สวัสดีคะ กระทู้นี้อยากระบายเรื่องของเรากับแม่ เราขอแทนตัวเองว่า เพลงนะคะ
เพลงเป็นลูกคนเดียวคะ ไม่มีพ่อ ไม่เคยเห็นหน้าพ่อตั้งแต่เกิด เป็นคนไทยเชื้อสายจีน เพลงเป็นลูกคนเดียว แต่มีลูกพี่ลูกน้องเยอะ เพลงอยู่กับแม่ 2 คน ญาติพี่น้องก็พอมีตังแต่แม่เพลงไม่ใช่คนรวยคือมีกินมีใช้ปกติ ตั้งแต่จำความได้แม่เป็นคนทำงานเลี้ยงเพลง ก็อยู่กัน 2 คนแม่ลูกแม่เช่าบ้านอยู่ เมื่อตอนเด็กๆ เพลงจะเป็นเด็ก ที่โดนตีบ่อยแม่จะชอบไล่ออกจากบ้านจำได้ว่าตอน ป.3 เคยโดนตีด้วยการแม่ขึ้นมาเอาเท้ากระทืบที่หลัง รู้สึกว่าจะเรื่องที่ไม่ยอมลงไปซื้อผักให้แม่ เรื่อนี้คือจำฝังใจมากๆ จนตอนนี้อายุ 21 แล้วก็ยังไม่ลืม คือแม่เพลงเป็นคนที่อารมณ์รุนแรงมากเวลาเครียดหรือเวลาไม่ได้ดั่งใจก็ชอบด่าแรงๆตามภาษาคนจีน และชอบลงมือลงไม้มาก อะไรก็ตี อย่างเดียว จนบางทีก็คิดว่าแม่ไม่รัก ตลอดเวลาตั้งแต่เด็กจนโตเราก็ไม่ได้ลำบากนะ แต่ก็ไม่ได้สบาย ไปเรียน กลับบ้านต้องทำทุกอย่าง ตั้งแต่จำความได้ เราถูบ้านซักผ้าซักชุดนักเรียนเองรีดเองคือทำทุกอย่างถ้าวันไหนบ้านสกปรก เราจะโดนแม่ตีตลอด ไม่ไม้แขวนเสื้อก็ไม้กวาด บางทีบางทีเราก็สงสัยว่าทำไมเด็กคนอื่นไม่เห็นต้องทำเหมือนเราเลยเราเพิ่งอยู่แค่ปอ 3 เองนะ แต่คนรอบข้างก็จะสอนเราตลอดว่าเรามีกันแค่สองคนต้องช่วยกัน . แต่เรารู้ว่าแม่ก็รักเราเพราะเวลาเราอยากได้อะไรแม่ก็จะหามาให้
พอเราเริ่มโตขึ้น เราก็ได้ไปอยู่บ้านเหล่าเจ็ก(ตา) ของเรา เหล่าเจ็กรักเรามาก เราเป็นเหลนที่ขยัน เพราะพอเรา อายุได้ประมาณ 10 ขวบ เราก็ได้ไปช่วยแกขายของที่ตลาดเหล่าเจ็กเรา ขายผักและแม่เราก็ได้ไปเป็นคนช่วยขาย แต่เราเวลาปิดเทอมเราชอบมานอนบ้านเหล่าเจ็ก เรารักเขาเหมือนพ่อเพราะเราไม่เคยมีพ่อและเหล่าเจ็กเราเป็นคนมีฐานะเขาส่งเราเรียนตั้งแต่เปิดเทอมใหม่ เหล่าเจ็กเป็นคนที่คอยช่วยเหลือแม่มาตลอดเวลาไม่มีเงินเพราะแม่เราเป็นหลานเขา เราเลยตอบแทนเขาด้วยการช่วยเขาขายของตั้งแต่เด็ก จนมาวันนึงเราได้รับข่าวร้ายว่าเหล่าเจ็กของเราเป็นมะเร็ง. สุดท้าย 4 ปีต่อมาแกก็ได้เสียไปด้วยอายุแค่ 51 ปี เราร้องไห้ทุกๆวัน จน ณ วันนี้เราก็ยังเสียใจและร้องไห้เวลาที่คิดถึง เพราะแกส่งเราเรียนและให้ทุกอย่างที่เราอยากได้สอนเราแต่เรื่องดีดีไม่เคยด่าเราแรงๆ สอนให้เราทำงานสอนสิ่งดีๆให้ตัวเรา. ตลอดเวลาตั้งแต่เด็กจนโตเราไม่ถูกกับแม่คือเราจะเถียงกันตลอดเพราะเราความเห็นไม่เคยตรงกันเลยแต่ไม่ใช่เราเกลียดแม่นะแต่อยู่ด้วยกันนานๆ ไม่ค่อยได้ แต่เราก็รักแม่นะเราก็ไหว้แม่กราบแม่ตลอด
