แม่ชอบจับผิดมากๆครับ คือเหมือนว่าคุยอะไรก็ไม่ค่อยไว้ใจเรา เราพยายามคุยกับแม่หลายครั้งแล้วครับ ว่าทำไมต้องจับผิดกัน
เราอึดอัดนะ เหมือนไม่ไว้ใจกัน แต่แม่ไม่เคยฟังครับ แม่เป็นคนเจ้าอารมณ์ เวลาถามอย่างนี้ทีไร แม่ก็จะด่าผมแบบว่า
"กูจะถามยังไงก็แม่ ไม่มีสิทธิ์มาสั่งสอน เลี้ยงมาให้เป็นลูกไม่ใช่ให้เป็นพ่อ?" คือผมอึดอัดมากครับ เวลาเจอเรื่องแบบนี้
ตัวอย่างเหตุการณ์ที่คุยกับแม่ล่าสุด
อาทิตย์ที่แล้วผมมีสอบ บอกแม่ไว้ว่า ช่วงนี้สอบนะ ไม่กลับบ้านประมาณ 1 อาทิตย์ 3 วันผ่านไปผมพอมีเวลาผมเลยแวะกลับบ้านมา 1 วัน
พอผมกลับมาถึงบ้าน แม่ก็ถามผมว่า
แม่ : ไหนบอกว่ามีสอบไง แล้วกลับบ้านมาทำไม (คิ้วขมวด)
ผม : วันนี้ว่าง เลยแวะมาแปปนึ่ง มาเอาของด้วยอ่า
แม่ : เอาเงินไปตั้ง 1500 แล้วกลับมากินข้าวบ้าน มันคืออะไร เอาตังไปเที่ยวหมดแล้วหละสิ เมิงโกหกกุหรอ
แล้วกลับมาถึงบ้านก็มานอน เมื่อคืนไม่ได้นอนรึไง เมื่อคืนเมิงไปเที่ยวผลับไปกินเหล้ามาใช่ไหม (ตะคอก)
ผม : อ่าว มันว่างเลยกลับไม่ได้จะโกหกแล้วที่กลับแล้วนอนเพราะเหนื่อย ไม่ได้ไปเที่ยวอะไรทั้งนั้นแหละแม่
แล้วเงินที่แม่ให้ กัน(นามสมมติผม)ก็ใช้ไปแค่ 200 กว่าบาทเอง ยังไงแม่ก็ให้กันอาทิตย์ละ 1500 อยู่แล้ว กันยังไม่ได้ขอเงินแม่สักคำเลยนะ
แล้วแม่จะจับผิดกันทำไมอะ กันไม่เข้าใจ กันอึดอัดนะแม่ เวลาไม่ไว้ใจกันแบบนี้ แม่เลิกเป็นแบบนี้ได้ละ กันไม่ชอบเลยนะแม่
แม่ : ถึงกุจะด่าเมิงยังไงกุก็เป็นแม่เมิง เมิงไม่มีสิทธิ์มาสั่งสอนกุ กุเลี้ยงมาให้เป็นลูกกุ ไม่ใช่ให้เป็นพ่อกุ ไม่ชอบก็ต้องฟังเพราะกุเป็นแม่เมิง
เป็นว่าผมผิดซะอย่างงั้น - - คือผมอึดอัดมากนะ ผมก็ไม่ใช่เด็กดีอะไรอะ แต่เจอเรื่องแบบนี้แล้วมันไม่ไหวครับ เป็นอย่างนี้เกือบทุกครั้งที่คุยกัน
ทะเลาะกันตลอด ควรทำไงดีครับผมพยายามพูดหลายครั้งแล้ว แต่ไม่ฟังผมเลย TT คือความรู้สึกมันแย่มากๆครับ ผมเข้าใจครับว่ายังไงก็แม่
เลี้ยงเรามา ผมไม่เคยคิดไม่ดีกับแม่เลย แต่แม่คิดอย่างนี้ตลอด
