั่ง แต่ด้วยความเกรงใจคนอื่นที่เราจะต้องเดินผ่านออกไป และด้วยจิตสำนึกที่ว่า ถ้าเราย้ายที่นั่ง
เราคงไม่ย้ายลงไปนั่งแถวล่าง เราต้องย้ายไปนั่งแถวบนซึ่งเป็นที่นั่งที่ราคาแพงกว่าที่นั่งที่เราซื้อ เราก็เลยได้แต่อดทน
เรื่องมันไม่จบแค่นั้น พอหนังเลิกเราก็เดินออกมา พอมาถึงด้านหน้าโรงหนังตรงขายตั๋วที่มีคนเยอะๆ ก็มีผู้หญิงสองคน
เดินตามมาหาผู้ชายกลุ่มนั้น ที่กำลังเดินออกมา น้องผู้หญิงสองคนนั้นก็ตรงเข้ามาด่าๆๆๆ ประมาณว่า
“เป็นผู้ชายเสียเปล่า ไม่มีมารยาท เดินชนก็ไม่รู้จักขอโทษ”
“เป็นผู้ชายบ้าอะไรวะ เท้าแม่มอยู่เฉยๆไม่เป็นรึไง ไม่มีมารยาท ทำผิดแล้วทำเฉยไม่รู้ไม่ชี้ ลูกผู้ชายรึป่าววะ แม่มม?”
และอีกหลายๆคำด่า จากน้องผู้หญิงสองคน ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่า ผู้ชายกลุ่มนี้ไปมีปัญหาอะไรกับน้องผู้หญิงสองคนนั้น
ตอนแรกเราก็กะผสมโรงด่าร่วมกับน้องผู้หญิงสองคนนั่นแล้วล่ะ แต่ว่า ผู้ชายกลุ่มนั้นคงจะอาย ก็เลยรีบพากันเดินหนี
ลงบันไดเลื่อนมุดฝูงชนออกไป ... สมน้ำหน้าจริงๆ ยังดีที่รู้จักอาย
จริงๆแล้ว ผู้ชายกลุ่มนี้ก็ดูเป็นคนวัยทำงาน หน้าตาดี ดูมีการศึกษานี่คะ ทำไมเรื่องมารยาทและจิตสำนึกต่อสังคม
เล็กๆน้อยๆแบบนี้ มันหาไม่ได้อะ ... จริงอยู่อาจจะไม่มีสอนในบทเรียน แต่เราควรที่จะเรียนรู้ได้เองป่ะ ?
ขอบคุณน้องผู้หญิงสองคนนั้นจริงๆเลย ที่ไม่ขี้ขลาดเหมือนเรา
+ + + (กระทู้แรกห้องเฉลิมไทย) จิตสำนึกและมารยาทในโรงหนัง แม้ไม่มีสอนในบทเรียนแต่เราควรจะมีป่ะ ? + + +
เมื่อวานเราไปดูหนังเรื่อง Spectre (Soundtrack) รอบ 14: 15 ที่ SFX Cinema - Central Fastival Phuket
เราไปคนเดียวได้ที่นั่งแถว D6 ก่อนที่หนังจะฉายก็มีกลุ่มผู้ชายประมาณ 4 คน เข้ามานั่งที่ D 2 , 3 , 4 , 5 ต่อจากเรา
ที่นี้ก็มีคนหนึ่งพูดขึ้นว่า
“เฮ้ย ผิดๆนี่มันแถว D นี่นา ของเรามัน C ไม่ใช่เหรอวะ” หลังจากนั้นพวกเค้าก็ช่วยกันดูเลขที่นั่ง แล้วก็ย้ายไปนั่งแถว C
ยกเว้นคนหนึ่งที่นั่งลงที่ D 5 ต่อจากเราไปแล้ว ที่ไม่ยอมย้ายไปนั่งรวมกับเพื่อน เค้าบอกว่าเค้าไม่ย้าย ดูเหมือนเค้าจะ
อารมณ์ไม่ค่อยปกติ ออกอากาศเซ็งๆกับอะไรซักอย่างและกำลังสาระวนอยู่แต่กับมือถือ
ตอนแรกเรานึกว่า ที่ผู้ชายคนที่นั่งถัดจากเรานั้นสาระวนอยู่กับมือถือ เพราะจะปิดมือถือตามมารยาทที่คนอื่นเค้าทำกัน แต่
มันไม่ใช่ ตั้งแต่เริ่มนั่งและไม่ย้ายที่ไปกับเพื่อนๆ ผู้ชายคนนั้นก็เฝ้าแต่ดูไลน์ ซักพักก็ถ่ายเซลฟี่ แสงแฟรชก็สว่างวาบ
