หงส์เหนือมังกร ผู้หญิงกับการเมืองการปกครอง สตรีที่ฉลาดจริงต้องทำทีโง่เขลาภายนอก ภายในเสริมสร้างกำลัง

ดิฉันขอเขียนเสริมประเด็นต่อจากกระทู้นี้ซักเล็กน้อย http://pantip.com/topic/34372947

หลังจากที่พระโอรส 6 พรรษาของเสี่ยวจวงไทเฮาขึ้นนั่งบัลลังก์แล้ว
แต่อำนาจที่แท้จริงอยู่ที่ตอเออร์กุน ผู้เป็นเสด็จอา

โดยหลักการทั่วๆไป ส่วนใหญ่จักรพรรดิที่ทรงพระเยาว์มักจะถูกผู้สำเร็จราชการแย่งชิงอำนาจ
และจะจับจักรพรรดิสำเร็จโทษ

เสี่ยวจวงไทเฮามีหรือจะไม่รู้กุศโลบายการเมืองประเด็นนั้น
พระนางต้องยอมทำทุกอย่างเพื่อมิให้พระโอรสโดนโค่นราชบัลลังก์ เอาอกเอาใจ ยอมทนความอัปยศอดสู

ถึงขนาดยอมทอดกายพลีร่างให้ตอร์เออกุน ซึ่งเป็นน้องชายพระสวามี
เพื่อให้ชายผู้นั้น ขยับฐานะขึ้นมาเป็นพ่อเลี้ยงขององค์จักรพรรดิ

ในช่วงเวลาแห่งความยากลำบากขมขื่นใจเป็นที่สุดของผู้หญิงหัวอกคนเป็นแม่
ต้องอดทนอดกลั้นทุกอย่าง การที่ต้องยอมทอดกายให้กับผู้ชายที่ไม่ได้รัก และไม่ได้เป็นสามี
แต่ทว่าทำเพื่อเหตุผลทางการเมือง คงจะเป็นความรู้สึกที่ทนทุกข์ทรมานจิตใจมิใช่น้อย

แต่ก็ต้องทำ เพื่ออะไร

ก็เพื่อปกป้องลูกที่ยังเล็กอยู่ ไม่ว่าจะอยู่ในฐานะไทเฮา หรือฐานะคนธรรมดา
ผู้หญิงเราจะมีสัญชาติญาณอย่างหนึ่งที่เหมือนกัน นั่นก็คือ
สัญชาติญาณของความเป็นแม่ ที่ต้องทำทุกวิถีทางให้ลูกน้อยปลอดภัย

วิธีการของเสี่ยวจวงไทเฮา อาจจะไม่ถูกต้องตามหลักครรลองของความถูกต้องและศีลธรรมมากนัก
แต่ทว่าถือว่าถูกต้องตามหลักกุศโลบายทางการเมืองทุกประการค่ะ

อาวุธที่อิสตรีใช้กันมาตั้งแต่ดึกดำบรรพ์ก็เป็นอาวุธเดียวกับที่เสี่ยวจวงไทเฮาใช้


พระนางเป็นสตรีที่มีความเฉลียวฉลาด มีสติปัญญาเป็นอาวุธ มีความสุขุมรอบคอบ
ไม่ทำอะไรบุ่มบ่าม ถือคติน้ำร้อนปลาเป็น น้ำเย็นปลาตาย

ภายนอกแกล้งทำเป็นเอาอกเอาใจ บางครั้งแกล้งโง่แกล้งไม่รู้ ทั้งที่ในใจรู้ดี
นี่คือคุณสมบัติของสตรีที่มีความฉลาดอย่างแท้จริง

ช่วงที่ยังมีอำนาจน้อยกว่า ก็ต้องรอจังหวะและโอกาสที่เหมาะสม ในการถ่ายเทอำนาจคืน
พอตอเออกุน สิ้นพระชนม์พระนางก็ฉวยโอกาสนั้นเข้ามายึดอำนาจคืนทันที


และยังไม่ใช่แค่นั้นค่ะ


ถึงแม้นขั้วอำนาจเก่าไปแล้ว พระนางก็ต้องเผชิญหน้ากับขั้วอำนาจใหม่อย่าง เอ๋าไป่
เพราะพระโอรสของพระนาง คือจักรพรรดิซุ่นจือด่วนสิ้นพระชนม์ขณะอายุแค่ 20 กว่า

ทำให้หลานของพระนางขึ้นนั่งบัลลังก์ นั่นก็คือ จักรพรรดิคังซี ซึ่งขณะนั้นมีอายุเพียง 8 พรรษา
เอ๋าไป่เป็นขุนางเก่าแก่ รับราชการตั้งแต่สมัยจักรพรรดิไท่จง มีผู้ให้การยอมรับเป็นจำนวนมาก
ถือเป็นผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งในราชสำนัก

และครั้งหนึ่งก็เคยคิดก่อการกบฏ คิดจะโค่นล้มบัลลังก์ขององค์คังซี

แต่ทว่า ก็ได้ความฉลาดของเสี่ยวจวงไทเฮา
ซึ่งพอเปลี่ยนแผ่นดิน พระนางก็เปลี่ยนพระนามเป็น ไท่หวงไทเฮา (ย่า) เคยปกป้องลูกฉันใด พระนางก็ปกป้องหลานฉันนั้น

พระนางได้ให้เหล่าบรรดาเสนาอำมาตย์ที่จงรักภักดี คอยสอดแนม คอยคานอำนาจกับเอ๋าไป่
และในที่สุดแผนการกบฏของเอ๋าไป่ก็ถูกจับได้และทำลายลงอย่างราบคาบที่สุด

หลังจากนั้นพระนางก็ช่วยพยุงค้ำจุนราชบัลลังก์ของหลานชาย จนองค์คังซีบรรลุนิติภาวะ
และสามารถปกครองบ้านเมืองต่อไปได้

องค์จักรพรรดิปกครองแผ่นดินนานกว่า 60 ปี
สาเหตุหนึ่งก็เนื่องมาจากความฉลาดเฉลียวของไทหวงไทเฮา
ที่ทำให้องค์จักรพรรดิทั้งสองพระองค์ ที่เป็นลูกและหลานรอดพ้นวิกฤติไปได้   

พระนางถือเป็นไทเฮาที่มีบทบาทสูงสุด และเป็นสตรีที่มีความฉลาดล้ำลึกที่สุดในราชวงศ์ชิง

เห็นมั๊ยคะ

ใครว่าการเมืองการปกครองไม่ใช่เรื่องของผู้หญิง
ไม่ใช่เพราะผู้หญิงหรือคะที่ช่วยค้ำจุนราชบัลลังก์ขององค์ฮ่องเต้ที่เป็นบุรษ

และไม่ใช่เพราะผู้หญิงหรือคะที่ทำให้บุรุษรอดพ้นอันตรายมาได้

สตรีที่ขึ้นชื่อว่าฉลาด ต้องรู้หลบเป็นหลีก รู้ว่าเวลาไหนควรต้องใช้วิธีอ่อนน้อม เวลาไหนควรต้องแข็งกร้าว

และสตรีที่ฉลาดจริงๆ บางครั้งต้องแกล้งทำเป็นโง่ไม่รู้เรื่อง เพื่อให้บุรษตายใจ
ถ้าสตรีคนไหนแสดงออกถึงความฉลาดทุกเรื่อง แสดงว่าสตรีคนนนั้นไม่ฉลาดจริงค่ะ

พระนางคือ หงส์เหนือมังกรโดยแท้