ออกเดินทางเพื่อออกเดินทาง
/\
ด้วยระยะเวลาบวกกับยานพาหนะ
ทำให้การเดินทางครั้งนี้ต่างจากครั้งก่อนๆ
ปล.กระทู้นี้ขอกราบอนุญาตใช้คำที่ไม่สุภาพ
เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน ดังนี้
สัส กู แม่ม เฮีย หว่ะ เมิง
(ออกแนวเพื่อนเล่าให้เพื่อนฟัง)
ขณะที่กูนั่งเกาไข่อยู่ที่บ้าน
บังเอิญ ได้ยินเสียงแว่วดังแผ่วมาแต่ไกลไกล
“เฮ้ย เมิงอ่ะ ไม่ไปเที่ยวหน่อยเหรอ หน่อยเหรอออ เหรอออ หรอออ หราาาาๆๆๆ”
แล้วเสียงนั้นก็ค่อยๆหายไป-
ความจริงคือกูบ้า!!!กูพูดกับตัวเอง
แพลนเอาไว้อย่างดีคือ
1.ขี่มอไซค์
2.เที่ยวเหนือ
3.ใช้เวลาประมาณเดือนนึง
จบ.
หมดเวลาไปการคิดแพลน2วิ
สาเหตุที่ตั้งชื่อ Speed life เนื่องจากกระผม เอ้ย ลืมไปจะหยาบ
กูตั้งใจจะสวนกระแส 55+
เปล่าหรอกกูจะแว้นมอไซค์ที่คิดว่ามันจะ speed
แต่แม่มทะลึ่ง slow บิดได้ไม่เกิน100มากกว่านี้โซ่ขาด
ดีซะอีก! มันกลับทำให้เราชื่นชมธรรมชาติข้างทางได้เต็มที่
(ฝุ่นและควัน เกือบตลอดทางเลยสัส)
3600 กว่ากิโลเมตร ที่กูใช้ชีวิตอยู่บนเบาะ
แทบไม่ต่างอะไรกับการได้เสียของ ชายรักชาย (เดี่ยวๆ)
ดากกูแทบพัง หลังกูแทบหัก หัวเข่ากูเสียดสีกับพื้นจนแทบด้าน (ไม่ใช่ล่ะ!!!)
22วันของการเดินทาง กูแทบไม่รู้จัก slow life คืออะไร
speed เกือบตลอด ดึกๆทีไรต้องหาข้อมูลล่ะ ว่ากูจะไปไหนต่อ
อีกอย่างคือตื่นมาทุกๆเช้าแล้วงงๆกับตัวเองทุกครั้ง
ว่าตอนนี้กูอยู่ที่ไหน มันตื่นเต้นดีเหมือนกันนะ
ออกเดินทางเพื่อตามหาเหตุผลของการออกเดินทาง
สิ่งที่คิดในหัวก่อนเดินทาง
-กูจะทำไรของกูว่ะ
-กูจะไปไหนบ้างเนี่ย
-กูจะเดินทางทำไมให้เหนื่อย
-ฯลฯ
สรุปคือกูไม่มีอะไรทำ เลยต้องออกไปทำอะไร ถุ้ย!
คำนิยม
หลังกลับจากลาว ไอนี่มันก็เล่าโปรเจคใหม่ของเค้าให้ผมฟัง บอกว่าอยากขับมอไซด์ขึ้นเหนือคนเดียว
แบกเต้นท์และอุปกรณ์ดำรงชีพเท่าที่จำเป็น แวะสถานที่ท่องเที่ยวตามใจอยาก
โดยกำหนดระยะเวลาคร่าวๆ ยี่สิบกว่าวัน --ผมถามมัน 'เพื่อ?'
ครั้งแรกๆเหตุผลที่มันบอกผมคือ ไปเที่ยวไง,ว่างมาก,เดินตามรอยนักเขียน,
ออกเดินทางถ่ายวีดีโอ,อยากเป็นไบค์เกอร์ คือทุกครั้งที่ถาม มันก็มีเหตุผลใหม่เรื่อยๆ
--ดึกคืนนึง มันส่งข้อความมาแจ้งเพื่อนๆในกลุ่มว่าออกเดินทางแล้ว!!!!
