อุบัติเหตุเป็นเรื่องที่ไม่คาดคิดของใครหลายๆคน
สถานที่ที่เลี่ยงไม่ได้ก็คงไม่พ้น โรงพยาบาล (ถึงจะไม่ชอบหรือเกลียดกลิ่นยังไงก็เถอะ) หนูก็เป็นอีกคนนึง (แทนตัวเองซะหวาน คึคึ แทนว่าผมเดี๋ยวมีคนว่าเป็นทอมกระแดะ) ที่เลี่ยงอุบัติเหตุไม่ได้ (ถ้าสงสัยเรื่องราวของหนูลองอ่านกระทู้แรกของหนูดูนะคะ) // พูดถึง ร.พ. สิ่งที่นึกถึงตามมาก็คงเป็น เหล่าพยาบาลในชุดขาว 😁 ช่วงที่หนูได้อยู่ ร.พ. " ในใจคิดไปแหละว่ามันคงน่าเบื่อมาก กลิ่น ร.พ.ก็คงจะเหม็นๆสกปรกๆ พยาบาลก็คงจะมีแต่มนุษย์ป้าขี้บ่น " 😅 แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่เลย พอรถเข็นของเราไปหยุดที่ ตึกตา (หนูโดนไม้แบตกระแทกตาซ้ายจนเลนส์ตาแตกทำให้บอดสนิท) ก็มีพี่ๆพยาบาล น่าจะเป็น นักศึกษานี่แหละ มาล้อมเต็มเลย ตู้วฮู้ววว 😝 นี่เราตายแล้วรึเปล่าา นางฟ้าเต็มไม่หมดเยย น่าร๊ากกกกก (แหม๊ เจ็บจะตายยังมีอารมณ์มาคิด) 5555 คึคึ ไม่ชอบ ร.พ. หนูก็จะอยู่ แต่หนูเป็นคนไข้ที่เหมือนจะมีปัญหากับหมอและพยาบาลมาก เพราะมีแต่คนเข้าใจว่าหนูเป็น "ผู้ชาย" (หนูแค่เป็นทอมที่อ้วนๆผิวไม่ขาวขนเยอะจอนเยอะ) หื้มมม มีปัญหาตลอด *เอ่า' หนูหรอกหรอ ชื่อในนี้มันเขียนว่า น.ส. นึกว่าหนูเป็น ผช. ซะอีก ขอโทษด้วยนะจ้ะ * แฮร่ๆ คร่าา หนูชินแล้ว 😅(กูเหมือนจริงหรอว่ะ) ? เลยกลายเป็นหนุ่มน้อยประจำตึกโดนพยาบาลแซวตลอด
อ่าว ! เล่าเพลินเกินเนื้อหาชื่อเรื่องแล้ว ขอโทษด้วยนะคะ
- ช่วงที่หนูอยู่ ร.พ.เป็นช่วงที่พี่ๆนักศึกษาพยาบาลมาประจำอยู่ตึกตา ' เขาเรียกแบบนี้รึเปล่าหนูก็ไม่แน่ใจ
ทุกๆวันหนูก็จะโดนพี่ๆมามุงมาห้อมล้อมเต็มเตียง กึ๊ยย รู้สึกเขิน หนูรู้ว่ามันเป็นการศึกษาของพี่เขานะ แต่ก็ถามบ๊อยบ่อย ในใจอยากจะบ่นว่า "เอื้อยๆข้อยล่ะปวดตาเจ้าคือพากันถามข้อยดู๋แท้..." แต่ก็ไม่กล้าบ่นกลัวโดนฉีดยาพิษ 5555
ประมานวันที่สอง พี่ นศ.พยาบาล คนนึงในกลุ่มก็มาบอกเราว่า "ดีจ้ะ พี่จะมาเป็นพยาบาลประจำตัวของเรานะ" 😊 (อ๊ากกกก 😝 ยิ้มหวานมากกกก ใจละลายย
คึคึ ') พี่เขาก็เริ่มถามว่าเป็นอะไรมา ชื่ออะไร คอยเอายาให้ คอยเช็ดหน้าแล้วก็รอบๆตาให้ เพราะเราล้างหน้าไม่ได้ บางวันก็สระผมให้ มือเบามากก // ลืมบอก * พี่เขาชื่อ " แจน " เป็นคนตัวขาวๆหุ่นพอดีอวบๆจัดฟันด้วยเวลายิ้มตาจะหยี๊นิดหน่อย 😄 (รู้ข้อมูลแค่นี้มัวแต่ใจสั่นไม่กล้าถาม)
พี่เขาได้ประจำที่ตึกเราได้ไม่กี่วันก็มาบอกว่า ' พี่จะไปแล้วนะ พี่จะได้ไปฝึกที่ ร.พ.อื่น ' มาบอกลาหนูแล้วก็ไหว้แม่กับพี่ของหนู (ในใจอยากจะร้องไห้แต่ได้แต่ยิ้มให้แล้วก็โบกมือลา) งื่อออ หงอยเลย ไม่รุ้ว่าตอนนี้พี่เขาจะเรียนพยาบาลจบรึยัง. 😂 แต่พี่พยาบาลคุณป้าคุณน้าพยาบาลแล้วก็ผุ้ช่วยพยาบาลที่อยู่ประจำกับตึกนี้ก็น่ารักใจดีพูดเพราะมือก็เบา ลบความคิดที่เคยกลัวว่าจะเป็นมนุษย์ป้าขี้บ่นผู้ใจร้ายไปเลย [ มันทำให้จิตใจคนไข้คนนึงที่สูญเสียสิ่งสำคัญของร่างกายไปส่วนนึงไม่เครียดหรือไม่สบายใจเพิ่มขึ้นเพราะสิ่งแวดล้อมของ ร.พ. ] หนูไม่รุ้นะว่าพยาบาลตึกอื่นจะเป็นยังไง
แต่หนูชอบพยาบาล " ตึก หูตาจมูก ของโรงพยาบาลอุดรธานี " มากครับผมมมม 😚 หนูคิดถึงทุกคนม๊ากกนะคะ แต่หนูหา Facebook ไม่เจอเพราะไม่กล้าถามตอนที่อยู่ ร.พ.
