$NZ 2,000 ที่ไม่มีทางกลับมา...

บอกเล่าเป็นวิทยาทาน สำหรับคนที่อยากเรียนภาษาที่ต่างประเทศ...

เราไม่เคยตั้งกระทู้มาก่อนนะคะและพึ่งสมัครเพื่อการนี้เลย ถ้าผิดพลาดหรืออ่านยาก ขออภัยด้วยนะคะ แล้วก็แท็กกระจายเลย TT
        
        เราเรียนภาษาอังกฤษที่นิวซีแลนด์ ที่นี่มีเรื่องดีๆมากมาย เราได้เจอเพื่อนดีๆ ครูดีๆ น่ารัก ^^
แต่ก็รวมถึงเรื่องร้ายๆด้วยเหมือนกัน ด้วยความโง่ ไม่รู้ ไม่ได้ศึกษาข้อมูลให้ดีมาก่อน และเชื่อใจ ทำให้เราพลาดหลายๆอย่าง
เรื่องยาวหน่อยนะคะ ขอให้อ่านให้จบ เราไม่รู้จะย่อยังไงจริงๆ

เรื่องมีอยู่ว่า...

        เราเป็นเด็กต่างจังหวัด ไม่เคยได้ออกจากประเทศไทยไปไหนเลย ก่อนหน้านี้เราเรียนจบและทำงานได้ปีกว่าๆ นี่คือการมาต่างประเทศครั้งแรก แบบที่เตรียมตัวน้อยและภาษาด้อยมาก เรามาแบบกะทันหัน ไม่รุเรื่องอะไรเลย ว่าเค้าต้องเตรียมตัวอะไรอย่างไร นี่คือสิ่งแรกที่เราพลาด...

    โรงเรียนตอนที่เราเรียน ม.ปลาย ที่บ้านเกิด (แม่เราก็เป็นครูอยู่ที่นี่) หมวดภาษาอังกฤษ เค้าจัดโครงการเรียนภาษาในต่างประเทศขึ้นมา มีผู้ปกครองและนักเรียนสนใจมาก แต่เมื่อเค้าคำนวณค่าใช้จ่าย ผู้ปกครองหลายคนยกเลิก เพราะค่าใช้จ่ายที่ค่อนข้างสูง โครงการนี้จึงต้องพักไว้ก่อน และนี่คือจุดเริ่มต้น...

    แม่เราอยากให้เราไปเรียนภาษา เพื่อที่จะได้มาเรียนต่อหรือได้งานที่ดีขึ้น แม่เราเลยไปปรึกษากับครูที่จัดโครงการนี้ ว่าอยากส่งเราไปเอง ต้องทำอย่างไร ครูเค้าจึงแนะนำ เอเจ้น คนนี้ที่เคยติดต่อเพื่อโครงการนี้ให้...

        เอเจ้นคนนี้ เค้าเป็นผู้หญิงพูดเก่ง คุยเก่ง แนะนำดีมาก ใน เกือบ ทุกๆเรื่อง เค้าติดต่อเรื่องโรงเรียนและวีซ่าให้หมด เราไม่ได้สัมภาษณ์เอง เค้าบอกเป็นคนโดนสัมภาษณ์

        เรื่องที่พักก็เช่นกัน... เค้ามีพี่สาวแท้ๆอยู่คนนึงค่ะ พี่เค้าเปิดร้านอาหารอยู่ที่นิวซีแลนด์แถว Albany, North Shore และมีโฮมสเตย์ด้วย เด็กที่เค้าเคยส่งไปก็อยู่ที่นี่ทุกคน เค้าบอกว่าเด็กที่ไปรักพี่สาวเค้าทุกคน ไม่ต้องเป็นห่วงอะไร เราก็เลยได้ไปอยู่โฮมสเตย์นี้ โดยเค้าบอกว่า อยู่ห้าเดือนเลยเนอะ (เราลงเรียนหกเดือนก่อน) อาทิตย์ละ NZ$ 290/Week แต่เค้าบอกว่าครูขอต่อ เค้าเลยลดให้เหลือ NZ$ 260/Week และมีค่าประกันอีก NZ$ 2,000 แต่ถ้าเราออกหรือกลับไทยเค้าจะคืนเงินประกันให้ และทำงานที่ร้านด้วยได้ แม่เราด้วยความเป็นห่วง เลยโอเค โดยเราหอบเงินสด รวมทั้งหมด NZ$ 7,200 ไปจ่ายเค้าค่ะ แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น เราไม่ได้เซ็นสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรเรื่องโฮมสเตย์เลย และนี่คือความผิดพลาดครั้งใหญ่จริงๆ

