ด่าเละ!! หนีนั่งรถไฟไป คีรีวง...ลานสกาด้วยเหตุผลโง่ ๆ ส่วนตัว

เรานั้นอายุ 23 แล้ว เป็นผู้หญิงไม่มีพันธะ และมีรูปร่าง หน้าเป็นภูมิคุ้มกันตัวเอง
นี่ไม่ใช่บัญชีของเรานะ..ยืมมาอีกที ^_^ พี่สาวที่น่ารักกกกก

เราเป็น นศ. ปีสุดท้ายหลักสูตร ครุศาสตร์ ปี 5 แล้ว เพื่อนรุ่นเดียวกันทำงานมีเงินเดือนแล้วนะ แต่...เรายังต้องฝึกงานอยู่เลย
ว่าง ๆ (ว่างหรอ) ชอบตามกระทู้ในพพันทิปนี่แหละ...เที่ยวไหน ไปยังไง พักที่ไหน และที่ ๆ เป็นกระแสสโลววววววไลฟ์ ที่สุดที่เราสนใจ คือ หมู่บ้านที่อากาศดีที่สุดในประเทศไทย "คีรีวง อ.ลานสกา จ.นครศรีฯ"


เราสนใจมานานแล้วเพราะเรามี some think บางอย่างเกี่ยวกับที่นั่น 5555 คงไม่พ้นเรื่องความรักนะรึป่าว รักในช่วงขณะหนึ่งในชีวิตก็แล้วกัน แต่เราก็ยังมีความรู้สึกดี ๆ อยู่เหมือนเดิมเพิ่มเติมคือความเจ็บปวดเป็นระยะ ๆ (เพราะชอบส่อง!!!)

กระทู้คงเป็นบันทึกการเดินทางอันโดดเดี่ยวของเรานะ....เริ่มเดินทางวันที่ 27 ต.ค. 58 (ทำไมต้องวันนี้..ช่างมัน)
จุดเริ่มต้นของการเดินทางครั้งนี้...
1. การเริ่มต้น เราเริ่มจากสถานีรถไฟศิลาอาสน์ จังหวัด อุตรดิตถ์ค่ะ เหนือจรดใต้กันเลยทีเดียว
เราออกจากอุตรดิตถ์เมืองท่าเหนือของเรา รถไฟรอบแรก 07.30 ในตั๋วบอกถึง กทม. 14.40 น. แต่ยังไงก็เลทนิดหน่อยอยู่แล้ว เราไม่พรือเรื่องนี้... อิอิ แต่สุดท้ายก็ไปถึง กทม. 15.00 โดยประมาณ
ตลอดทางจากเหนือถึง กทม. ช่วงพิจิตรขนครสวรรค์ ก็มีหนุ่มน้อยมานั่งข้าง ๆ เรา แล้วซบไหล่ ^///^

ชื่อน้อง อ่อน แรกดูนางขี้อายนั่งห่างเราซะไกลเลย พอง่วงแล้วนางทำท่าจะตกที่นั่งแม่นางที่นั่งฝั่งตรงข้ามก็ตกใจเราก็ตกใจ...เราเลยบอก "เขยิบมาใกล้ ๆ พี่นี่มา "นางก็ขยับมาแล้วก็นอน น่ารักใช่มั๊ยละ
ผ่านไปพักใหญ่ แม่นางคงเห็นว่าเราเมื่อยแล้วเพราะขยับตัวบ่อย คุณแม่เลยให้น้องไปนอนข้าง ๆ พอตื่นขึ้นมานางก็มีทีท่าเขินตลอด เราเลยซื้อขนมที่ขายบนรถไฟให้นางกิน...กินไปเขินไป... นางเกิดช้าหรือเราเกิดเร็ว น่ารัก

แถมอีกรูปละกันนะ น้องน่ารักจริง ๆ เดี๋ยวมาต่อ