เรามักจะโดนตบตี โดนด่าด้วยถ้อยคำรุนแรง และมันทำร้ายความรู้สึกเรามากๆตั้งแต่เด็กๆ แล้วตลอดที่เลี้ยงมาก็แล้วแต่อารมณ์ วันไหนอารมณ์ดีก็ดีแปปเดียว วันไหนเราทำอะไรผิดนิดหน่อยก็จะด่าจะว่าด้วยถ้อยคำรุนแรง บางครั้งถ้าโมโหเรื่องมาก่อนหน้านี้ ก็จะโดนตบตี การตีไม่ได้ใช้ไม้ปกติตี แต่เป็นการใช้สายยางหนาๆบ้าง เชือกบ้าง สายไฟบ้าง ไม้หนาๆบ้าง พอมาถึงทุกวันนี้ เรารู้สึกอึดอัดที่จะอยู่กับเขา เราออกไปจากตรงนี้มากๆ แต่ติดตรงที่เรายังไม่บรรลุนิติภาวะอีก2ปีก็จะบรรลุนิติภาวะแล้ว เลยทนอยู่ไปก่อน แต่พอทีนี้เราดันทะเลาะกับพ่ออย่างรุนแรงและวันนั้นเราทนไม่ไหวที่เขาทำแบบนี้กับเรา เราเลยตบเขาสวนไปทีนึง ละพูดความในใจออกไป แต่เขาไม่รู้สึกผิดเลยสักนิด เขาบอกว่าสิ่งที่เขาทำกับเรามา เขาไม่ผิด เราก็รู้สึกผิดนะที่ทำแบบนั้นกับพ่อไป แต่เราไม่ไหว เรามีอาการซึมเศร้าที่เป็นมานานร่วมด้วย เราอยู่บ้านนี้ก็มีแต่ความอึดอัด ทุกข์ใจ อยู่อย่างหวาดกลัว กลัวว่าถ้าทำอะไรไม่ถูกใจเขา เราจะโดนด่า โดนตีรึป่าว คำว่าบ้านสำหรับเรา มันคือสถานที่ ที่เรารู้สึกไม่ปลอดภัยเลยสักนิด เราผิดมากรึป่าวที่คิดแบบนั้น