ขอตัดเข้าเรื่อง ณ ตอนนี้เลยละกันค่ะ
เรามีลูกค่ะ เราจบปวช พอดี เราท้อง เราก็เลยบอกแม่ว่าพอคลอดลูกให้แม่อยู่บ้านเลี้ยงลูกเราจะเป็นคนทำงานเลี้ยงแม่กับลูก. จนเราท้องได้ประมาณ 5 เดือนเราก็ให้แม่ออกจากงานมาอยู่บ้านโดยที่แฟนเรา ทำงานคนเดียว จนเราคลอดลูกเราก็ทำงานพีอาร์ เงินเดือนพอสมควร เราก็ให้แม่อาทิตย์ละ 2000 บาทและค่าใช้จ่ายของลูกเราก็จ่ายต่างหาก เพราะเรามีรายได้พอสมควรและแฟนเราก็ช่วยอีกทาง จนแม่มาได้สามีใหม่ แต่เราก็คิดว่าความสุขของแม่เขา เพราะตั้งแต่เราเกิดมา 20 ปีเราไม่เคยเห็นแม่มีสามี เราเลยตัดสินใจไปเช่าบ้านหลังใหม่เพราะปกติเราอยู่กันแค่ 3 คนในห้องเอื้ออาทร พอเห็นแม่มีสามีใหม่เราเลยไปหาบ้านเช่า เราได้บ้านเช่า 2 ชั้นราคาเดือนละ 5500 บาท แต่เราคิดว่าสบายมากเพราะเรามีรายได้ เราไม่อยากให้แม่ทำงานเราอยากให้แม่เลี้ยงลูกเราอยู่บ้านทำงานบ้าน มันดีกว่าที่เราจะเลี้ยงเองเพราะเราหาเงินได้มากกว่าแม่หลายเท่า สรุปคือ ตอนนี้เราย้ายไปอยู่บ้านใหม่ มีสามีใหม่ของแม่ เป็นสมาชิกคนใหม่ สามีใหม่แม่ทำงานรับเหมา แต่เป็นลูกน้องเขานะ เงินเดือนวันละ600 ก็อยู่กันปกติมาเรื่อยๆ เราเลี้ยงแม่แบบสุขสบาย แต่ก็มีทะเลาะกันบ้างเพราะแม่ชอบด่า แต่ทุกคนในบ้านมีกินมีใช้ จนลูกเราได้ขวบห้าเดือน เราท้องลูกคนที่ 2 ปัญหาเลยเกิด คือเรารู้ว่าท้อง เลยออกจากงาน เพราะงานที่เราทำมันงานกลางคืน พอเราออกจากงาน แฟนเราก็ทำงานคนเดียว ทีนี้ภาระค่าบ้าน ค่าน้ำไฟ ทุกอย่างเลยตกอยู่ที่แฟน และท้องคนที่สองของเราอันตรายตรงที่ เรามีเลือดออกตลอด รักษาอยู่พอสมควร หมอให้เราพักผ่อน ห้ามทำงาน เราเลยคุยกับแม่ว่าเราไม่อยากให้แม่ทำงาน ถ้างั้น ให้ลุง(สามีแม่) เป็นคนหาเงินให้แม่ใช้นะ ปกติที่เราเคยให้เราขอ งดก่อน คือหมายถึงลุงไม่ได้ช่วยค่าอะไรเลยในบ้าน ก็ให้ลุงกินกับแม่สองคน และให้ช่วยค่าไฟเดือนละพัน สรุปคือแฟนเราเลี้ยงเราและลูก และจ่ายค่าบ้าน ส่วนลุงก็ให้จ่ายค่าไฟเดือนละพันและใช้กับแม่สองคน ปัญหาก็เริ่มเกิด แม่ชอบเล่นไพ่กับพวกป้าข้างบ้าน เขารู้จักกันมานานแล้ว และชอบเล่นกันทุกวัน เราก็จะบ่นๆ เพราะบางทีแม่ไม่ทำอะไร พอบ่ายก็เล่นถึงมืด พอเสียไพ่ก็บ่นว่าไม่มีเงิน อาทิตนึงเราจะแบ่งเงินให้แม่บ้าง