// แฮร่ๆ หนูเขียนไปทั่วเล่าไปมั่วอีกแล้ว ขอโทษด้วยนะคะ จริงๆแล้ว หนูก็แค่อยากได้ข้อมูลของพี่นักศึกษาพยาบาลที่ชื่อ "แจน" Facebook,IG ก็ได้ แค่อยากทักทายถามไถ่ พี่เขาจะจำหนูได้รึเปล่าก็ไม่เป็นไร แต่หนูจำพี่ได้นะคะ พี่สาวที่แสนดี " ไม่ต้องกลัวนะคะหนูไม่ได้เกินเลยอะไรกับพี่หรอกหนูแค่มีความรู้สึกดีๆให้ //
ป.ล. ช่วงที่หนูรักษาตัวอยู่ประมาน ปลายเดือนเมษายน
มันก็ผ่านมา 6-7 เดือน ได้แล้ว พี่เขาฝึกอยู่ ร.พ.ไหน หรือ จ.ไหนก็ไม่รุ้ บางทีอาจจะเรียนพยาบาลจบแล้วก็ได้
ตามหา " นางฟ้าในชุดขาว "
สถานที่ที่เลี่ยงไม่ได้ก็คงไม่พ้น โรงพยาบาล (ถึงจะไม่ชอบหรือเกลียดกลิ่นยังไงก็เถอะ) หนูก็เป็นอีกคนนึง (แทนตัวเองซะหวาน คึคึ แทนว่าผมเดี๋ยวมีคนว่าเป็นทอมกระแดะ) ที่เลี่ยงอุบัติเหตุไม่ได้ (ถ้าสงสัยเรื่องราวของหนูลองอ่านกระทู้แรกของหนูดูนะคะ) // พูดถึง ร.พ. สิ่งที่นึกถึงตามมาก็คงเป็น เหล่าพยาบาลในชุดขาว 😁 ช่วงที่หนูได้อยู่ ร.พ. " ในใจคิดไปแหละว่ามันคงน่าเบื่อมาก กลิ่น ร.พ.ก็คงจะเหม็นๆสกปรกๆ พยาบาลก็คงจะมีแต่มนุษย์ป้าขี้บ่น " 😅 แต่จริงๆแล้วมันไม่ใช่เลย พอรถเข็นของเราไปหยุดที่ ตึกตา (หนูโดนไม้แบตกระแทกตาซ้ายจนเลนส์ตาแตกทำให้บอดสนิท) ก็มีพี่ๆพยาบาล น่าจะเป็น นักศึกษานี่แหละ มาล้อมเต็มเลย ตู้วฮู้ววว 😝 นี่เราตายแล้วรึเปล่าา นางฟ้าเต็มไม่หมดเยย น่าร๊ากกกกก (แหม๊ เจ็บจะตายยังมีอารมณ์มาคิด) 5555 คึคึ ไม่ชอบ ร.พ. หนูก็จะอยู่ แต่หนูเป็นคนไข้ที่เหมือนจะมีปัญหากับหมอและพยาบาลมาก เพราะมีแต่คนเข้าใจว่าหนูเป็น "ผู้ชาย" (หนูแค่เป็นทอมที่อ้วนๆผิวไม่ขาวขนเยอะจอนเยอะ) หื้มมม มีปัญหาตลอด *เอ่า' หนูหรอกหรอ ชื่อในนี้มันเขียนว่า น.ส. นึกว่าหนูเป็น ผช. ซะอีก ขอโทษด้วยนะจ้ะ * แฮร่ๆ คร่าา หนูชินแล้ว 😅(กูเหมือนจริงหรอว่ะ) ? เลยกลายเป็นหนุ่มน้อยประจำตึกโดนพยาบาลแซวตลอด
อ่าว ! เล่าเพลินเกินเนื้อหาชื่อเรื่องแล้ว ขอโทษด้วยนะคะ
- ช่วงที่หนูอยู่ ร.พ.เป็นช่วงที่พี่ๆนักศึกษาพยาบาลมาประจำอยู่ตึกตา ' เขาเรียกแบบนี้รึเปล่าหนูก็ไม่แน่ใจ