        ค่าเงินนิวซีแลนด์ตอนนั้นที่เราแลกก่อนไป 27 บาท ต่อ 1 ดอลล่าร์ นะคะ คูณ 2,000 ดอล ลมจะจับ (แทบจะขายบ้านอยู่แล้ว 55555)

        21 ตุลาคม 2557 เราออกเดินทางจากไทยวันนั้น โดยเอเจ้นก็มาส่งด้วย เพราะเราบอกเค้าว่ามาด้วยกันได้ไหม ไม่เคยเข้าสนามบินมาก่อน (โครตบ้านนอกเลย 555) เค้าก็มาส่งค่ะ แนะนำให้ทุกอย่าง เค้าบอกไม่เคยมาส่งใครมาก่อน ซื้อใจเราไปอีก

        10 ชั่วโมง ของการนั่งเครื่องบิน พอเรามาถึง Auckland International Airport พี่สาวเค้าก็มารับค่ะ แล้วก็พากลับบ้าน ยกของเข้าห้องให้ พาเราไปนู่นนี่ และเราก็จ่ายเงินในวันนี่สองหลังจากวันที่เรามาถึง จ่ายสดค่ะ ที่ Sylvia Park กลางศูนย์การค้าเลยทีเดียว และที่โง่ไปกว่านั้นคือ ไม่มีใบเสร็จค่ะ... ด้วยความที่เราเชื่อใจ...

        วันที่เข้าโรงเรียนวันแรก น้า (พี่สาวเอเจ้นและเป็นเจ้าของโฮมสเตย์) เค้าก็มาส่งค่ะ ทางโรงเรียนบอกว่าที่เราโอนเงินเกินมา เดี๋ยวจะโอนกลับไปที่พี่สาวเอเจ้นนะ เราก็โอเค เพราะตอนนั้นเรายังไม่มีบัญชีธนาคารที่นี่ และนี่ก็อีกเรื่องนึงค่ะ เรารอเงินตรงนี้นานมาก เพราะเค้าบอกว่า รร โอนไปให้บัญชีที่เค้าไม่ได้ใช้ ต้องไปทำเรื่องยืนยันกะธนาคาร เราก็โอเค รอได้ แต่เราก็แค่งงว่า ทำไมถึงบอกบัญชีนี้กะ รร แล้วกว่าเค้าจะโอนให้ ก็ตอนที่เราออกจากโฮมสเตย์แล้ว...?!

        มาโรงเรียนวันแรก เจอเพื่อนคนไทยกลุ่มแรกน่ารักมากกกกก ก็คุยสารทุกข์สุขดิบตามประสา และก็ถามกันว่า แต่ละคนพักที่ไหนอย่างไร พี่คนนึงบอกพักกะโรงเรียน (โรงเรียนที่นี่เค้ามีหอพักให้ค่ะ) ส่วนพี่อีกคนนึงบอกว่าอยู่โฮมสเตย์ ลงมาหนึ่งเดือน เพราะเค้าอยากออกมาอยู่อพาร์ทเม้นข้างนอก ใกล้โรงเรียน แล้วเค้าก็ถามเรา เราก็บอก อยู่โฮมสเตย์เหมือนกัน จ่ายสด ห้าเดือน และมีค่าประกันอีก ทุกคนตกใจมาก เราก็งงมาก ว่าทำไมต้องตกใจขนาดนั้น และเราก็ได้รู้ระบบที่นี่ว่าเค้าทำกันอย่างไร รู้จากที่โรงเรียน ไม่ใช่ที่เอเจ้น...

        คือ นร.ที่มาเรียนที่นี่ เอเจ้นจะให้ลงโฮมสเตย์คนละ 1 เดือน หรือ 5 อาทิตย์ เผื่อเจอโฮสไม่ดี หรืออยากออกมาอยู่เองข้างนอก แต่ถ้าใครจะอยู่ต่อก็จ่ายเพิ่มเอา ราคาโฮมสเตย์ อยู่ที่ NZ$ 220-250 / Week และโฮมสเตย์จะจ่ายผ่านโรงเรียนค่ะ ทุกอย่างจะผ่านโรงเรียนหมด มีปัญหาโรงเรียนจะคอยช่วย และถ้าจะออก เราต้องเซ็นใบที่ได้จากโรงเรียนค่ะ จะเข้าหรือออกโรงเรียนจะรับรู้ทุกอย่าง...