พอถ่ายเสร็จก็ส่งไลน์ พอผ่านไปซักประมาณ 5 นาที เค้าก็เอามือถือขึ้นมากดดูว่ามีไลน์เข้ามาหรือเปล่า เมื่อไม่มี
เค้าก็เก็บมือถือไว้ในกระเป๋า พอผ่านไปอีกซัก 10 นาที เค้าก็เอามือถือขึ้นมาดูไลน์ แล้วก็เก็บมือถือ พอผ่านไปอีกซัก
15 นาที เค้าก็เอาขึ้นมาดู แล้วก็ถ่ายรูป แล้วก็ส่งไลน์ พอผ่านไปอีกประมาณ 30 นาที (สงสัยเว้นช่วงดูหนัง) เค้าก็เอา
มือถือขึ้นมาเช็คไลน์ อยู่อย่างนั้นเรื่อยๆ ตัวเค้าเองก็ยุกยิก ๆ เดี๋ยวก็เอี้ยวซ้ายที ขวาที ซักพักก็เอามือถือขึ้นมาเช็ค ซักพัก
ก็เขาแก้วน้ำขึ้นมาดื่ม แล้วแทนที่จะวางตรงที่ตั้งข้างที่ไม่มีคนนั่ง เค้ากลับเอาแก้วน้ำมาตั้งไว้ ข้างๆเรา
เท่านั้นยังไม่พอนะคะ เพื่อนๆเค้าที่ย้ายขึ้นไปนั่งแถว C ที่อยู่ถัดเราขึ้นไปข้างบน มีคนหนึ่งที่นั่งแถว C 6 ตรงกับที่ของเรานั้น
ไม่รู้เป็นบ้าอะไร เอาเท้ามากระทุ้งที่หลังเก้าอี้เรา ครั้งสองครั้งเราก็ไม่เป็นไรมั๊ย แต่นี่มันไม่ใช่ค่ะ เค้าเอาเท้ามายันเก้าอี้เราตลอด
ไม่ว่าเราจะหันไปมองให้เค้ารู้ว่า เราไม่พอใจ เค้าก็ไม่ยอมเลิกทำ เราก็หันไปมอง สาม สี่ ครั้ง เค้าก็ไม่รู้ร้อนรู้หนาว
ตอนแรกเรากะว่าจะย้ายที่นั่ง แต่ด้วยความเกรงใจคนอื่นที่เราจะต้องเดินผ่านออกไป และด้วยจิตสำนึกที่ว่า ถ้าเราย้ายที่นั่ง
เราคงไม่ย้ายลงไปนั่งแถวล่าง เราต้องย้ายไปนั่งแถวบนซึ่งเป็นที่นั่งที่ราคาแพงกว่าที่นั่งที่เราซื้อ เราก็เลยได้แต่อดทน
เรื่องมันไม่จบแค่นั้น พอหนังเลิกเราก็เดินออกมา พอมาถึงด้านหน้าโรงหนังตรงขายตั๋วที่มีคนเยอะๆ ก็มีผู้หญิงสองคน
เดินตามมาหาผู้ชายกลุ่มนั้น ที่กำลังเดินออกมา น้องผู้หญิงสองคนนั้นก็ตรงเข้ามาด่าๆๆๆ ประมาณว่า
“เป็นผู้ชายเสียเปล่า ไม่มีมารยาท เดินชนก็ไม่รู้จักขอโทษ”
“เป็นผู้ชายบ้าอะไรวะ เท้าแม่มอยู่เฉยๆไม่เป็นรึไง ไม่มีมารยาท ทำผิดแล้วทำเฉยไม่รู้ไม่ชี้ ลูกผู้ชายรึป่าววะ แม่มม?”
และอีกหลายๆคำด่า จากน้องผู้หญิงสองคน ซึ่งเราก็ไม่รู้ว่า ผู้ชายกลุ่มนี้ไปมีปัญหาอะไรกับน้องผู้หญิงสองคนนั้น
ตอนแรกเราก็กะผสมโรงด่าร่วมกับน้องผู้หญิงสองคนนั่นแล้วล่ะ แต่ว่า ผู้ชายกลุ่มนั้นคงจะอาย ก็เลยรีบพากันเดินหนี
ลงบันไดเลื่อนมุดฝูงชนออกไป ... สมน้ำหน้าจริงๆ ยังดีที่รู้จักอาย
จริงๆแล้ว ผู้ชายกลุ่มนี้ก็ดูเป็นคนวัยทำงาน หน้าตาดี ดูมีการศึกษานี่คะ ทำไมเรื่องมารยาทและจิตสำนึกต่อสังคม
เล็กๆน้อยๆแบบนี้ มันหาไม่ได้อะ ... จริงอยู่อาจจะไม่มีสอนในบทเรียน แต่เราควรที่จะเรียนรู้ได้เองป่ะ ?
ขอบคุณน้องผู้หญิงสองคนนั้นจริงๆเลย ที่ไม่ขี้ขลาดเหมือนเรา