อ้าว!....??? อะไรของมันเนี่ย... อะไร ยังไง คือ?? --...จริงๆผมไม่ได้รู้เรื่องมากไปกว่าคนอื่นนะครับ
ก็คงต้องมานั่งอ่านที่มันเขียนเหมือนกันว่ามันไป 'เพื่อ?' 'ไปเจออะไรมาบ้าง'
--ปล.ภาษาที่มันใช้เขียนค่อนข้างรุนแรงนะครับ ขณะอ่าน ผมอยากให้จินตนาการว่าเพื่อนที่เลวทราม
ต่ำช้าที่สุดของคุณ กำลังเล่าเรื่องที่มันโคตรภูมิที่สุดในชีวิตให้ฟัง
ยังไงก็ช่วยรับฟังมัน มันเป็นเพื่อนของพวกเราด้วยนะครับ
--------------------รักเธอเสมอ นานเท่าไรยังรักเธอ เหมือนแต่ก่อนเป็นมาเสมอ แม้ว่าเธอจากฉันไป
//เทพเจ้าโอเล่ 2/11/2015 เขียนที่ SM Tower
เมื่อก่อนผมคิดว่า ผมได้เที่ยวลำปางกับจารเล่ แบ็คแพค คือคุ้มค่าชีวิต ที่ได้เกิดมาแล้ว
ได้เจอคนมากมาย ได้เจอน้ำใจหลากหลาย พอมาเจอของไอนี่
ผมบอกได้เลยว่าของผมแม่มโคตรจะตาตุ่มเป็ดมาก ไม่ได้เศษส่วนรึทศนิยมห่าเหวอะไรของแม่มเลย
คนอื่นเที่ยวยังไง คุ้มค่ากับชีวิตขนาดไหนผมไม่รู้หรอก แต่เที่ยวแบบแม่ม
ที่แกทำผมว่านี่แหละสำเร็จความใคร่ของชีวิตแล้ว
เปิดกระทู้มาแล้วอ่านเถอะคับ ผจญภัยไปกับมัน ได้ความรู้สึก ได้ความสนุก
ไม่ต้องหาเหตุผลหรอกคับว่าทำไมต้องอ่านกระทู้นี้ แค่อยากเดินทาง อยากดูอะไรสวยๆ
ไม่เปลืองเน็ตเปล่าๆแน่นอน หยุดอ่านดูดวง อ่านวิเคราะบอลซักชั่วโมง แล้วมาอ่านอะไรให้อารมณ์
ท่องเที่ยวแบบคนธรรมดาคนนึง เล่าเรื่องแบบชาวบ้านๆ แบบเพื่อนเล่าให้เพื่อนฟัง
คุณจะรักมันอย่างที่คุณรักเพื่อนสนิทที่สุดในชีวิตคุณ
คำหยาบที่มันเขียนในกระทู้ คือชีวิตจริงที่เราคุยกับเพื่อนสนิทเราแหละคับ
ไม่ต้องแต่งเติมคำ ให้สวยหรูเพราะ "มันคือเพื่อนสนิทของคุณ"
...โน๊ต เชิญพานิช...
เขียนที่ MDLZ ผลิตฮอล์ล
คิดถึงนะ
...บุรุษผู้นิ่งเฉย...
เขียนที่ คอกวัว
(ทำยังกะเขียนหนังสือ55+)
แล้วกูก็ออกเดินทาง
.
.
.
[CR] Speed Life ตะลุยเหนือ 3623 กิโลเมตร 22 วัน กับการตามหาเหตุผลของการออกเดินทาง (ฉบับเถื่อน)
/\
ด้วยระยะเวลาบวกกับยานพาหนะ
ทำให้การเดินทางครั้งนี้ต่างจากครั้งก่อนๆ
ปล.กระทู้นี้ขอกราบอนุญาตใช้คำที่ไม่สุภาพ
เพื่อเพิ่มอรรถรสในการอ่าน ดังนี้
สัส กู แม่ม เฮีย หว่ะ เมิง
(ออกแนวเพื่อนเล่าให้เพื่อนฟัง)
ขณะที่กูนั่งเกาไข่อยู่ที่บ้าน
บังเอิญ ได้ยินเสียงแว่วดังแผ่วมาแต่ไกลไกล
“เฮ้ย เมิงอ่ะ ไม่ไปเที่ยวหน่อยเหรอ หน่อยเหรอออ เหรอออ หรอออ หราาาาๆๆๆ”
แล้วเสียงนั้นก็ค่อยๆหายไป-
ความจริงคือกูบ้า!!!กูพูดกับตัวเอง
แพลนเอาไว้อย่างดีคือ
1.ขี่มอไซค์
2.เที่ยวเหนือ
3.ใช้เวลาประมาณเดือนนึง
จบ.
หมดเวลาไปการคิดแพลน2วิ
สาเหตุที่ตั้งชื่อ Speed life เนื่องจากกระผม เอ้ย ลืมไปจะหยาบ
กูตั้งใจจะสวนกระแส 55+
เปล่าหรอกกูจะแว้นมอไซค์ที่คิดว่ามันจะ speed
แต่แม่มทะลึ่ง slow บิดได้ไม่เกิน100มากกว่านี้โซ่ขาด
ดีซะอีก! มันกลับทำให้เราชื่นชมธรรมชาติข้างทางได้เต็มที่
(ฝุ่นและควัน เกือบตลอดทางเลยสัส)
3600 กว่ากิโลเมตร ที่กูใช้ชีวิตอยู่บนเบาะ
แทบไม่ต่างอะไรกับการได้เสียของ ชายรักชาย (เดี่ยวๆ)
ดากกูแทบพัง หลังกูแทบหัก หัวเข่ากูเสียดสีกับพื้นจนแทบด้าน (ไม่ใช่ล่ะ!!!)
