เราเหนื่อยกับครอบครัว

เวลาแม่โมโหหรือไม่พอใจเราทำไมเขาต้องด่าว่าเราด้วยถ้อยคำรุนแรง ที่มันไม่สมควรจะได้รับจากผู้เป็นแม่เลย มันหยาบคายมากๆตั้งแต่เด็กตอนพอจะจำความได้หรือตอนนี้ แม่ด่าเราด้วยถ้อยคำหยาบคายตลอด ดูถูกเราทุกอย่างทั้งๆที่เราทำดีที่สุดแล้ว การเรียนเราไม่เคยต่ำกว่า3.60 เราตั้งใจส่งงานครบเข้าร่วมกิจกรรมทุกอย่าง เวลามีกิจกรรมที่ต้องใช้เงินเราจะสะสมเงินเราและช่วยกันออกกับพ่อแม่เสมอ ค่าเสื้อผ้าครีมเครื่องสำอางค์เราซื้อเองแทบทุกอย่างทุกครั้ง เราใช้เงินเก็บที่พ่อแม่ให้มาใช้ที่รร. เราคิดว่าเราทำดีแล้ว เราช่วยงานบ้านเท่าที่เราจะทำได้แทบทุกวัน เราไม่รู้ว่าเราแย่ขนาดนั้นเลยหรอ แม่ชอบไล่ให้เราไปตา* ตั้งแต่เราเด็กๆเลย เราเคยพยายามฆตต หลายรอบเพราะเราเสียใจและเจ็บปวดกับคำพูดของแม่ทุกคำ เราเคยบอกแม่ไปแล้วว่าทำไมไม่พูดดีๆกัน แต่สิ่งที่เราได้มาคือคำด่ารุนแรง เราไม่อยากอยู่บนโลกนี้แล้ว เราเหนื่อย เหนื่อยกับสิ่งรอบข้างการเรียนพอทน แต่เรื่องนี้เราไม่ไหว แม่ไล่เราไปตา*นับ100ครั้ง ครั้งไหนที่เราจะตา*จริงๆสักที เราไม่ไหวแล้ว เราเจ็บมากกับคำพูดทุกคำที่มันวนในหัวเรา เราพยายามพิสูจน์ตัวเองทุกอย่าง แต่ถึงยังไงมันก็ยังดีไม่พอ เรารักครอบครัวรักแม่มากๆ เขาคือทุกอย่างของเรา แต่ตอนนี้มันไม่ไหว เราเจ็บปวดมากพอแล้ว รู้แค่ไม่อยากตื่นขึ้นมาอีก