ผมเลี้ยงลุกแบบนี้ ผิดหรือครับ

ผมเลี้ยงลูกยังงัย รู้ไหมครับ ตอนเด็กให้ความสะดวกสบาย อยากกินอะรัย อยากได้ของเล่นอะรัย จัดให้ เรียน อัสสัมชัญ ไปรับไปส่งตลอด ลูกชอบว่ายน้ำ เผอิญครูเห็นแวว เลยได้เป็นนักกีฬาของโรงเรียนตอนประถม เราส่งเสริมเต็มที่ แต่ก้อไม่ได้บังคับซ้อมหนักเหมือน พ่อแม่บางคน เพราะเราคิดว่าซ้อมพอประมาณก้อโออยู่ (ซ้อมเฉพาะที่โรงเรียน พ่อแม่บางคนมีซ้อมนอกรอบที่อื่นๆ ) และเขาทำได้ดี วัยนั้น เขาก้อเก่งระดับ 10 คนแรกของ ก.ท.ม. ช่วงนั้นเขาก้อชอบเปียโน เราก้อส่งเสริม จ้างครูมาสอนที่บ้าน ก้อได้เป็นนักดนตรีโรงเรียน แข่งที่อัสสัมชัญศรีราชาก้อได้แชมป์มา มีโอกาสเล่นที่เมืองทองธานีในงาน ของในหลวง การเรียนก้อไม่ตก ได้เกรด 4 มาตลอด เราเห็นว่าเขามีความสามารถอะไรก้อจะส่งเสริม จนขึ้นมัธยมเขาไม่อยากแข่ง เราก้อตามใจเขา ที่อยากให้เขาทำเพราะเขาทำได้ดี และใจจริงก้อเเบบอยากให้เขามีวิชาติดตัว เอาไว้เป็นอาชีพได้ แต่พอโตเป็นหนุ่ม เขาก้อทิ้งไปหมดเลย ยังว่าเราด้วย หาว่าเราบังคับ ทุกวันนี้ ไม่เคยแตะเปียโนเลย ... ไม่ว่ายน้ำด้วย แต่การเรียน ไปได้ดี เรียน มหาวิทยาลัย มหิดล อินเตอร์
  ผมเคยนึกเหมือนกันนะ ว่าสิ่งที่ผมให้ลูก มันเป็นการบังคับขนาดนั้นเลยหรือ สิ่งที่เราหวังดีกับลูก ลูกไม่เคยเข้าใจเลยหรือ ทั้งๆที่เคยบอกแล้วว่า เพื่ออะไร หรือเราเลี้ยงเขามีดีเกินไป ให้มากเกินไป ให้แบบสิ่งที่เราไม่เคยมี ไม่เคยได้ในวัยเด็ก เลยอยากเติมเต็มให้ลูก แต่กลับไม่เข้าใจเรา