       ถึงตรงนี้... เข้าใจใช่ไหมคะ ว่าเราพลาดและโง่อะไรบ้าง  เราจ่ายสด ลงเกินหนึ่งเดือน (ซึ่งไม่มีใครทำกัน) และ โฮมสเตย์ไม่ขึ้นกับโรงเรียน (และแพงกว่ามาก) นั่นหมายถึง ถ้าเรามีปัญหาอะไรกับโฮมสเตย์ ทางโรงเรียนไม่สามารถช่วยอะไรได้ค่ะ เราก็พยายามคิดในแง่ดีทุกอย่าง ต้องไม่มีปัญหา แม้สัญญาก็ไม่มี ใบเสร็จก็ไม่มี (55555) และสุดท้ายก็มีปัญหาจนได้...

        ช่วงที่เราอยู่กับเค้า มีช่วงหนึ่งเราไม่มีเงิน เราจึงขอยืมเงินเค้าเป็นจำนวน $NZ 800 แล้วเราก็คืนเค้าทั้งหมดในวันเดียวกันกับที่เราบอกเค้าว่าเราจะออก กฎของที่นี่ คนที่จะออกจากโฮมสเตย์ ต้องบอกล่วงหน้าอย่างน้อย 2 อาทิตย์ เราก็ทำตามค่ะ เราบอกเค้า เราบอกเค้าว่าจะออก ช่วงวันที่ 8 มีนาคม 2558 ตอนนี้น้าเค้าก็พูดดีนะคะ เค้าบอกว่า ไม่เป็นไร มีคนอยากมาอยู่กะเค้าเยอะอยู่แล้ว เราออก เดี๋ยวก็มีคนมาต่อ แล้วเราย้ายของออกวันที่ 18 มีนาคม ไม่เจอน้าเค้า แต่ได้เจอน้าผู้ชาย น้าเค้าก็ช่วยเราลากกระเป๋าด้วย ก็ล่ำลากันปกติ

       วันที่ 20 มีนาคม เราก็ส่งข้อความไปว่า น้าได้เช็คห้องรึยัง เค้าก็เงียบค่ะ...

        แต่... พอเราบอกว่าเงินที่เราโอนค่าเรียนเกินมา เค้าโอนมาให้เราแล้ว เราได้รับแล้ว เราก็ส่งข้อความไปขอบคุณ เค้าก็ตอบกลับมาค่ะ แล้วเราก็ถามว่า เราจะได้เงินประกันคืนเมื่อไร ถ้าไม่สะดวกโอน เราไปเอาที่บ้านก็ได้ เค้าก็บอกจะโอนให้ผ่านเช็คเหมือนเดิม...

        (ช่วงนั้นเรื่องเยอะมาก ทางโฮมสเตย์กะเอเจ้นดูจะโกรธเรามาก ที่เราออก ทั้งที่ตอนที่เราบอก เค้าไม่ว่าอะไรเลย แถมยังบอกอีกว่ามีอีกคนอยากมาอยู่ที่นี่ เพราะใกล้ตัวเมือง ไปมาสะดวก เค้ากล่าวหาว่าเรากินทุกอย่างในบ้าน ซึ่งจริงๆแล้ว คนที่รู้จักเราที่นี่จะเห็นเราเข้าซุปเปอร์มาเก็ตบ่อยมากกกก ซื้อหมู ซื้อผัก ซื้อทุกอย่างเอง แม้แต่ข้าว ซอสหอย น้ำมัน ซีอิ๊ว รสดี ประหนึ่งว่าอยู่หอ!? 555)

        จากนั้นเค้าก็เงียบไปเลย... เราก็บอกแม่ แม่ก็ติดต่อเอเจ้นที่ไทย ติดต่อครูที่ประสานกะเอเจ้นให้อีกที (หลายขั้นตอนมากจริงๆ) เราก็รอค่ะ รอแล้ว รออีก รอๆๆๆ จนเรารอไม่ไหว เราเลยชวนเพื่อนไปหาเค้าที่บ้านเลย เรานั่งรถบัสไปกะเพื่อน 2 คน ไปถึงที่บ้านเค้าประมาณ 4 โมงเย็น แต่ไม่เจอ ร้านยุ่งมาก เค้าเลยไปร้านเร็ว เจอแต่หลาน