ทุกๆวันหนูก็จะโดนพี่ๆมามุงมาห้อมล้อมเต็มเตียง กึ๊ยย รู้สึกเขิน หนูรู้ว่ามันเป็นการศึกษาของพี่เขานะ แต่ก็ถามบ๊อยบ่อย ในใจอยากจะบ่นว่า "เอื้อยๆข้อยล่ะปวดตาเจ้าคือพากันถามข้อยดู๋แท้..." แต่ก็ไม่กล้าบ่นกลัวโดนฉีดยาพิษ 5555
ประมานวันที่สอง พี่ นศ.พยาบาล คนนึงในกลุ่มก็มาบอกเราว่า "ดีจ้ะ พี่จะมาเป็นพยาบาลประจำตัวของเรานะ" 😊 (อ๊ากกกก 😝 ยิ้มหวานมากกกก ใจละลายย
คึคึ ') พี่เขาก็เริ่มถามว่าเป็นอะไรมา ชื่ออะไร คอยเอายาให้ คอยเช็ดหน้าแล้วก็รอบๆตาให้ เพราะเราล้างหน้าไม่ได้ บางวันก็สระผมให้ มือเบามากก // ลืมบอก * พี่เขาชื่อ " แจน " เป็นคนตัวขาวๆหุ่นพอดีอวบๆจัดฟันด้วยเวลายิ้มตาจะหยี๊นิดหน่อย 😄 (รู้ข้อมูลแค่นี้มัวแต่ใจสั่นไม่กล้าถาม)
พี่เขาได้ประจำที่ตึกเราได้ไม่กี่วันก็มาบอกว่า ' พี่จะไปแล้วนะ พี่จะได้ไปฝึกที่ ร.พ.อื่น ' มาบอกลาหนูแล้วก็ไหว้แม่กับพี่ของหนู (ในใจอยากจะร้องไห้แต่ได้แต่ยิ้มให้แล้วก็โบกมือลา) งื่อออ หงอยเลย ไม่รุ้ว่าตอนนี้พี่เขาจะเรียนพยาบาลจบรึยัง. 😂 แต่พี่พยาบาลคุณป้าคุณน้าพยาบาลแล้วก็ผุ้ช่วยพยาบาลที่อยู่ประจำกับตึกนี้ก็น่ารักใจดีพูดเพราะมือก็เบา ลบความคิดที่เคยกลัวว่าจะเป็นมนุษย์ป้าขี้บ่นผู้ใจร้ายไปเลย [ มันทำให้จิตใจคนไข้คนนึงที่สูญเสียสิ่งสำคัญของร่างกายไปส่วนนึงไม่เครียดหรือไม่สบายใจเพิ่มขึ้นเพราะสิ่งแวดล้อมของ ร.พ. ] หนูไม่รุ้นะว่าพยาบาลตึกอื่นจะเป็นยังไง
แต่หนูชอบพยาบาล " ตึก หูตาจมูก ของโรงพยาบาลอุดรธานี " มากครับผมมมม 😚 หนูคิดถึงทุกคนม๊ากกนะคะ แต่หนูหา Facebook ไม่เจอเพราะไม่กล้าถามตอนที่อยู่ ร.พ.
// แฮร่ๆ หนูเขียนไปทั่วเล่าไปมั่วอีกแล้ว ขอโทษด้วยนะคะ จริงๆแล้ว หนูก็แค่อยากได้ข้อมูลของพี่นักศึกษาพยาบาลที่ชื่อ "แจน" Facebook,IG ก็ได้ แค่อยากทักทายถามไถ่ พี่เขาจะจำหนูได้รึเปล่าก็ไม่เป็นไร แต่หนูจำพี่ได้นะคะ พี่สาวที่แสนดี " ไม่ต้องกลัวนะคะหนูไม่ได้เกินเลยอะไรกับพี่หรอกหนูแค่มีความรู้สึกดีๆให้ //
ป.ล. ช่วงที่หนูรักษาตัวอยู่ประมาน ปลายเดือนเมษายน
มันก็ผ่านมา 6-7 เดือน ได้แล้ว พี่เขาฝึกอยู่ ร.พ.ไหน หรือ จ.ไหนก็ไม่รุ้ บางทีอาจจะเรียนพยาบาลจบแล้วก็ได้