แต่บางทีก็ไม่มีให้เพราะเราก็ต้องเก็บไว้ใช้จ่าย แฟนเรารับหน้าที่หนักที่สุด และแม่เป็นคนที่เลี้ยงหลานแบบหยาบๆคือเวลาลูกเราร้องไห้ ถ้าโมโหก็จะฟาดแรงๆ และด่าพ่อ-ตาย ไอ-@&;)@@);: (ภาษาพ่อขุน) คือเราโมโหมาก ชอบใช้อารมณ์มากเวลาเลี้ยง และไม่ค่อยชอบพาลูกเราอาบน้ำ คือตอนเย็นไปเล่นก็ต้องอาบใช่ปะ เราก็บอกเราจะอาบน้ำให้ลูก แม่จะบอกอาบทำไมบ่อยๆ เด็กจะปอดบวม เราเลยบอกแม่ มันสกปรกนะ ก็จะเถียงละก็ด่ากัน พอเวลาไม่มีเงินหรือเล่นไพ่เสีย ก็จะด่าหลาน จนเมื่อไม่นานมานี้ทะเลาะกับแม่แรงมาก วันนั้นแม่บอกไม่มีเงิน เราก็ไม่มี เขาก็ด่าว่าถ้ากูทำงานเองกูสบายกว่าเลี้ยงลูกให้อีก เหนื่อยชิพ-าย เงินก็ไม่ให้กู เราเลยเถียงบอกว่าตกลงกันแล้วไม่ใช่หรอว่าให้ทน แล้วใช้ให้ประหยัด แม่ก็จะบอกลูก-วันนึงร้อยสองร้อย เราเลยบอกเกินไปไหม มันขวบห้าเดือนเอง วันๆไม่เห็นมันจะกินอะไร ทำไมแม่ไม่ประหยัด เงินเดือนลุง หักที่แกส่งให้ลูกแกก็เหลือสัก 13000 หักน้ำไฟ1 พัน ตกเหลือเดือนละ 12000 บ้านก็ไม่ต้องเช่า กินกัน2คน 4อาทิตย์หมื่นสองไม่พอหรอ เราก็ถาม แม่ก็ด่า อีเหี้- สั- กูอยู่กันสองคนสบายกว่าอยู่กับอีก
เดี๋ยวเรามาเล่าต่อนะคะ ขอพาลูกนอนแปปนึงคะ
ทำไมเราไม่ถูกกับแม่ เข้าไม่ได้เลย หรือว่าเราไม่ดีจริงๆ
เพลงเป็นลูกคนเดียวคะ ไม่มีพ่อ ไม่เคยเห็นหน้าพ่อตั้งแต่เกิด เป็นคนไทยเชื้อสายจีน เพลงเป็นลูกคนเดียว แต่มีลูกพี่ลูกน้องเยอะ เพลงอยู่กับแม่ 2 คน ญาติพี่น้องก็พอมีตังแต่แม่เพลงไม่ใช่คนรวยคือมีกินมีใช้ปกติ ตั้งแต่จำความได้แม่เป็นคนทำงานเลี้ยงเพลง ก็อยู่กัน 2 คนแม่ลูกแม่เช่าบ้านอยู่ เมื่อตอนเด็กๆ เพลงจะเป็นเด็ก ที่โดนตีบ่อยแม่จะชอบไล่ออกจากบ้านจำได้ว่าตอน ป.3 เคยโดนตีด้วยการแม่ขึ้นมาเอาเท้ากระทืบที่หลัง รู้สึกว่าจะเรื่องที่ไม่ยอมลงไปซื้อผักให้แม่ เรื่อนี้คือจำฝังใจมากๆ จนตอนนี้อายุ 21 แล้วก็ยังไม่ลืม คือแม่เพลงเป็นคนที่อารมณ์รุนแรงมากเวลาเครียดหรือเวลาไม่ได้ดั่งใจก็ชอบด่าแรงๆตามภาษาคนจีน และชอบลงมือลงไม้มาก อะไรก็ตี อย่างเดียว จนบางทีก็คิดว่าแม่ไม่รัก ตลอดเวลาตั้งแต่เด็กจนโตเราก็ไม่ได้ลำบากนะ แต่ก็ไม่ได้สบาย ไปเรียน กลับบ้านต้องทำทุกอย่าง ตั้งแต่จำความได้ เราถูบ้านซักผ้าซักชุดนักเรียนเองรีดเองคือทำทุกอย่างถ้าวันไหนบ้านสกปรก เราจะโดนแม่ตีตลอด ไม่ไม้แขวนเสื้อก็ไม้กวาด บางทีบางทีเราก็สงสัยว่าทำไมเด็กคนอื่นไม่เห็นต้องทำเหมือนเราเลยเราเพิ่งอยู่แค่ปอ 3 เองนะ แต่คนรอบข้างก็จะสอนเราตลอดว่าเรามีกันแค่สองคนต้องช่วยกัน . แต่เรารู้ว่าแม่ก็รักเราเพราะเวลาเราอยากได้อะไรแม่ก็จะหามาให้
