ไม่รู้ว่าจะถึงเค้ามั้ย ? แต่อยากให้ถึงนะ ฝากถึงคนที่เกิดวันที่ 16 ธันวาคม ตอนนี้ม.6 แล้ว

คนๆนี้ ตอนนี้เรียนอยู่ ม.6 โรงเรียนหนึ่งในจังหวัดใกล้กรุงเทพ พึ่งย้ายเข้ามาเรียนที่นี่ตอน ม.4 จขกท.อยากฝากข้อความสั้นๆให้ถึงเค้า เนื่องจากบอกตัวจริงกันไม่ได้แล้ว ไม่มีแม้แต่หนึ่งวินาทีของโอกาส

เริ่มนะคะ

เธอ...ไปอยู่ที่ไหนทำไมไม่กลับมาหาเรา เธอเคยมีเราอยู่ในสายตาเธอบ้างมั้ยนะ เรารักเธอนะ รักมากด้วย กลับมาได้มั้ย เราไม่ได้ตั้งใจจะทำแบบนั้น เราขอโทษ ถ้าเธอกลับมา เราสัญญาว่าเราจะไม่เอาแต่ใจ เราจะไม่วู่วาม เราจะไม่งอนแบบงี่เง่า เราจะไม่พูดถึงผู้หญิงคนไหนอีก เราจะไม่ขี้ประชด เราจะไม่ไล่เธอไปไหนแล้ว ถ้าเธอกลับมา เค้าจะทักเธอทุกวัน เราจะไม่ด่าเธอ (ถ้าเธอไม่ด่าเราก่อนนะ)  เธออยากได้อะไรเราทำใเธอได้หมด กลับมานะ เราขอโทษ ถ้าเธอกลับมาเราจะรักษาเธอไว้อย่างดีเลย เราเป็นห่วงเธอนะ เธอเป็นคนแรกในฟลายๆอย่างของชีวิตเรา เราไม่เคยแทงบอลเธอก็พาเราแทง เราไม่เคยเล่นหวยเธอกฌทำให้เราตามหวย เราไม่เคยดูมวยจนติด เธอก็ทำให้เราติด เราทำเพราะเราอยากคุยกับเธอรู้เรื่อง เราไม่อยากให้เธอรู้สึกว่าเธอบ่นใผ้เราฟัง เราไม่อยากให้เธอรุ้สึกว่าเธอคุยกับก้อนหิน ก็ใช่...เธออาจจะคุยแบบนี้กับหลายๆคน...ในสายตาคนอื่น แต่เราเชื่อว่า เธอคงไม่ตามง้อใครหลายๆคน เธอคงไม่คุยเรื่องบอลเรื่องมวยไปคุยกับผญหลายๆคนแน่ๆ เราเชื่อว่าเธอไม่ได้ตามใส่ใจไปทุกๆคนที่เธอจะตามถามว่า "เป็นเควี้ยไร" "งอนล่ะดิ้" "สัส...เป็นเควี้ยไร" แกคงไม่ได้ตามดูตามว่าคนไหนประชดแก แกไม่ได้ถามทุกคนแน่ๆใช่มั้ย ? เราเชื่อนะเธอ เชื่อในรัก เราไม่รู้ว่าเหตุผลอะไรที่ทำให้เธอกลายเป็นคนไม่มีความรุ้สึกแบบนี้ แต่เราอยากให้เธอลองเชื่อซักครั้ง ไม่ต้องเปลี่ยนใจมารักกัน แต่ขอให้เห็นซักครั้งในรักที่เรามีให้เธอ เราทนไม่ได้นะที่จะเห็นหน้สกันทุกวันโดยไม่รู้สึกอะไรเลย ทำไม่ได้หรอก...เราไม่ได้เก่งขนาดนั้น รุ้ว่าเธอใจเเข็ง ว่าเธอเป็นนไม่มีความรู้สึก แต่ใจจ่งๆเธออ่อนโยนนะ เราเชื่ออย่างนั้น กลับมานะ ขอแค่กลับมา ยอมหลายๆอย่างที่เป็นเธอ ยอมชอในสิ่งที่ตัวเองไม่ชอบ จนเป็นคามเคยชิน จนเป็นนิสัย ไม่ได้ฝืนเลย ถ้าจะฝืนก็ฝืนตรงที่ฝืนใจม่ให้ไปรัก ฝืนใจไม่ให้ไปรู้สึกนั่นแหละ เชื่อนะว่าซักวันเธอต้องเห็น ขอบคุณนะ ขอบคุณจริงๆ เอาจริงๆเหอะคุยกับเธอเราเป็นตัวเองที่สุดแล้ว จะยิ้มก็ไม่ต้องกลัวแกไปบอกคนอื่น ขอบคุณหลายๆอย่างไม่ว่าแกจะตั้งใจทำมันมั้ย ขอบคุณที่ยอมทนคุยที่ยอมตอบแชทเรามาตลอด 2 เดือน 21 วัน รู้ว่ามันไม่มากสำหรับคนอื่นและแก แต่สำหรับเราทั้งหมดคือความทรงจำ ก็จริงที่เธอไม่เคยทักเรามา แต่เธอตอบเราทุกครั้งที่ทักไป ขอบคุณที่ทำให้มีรอยยิ้มที่กว้างที่สุด ขอบคุณที่ทำให้มีความสุข " ซักวันเค้าคงกล้าพอที่จะบอกเธอต่อหน้า " จำทุกคำนะที่เธอเคยคุยกับเรา เราจำทุกอย่างที่เป็นเธอ ขอบคุณสำหรับทุกอย่าง ขอโทษสำหรับทุกสิ่ง ขอบคุณความมทรงจำที่ดีมากมายในชีวิต มันดีที่สุดสำหรับในตอนนี้ ต่อไปนี้ไม่ว่าเธอจะไปทำแบบนี้กับใครที่ไหน ก็ขอให้เราไม่รู้ ขอใฟ้เราไม่เห็น ไม่อยากเจ็บโว้ย !!!! (แต่เดี๋ยวเราก็ยิ้มจนรุ้เองอีกอ่ะแหละ) อยากตัดใจจริงๆ ไม่ได้งมงายไม่ได้จมปลัก แต่ทำไม่ได้ไม่รุ้ทำไมไม่รู้จริงๆ ทำ ทุก อย่าง แล้ว จริง ๆ ทำให้เธอเกลียดก็แล้ว ขนาดเธอบอกเองว่าเธอเกลียดเรายังไม่เลิกรักเธอเลย นี่ขนาดบอกคามในใจไปแล้วสิบๆรอบ ทุกอย่างก็ยังไม่ได้หมดไปจากหัวใจเหมือนมันอยากจะบอกกับแกคนเดียว ไม่ได้ต้องการบอกต่อใคร ไม่ต้องการฝากให้ใครก้อปละส่งไปให้เธอ เข้าใจป้ะ ?

ปล.สัญญาว่าถ้ามีโอกาสได้บอกเมื่อไหร่จะพูดให้หมดเลย นั่งฟังด้วยนะ
ปล.ขอบคุณนะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่