ช่วยผมทีครับ ก่อนที่ผมจะสมองระเบิดตาย
ทำยังไงครับ "แม่" ชอบจับผิด จนเรารู้สึกอึดอัดมาก TT
เราอึดอัดนะ เหมือนไม่ไว้ใจกัน แต่แม่ไม่เคยฟังครับ แม่เป็นคนเจ้าอารมณ์ เวลาถามอย่างนี้ทีไร แม่ก็จะด่าผมแบบว่า
"กูจะถามยังไงก็แม่ ไม่มีสิทธิ์มาสั่งสอน เลี้ยงมาให้เป็นลูกไม่ใช่ให้เป็นพ่อ?" คือผมอึดอัดมากครับ เวลาเจอเรื่องแบบนี้
ตัวอย่างเหตุการณ์ที่คุยกับแม่ล่าสุด
อาทิตย์ที่แล้วผมมีสอบ บอกแม่ไว้ว่า ช่วงนี้สอบนะ ไม่กลับบ้านประมาณ 1 อาทิตย์ 3 วันผ่านไปผมพอมีเวลาผมเลยแวะกลับบ้านมา 1 วัน
พอผมกลับมาถึงบ้าน แม่ก็ถามผมว่า
แม่ : ไหนบอกว่ามีสอบไง แล้วกลับบ้านมาทำไม (คิ้วขมวด)
ผม : วันนี้ว่าง เลยแวะมาแปปนึ่ง มาเอาของด้วยอ่า
แม่ : เอาเงินไปตั้ง 1500 แล้วกลับมากินข้าวบ้าน มันคืออะไร เอาตังไปเที่ยวหมดแล้วหละสิ เมิงโกหกกุหรอ
แล้วกลับมาถึงบ้านก็มานอน เมื่อคืนไม่ได้นอนรึไง เมื่อคืนเมิงไปเที่ยวผลับไปกินเหล้ามาใช่ไหม (ตะคอก)
ผม : อ่าว มันว่างเลยกลับไม่ได้จะโกหกแล้วที่กลับแล้วนอนเพราะเหนื่อย ไม่ได้ไปเที่ยวอะไรทั้งนั้นแหละแม่
แล้วเงินที่แม่ให้ กัน(นามสมมติผม)ก็ใช้ไปแค่ 200 กว่าบาทเอง ยังไงแม่ก็ให้กันอาทิตย์ละ 1500 อยู่แล้ว กันยังไม่ได้ขอเงินแม่สักคำเลยนะ
แล้วแม่จะจับผิดกันทำไมอะ กันไม่เข้าใจ กันอึดอัดนะแม่ เวลาไม่ไว้ใจกันแบบนี้ แม่เลิกเป็นแบบนี้ได้ละ กันไม่ชอบเลยนะแม่
แม่ : ถึงกุจะด่าเมิงยังไงกุก็เป็นแม่เมิง เมิงไม่มีสิทธิ์มาสั่งสอนกุ กุเลี้ยงมาให้เป็นลูกกุ ไม่ใช่ให้เป็นพ่อกุ ไม่ชอบก็ต้องฟังเพราะกุเป็นแม่เมิง
เป็นว่าผมผิดซะอย่างงั้น - - คือผมอึดอัดมากนะ ผมก็ไม่ใช่เด็กดีอะไรอะ แต่เจอเรื่องแบบนี้แล้วมันไม่ไหวครับ เป็นอย่างนี้เกือบทุกครั้งที่คุยกัน
ทะเลาะกันตลอด ควรทำไงดีครับผมพยายามพูดหลายครั้งแล้ว แต่ไม่ฟังผมเลย TT คือความรู้สึกมันแย่มากๆครับ ผมเข้าใจครับว่ายังไงก็แม่
เลี้ยงเรามา ผมไม่เคยคิดไม่ดีกับแม่เลย แต่แม่คิดอย่างนี้ตลอด
ช่วยผมทีครับ ก่อนที่ผมจะสมองระเบิดตาย