        อีกวันนึง วันที่ 26 มิถุนายน เราไปหาเค้าที่ร้านเลย ก็ไม่เจออีก เจอแต่แฟนเค้า ก็ทักกันดี เค้าบอกว่าเดี๋ยวน้าเค้าจะเข้าร้านอีกที ให้รอครึ่งชั่วโมง เรากะเพื่อนเลยไปหาของกินข้างนอก ครึ่งชั่วโมงผ่านไปน้าเค้าก็โทรมา เค้าพูดแบบไม่ดีมากๆ น้ำเสียงโกรธมาก เราก็ถามดีๆ เค้าบอกว่าเราผิด แต่ไม่บอกว่าผิดอะไร อยากรู้ถามเอเจ้นหรือครูที่ รร ที่ไทยเอง เราก็งงว่าเราผิดอะไร เราขอเข้าไปคุยที่ร้าน เค้าก็บอกว่าไม่ต้องมา ไม่ต้อนรับ เราโกรธมาก แต่เราก็ทำไรไม่ได้ เราก็เลยกลับ เกรงใจเพื่อนด้วย แต่เราอัดเสียงที่คุยกะน้าเค้าไว้อยู่

        พอกลับมาถึงหอ เอเจ้นก็ไลน์มา เราเลยบอกขอโทรคุย (อัดเสียงไว้อีก) เค้าก็บอกว่า ทางนิวซีแลนด์ บอกว่า เราผิด?! ที่ออกก่อน บอกล่วงหน้าแค่สองวันแล้วออกเลย แต่จริงๆเราไม่ได้ทำแบบนั้นเลย เราบอกเค้าเป็นอาทิตย์ และที่สำคัญ เราไม่ได้ทำให้เค้าเสียรายได้ เพราะเราจ่ายเค้าล่วงหน้าถึง 5 เดือน และเราคำนวนแล้วว่าวันไหนออกได้ เอเจ้นก็บอกว่าเดี๋ยวเค้าจะตามเรื่องให้ ช่วงเดือนสิงหา เค้าจะมานิวซีแลนด์ เดี๋ยวไปคุยกัน เราก็รออีก ก็เงียบ ส่งไลน์ไป อ่าน แต่ไม่ตอบ...

        เราก็ส่งไลน์ไปหาเอเจ้นอีก คราวนี้ไม่อ่าน ไม่อะไรเลย ไม่มีความเคลื่อนไหวใดๆ เพราะปกติเค้าจะเปลี่ยนรูปโปรไฟล์ไลน์บ่อยมาก (แต่เค้าบอกแม่เราว่าไม่ค่อยได้เล่น เลยไม่ค่อยได้ตอบ / จ้าาาาา?! -.,-'')

        แล้วเราก็พึ่งรู้ว่าเค้าเลิกเป็นเพื่อนกะเราในเฟสบุ๊กไปเมื่อไรไม่รู้ เซอร์ไพรส์จ้าาาาา...

        เราคงไม่ได้เงินคืนแล้วล่ะและไม่หวังแล้วด้วย แค่อยากจะเตือนคนที่จะไป ให้ระวังไว้ดีๆ ศึกษาข้อมูลให้มากๆ จากคนที่เคยไปหรือตามเอเจ้นต่างๆที่ดูน่าเชื่อถือ แล้วค่อยตัดสินใจ ที่สำคัญทำอะไรทุกอย่างต้องมีหลักฐานแน่ชัด เป็นลายลักษณ์อักษรยิ่งดี คุณจะปลอดภัยเป็นอย่างมาก

        ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ แล้วดูไว้เป็นอุทธาหรณ์ อย่าได้พลาด หรือเชื่อใจใครเต็มร้อยแบบเรานะคะ ยิ่งไปต่างประเทศ เราต้องทำอะไรด้วยตัวเองและไม่ควรเชื่อใจใครทั้งนั้น รวมทั้ง คนไทยด้วยกันเองในต่างประเทศ คนไทยนี่แหละค่ะ หลอกกันง่ายที่สุดเลย...