ผมเลิกกับแฟนเพราะผมเป็นห่วงเขามากเกิน ผมผิดหรอครับ ?

คือผมต้องกล่าวก่อนเลยว่าผมเป็นรุ่นพี่เธอ 1ปีครับ และผมคบกับแฟนผมมาได้10เดือนจนกระทั่งผมต้องเลิกกับเธอ ผมเป็นคนที่อารมณ์ร้อนครับ วันนั้นผมไปกินหมูกระทะกับน้องๆ ประมาน2ทุ่มน่าจะได้ ซึ่งผมก็บอกแฟนผมว่าผมมากินหมูก็ไม่มีอะไร แต่เธอบอกผมว่าเธอจะไปเที่ยวสวนสนุก ซึ่งระยะทางจากบ้านเธอมาสวนสนุกประมาน 30โล ซึ่งมันดึก แล้วอีกอย่างเธอไม่ได้มากับพ่อแม่ แต่เธอมากับคนข้างบ้านซึ่งผมอดเป็นห่วงเธอไม่ได้ เพราะตอนนั้นเธอเป็นประจำเดือนครับ ผมไม่อยากให้เธอออกไปไหน รวมถึงผมเป็นคนขี้หึงด้วยไม่อยากให้เธอเจอผู้ชายเยอะแยะมากมาย ผมจึงบอกเธอว่าไม่ให้ไปเดี๋ยววันหลังจะพาไปเอง แต่เธอไม่สนใจตะบี้ตะบันจะไปให้ได้ ต้องขอบอกก่อนเลยครับ ตลอด10เดือนที่คบกันมาผมไม่เคยขอร้องอะไรเธอเลยซักครั้ง แต่เธอไม่ให้ผมทำอะไรผมฟังผมยอมทำตามที่เธอบอกทุกอย่าง แต่ทำไมคำพูดของผมกับไม่มีความหมายกับเธอเลย ผมขอร้องเธอครั้งแรกและครั้งเดียว แต่เธอไม่สนใจคำพูดผมเลย ตอนนั้นด้วยความที่ผมอารมณ์ร้อน ผมจึงบอกเธอไปว่า "อยากไปก็ไป แต่ถ้าเลิกกันก็ไม่แปลก จะไปหาผัวใหม่ที่ไหนก็ไป" ตอนนั้นผมอารมณ์เสียมากครับด้วยความเป็นห่วงเธอ บวกกับหวง หึง ด้วยทำให้ผมอารมณ์เสียหนักเป็น 2เท่า  แล้วสุดท้ายเธอก็ไปเที่ยวสวนสนุกโดยที่เธอไม่ได้นึกถึงผมเลย ผมนั่งรอเธอโทรมาตั้งแต่ 4โมงเย็นก่อนกลับจากโรงเรียนเธอบอกว่าจะเติมตังแล้วโทรมาหาผม จนกระทั่งเธอไปเที่ยวกลับมาเธอก็ยังไม่โทร เธอแค่ตอบแชทเฟชบุ๊คผมมาแค่คำเดียว คำว่า"ขอโทษฮับ" หลังจากคืนนั้นผมนั่งรอเธอยันเช้าหวังว่าเธอจะโทรมาแต่ก็ไม่มีวี่แววที่เธอจะสำนึกได้ว่าผมเป็นห่วงเธอขนาดไหน
หลังจากวันนั้นผมก็โกรธเธอแต่เธอก็ไม่ได้มาขอโทษหรือมาง้อผมเลยซักครั้งเดียว ผมเสียใจมากผมนั่งคิดตลอดว่า ถ้าผมเป็นห่วงคนคนนึงมากแล้วทำให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ผมควรจะห่วงเธอดีไหม   ผมอยากถามเพื่อนๆว่าผมทำเกินไปไหม ผมผิดไหม  ซึ่งตอนนี้เธอกับผมได้เลิกกันไปแล้วแต่ผมยังรักเธอไม่น้อยกว่าวันแรกที่ได้รัก ผมอยากขอโทษเธอที่ผมพูดแรงไป ถ้าเป็นไปได้ผมอยากให้เธอคนเดิมกลับมา พวกเพื่อนๆคงเข้าใจนะครับถ้าเป็นห่วงใครซักคนนึงมากๆ ความรู้สึกจะเป็นแบบไหน  ผมผิดมากเลยหรอครับ ?