พอเราเริ่มโตขึ้น เราก็ได้ไปอยู่บ้านเหล่าเจ็ก(ตา) ของเรา เหล่าเจ็กรักเรามาก เราเป็นเหลนที่ขยัน เพราะพอเรา อายุได้ประมาณ 10 ขวบ เราก็ได้ไปช่วยแกขายของที่ตลาดเหล่าเจ็กเรา ขายผักและแม่เราก็ได้ไปเป็นคนช่วยขาย แต่เราเวลาปิดเทอมเราชอบมานอนบ้านเหล่าเจ็ก เรารักเขาเหมือนพ่อเพราะเราไม่เคยมีพ่อและเหล่าเจ็กเราเป็นคนมีฐานะเขาส่งเราเรียนตั้งแต่เปิดเทอมใหม่ เหล่าเจ็กเป็นคนที่คอยช่วยเหลือแม่มาตลอดเวลาไม่มีเงินเพราะแม่เราเป็นหลานเขา เราเลยตอบแทนเขาด้วยการช่วยเขาขายของตั้งแต่เด็ก จนมาวันนึงเราได้รับข่าวร้ายว่าเหล่าเจ็กของเราเป็นมะเร็ง. สุดท้าย 4 ปีต่อมาแกก็ได้เสียไปด้วยอายุแค่ 51 ปี เราร้องไห้ทุกๆวัน จน ณ วันนี้เราก็ยังเสียใจและร้องไห้เวลาที่คิดถึง เพราะแกส่งเราเรียนและให้ทุกอย่างที่เราอยากได้สอนเราแต่เรื่องดีดีไม่เคยด่าเราแรงๆ สอนให้เราทำงานสอนสิ่งดีๆให้ตัวเรา. ตลอดเวลาตั้งแต่เด็กจนโตเราไม่ถูกกับแม่คือเราจะเถียงกันตลอดเพราะเราความเห็นไม่เคยตรงกันเลยแต่ไม่ใช่เราเกลียดแม่นะแต่อยู่ด้วยกันนานๆ ไม่ค่อยได้ แต่เราก็รักแม่นะเราก็ไหว้แม่กราบแม่ตลอด
ขอตัดเข้าเรื่อง ณ ตอนนี้เลยละกันค่ะ
เรามีลูกค่ะ เราจบปวช พอดี เราท้อง เราก็เลยบอกแม่ว่าพอคลอดลูกให้แม่อยู่บ้านเลี้ยงลูกเราจะเป็นคนทำงานเลี้ยงแม่กับลูก. จนเราท้องได้ประมาณ 5 เดือนเราก็ให้แม่ออกจากงานมาอยู่บ้านโดยที่แฟนเรา ทำงานคนเดียว จนเราคลอดลูกเราก็ทำงานพีอาร์ เงินเดือนพอสมควร เราก็ให้แม่อาทิตย์ละ 2000 บาทและค่าใช้จ่ายของลูกเราก็จ่ายต่างหาก เพราะเรามีรายได้พอสมควรและแฟนเราก็ช่วยอีกทาง จนแม่มาได้สามีใหม่ แต่เราก็คิดว่าความสุขของแม่เขา เพราะตั้งแต่เราเกิดมา 20 ปีเราไม่เคยเห็นแม่มีสามี เราเลยตัดสินใจไปเช่าบ้านหลังใหม่เพราะปกติเราอยู่กันแค่ 3 คนในห้องเอื้ออาทร พอเห็นแม่มีสามีใหม่เราเลยไปหาบ้านเช่า เราได้บ้านเช่า 2 ชั้นราคาเดือนละ 5500 บาท แต่เราคิดว่าสบายมากเพราะเรามีรายได้ เราไม่อยากให้แม่ทำงานเราอยากให้แม่เลี้ยงลูกเราอยู่บ้านทำงานบ้าน มันดีกว่าที่เราจะเลี้ยงเองเพราะเราหาเงินได้มากกว่าแม่หลายเท่า สรุปคือ ตอนนี้เราย้ายไปอยู่บ้านใหม่ มีสามีใหม่ของแม่ เป็นสมาชิกคนใหม่ สามีใหม่แม่ทำงานรับเหมา แต่เป็นลูกน้องเขานะ เงินเดือนวันละ600 ก็อยู่กันปกติมาเรื่อยๆ เราเลี้ยงแม่แบบสุขสบาย แต่ก็มีทะเลาะกันบ้างเพราะแม่ชอบด่า แต่ทุกคนในบ้านมีกินมีใช้ จนลูกเราได้ขวบห้าเดือน เราท้องลูกคนที่ 2 ปัญหาเลยเกิด คือเรารู้ว่าท้อง เลยออกจากงาน เพราะงานที่เราทำมันงานกลางคืน พอเราออกจากงาน แฟนเราก็ทำงานคนเดียว ทีนี้ภาระค่าบ้าน ค่าน้ำไฟ ทุกอย่างเลยตกอยู่ที่แฟน และท้องคนที่สองของเราอันตรายตรงที่ เรามีเลือดออกตลอด รักษาอยู่พอสมควร หมอให้เราพักผ่อน ห้ามทำงาน เราเลยคุยกับแม่ว่าเราไม่อยากให้แม่ทำงาน ถ้างั้น ให้ลุง(สามีแม่) เป็นคนหาเงินให้แม่ใช้นะ ปกติที่เราเคยให้เราขอ งดก่อน คือหมายถึงลุงไม่ได้ช่วยค่าอะไรเลยในบ้าน ก็ให้ลุงกินกับแม่สองคน และให้ช่วยค่าไฟเดือนละพัน สรุปคือแฟนเราเลี้ยงเราและลูก และจ่ายค่าบ้าน ส่วนลุงก็ให้จ่ายค่าไฟเดือนละพันและใช้กับแม่สองคน ปัญหาก็เริ่มเกิด แม่ชอบเล่นไพ่กับพวกป้าข้างบ้าน เขารู้จักกันมานานแล้ว และชอบเล่นกันทุกวัน เราก็จะบ่นๆ เพราะบางทีแม่ไม่ทำอะไร พอบ่ายก็เล่นถึงมืด พอเสียไพ่ก็บ่นว่าไม่มีเงิน อาทิตนึงเราจะแบ่งเงินให้แม่บ้าง แต่บางทีก็ไม่มีให้เพราะเราก็ต้องเก็บไว้ใช้จ่าย แฟนเรารับหน้าที่หนักที่สุด และแม่เป็นคนที่เลี้ยงหลานแบบหยาบๆคือเวลาลูกเราร้องไห้ ถ้าโมโหก็จะฟาดแรงๆ และด่าพ่อ-ตาย ไอ-@&;)@@);: (ภาษาพ่อขุน) คือเราโมโหมาก ชอบใช้อารมณ์มากเวลาเลี้ยง และไม่ค่อยชอบพาลูกเราอาบน้ำ คือตอนเย็นไปเล่นก็ต้องอาบใช่ปะ เราก็บอกเราจะอาบน้ำให้ลูก แม่จะบอกอาบทำไมบ่อยๆ เด็กจะปอดบวม เราเลยบอกแม่ มันสกปรกนะ ก็จะเถียงละก็ด่ากัน พอเวลาไม่มีเงินหรือเล่นไพ่เสีย ก็จะด่าหลาน จนเมื่อไม่นานมานี้ทะเลาะกับแม่แรงมาก วันนั้นแม่บอกไม่มีเงิน เราก็ไม่มี เขาก็ด่าว่าถ้ากูทำงานเองกูสบายกว่าเลี้ยงลูกให้อีก เหนื่อยชิพ-าย เงินก็ไม่ให้กู เราเลยเถียงบอกว่าตกลงกันแล้วไม่ใช่หรอว่าให้ทน แล้วใช้ให้ประหยัด แม่ก็จะบอกลูก-วันนึงร้อยสองร้อย เราเลยบอกเกินไปไหม มันขวบห้าเดือนเอง วันๆไม่เห็นมันจะกินอะไร ทำไมแม่ไม่ประหยัด เงินเดือนลุง หักที่แกส่งให้ลูกแกก็เหลือสัก 13000 หักน้ำไฟ1 พัน ตกเหลือเดือนละ 12000 บ้านก็ไม่ต้องเช่า กินกัน2คน 4อาทิตย์หมื่นสองไม่พอหรอ เราก็ถาม แม่ก็ด่า อีเหี้- สั- กูอยู่กันสองคนสบายกว่าอยู่กับอีก
เดี๋ยวเรามาเล่าต่อนะคะ ขอพาลูกนอนแปปนึงคะ