22วันของการเดินทาง กูแทบไม่รู้จัก slow life คืออะไร
speed เกือบตลอด ดึกๆทีไรต้องหาข้อมูลล่ะ ว่ากูจะไปไหนต่อ
อีกอย่างคือตื่นมาทุกๆเช้าแล้วงงๆกับตัวเองทุกครั้ง
ว่าตอนนี้กูอยู่ที่ไหน มันตื่นเต้นดีเหมือนกันนะ
ออกเดินทางเพื่อตามหาเหตุผลของการออกเดินทาง
สิ่งที่คิดในหัวก่อนเดินทาง
-กูจะทำไรของกูว่ะ
-กูจะไปไหนบ้างเนี่ย
-กูจะเดินทางทำไมให้เหนื่อย
-ฯลฯ
สรุปคือกูไม่มีอะไรทำ เลยต้องออกไปทำอะไร ถุ้ย!
หลังกลับจากลาว ไอนี่มันก็เล่าโปรเจคใหม่ของเค้าให้ผมฟัง บอกว่าอยากขับมอไซด์ขึ้นเหนือคนเดียว
แบกเต้นท์และอุปกรณ์ดำรงชีพเท่าที่จำเป็น แวะสถานที่ท่องเที่ยวตามใจอยาก
โดยกำหนดระยะเวลาคร่าวๆ ยี่สิบกว่าวัน --ผมถามมัน 'เพื่อ?'
ครั้งแรกๆเหตุผลที่มันบอกผมคือ ไปเที่ยวไง,ว่างมาก,เดินตามรอยนักเขียน,
ออกเดินทางถ่ายวีดีโอ,อยากเป็นไบค์เกอร์ คือทุกครั้งที่ถาม มันก็มีเหตุผลใหม่เรื่อยๆ
--ดึกคืนนึง มันส่งข้อความมาแจ้งเพื่อนๆในกลุ่มว่าออกเดินทางแล้ว!!!!
อ้าว!....??? อะไรของมันเนี่ย... อะไร ยังไง คือ?? --...จริงๆผมไม่ได้รู้เรื่องมากไปกว่าคนอื่นนะครับ
ก็คงต้องมานั่งอ่านที่มันเขียนเหมือนกันว่ามันไป 'เพื่อ?' 'ไปเจออะไรมาบ้าง'
--ปล.ภาษาที่มันใช้เขียนค่อนข้างรุนแรงนะครับ ขณะอ่าน ผมอยากให้จินตนาการว่าเพื่อนที่เลวทราม
ต่ำช้าที่สุดของคุณ กำลังเล่าเรื่องที่มันโคตรภูมิที่สุดในชีวิตให้ฟัง
ยังไงก็ช่วยรับฟังมัน มันเป็นเพื่อนของพวกเราด้วยนะครับ
--------------------รักเธอเสมอ นานเท่าไรยังรักเธอ เหมือนแต่ก่อนเป็นมาเสมอ แม้ว่าเธอจากฉันไป
//เทพเจ้าโอเล่ 2/11/2015 เขียนที่ SM Tower
เมื่อก่อนผมคิดว่า ผมได้เที่ยวลำปางกับจารเล่ แบ็คแพค คือคุ้มค่าชีวิต ที่ได้เกิดมาแล้ว
ได้เจอคนมากมาย ได้เจอน้ำใจหลากหลาย พอมาเจอของไอนี่
ผมบอกได้เลยว่าของผมแม่มโคตรจะตาตุ่มเป็ดมาก ไม่ได้เศษส่วนรึทศนิยมห่าเหวอะไรของแม่มเลย
คนอื่นเที่ยวยังไง คุ้มค่ากับชีวิตขนาดไหนผมไม่รู้หรอก แต่เที่ยวแบบแม่ม
ที่แกทำผมว่านี่แหละสำเร็จความใคร่ของชีวิตแล้ว
เปิดกระทู้มาแล้วอ่านเถอะคับ ผจญภัยไปกับมัน ได้ความรู้สึก ได้ความสนุก
ไม่ต้องหาเหตุผลหรอกคับว่าทำไมต้องอ่านกระทู้นี้ แค่อยากเดินทาง อยากดูอะไรสวยๆ
ไม่เปลืองเน็ตเปล่าๆแน่นอน หยุดอ่านดูดวง อ่านวิเคราะบอลซักชั่วโมง แล้วมาอ่านอะไรให้อารมณ์
ท่องเที่ยวแบบคนธรรมดาคนนึง เล่าเรื่องแบบชาวบ้านๆ แบบเพื่อนเล่าให้เพื่อนฟัง
คุณจะรักมันอย่างที่คุณรักเพื่อนสนิทที่สุดในชีวิตคุณ
คำหยาบที่มันเขียนในกระทู้ คือชีวิตจริงที่เราคุยกับเพื่อนสนิทเราแหละคับ
ไม่ต้องแต่งเติมคำ ให้สวยหรูเพราะ "มันคือเพื่อนสนิทของคุณ"
...โน๊ต เชิญพานิช...
เขียนที่ MDLZ ผลิตฮอล์ล
คิดถึงนะ
...บุรุษผู้นิ่งเฉย...
เขียนที่ คอกวัว
(ทำยังกะเขียนหนังสือ55+)
.
.
.